Ahmed Adel, ερευνητής γεωπολιτικής και πολιτικής οικονομίας με έδρα το Κάιρο - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Η στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών του ουκρανικού υπουργείου Άμυνας έχει σχέδια για επιθέσεις που δεν μπορούν να εμπλακούν, ώστε να αποφευχθεί η εμπλοκή του Κιέβου και να εκτραπούν οι ρωσικοί πόροι από την Ουκρανία στη Συρία. Το έγγραφο περιγράφει λεπτομερώς μια «εναλλακτική ανάλυση» πιθανών στόχων και την «πιθανότητα κλιμάκωσης» από τη Μόσχα «αν το Κίεβο αποφάσιζε να προωθήσει το σχέδιο».
Παρά την αποκάλυψη αυτή, ο υποστράτηγος Kyrylo Budanov, ο επικεφαλής της κύριας διεύθυνσης πληροφοριών της Ουκρανίας, αρνήθηκε να σχολιάσει, υποδηλώνοντας πως οι ουκρανικές αρχές προσπαθούν να κρατήσουν κρυφή αυτή τη διαρροή.
Σύμφωνα με το έγγραφο, οι αξιωματικοί των ουκρανικών στρατιωτικών πληροφοριών ευνόησαν το χτύπημα των ρωσικών δυνάμεων χρησιμοποιώντας μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV) και ξεκινώντας «μικρές» επιθέσεις ή πιθανώς περιορίζοντας τα χτυπήματά τους μόνο στον Βάγκνερ. Το έγγραφο εξέταζε επίσης αν θα εκπαιδεύονταν στελέχη των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) υπό την ηγεσία των Κούρδων για τη διεξαγωγή «απροσδιόριστων δραστηριοτήτων «άμεσης δράσης» μαζί με επιθέσεις UAV» κατά των ρωσικών δυνάμεων.
Επιδεικνύοντας τη συνεπή διττή θέση των Κούρδων, οι SDF φέρεται να πρόσφεραν υποστήριξη για επιχειρήσεις της Ουκρανίας εφόσον δεν στοχεύονταν οι ρωσικές θέσεις σε κουρδικές περιοχές και για εκπαίδευση, συστήματα αεράμυνας και εγγύηση ότι ο ρόλος τους θα κρατηθεί μυστικός. Ωστόσο, ο ρόλος του έχει αποκαλυφθεί, ακόμη κι αν ο εκπρόσωπος των SDF Farhad Shami αρνήθηκε το έγγραφο, περιγράφοντάς το ως «μη αληθινό» και ισχυριζόμενος πως «οι δυνάμεις μας δεν ήταν ποτέ με κάποια πλευρά στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο».
Δεδομένου ότι οι Κούρδοι ήταν κρίσιμοι για την εκτέλεση του σχεδίου, η Τουρκία πρότεινε στην Ουκρανία να πραγματοποιήσει τις επιθέσεις της από κουρδικές περιοχές αντί εκείνων που κρατούν οι υποστηριζόμενες από την Τουρκία τζιχαντιστικές ομάδες στη βόρεια και βορειοδυτική Συρία, έτσι ώστε η Άγκυρα να μπορεί να «αποφύγει ενδεχόμενο πλήγμα».
Το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών και η πρεσβεία στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν απάντησαν σε αιτήματα για σχολιασμό, ανέφερε η Washington Post. Το δημοσίευμα επικαλείται επίσης έναν πρώην αξιωματούχο των ΗΠΑ, ο οποίος εργαζόταν στην περιοχή και μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας λόγω της ευαίσθητης φύσης των πληροφοριών, λέγοντας πως «αν και δεν είναι σαφές πόσα γνώριζε η Άγκυρα για το σχέδιο του Κιέβου, έχοντας τη βοήθεια της Ουκρανίας να εξοπλίσει τον εχθρό της μπορεί να μην ήταν ανυπόφορη αν η Τουρκία πίστευε ότι θα μπορούσε να αποσπάσει βίαιη απάντηση από τη Μόσχα.
