Οι Γάλλοι έχουν έναν ιδιαίτερο λόγο να θέλουν ναυτική παρουσία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και η Κύπρος ήταν ιδανικός τόπος για αυτόν τον σκοπό.
Από: tovima.gr / Του Νίκου Χασαπόπουλου
Το τελευταίο διάστημα τα έργα διεύρυνσης και εμβάθυνσης της ναυτικής βάσης «Ευάγγελος Φλωράκης», στο Μαρί, κοντά στη Λεμεσό, άρχισαν να έχουν διεθνές ενδιαφέρον. Είχε μάλιστα σταλεί από την Αθήνα ένας ταξίαρχος, ειδικός για τη δημιουργία ναυτικών βάσεων (είναι ο ίδιος που σχεδιάζει το ναύσταθμο στην Κρήτη και το ναυτικό σταθμό στον Βόλο) για να επιβλέπει τις εργασίες, κάτι σαν τεχνική στρατιωτική βοήθεια από την Ελλάδα στην Κύπρο.
Η αλήθεια είναι ότι η βάση αυτή έγινε εδώ και χρόνια, προτού ακόμα εκσυγχρονιστεί περιζήτητη. Πρώτα (πριν από τον πόλεμο της Ουκρανίας) την ζητούσαν οι Ρώσοι, θέλοντας να αγκυροβολούν εκεί τα μεγαθήρια θωρηκτά τους, πλην όμως το αίτημά τους δεν έγινε αποδεκτό από την κυπριακή κυβέρνηση. Η Λευκωσία περίμενε τότε άρση του εμπάργκο όπλων από την Ουάσιγκτον και κάθε κίνηση προς την Ρωσία ίσως να απόβαινε μοιραία. Άλλωστε στην περιοχή αυτή, όπως είχε αποκαλύψει ο πρώην βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάθιου Πάλμερ «στην περιοχή βρίσκονται 10 αμερικανικά πολεμικά πλοία, 130 πολεμικά αεροπλάνα και περίπου 9.000 Αμερικανοί στρατιώτες. Τελευταίως εμφανίστηκε εκεί ένα αμερικανικό υποβρύχιο που τόσο πολύ χαροποίησε τους Κύπριους που πήγε να το επισκεφθεί και ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης.
Οι Γάλλοι ωστόσο έχουν έναν ιδιαίτερο λόγο να θέλουν ναυτική παρουσία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και η Κύπρος ήταν ιδανικός τόπος για αυτόν τον σκοπό. Θέλουν στην πραγματικότητα ένα λιμάνι για να μπορούν να αγκυροβολούν και να ανεφοδιάζουν τα πλοία τους ανά πάσα στιγμή. Άλλωστε πολλές φορές γαλλικές φρεγάτες αγκυροβόλησαν εκεί, ακόμα και το πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο, Charles de Gaulle, η ναυαρχίδα του γαλλικού στόλου.
Εκείνο όμως που μετράει για τους Γάλλους περισσότερο είναι η παρουσία της γαλλικής εταιρείας πετρελαιοειδών TOTAL στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και ο κίνδυνος από τις τουρκικές απειλές που αναμένεται να ξαναρχίσουν μετά τις τουρκικές εκλογές. Η Γαλλία επιθυμεί να διαφυλάξει τα δικαιώματά της στην κυπριακή ΑΟΖ (τα οποία άλλωστε πλήρωσε για να πάρει άδεια εξορύξεως ) και θεωρεί ότι μια γαλλική ναυτική παρουσία στην Κύπρο, θα διαφυλάξει επαρκώς τα συμφέροντά της.
Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που Κύπρος και Γαλλία συνεργάζονται στρατιωτικά. Όχι μόνον σε κοινές ασκήσεις, (στη διάρκεια της κρίσης του Oruc Reis πέταξαν στην Κύπρο γαλλικά Rafale, ενώ την επισκέφθηκε η τότε υποουργός Άμυνας Φλοράνς Παρλί) αλλά και σε εξοπλιστικά προγράμματα. Ακόμα και κατά την περίοδο που βρισκόταν σε πλήρη ισχύ το αμερικανικό εμπάργκο όπλων, η Γαλλία προμήθευε οπλισμό καθώς και άρματα μάχης στην Κύπρο. Μάλιστα τώρα τελευταίως η Κύπρος αποφάσισε να πουλήσει τα ρωσικής κατασκευής επιθετικά ελικόπτερα της Εθνικής Φρουράς και να τα αντικαταστήσει με γαλλικά επιθετικά ελικόπτερα , ενώ συζητεί και για την αγορά δύο πλοίων ανοικτής θαλάσσης. Η στενή συνεργασία άλλωστε και το σύμφωνο αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής που έχουν υπογράψει Ελλάδα και Γαλλία, μπορεί να μη δεσμεύει ή να μην αφορά ευθέως τη Κύπρο, αλλά δημιουργεί συνθήκες πιο στενής συνεργασίας.
Το ζήτημα αυτό συζητήθηκε, (όπως ήταν αναμενόμενο) στη συνάντηση (και το γεύμα) που είχε το μεσημέρι της Τετάρτης ο Κύπριος Πρόεδρος με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν. Ο Γάλλος πρόεδρος είχε συζητήσει αυτό το θέμα (αλλά δεν προχώρησε) και παλαιότερα με τον προηγούμενο Πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη λέγοντας ότι «η Κύπρος αποτελεί έναν ενδιάμεσο σταθμό για το γαλλικό ναυτικό και ιδιαίτερα για το αεροναυτικό συγκρότημα που σχηματίστηκε γύρω από το αεροπλανοφόρο ’Charles de Gaulle’» και ευχαρίστησε τις κυπριακές αρχές για τη συνεργασία που απεικονίζει όπως είπε «τη φιλοδοξία μιας κυρίαρχης Ευρώπης».
Να σημειωθεί ότι στη συνάντηση Μακρόν - Χριστοδουλίδη συζητήθηκε και η πρόταση ου Κυπρίου προέδρου για ειδικό αντιπρόσωπο από την ΕΕ στο Κυπριακό, μια πρόταση που στηρίζει η Γαλλία φτάνει να μη έρχεται σε σύγκρουση με τις προσπάθειες που καταβάλλουν τα Ηνωμένα Έθνη.
Το τελευταίο διάστημα τα έργα διεύρυνσης και εμβάθυνσης της ναυτικής βάσης «Ευάγγελος Φλωράκης», στο Μαρί, κοντά στη Λεμεσό, άρχισαν να έχουν διεθνές ενδιαφέρον. Είχε μάλιστα σταλεί από την Αθήνα ένας ταξίαρχος, ειδικός για τη δημιουργία ναυτικών βάσεων (είναι ο ίδιος που σχεδιάζει το ναύσταθμο στην Κρήτη και το ναυτικό σταθμό στον Βόλο) για να επιβλέπει τις εργασίες, κάτι σαν τεχνική στρατιωτική βοήθεια από την Ελλάδα στην Κύπρο.
Η αλήθεια είναι ότι η βάση αυτή έγινε εδώ και χρόνια, προτού ακόμα εκσυγχρονιστεί περιζήτητη. Πρώτα (πριν από τον πόλεμο της Ουκρανίας) την ζητούσαν οι Ρώσοι, θέλοντας να αγκυροβολούν εκεί τα μεγαθήρια θωρηκτά τους, πλην όμως το αίτημά τους δεν έγινε αποδεκτό από την κυπριακή κυβέρνηση. Η Λευκωσία περίμενε τότε άρση του εμπάργκο όπλων από την Ουάσιγκτον και κάθε κίνηση προς την Ρωσία ίσως να απόβαινε μοιραία. Άλλωστε στην περιοχή αυτή, όπως είχε αποκαλύψει ο πρώην βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάθιου Πάλμερ «στην περιοχή βρίσκονται 10 αμερικανικά πολεμικά πλοία, 130 πολεμικά αεροπλάνα και περίπου 9.000 Αμερικανοί στρατιώτες. Τελευταίως εμφανίστηκε εκεί ένα αμερικανικό υποβρύχιο που τόσο πολύ χαροποίησε τους Κύπριους που πήγε να το επισκεφθεί και ο Πρόεδρος Νίκος Χριστοδουλίδης.
