Του Στρατή Μαζίδη
Βέβαια προκαλεί εντύπωση πως πχ αντί να κοιτάξει να ηρεμήσει τα παιδιά του, το πρώτο που σκέφτηκε ήταν να αρχίσει τις αναρτήσεις στο Τουίτερ! Δεν είναι δικός μου ισχυρισμός. Προκύπτει ως συμπέρασμα όταν ο ίδιος αναφέρει «Μόλις τώρα».
Περίεργο πάντως για κάποιον αιφνιδιασμένο οικογενειάρχη που χρειάστηκε να μεταφερθεί στα επείγοντα νοσοκομείου να σπεύδει στην κατάστασή του να ενημερώσει άμεσα τα κοινωνικά δίκτυα.
Σίγουρα τα παιδιά του δεν φταίνε σε τίποτε. Φυσικά θα τρόμαξαν και θα αιφνιδιάστηκαν, όπως θα τρομάξουν και θα αιφνιδιαστούν όταν μεγαλώσουν σαν ανακαλύψουν ότι ο πατέρας τους που κάποτε τον έσωσαν στην εντατική οι γιατροί, δεν είχε κανένα ενδοιασμό να διώξει για αρκετό καιρό υγειονομικούς από τα νοσοκομεία γιατί δεν ήθελαν να βάλουν στο σώμα τους ένα πειραματικό σκεύασμα, από αυτά που κάποτε κι ο ίδιος μέσα στη Βουλή καταδίκαζε και γενικώς υπήρξε κεντρικό πρόσωπο της ομάδας των σύγχρονων Διοκλητιανών όσων για δικούς τους λόγους δε σήκωσαν το μανίκι.
Αλήθεια όμως, ο κ. Πλεύρης τι έχει να πει για τα παιδιά εκείνων που για αρκετούς μήνες δεν είχαν να τα ντύσουν, ταΐσουν, φροντίσουν, πόσο μάλλον να βγουν να φάνε έξω, με δική του απόφαση;
Ο υπουργός και γιος του Κωνσταντίνου Πλεύρη με τις γνωστές αντιλήψεις, δεν έπρεπε να δεχτεί καμία επίθεση. Δεν αρμόζουν τέτοιες επιλογές σε δημοκρατικές κοινωνίες οι οποίες δίνουν στους πολίτες - ακόμη για την ώρα - ένα ισχυρό κι αποτελεσματικό όπλο, την ψήφο. Μην τον ψηφίσετε, ούτε αυτόν ούτε όλους όσους καταδίωξαν / πίεσαν / υποτίμησαν / δίχασαν τον κόσμο στα χρόνια του κορωνοϊού.