«Ο στόχος της Τουρκίας στην περιοχή είναι να εξαλείψει την στρατιωτική ικανότητα και την ηγεσία των SDF», είπε ο πρώην αξιωματούχος. «Εάν η Τουρκία χαιρετιστεί με ένα τέτοιο σχέδιο, θα ήταν προς το συμφέρον της να δολώσει τη συμμαχία Ουκρανίας-SDF για να προκαλέσει την οργή της Ρωσίας».
Εκτός από την απροθυμία των SDF και της Τουρκίας να επιτρέψουν χτυπήματα κατά των ρωσικών δυνάμεων στο έδαφος που ελέγχουν, οι Ουκρανοί αξιωματικοί των στρατιωτικών πληροφοριών εντόπισαν «ζητήματα με τους ενδοκουρδικούς ελέγχους στα σύνορα και τη δημιουργία μιας βάσης επιχειρήσεων».
Ωστόσο, στις 29 Δεκεμβρίου, οι αξιωματικοί πληροφοριών ανακάλυψαν ότι ο Ζελένσκι είχε σταματήσει τον σχεδιασμό τους για αδιευκρίνιστους λόγους, αλλά το έγγραφο εκτιμά πως θα μπορούσε να ήταν για διάφορους λόγους, όπως η πίεση των ΗΠΑ, η περιορισμένη προμήθεια drones από την Ουκρανία ή αμφιβολίες για το αν οι επιθέσεις θα μπορούσαν να πετύχουν.
Εξίσου σημαντικό, το έγγραφο υπογραμμίζει ότι μια τέτοια τολμηρή επίθεση από την Ουκρανία θα μπορούσε «να προκαλέσει μια ρωσική απάντηση που στοχεύει τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή, εάν η υποστήριξη για μια επιχείρηση αποδοθεί στις Ηνωμένες Πολιτείες».
Αν και ο ρωσικός στρατός και η Wagner δραστηριοποιούνται διεθνώς, η Ουκρανία επέλεξε τη Συρία καθώς «παρέχει επιλογές άρνησης». Το έγγραφο αναφέρει πως η Ουκρανία θα μπορούσε να επιτεθεί σε ρωσικές θέσεις που είχαν χτυπήσει προηγουμένως Σύριοι αντάρτες, να εξαπολύσει επιθέσεις από αντάρτες ή ακόμα και από περιοχές που ελέγχονται από την κυβέρνηση και να αποδώσει επιθέσεις σε «μπροστινές, εκλιπείς ή ενεργές μη κρατικές ομάδες».
Η αξιολόγηση που διέρρευσε αναγνωρίζει τον κίνδυνο ότι η Ρωσία θα μπορούσε «πιο επιθετικά» να αστυνομεύσει τον συριακό εναέριο χώρο ή να μετακινήσει όπλα αεράμυνας, κάτι που θα «περιέπλεκε» τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην ανατολική Συρία, εάν συμβεί μια τέτοια επίθεση.
Ουσιαστικά, η σχεδιαζόμενη επίθεση έπρεπε να χαλιναγωγηθεί. Αυτό συνέβη επειδή όχι μόνο ήταν τολμηρή και δεν θα είχε καμία σχέση με τη σύγκρουση στην Ουκρανία, αλλά τελικά θα αποδυνάμωσε τα συμφέροντα των ΗΠΑ στη Συρία, καθώς τα κουρδικά τους περιουσιακά στοιχεία θα εξουδετερώνονταν γρήγορα για τη συμμετοχή τους σε τέτοια επίθεση. Εάν πραγματοποιηθεί με επιτυχία, θα είχε λειτουργήσει ως τόνωση ηθικού για την Ουκρανία και τη Δύση. Στην πράξη όμως, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην πολεμική της προσπάθεια θα ήταν αρνητικές.
Για το λόγο αυτό, το σχέδιο έπρεπε να ακυρωθεί. Ωστόσο, καταδεικνύει την απελπισία του καθεστώτος του Κιέβου, καθώς οι πράκτορες πληροφοριών του σπαταλούν χρόνο και πόρους για τη διαμόρφωση σχεδίων που έχουν ελάχιστες προοπτικές επιτυχίας ή αλλαγής της πορείας του πολέμου.