Lyuba Lulko - pravda.ru / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Αρμενία υπονομεύει τη βάση των σχέσεων με τη Ρωσία
Στις 24 Μαρτίου, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Αρμενίας αναγνώρισε τις υποχρεώσεις της χώρας βάσει του Καταστατικού της Ρώμης του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) ως συνεπείς με το Σύνταγμα της χώρας.
Το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών προειδοποίησε το Ερεβάν ότι η Μόσχα θεώρησε απολύτως απαράδεκτα τα σχέδιά της χώρας να προσχωρήσει στο Καταστατικό της Ρώμης του ΔΠΔ στο πλαίσιο των πρόσφατων παράνομων και νομικά άκυρων «εντολών» του ΔΠΔ σε σχέση με τη ρωσική ηγεσία.
Η Μόσχα προειδοποίησε την αρμενική πλευρά πως τα βήματα του Ερεβάν προς αυτή την κατεύθυνση θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε «εξαιρετικά αρνητικές» συνέπειες για τις σχέσεις της Αρμενίας με τη Ρωσία.
Πράγματι, η αντίδραση της Μόσχας κρίνεται δικαιολογημένη καθώς το Ερεβάν δεν έχει επικυρώσει το καταστατικό εδώ και 19 χρόνια και ξαφνικά αποφάσισε να το κάνει τώρα.
Αρμένιοι αξιωματούχοι δήλωσαν ότι το ΔΠΔ θα βοηθήσει στην αποκάλυψη «εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από το Αζερμπαϊτζάν». Ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά είχαν λάβει χώρα εκτός Αρμενίας — στο Χαντρούτ και το Σούσι, που (κατά την αντίληψη του Ερεβάν) είναι ήδη το έδαφος του Αζερμπαϊτζάν. Αυτό αποκλείει την εφαρμογή του Καταστατικού της Ρώμης εκεί.
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν διάφοροι λόγοι που εξηγούν τη συμπεριφορά της Αρμενίας.
Με τι είναι δυσαρεστημένος ο Νικόλ Πασινιάν;
Ο πρωθυπουργός της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν πιστεύει ότι η τριμερής συμφωνία του Νοεμβρίου 2020 (με τη μεσολάβηση της Ρωσίας) δε λειτουργεί. Συγκεκριμένα, υποστηρίζει πως η Ρωσική Ομοσπονδία δεν εμποδίζει τον αποκλεισμό του Ναγκόρνο Καραμπάχ μέσω του διαδρόμου του Λατσίν, αν και αυτό αποτελεί μέρος της ευθύνης της Ρωσίας.
Η Αρμενία προτείνει να εγκαταλείψει αυτό το φορμάτ για τη διεξαγωγή απευθείας διαπραγματεύσεων με το Αζερμπαϊτζάν είτε μέσω της Γεωργίας είτε μέσω μιας ευρωπαϊκής πλατφόρμας.
Ωστόσο, αυτές οι πλατφόρμες θέτουν έναν όρο - η Αρμενία θα πρέπει να διακόψει τους δεσμούς με τη Ρωσική Ομοσπονδία. Αυτό εξηγεί τις ανεπαρκείς δηλώσεις του βουλευτή της Εθνοσυνέλευσης της Αρμενίας Gagik Melkonyan, ο οποίος είπε ότι ο Πούτιν θα συλληφθεί στην Αρμενία λόγω της αναγνώρισης του Καταστατικού της Ρώμης.
Η Δύση χρησιμοποιεί το μοχλό της. Η ΕΕ είπε πως δεν εξετάζει το ενδεχόμενο κυρώσεων κατά του Αζερμπαϊτζάν και πρότεινε να επικεντρωθεί στο διάλογο μεταξύ των μερών.
Στην πραγματικότητα, δεν έρχονται κυρώσεις και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει καμία πρόθεση να επιδεινώσει τις σχέσεις με το Μπακού, επειδή παίρνει το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν ως αντικατάσταση του ρωσικού καυσίμου. Επομένως, κανείς δεν πρόκειται να δαγκώσει το χέρι του Αζερμπαϊτζάν.
