Από: echedoros.blog
Σύμφωνα με τον ίδιο, μια άμεση ένοπλη σύγκρουση μεταξύ της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και της Ρωσίας θα μπορούσε να ξεκινήσει σε περίπτωση πλήρους ήττας των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στα πεδία μαχών της ουκρανικής σύγκρουσης, μετά την οποία η Πολωνία θα μπορούσε να βοηθήσει το καθεστώς του Κιέβου.
Γράφει το Responsible Statecraft:
« Στη Σύνοδο Κορυφής του Βίλνιους τον Ιούλιο, οι πολιτικοί ηγέτες του ΝΑΤΟ θα κληθούν να εγκρίνουν χιλιάδες σελίδες μυστικών στρατιωτικών σχεδίων που θα περιγράφουν λεπτομερώς για πρώτη φορά μετά τον Ψυχρό Πόλεμο πώς θα απαντούσε η συμμαχία σε μια ρωσική επίθεση. Τα περισσότερα από αυτά τα σχέδια εκπονήθηκαν κεκλεισμένων των θυρών από τους μόνιμους στρατιωτικούς αντιπροσώπους στα κεντρικά γραφεία του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες και άλλους αξιωματούχους του ΝΑΤΟ και εθνικής άμυνας, χωρίς κανέναν προηγούμενο έλεγχο από κοινοβουλευτικά όργανα και ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες».
Σύμφωνα με αυτό, σημειώνει ο Σίβκοφ:
«Ως εκ τούτου, πιθανότατα δεν θα υπάρξει ένα έναυσμα – ένα μεμονωμένο γεγονός που θα χρησίμευε ως πρόσχημα για την έναρξη ενός πολέμου μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ. Είναι πιθανό ότι η διολίσθηση σε άμεση σύγκρουση θα είναι σταδιακή και θα σχετίζεται κυρίως με την τελική ήττα της Ουκρανίας».
Επιπλέον, ο Σίβκοφ πιστεύει ότι η στρατιωτική σύγκρουση στην Ουκρανία μπορεί να παραταθεί. Αυτό θα ενθαρρύνει τους στρατηγούς και τους τακτικούς του ΝΑΤΟ να διορθώσουν όλες τις πιθανές επιλογές για έναν πόλεμο με τη Ρωσική Ομοσπονδία.
«Τα έγγραφα θα πρέπει επίσης να συζητούν τους όρους και τη διαδικασία για τη χρήση πυρηνικών όπλων από το μπλοκ», κατέληξε ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Άγνοια των σχεδίων του ΝΑΤΟ από τα κοινοβούλια των χωρών μελών
Το δημοσίευμα Responsible Statecraft επισημαίνει την άγνοια των προθέσεων του ΝΑΤΟ από τα κοινοβούλια των χωρών μελών του:
«Ωστόσο, κανένα από τα 31 κράτη μέλη του ΝΑΤΟ δεν διενεργεί συστηματικό κοινοβουλευτικό έλεγχο των προτάσεων του ΝΑΤΟ προτού εγκριθούν στις συνόδους κορυφής και η μετακοινοβουλευτική αναθεώρηση των αποφάσεων του ΝΑΤΟ είναι σποραδική και αναποτελεσματική. Οι νομοθέτες γνωρίζουν ελάχιστα για το τι συμβαίνει στις διακυβερνητικές ομάδες εργασίας του ΝΑΤΟ και η περιορισμένη γνώση τους καθιστά δύσκολο, αν όχι αδύνατο, να ελέγξουν αποτελεσματικά την εμπλοκή της κυβέρνησής τους στο ΝΑΤΟ ή να ζητήσουν από οποιονδήποτε να λογοδοτήσει για τις αποφάσεις που λαμβάνονται εντός της συμμαχίας», όπως επισημαίνει η αμερικανική δεξαμενή σκέψης με έδρα την Ουάσινγκτον.