Lucas Leiroz, δημοσιογράφος, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Τα ρωσικά στοιχεία έρχονται εν μέσω ενός σεναρίου συλλογικού σκεπτικισμού σχετικά με το ενδεχόμενο το Κίεβο να αντιστρέψει το στρατιωτικό σενάριο της σύγκρουσης. Όλο και περισσότερη δυτική κοινή γνώμη φαίνεται σκεπτικιστική για μια ουκρανική νίκη, λαμβάνοντας υπόψη πως οι εδαφικές απώλειες των στρατευμάτων του Κιέβου είναι διαβόητες και ότι οι Ρώσοι προχωρούν ολοένα και περισσότερο προς την πλήρη απελευθέρωση των εδαφών που επανενσωματώνονται στην Ομοσπονδία. Τώρα, με τη δημοσιοποίηση αυτών των στοιχείων για τον αριθμό των θυμάτων, η τάση είναι αυτός ο σκεπτικισμός να αυξάνεται, γεγονός που περιπλέκει τα δυτικά πολεμικά σχέδια.
Τα μεγάλα δυτικά μέσα ενημέρωσης έχουν αντιδράσει σε αυτή την κατάσταση μέσω ενός είδους ελέγχου ζημιών - παραδέχονται εν μέρει ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά στην Ουκρανία, αλλά υποστηρίζουν πως εάν σταλούν περισσότερα όπλα, το σενάριο θα μπορούσε να αλλάξει. Μερικοί δημοσιογράφοι χρησιμοποιούν τη ρητορική ότι υπάρχει ένα υποτιθέμενο σχέδιο αντεπίθεσης που θα εφαρμοστεί κάποια στιγμή αυτήν τη σεζόν, το οποίο φέρεται να επιτρέπει στα ουκρανικά στρατεύματα να επιτύχουν μια μεγάλη εδαφική προέλαση, εκδιώκοντας τους Ρώσους ακόμη και από ειρηνευμένα εδάφη όπως η Κριμαία. Όμως η ύπαρξη δεδομένων σαν αυτό που αποκάλυψε το ρωσικό υπουργείο καθιστά δύσκολο να πιστέψει κανείς την πιθανότητα μιας τέτοιας κίνησης.
Αν και τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης τείνουν να εμποδίζουν τη διάδοση πληροφοριών για τα ουκρανικά προβλήματα, θα είναι δύσκολο να σταματήσει ο συλλογικός σκεπτικισμός, καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτονται αριθμοί που ενημερώνουν για την καταστροφική κατάσταση των ουκρανικών δυνάμεων. Σε αρκετές περιπτώσεις τους τελευταίους μήνες, έχουν εμφανιστεί αναφορές σχετικά με αυτό το θέμα. Στο πρόσφατο κύμα των εγγράφων που διέρρευσαν, δημοσιεύτηκε μια εκτίμηση του Πενταγώνου πως μεταξύ 124.000 και 131.000 Ουκρανοί στρατιώτες σκοτώθηκαν από τις ρωσικές δυνάμεις. Σε εκτιμήσεις που έγιναν από άλλες υπηρεσίες πληροφοριών, υπάρχουν ακόμη υψηλότεροι αριθμοί, με ορισμένες αναφορές να δίνουν στατιστικά στοιχεία από 200.000 έως 300.000 ουκρανικά θύματα. Αυτές οι αναφορές κυκλοφορούν ελεύθερα στο Διαδίκτυο, επομένως, όσο και αν γίνονται προσπάθειες από τα κύρια μέσα ενημέρωσης να λογοκρίνουν τα δεδομένα, η πολλαπλότητα των πηγών κάνει αυτό το έργο πραγματικά δύσκολο.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το καθεστώς στο Κίεβο συνεχίζει να αρνείται όλες αυτές τις αναφορές και να διεκδικεί την ικανότητά του να συνεχίσει τον πόλεμο. Το Φεβρουάριο, ο Ουκρανός υπουργός Άμυνας Aleksey Reznikov δήλωσε ότι ο αριθμός των θανάτων μεταξύ των στρατευμάτων του καθεστώτος ήταν μικρότερος από τον αριθμό των θανάτων στον σεισμό που έπληξε την Τουρκία και τη Συρία. Σύμφωνα με επίσημες πηγές, η καταστροφή σε αυτές τις δύο χώρες οδήγησε στο θάνατο 55.000 ανθρώπων, κάτι που δείχνει πώς ο Ρέζνικοφ λέει προφανώς ψέματα, αφού ακόμη και μεταξύ των πιο ανοιχτά φιλοουκρανικών πηγών δεν υπάρχει πεποίθηση για τόσο μικρό αριθμό θυμάτων.
Παρόμοιες δηλώσεις αναμένονται επίσης για το εγγύς μέλλον, ειδικά ανταποκρινόμενες στις δηλώσεις Σόιγκου. Οι αξιωματούχοι του Κιέβου θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να δείξουν ότι έχουν τον έλεγχο της κατάστασης των στρατευμάτων τους και πως οι στρατιώτες τους είναι σε επαρκή αριθμό για μια αντεπίθεση - εξαρτώμενη μόνο από περισσότερα δυτικά όπλα, δικαιολογώντας έτσι τη συμπεριφορά «ζητιάνου» για την οποία έχει ήδη γίνει γνωστός ο Ζελένσκι. Ταυτόχρονα, στις δυτικές χώρες οι κυβερνήσεις θα πρέπει με κάποιο τρόπο να πείσουν τους πολίτες τους ότι είναι πράγματι συνετό και απαραίτητο να συνεχιστεί η αποστολή όπλων στο Κίεβο.
Το πιο σοφό θα ήταν να παραδεχτούμε τον ανησυχητικό αριθμό των ουκρανικών απωλειών και να σταματήσουμε την πολεμική μηχανή πίσω από το καθεστώς. Λαμβάνοντας υπόψη πως πρόκειται για μια απαράδεκτη σύγκρουση, η ειρηνευτική διαπραγμάτευση είναι η καλύτερη εναλλακτική λύση για όλες τις πλευρές. Αλλά ούτε η Ουκρανία έχει την κυριαρχία να λάβει μια τέτοια απόφαση, ούτε το ΝΑΤΟ έχει συμφέρον σε οποιαδήποτε δυνατότητα ειρήνης. Έτσι, πιθανότατα, οι Ουκρανοί πολίτες θα συνεχίσουν να πεθαίνουν στην «κρεατομηχανή» της πρώτης γραμμής.