Το Αζερμπαϊτζάν τοποθετείται ως νικητής
Στο Αζερμπαϊτζάν πιστεύουν ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα όπως ο αποκλεισμός του Ναγκόρνο - Καραμπάχ. Αντίθετα, το Αζερμπαϊτζάν προσπαθεί να αποτρέψει τις προμήθειες όπλων στο Καραμπάχ. Ο πρόεδρος Ιλχάμ Αλίεφ προειδοποίησε πως δεν πρέπει να διαπραγματευτεί κανείς με το Αζερμπαϊτζάν από θέση ισχύος.
Αν ο Αλίεφ ήταν πιο τολμηρός, το Ερεβάν θα είχε χάσει κάθε προοπτική επιστροφής στο Ναγκόρνο - Καραμπάχ. Το αρμενικό λόμπι είναι ισχυρό στη Δύση, αλλά δε θα πολεμήσει άμεσα για τους Αρμένιους. Επιπλέον, η Αρμενία δε θέλει να αναγνωρίσει την ανεξαρτησία της περιοχής. Υπάρχει μόνο κακία αντί για θάρρος, και θα αποδώσει άψογα.
Η Αρμενία έχει ήδη αποφασίσει πώς θα συνεχίσει να πολεμά με το Αζερμπαϊτζάν - έχει πάρει το Ιράν ως σύμμαχο. Το Ιράν δε θα επιτρέψει τον σχηματισμό του διαδρόμου Zangezur κατά μήκος των συνόρων με την Αρμενία έως το Nakhichevan. Θα μπει στον πόλεμο στο πλευρό της Αρμενίας.
Φαίνεται αμφίβολο ότι η Τεχεράνη θα το κάνει αυτό, καθώς έχει πολύ μεγαλύτερη σύγκρουση με το Ισραήλ.
Αντί να διαπραγματευτεί με το Αζερμπαϊτζάν και τη Ρωσία για το Καραμπάχ και να προετοιμαστεί να ξανακερδίσει ηθικά και στρατιωτικά, η Αρμενία υπέθεσε πως η Δύση θα ερχόταν για βοήθεια εδώ και τώρα.
Όπως δείχνει η εμπειρία, τέτοιες ελπίδες δεν οδηγούν σε τίποτα θετικό. Η Δύση μπορεί να ενδιαφέρεται λιγότερο για το λαό του Καραμπάχ, και οι φιλοδοξίες της Αρμενίας δεν έχουν σημασία ούτε εδώ. Στόχος της Δύσης είναι να νικήσει τη Ρωσία. Οι Αρμένιοι είναι καταδικασμένοι σε σφαγή σε αυτό το σημείο - πρόκειται για κοινούς κατοίκους του Καραμπάχ και της Αρμενίας και όχι για τη διασπορά, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.
Φαίνεται ότι το Ερεβάν σκοπεύει να στραγγίξει το κύπελλο του θανάτου του έθνους του έως τα κατακάθια. Η Αρμενία θα αποχωρήσει από τον Οργανισμό Συνθήκης Συλλογικής Ασφάλειας (CSTO), κάτι που ήδη συμβαίνει de facto. Στη συνέχεια, η Αρμενία θα αποχωρήσει από την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση και στη συνέχεια θα αποχωρήσει από τη συμφωνία φιλίας με τη Ρωσική Ομοσπονδία (οι Ρώσοι ειρηνευτές θα αποσυρθούν από το Καραμπάχ και τη βάση του Γκιούμρι).
Η οικονομία της Αρμενίας θα υποφέρει καταρχήν, καθώς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα φθηνά ρωσικά καύσιμα και τους Ρώσους τουρίστες. Οι τιμές για το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο, τη βενζίνη, το ντίζελ κ.λπ. θα εκτιναχθούν στα ύψη και ο ρυθμός πληθωρισμού θα εκτιναχθεί στο 20-30%.
Θα αναπτυχθούν και δυτικοί «ειρηνευτές». Όσο η Ευρώπη χρειάζεται το Αζερμπαϊτζάν, οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν και το Ερεβάν θα αναγκαστεί τελικά να αποδεχτεί τη θέση του Μπακού για να αποφασίσει την τύχη του λαού του Καραμπάχ.
Εάν η Αρμενία ήταν μέρος της ένωσης κρατών της Ρωσίας και της Λευκορωσίας, κανένας «περιβαλλοντολόγος» του Αζερμπαϊτζάν δε θα τολμούσε να αποκλείσει το διάδρομο του Λατσίν. Ο λαός του Καραμπάχ θα είχε αυτονομία ως μέρος της ένωσης κρατών.