Pepe Escobar - strategic-culture.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Ακολουθεί μια απολαυστική καταστολή της πρόωρης άνοιας του ΝΑΤΟ. Τα πάντα μέχρι στιγμής έχουν αποτύχει, από τις «ακρωτηριαστικές κυρώσεις» μέχρι κάθε είδους wunderwaffen, ενώ ολόκληρος ο Παγκόσμιος Νότος θαυμάζει τα κατορθώματα της Wagner PMC – που έχει πλέον διαμορφωθεί ως η κορυφαία αστική μηχανή μάχης του πλανήτη.
Το φερέφωνο της CIA, η Washington Post δημοσίευσε δεόντως πώς η Ουάσιγκτον, για άλλη μια φορά, έτρωγε τον Καγκελάριο Σολτς με λουκάνικα συκωτιού για πρωινό, μεσημεριανό γεύμα και δείπνο. Η ιδέα διατυπώθηκε από τον Υπουργό Εξωτερικών Τόνι Μπλίνκεν: ας ανακοινώσουμε πως θα παραδώσουμε το M1 Abrams στην Ουκρανία σε ένα θολό, απροσδιόριστο μέλλον, παρέχοντας έτσι κάλυψη στον Scholz για να απελευθερώσει τα Leopards τώρα.
Δεν αγαπάτε απλώς τη γερμανική κυριαρχία στην πράξη;
Κάθε στρατιωτικός αναλυτής με δείκτη νοημοσύνης σε θερμοκρασία δωματίου γνωρίζει ότι όλα αυτά τα Leopards θα αποτεφρωθούν δεόντως – ή καλύτερα, θα συλληφθούν και θα ανατεμαχιστούν από Ρώσους στρατιωτικούς ειδικούς.
Έτσι, αυτό που θα συμβεί στη συνέχεια είναι ένας ακόμη φορέας της –πολύ επιτυχημένης μέχρι στιγμής– της γερμανικής εκβιαστικής αποβιομηχάνισης που εξαπέλυσαν οι ΗΠΑ: οι Αμερικανοί θα εισβάλουν στο γερμανικό βιομηχανικό στρατιωτικό συγκρότημα με το «πολύ βελτιωμένο» Abrams τους – το οποίο ίσως φτάσει το 2024, όταν μόνο ένα άκρο της Ουκρανίας μπορεί να υπάρχει ακόμα, ή να μην φτάσει και ποτέ. Επομένως, δε χρειάζεται για τα Abrams να αποδείξουν την αξία τους στην πραγματική μάχη - καθώς θα αιχμαλωτιστούν ή/και αποτεφρωθούν.
Οι φήμες στην Ουάσιγκτον αναφέρουν ότι η «στρατηγική» των ΗΠΑ στην Ουκρανία – που περιγράφεται εκτενώς από ατελείωτες αναφορές δεξαμενών σκέψης – έπρεπε να προσαρμοστεί. Δεν πρόκειται πλέον για «ήττα της Ρωσίας», αλλά για παροχή των μέσων στο Κίεβο για να «τρομάξει» τη Ρωσία. Το ρωσικό Γενικό Επιτελείο πρέπει να τρέμει στις μπότες του.
Εν τω μεταξύ, στην πραγματική ζωή, σχεδόν κάθε πιθανό σενάριο που παίζεται στην Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες τελειώνει με το ΝΑΤΟ σαν μια γιγάντια, θωρακισμένη έκδοση του Wile E. Coyote που βυθίζεται στα βάθη του Γκραντ Κάνυον. Και αυτό συμβαίνει ακόμα κι αν η ρωσική επίθεση με το «Big Arrow» ξεκινήσει σε λίγες μέρες ή εβδομάδες ή και καθόλου.
