Το 2024, οι εντάσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας έχουν παραμείνει αμετάβλητες. Παρά τις αβεβαιότητες που περιβάλλουν τις αμερικανικές εκλογές, η προσοχή της Ουάσινγκτον έχει επικεντρωθεί κυρίως στο Ισραήλ και την Ουκρανία. Η συνάντηση μεταξύ του Τζο Μπάιντεν και του Σι Τζινπίνγκ στο Σαν Φρανσίσκο συνέβαλε σε μια σχετικά ήρεμη ατμόσφαιρα μεταξύ των δύο εθνών. Οι παραδοσιακές γεωπολιτικές εντάσεις φαίνονται προς το παρόν υποτονικές, με αξιοσημείωτη μετατόπιση του ενδιαφέροντος από τη δυναμική ΗΠΑ-Κίνας. Αυτή η ηρεμία έρχεται σε αντίθεση με το ευρύτερο διεθνές τοπίο, όπου άλλα ζητήματα έχουν υπερισχύσει. Το πολιτικό κλίμα στην Ουάσινγκτον έχει, προς το παρόν, αποσπάσει την προσοχή από πιθανές συγκρούσεις, καλλιεργώντας μια αίσθηση σταθερότητας στις σχέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας.
Tripti Garg - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ωστόσο, αυτή η φαινομενική ηρεμία δε σημαίνει απουσία υποκείμενης δυναμικής. Παρά την αποφυγή της ανοιχτής εχθρότητας μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας σε υψηλό διπλωματικό επίπεδο, η δέσμευση της Ουάσινγκτον να μειώσει την επιρροή του Πεκίνου παραμένει. Ταυτόχρονα, υπάρχει μια ακλόνητη αφοσίωση στις στρατηγικές προετοιμασίες για μια πιθανή σύγκρουση για την Ταϊβάν. Η τρέχουσα περίοδος ηρεμίας δε θα πρέπει να παρερμηνευθεί ως μείωση των στρατηγικών φιλοδοξιών της Ουάσιγκτον- μάλλον, αντανακλά μια προσωρινή παύση στις ανοιχτές εντάσεις. Τα λεπτά ρεύματα κάτω από την επιφάνεια αποκαλύπτουν μια συνεχιζόμενη στρατηγική στάση των ΗΠΑ στις προσπάθειές τους να πλοηγηθούν και να διαχειριστούν τη σχέση τους με την Κίνα, με έντονη εστίαση σε γεωπολιτικές εκτιμήσεις που σχετίζονται με την Ταϊβάν.
Η στρατηγική σημασία του Kinmen στις σχέσεις ΗΠΑ-Ταϊβάν:
Η σημερινή κατάσταση υποδηλώνει τη μόνιμη τοποθέτηση των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ στο Kinmen, ένα νησί υπό τη διακυβέρνηση της Ταϊβάν, όπου συμμετέχουν ενεργά στην εκπαίδευση του τοπικού στρατιωτικού προσωπικού. Το Kinmen έχει στρατηγική σημασία ως το τελευταίο έδαφος που ευθυγραμμίζεται με την Ταϊβάν, που ονομάζεται επίσημα "Δημοκρατία της Κίνας", και μπορεί να θεωρηθεί ως προέκταση της ηπειρωτικής χώρας που εξακολουθεί να τελεί υπό την κυριαρχία της Ταϊβάν. Βρίσκεται περίπου 20 μίλια ανοικτά των ακτών της επαρχίας Fujian, η απομόνωση του Kinmen από την Ταϊβάν το έχει καταστήσει ιστορικό στόχο κινεζικών αντιποίνων κατά της Ταϊπέι, ιδίως κατά την εποχή του Μάο. Αυτό το γεωγραφικό πλαίσιο υπογραμμίζει την ευπάθεια του νησιού και το ρόλο του στην ευρύτερη περιφερειακή δυναμική μεταξύ Ταϊβάν και Κίνας.
Στην στρατηγική ανάλυση, αναφέρεται πως το Πεκίνο πιθανότατα θα δώσει προτεραιότητα στην κατάληψη της νήσου Κινμέν ως κρίσιμου στρατηγικού στόχου, καθιερώνοντάς την ως κομβικό σκαλοπάτι και πρωταρχική γραμμή άμυνας. Παρά την επίσημη δέσμευση των ΗΠΑ στο ανακοινωθέν του 1972 με την Κίνα, με την οποία δεσμεύτηκαν να μην τοποθετήσουν στρατιώτες στο νησί, είναι εμφανής μια διαφοροποιημένη μετατόπιση. Οι ΗΠΑ υπονόμευσαν σταδιακά την τήρηση της πολιτικής της μίας Κίνας, παρέχοντας αυξανόμενη στρατιωτική βοήθεια στην Ταϊπέι. Παρά τη διαβεβαίωση ότι δεν υποστηρίζουν την ανεξαρτησία, η στρατηγική των ΗΠΑ ευθυγραμμίζεται φαινομενικά με τη διατήρηση του "status quo" και την εναντίωση στη χρήση βίας, ενώ αλλάζει διακριτικά τη δυναμική προς όφελος της Ταϊβάν, παρεμποδίζοντας έτσι την επανένωση με τους όρους του Πεκίνου.