Οι Γάλλοι ωστόσο έχουν έναν ιδιαίτερο λόγο να θέλουν ναυτική παρουσία στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου και η Κύπρος ήταν ιδανικός τόπος για αυτόν τον σκοπό. Θέλουν στην πραγματικότητα ένα λιμάνι για να μπορούν να αγκυροβολούν και να ανεφοδιάζουν τα πλοία τους ανά πάσα στιγμή. Άλλωστε πολλές φορές γαλλικές φρεγάτες αγκυροβόλησαν εκεί, ακόμα και το πυρηνοκίνητο αεροπλανοφόρο, Charles de Gaulle, η ναυαρχίδα του γαλλικού στόλου.
Εκείνο όμως που μετράει για τους Γάλλους περισσότερο είναι η παρουσία της γαλλικής εταιρείας πετρελαιοειδών TOTAL στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και ο κίνδυνος από τις τουρκικές απειλές που αναμένεται να ξαναρχίσουν μετά τις τουρκικές εκλογές. Η Γαλλία επιθυμεί να διαφυλάξει τα δικαιώματά της στην κυπριακή ΑΟΖ (τα οποία άλλωστε πλήρωσε για να πάρει άδεια εξορύξεως ) και θεωρεί ότι μια γαλλική ναυτική παρουσία στην Κύπρο, θα διαφυλάξει επαρκώς τα συμφέροντά της.
Άλλωστε δεν είναι η πρώτη φορά που Κύπρος και Γαλλία συνεργάζονται στρατιωτικά. Όχι μόνον σε κοινές ασκήσεις, (στη διάρκεια της κρίσης του Oruc Reis πέταξαν στην Κύπρο γαλλικά Rafale, ενώ την επισκέφθηκε η τότε υποουργός Άμυνας Φλοράνς Παρλί) αλλά και σε εξοπλιστικά προγράμματα. Ακόμα και κατά την περίοδο που βρισκόταν σε πλήρη ισχύ το αμερικανικό εμπάργκο όπλων, η Γαλλία προμήθευε οπλισμό καθώς και άρματα μάχης στην Κύπρο. Μάλιστα τώρα τελευταίως η Κύπρος αποφάσισε να πουλήσει τα ρωσικής κατασκευής επιθετικά ελικόπτερα της Εθνικής Φρουράς και να τα αντικαταστήσει με γαλλικά επιθετικά ελικόπτερα , ενώ συζητεί και για την αγορά δύο πλοίων ανοικτής θαλάσσης. Η στενή συνεργασία άλλωστε και το σύμφωνο αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής που έχουν υπογράψει Ελλάδα και Γαλλία, μπορεί να μη δεσμεύει ή να μην αφορά ευθέως τη Κύπρο, αλλά δημιουργεί συνθήκες πιο στενής συνεργασίας.
Το ζήτημα αυτό συζητήθηκε, (όπως ήταν αναμενόμενο) στη συνάντηση (και το γεύμα) που είχε το μεσημέρι της Τετάρτης ο Κύπριος Πρόεδρος με τον Γάλλο Πρόεδρο Εμανουέλ Μακρόν. Ο Γάλλος πρόεδρος είχε συζητήσει αυτό το θέμα (αλλά δεν προχώρησε) και παλαιότερα με τον προηγούμενο Πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη λέγοντας ότι «η Κύπρος αποτελεί έναν ενδιάμεσο σταθμό για το γαλλικό ναυτικό και ιδιαίτερα για το αεροναυτικό συγκρότημα που σχηματίστηκε γύρω από το αεροπλανοφόρο ’Charles de Gaulle’» και ευχαρίστησε τις κυπριακές αρχές για τη συνεργασία που απεικονίζει όπως είπε «τη φιλοδοξία μιας κυρίαρχης Ευρώπης».
Να σημειωθεί ότι στη συνάντηση Μακρόν - Χριστοδουλίδη συζητήθηκε και η πρόταση ου Κυπρίου προέδρου για ειδικό αντιπρόσωπο από την ΕΕ στο Κυπριακό, μια πρόταση που στηρίζει η Γαλλία φτάνει να μη έρχεται σε σύγκρουση με τις προσπάθειες που καταβάλλουν τα Ηνωμένα Έθνη.