Αναμφισβήτητα το ρωσικό Γενικό Επιτελείο έχει καταλήξει εδώ και πολύ καιρό στο συμπέρασμα ότι δεν έχει νόημα να μετατραπεί η Ουκρανία σε ερείπια μέσα σε λίγες ώρες – κάτι που θα μπορούσαν εύκολα να επιτύχουν. Έτσι, η θρυλική προσέγγιση της μηχανής κιμά - δεν προσφέρει δικαιολογίες στο ΝΑΤΟ να «κλιμακώσει» (κάτι που συνεχίζουν να κάνουν ούτως ή άλλως, καθώς ο Γενς «War is Peace» ο Στόλτενμπεργκ λατρεύει τόσο πολύ να παπαγαλίζει).
Το κόλπο είναι πως η υπερένταση κλιμάκωσης του ΝΑΤΟ, όπως συμβαίνει, ελέγχεται κάπως από το ρωσικό Γενικό Επιτελείο, το οποίο πάντα υπολογίζει ποιοι βέλτιστοι ελιγμοί θα καταναλώσουν το στρατιωτικό υλικό του ΝΑΤΟ πιο γρήγορα. Ονομάστε το μια ρωσική εκδοχή του δημοφιλούς αξιώματος «ο βάτραχος σε μια κατσαρόλα που βράζει δεν καταλαβαίνει ότι ψήνεται μέχρι να κραυγάσει».
Επίθεση σε Ρωσία-Κίνα-Ιράν
Η απόλυτη απόγνωση τώρα γραφικά επεκτείνεται σε επιθέσεις στο Ιράν. Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα έχουν το Ιράν ως βασικό σύμμαχό τους στη Δυτική Ασία για ολόκληρη την περίπλοκη διαδικασία ολοκλήρωσης της Ευρασίας καθώς στρατηγικές εταιρικές σχέσεις διασυνδέουν την τριάδα.
Έτσι, η επίθεση στο Υπουργείο Άμυνας στο Ισφαχάν με μη επανδρωμένα αεροσκάφη – πλήρης αποτυχία – και ο βομβαρδισμός μιας αυτοκινητοπομπής ανθρωπιστικής βοήθειας του IRGC που διερχόταν από το Ιράκ στη Συρία είναι μια σοβαρή πρόκληση συντονισμένη από τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Ουσιαστικά πρόκειται επίσης για επιθέσεις εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας. Το Ισραήλ δεν μπορεί να σηκώσει το χέρι ή το πόδι του χωρίς την άδεια των ΗΠΑ. Η ιρανική υπηρεσία πληροφοριών μπορεί να είναι σε θέση να αποδείξει πώς η στραουσιανή νεοσυντηρητική και νεοφιλελεύθερη κλίκα που είναι υπεύθυνη για την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ ενέκρινε, αν δε διέταξε αυτές τις επιθέσεις, οι οποίες φυσικά συνδέονται άμεσα με την απόγνωση του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία.
Σε περίπτωση αμφιβολίας, απλώς επιστρέψτε στο Zbig «Grand Chessboard» Brzezinski: «Δυνητικά, το πιο επικίνδυνο σενάριο θα ήταν ένας μεγάλος συνασπισμός της Κίνας, της Ρωσίας και ίσως, του Ιράν, ένας «αντι-ηγεμονικός» συνασπισμός ενωμένος όχι από ιδεολογία αλλά από τα παράπονα για τη σύγχρονη εποχή. Θα θύμιζε σε κλίμακα και εύρος την πρόκληση που έθετε κάποτε το σινοσοβιετικό μπλοκ».
Και αντικατοπτρίζοντας την Ουκρανία/Ρωσία, υπάρχει φυσικά η Ταϊβάν/Κίνα.
Όπως εξήγησε εκτενώς ο στρατηγός της Credit Suisse, Zoltan Pozsar, εάν η Ταϊβάν κατασκευάζει τσιπς για αμερικανικούς πυραύλους, η Ουάσιγκτον στέλνει στην Ταϊβάν για την «αυτοάμυνά της», αλλά η Ταϊβάν πρέπει να περιμένει επειδή οι πύραυλοι χρειάζονται στην Ουκρανία, διαφορετικά δεν μπορούν να γίνουν τσιπς που αποστέλλονται στις ΗΠΑ λόγω ενός πιθανού θαλάσσιου και εναέριου αποκλεισμού που επιβλήθηκε από την Κίνα, οι Αμερικανοί θα είναι επιχειρησιακά ανεπαρκώς εξοπλισμένοι για να υποστηρίξουν τον διμέτωπο πόλεμο τους εναντίον των ομοτίμων ανταγωνιστών Ρωσίας και Κίνας.