Δυναμική του Στενού της Ταϊβάν: ΗΠΑ-Κίνας: Πλοήγηση στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας:
Η αποτελεσματική διαχείριση της κινεζικής επιρροής στο στενό της Ταϊβάν διευκολύνθηκε από τις συνεχείς εκλογικές επιτυχίες του Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος (DPP) στην Ταϊβάν, ακόμη και όταν έχασε τον έλεγχο του νομοθετικού σώματος Γιουάν του νησιού. Η ικανότητα του DPP να εξασφαλίζει σταθερά εκλογικές νίκες υπογραμμίζει την ανθεκτικότητα και την πολιτική του επιρροή, συμβάλλοντας στη συνολική στρατηγική περιορισμού της επίδρασης της Κίνας στην περιοχή. Παρά την πολιτική επιτυχία του DPP, η Κίνα παραμένει σταθερή στην επιμονή της για επανένωση, σηματοδοτώντας την προθυμία της να καταφύγει στη βία αν χρειαστεί. Για να το αντιμετωπίσει αυτό, η Κίνα έχει αυξήσει την πίεση στην Ταϊβάν, προωθώντας τη στρατιωτική της παρουσία και τις ικανότητές της στην περιοχή. Σε απάντηση, οι Ηνωμένες Πολιτείες κλιμάκωσαν τις πωλήσεις όπλων στην Ταϊπέι, με στρατηγικό στόχο να εμποδίσουν οποιαδήποτε αλλαγή στην ισορροπία δυνάμεων.
Tripti Garg - tfiglobalnews.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Ωστόσο, αυτή η φαινομενική ηρεμία δε σημαίνει απουσία υποκείμενης δυναμικής. Παρά την αποφυγή της ανοιχτής εχθρότητας μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας σε υψηλό διπλωματικό επίπεδο, η δέσμευση της Ουάσινγκτον να μειώσει την επιρροή του Πεκίνου παραμένει. Ταυτόχρονα, υπάρχει μια ακλόνητη αφοσίωση στις στρατηγικές προετοιμασίες για μια πιθανή σύγκρουση για την Ταϊβάν. Η τρέχουσα περίοδος ηρεμίας δε θα πρέπει να παρερμηνευθεί ως μείωση των στρατηγικών φιλοδοξιών της Ουάσιγκτον- μάλλον, αντανακλά μια προσωρινή παύση στις ανοιχτές εντάσεις. Τα λεπτά ρεύματα κάτω από την επιφάνεια αποκαλύπτουν μια συνεχιζόμενη στρατηγική στάση των ΗΠΑ στις προσπάθειές τους να πλοηγηθούν και να διαχειριστούν τη σχέση τους με την Κίνα, με έντονη εστίαση σε γεωπολιτικές εκτιμήσεις που σχετίζονται με την Ταϊβάν.
Η στρατηγική σημασία του Kinmen στις σχέσεις ΗΠΑ-Ταϊβάν:
Η σημερινή κατάσταση υποδηλώνει τη μόνιμη τοποθέτηση των ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ στο Kinmen, ένα νησί υπό τη διακυβέρνηση της Ταϊβάν, όπου συμμετέχουν ενεργά στην εκπαίδευση του τοπικού στρατιωτικού προσωπικού. Το Kinmen έχει στρατηγική σημασία ως το τελευταίο έδαφος που ευθυγραμμίζεται με την Ταϊβάν, που ονομάζεται επίσημα "Δημοκρατία της Κίνας", και μπορεί να θεωρηθεί ως προέκταση της ηπειρωτικής χώρας που εξακολουθεί να τελεί υπό την κυριαρχία της Ταϊβάν. Βρίσκεται περίπου 20 μίλια ανοικτά των ακτών της επαρχίας Fujian, η απομόνωση του Kinmen από την Ταϊβάν το έχει καταστήσει ιστορικό στόχο κινεζικών αντιποίνων κατά της Ταϊπέι, ιδίως κατά την εποχή του Μάο. Αυτό το γεωγραφικό πλαίσιο υπογραμμίζει την ευπάθεια του νησιού και το ρόλο του στην ευρύτερη περιφερειακή δυναμική μεταξύ Ταϊβάν και Κίνας.