Αντίο Pax Americana. Είναι ο φόβος, στην πραγματικότητα η παράνοια, μιας κατεστραμμένης Ταϊβάν – και η καταστροφή σε κάθε σενάριο θα προκληθεί από τους ίδιους τους Αμερικανούς – που οδήγησε τη στραουσιανή νεοσυντηρητική και νεοφιλελεύθερη κλίκα να απαιτήσει τα τσιπάκια τους να κατασκευαστούν στις ΗΠΑ.
Στο μέτωπο της ενέργειας, δεδομένου ότι το ενεργειακό κόστος των ΗΠΑ είναι χαμηλό, η Ουάσιγκτον έπαιξε στοίχημα πως μεγάλο μέρος της αποβιομηχάνισης της Γερμανίας θα επέστρεφε σε αμερικανικό όφελος. Ωστόσο, δεδομένου ότι οι τιμές του πετρελαίου του Ιράν, της Ρωσίας και της Βενεζουέλας είναι χαμηλότερες από τις ΗΠΑ, δεν μπορεί να μετατοπιστεί μεγάλη παραγωγή στον Ηγεμόνα: θα πάει στην Κίνα.
Στο βάθος του Γκραν Κάνυον!
Η κοινή δήλωση της 10ης Ιανουαρίου μεταξύ ΕΕ-ΝΑΤΟ δείχνει γραφικά πώς η ΕΕ δεν είναι τίποτα άλλο από το σκέλος δημοσίων σχέσεων του ΝΑΤΟ.
Αυτή η κοινή αποστολή ΝΑΤΟ-ΕΕ συνίσταται στη χρήση όλων των οικονομικών, πολιτικών και στρατιωτικών μέσων για να διασφαλιστεί ότι η «ζούγκλα» συμπεριφέρεται πάντα σύμφωνα με τη «διεθνή τάξη που βασίζεται σε κανόνες» και δέχεται να λεηλατηθεί επ’ άπειρον από τον «ανθισμένο κήπο».
Τελικά, τι μένει από την «Ευρώπη», όταν είναι το ΝΑΤΟ – στην πραγματικότητα η Ουάσιγκτον – που πραγματικά κυβερνά;
«Ευρώπη», σύμφωνα με την αδυσώπητη προπαγάνδα, σημαίνει υπεράσπιση των «αξιών μας» – όπως την ειρήνη, τη δημοκρατία και την ευημερία. Το κόλπο είναι ότι οι μη εκλεγμένες ελίτ ανάγκασαν την σιωπηρή ταύτιση αυτής της φανταστικής, πρακτικά ιερής «Ευρώπης» με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και έτσι η ΕΕ απέκτησε μυθική ταυτότητα.
Φυσικά, στην πραγματική ζωή η ΕΕ –όπως και στην πραγματική, πολιτικά οργανωμένη «Ευρώπη»– έχει λειτουργήσει ως τοξικό όργανο διχασμού μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών.
Αντί για ειρήνη, επένδυσε σε ολοκληρωτικό λυσσασμένο πόλεμο κατά της Ρωσίας. Η ΕΕ είναι αναμφισβήτητα ο πιο δημοκρατικά ανεύθυνος θεσμός στον πλανήτη: περάστε μια μέρα στις Βρυξέλλες και καταλαβαίνετε τα πάντα. Και αντί για ευημερία, η ΕΕ έχει θεσμοθετήσει τη λιτότητα.
Καθίστε λοιπόν αναπαυτικά, χαλαρώστε και απολαύστε έναν αγώνα στο βυθό του Grand Canyon. Το μόνο ερώτημα είναι ποιος θα φτάσει πρώτος εκεί: η ΕΕ, το ΝΑΤΟ ή και οι δύο.