Στην στρατηγική ανάλυση, αναφέρεται πως το Πεκίνο πιθανότατα θα δώσει προτεραιότητα στην κατάληψη της νήσου Κινμέν ως κρίσιμου στρατηγικού στόχου, καθιερώνοντάς την ως κομβικό σκαλοπάτι και πρωταρχική γραμμή άμυνας. Παρά την επίσημη δέσμευση των ΗΠΑ στο ανακοινωθέν του 1972 με την Κίνα, με την οποία δεσμεύτηκαν να μην τοποθετήσουν στρατιώτες στο νησί, είναι εμφανής μια διαφοροποιημένη μετατόπιση. Οι ΗΠΑ υπονόμευσαν σταδιακά την τήρηση της πολιτικής της μίας Κίνας, παρέχοντας αυξανόμενη στρατιωτική βοήθεια στην Ταϊπέι. Παρά τη διαβεβαίωση ότι δεν υποστηρίζουν την ανεξαρτησία, η στρατηγική των ΗΠΑ ευθυγραμμίζεται φαινομενικά με τη διατήρηση του "status quo" και την εναντίωση στη χρήση βίας, ενώ αλλάζει διακριτικά τη δυναμική προς όφελος της Ταϊβάν, παρεμποδίζοντας έτσι την επανένωση με τους όρους του Πεκίνου.
Δυναμική του Στενού της Ταϊβάν: ΗΠΑ-Κίνας: Πλοήγηση στις σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας:
Η αποτελεσματική διαχείριση της κινεζικής επιρροής στο στενό της Ταϊβάν διευκολύνθηκε από τις συνεχείς εκλογικές επιτυχίες του Δημοκρατικού Προοδευτικού Κόμματος (DPP) στην Ταϊβάν, ακόμη και όταν έχασε τον έλεγχο του νομοθετικού σώματος Γιουάν του νησιού. Η ικανότητα του DPP να εξασφαλίζει σταθερά εκλογικές νίκες υπογραμμίζει την ανθεκτικότητα και την πολιτική του επιρροή, συμβάλλοντας στη συνολική στρατηγική περιορισμού της επίδρασης της Κίνας στην περιοχή. Παρά την πολιτική επιτυχία του DPP, η Κίνα παραμένει σταθερή στην επιμονή της για επανένωση, σηματοδοτώντας την προθυμία της να καταφύγει στη βία αν χρειαστεί. Για να το αντιμετωπίσει αυτό, η Κίνα έχει αυξήσει την πίεση στην Ταϊβάν, προωθώντας τη στρατιωτική της παρουσία και τις ικανότητές της στην περιοχή. Σε απάντηση, οι Ηνωμένες Πολιτείες κλιμάκωσαν τις πωλήσεις όπλων στην Ταϊπέι, με στρατηγικό στόχο να εμποδίσουν οποιαδήποτε αλλαγή στην ισορροπία δυνάμεων.
Εν μέσω των σημερινών μειωμένων επιπέδων έντασης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κίνας, το διαρκή ζήτημα της Ταϊβάν παραμένει και χαρακτηρίζεται από διαφοροποιημένες εξελίξεις που κρύβονται κάτω από την επιφάνεια. Η επικείμενη ορκωμοσία του διεκδικητικού υπέρ της ανεξαρτησίας προέδρου, William Lai, προοιωνίζεται μια περίοδο διαρκών διπλωματικών περιπλοκών, χωρίς καμία από τις δύο πλευρές να αναμένεται να αλλάξει ουσιαστικά την στάση της. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, αποφεύγοντας τις υπερβολικά δραματικές χειρονομίες, είναι έτοιμες να επιμείνουν στην υιοθέτηση σταδιακών μέτρων με στόχο την αναδιαμόρφωση του status quo. Αυτές οι στρατηγικές ενέργειες έχουν σχεδιαστεί για να παρεμποδίσουν τις προσπάθειες επανένωσης και να μετριάσουν τις γενικότερες περιφερειακές φιλοδοξίες της Κίνας. Το αναπόφευκτο των επίμονων αυτών προσπαθειών των Ηνωμένων Πολιτειών καθιστά αναγκαίο τον στρατηγικό προβληματισμό του Πεκίνου, προτρέποντας την επανεκτίμηση των πιθανών συνεπειών και τη διαμόρφωση αντιστρατηγικών.