Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Λοιπόν, πώς ακριβώς απέδωσε ο ρωσικός στρατός κατά τη διάρκεια της ειδικής επιχείρησης στην Ουκρανία; Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο γίγαντας της Ευρασίας είναι μια στρατιωτική υπερδύναμη, πράγμα που σημαίνει πως οι ένοπλες δυνάμεις του είναι ένα τεράστιο, πολύπλευρο σύστημα που απαιτεί βαθιά κατανόηση των πολλών πτυχών του. Η δυτική κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας συνεχίζει να προωθεί την ψευδή αφήγηση ότι ο ρωσικός στρατός φέρεται πως «απέτυχε» επειδή δεν κατέλαβε σχεδόν 600.000 km² (η Ουκρανία είναι η μεγαλύτερη χώρα εξ ολοκλήρου στην Ευρώπη) σε μόλις δύο ημέρες, αποφεύγοντας θύματα αμάχων (σε αντίθεση με το Κίεβο) και υπερτερεί σε αριθμό περίπου 2:1. Δεύτερον, θα πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη το καθήκον που προσδιόρισε ο πρόεδρος Πούτιν στις Ένοπλες Δυνάμεις στις 24 Φεβρουαρίου 2022, που φαίνεται καλύτερα με δύο λέξεις - αποστρατιωτικοποίηση και αποναζοποίηση. Σύμφωνα με αναφορές που επικαλούνται τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, και τα δύο καθήκοντα φαίνεται να πηγαίνουν ακριβώς όπως είχε προγραμματιστεί.
Οι συγκλονιστικές απώλειες των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου (συμπεριλαμβανομένης της σχεδόν ολοκληρωτικής εξόντωσης ορισμένων καθαρά νεοναζιστικών σχηματισμών) δεν έχουν παράλληλο σε καμία σύγκρουση στην πρόσφατη μνήμη, οπουδήποτε στον κόσμο και πιθανότατα από το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Και ενώ οι απώλειες της Ρωσίας σίγουρα δεν είναι αμελητέες, η αναλογία θυμάτων με τις νεοναζιστικές δυνάμεις είναι απλά ασύγκριτη. Εάν σχεδόν εννέα στρατιώτες του καθεστώτος του Κιέβου που πεθαίνουν για κάθε Ρώσο στρατιώτη που σκοτώνεται σημαίνει «ήττα», τότε ναι, η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας της πολιτικής Δύσης έχει σίγουρα «δίκιο», ο ρωσικός στρατός σίγουρα «χάνει». Ωστόσο, με κάθε σοβαρότητα, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, όντας ένα από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα συστήματα του κρατικού μηχανισμού της Ρωσίας, οι ένοπλες δυνάμεις της έχουν κάνει μερικές αρκετά δραματικές αλλαγές για να ενισχύσουν τις δυνατότητές τους.
Ένα κάπως παρόμοιο σενάριο συνέβη μετά την παρέμβαση της Ρωσίας για να σταματήσει την επίθεση του Μιχαήλ Σαακασβίλι που υποστηριζόταν από το ΝΑΤΟ στην Αμπχαζία και τη Νότια Οσετία το 2008. Ο ρωσικός στρατός εκτέλεσε όλα τα καθήκοντα που είχαν δοθεί σε λίγες μέρες, αλλά η επιχείρηση οδήγησε τις τόσο απαραίτητες μεταρρυθμίσεις που δημιούργησαν τον γίγαντα των ευρασιατικών σύγχρονων ενόπλων δυνάμεων. Και ενώ η απόκλιση μεταξύ του ρωσικού στρατού πριν και μετά το 2008 ήταν πολύ μεγαλύτερη από ό,τι είναι τώρα (πριν και μετά το 2022), αντλήθηκαν πολύτιμα μαθήματα και, το πιο σημαντικό, εφαρμόζονται άμεσα. Εκτός από τις βελτιώσεις στα logistics και άλλες κρίσιμες βελτιστοποιήσεις, νέες ιδέες υιοθετούνται ενώ το επιχειρησιακό δόγμα προσαρμόζεται ώστε να ανταποκρίνεται στις διαρκώς μεταβαλλόμενες απαιτήσεις του πεδίου μάχης του 21ου αιώνα.
Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όσον αφορά τα μη επανδρωμένα συστήματα και τις δυνατότητες ISR (πληροφοριών, επιτήρησης, αναγνώρισης), τόσο τακτικών όσο και στρατηγικών. Η ικανότητα εντοπισμού και συνεχούς παρακολούθησης των εχθρικών δυνάμεων είναι ζωτικής σημασίας για τη βελτίωση της ακρίβειας τόσο των στρατευμάτων της πρώτης γραμμής όσο και των μονάδων που χειρίζονται όπλα μεγάλης εμβέλειας. Η πιο παραδοσιακή προσέγγιση του χτυπήματος του εχθρού με τεράστιες ποσότητες δύναμης πυρός, ενώ εξακολουθεί να είναι χρήσιμη, δίνει σιγά-σιγά τη θέση της σε χειρουργικά χτυπήματα σε όλο και μεγαλύτερες αποστάσεις. Επιπλέον, οι ήδη κορυφαίες μονάδες αεράμυνας της Ρωσίας απέκτησαν ανεκτίμητες γνώσεις και εμπειρία για το πώς να αντιμετωπίσουν καλύτερα εχθρικά όπλα ακριβείας μεγάλης εμβέλειας και πυρομαχικά. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για συστήματα άμυνας μικρής εμβέλειας/σημείου όπως το θρυλικό "Pantsir" που τώρα αρχίζει να εφαρμόσει κρίσιμα σημαντικές ενημερώσεις για την αντιμετώπιση όπλων όπως το αμερικανικής κατασκευής HIMARS.
Άλλες σημαντικές αλλαγές περιλαμβάνουν τη συνολική αναβάθμιση της στρατιωτικής βιομηχανίας της Ρωσίας, η οποία τώρα αναβαθμίζεται ταχύτερα από ό,τι σε οποιοδήποτε σημείο τα τελευταία 30 χρόνια. Πολλές από τις εγκαταστάσεις της σοβιετικής εποχής έχουν αποκατασταθεί και επανεκκινηθεί (ή πρόκειται να γίνει), γεγονός που βοηθά επίσης τη ρωσική οικονομία να γίνει ακόμη πιο αυτάρκης. Η τεράστια οικονομική συρρίκνωση της δεκαετίας του 1990 στην αμυντική παραγωγή και τις προμήθειες (σταμάτησε μόνο στις αρχές της δεκαετίας του 2000) έχει πλέον αντιστραφεί πλήρως, ώστε θα διασφαλίσει την στρατηγική ασφάλεια της Ρωσίας στο άμεσο μέλλον και μετά. Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, είναι σχεδόν αδύνατο να αποφευχθούν προβλήματα σε ένα τόσο τεράστιο σύστημα, αλλά αυτά τα ζητήματα αντιμετωπίζονται. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα όσον αφορά την κατάργηση των από δεκαετίες γραφειοκρατικών διαδικασιών που επιβράδυναν τις απαραίτητες μεταρρυθμίσεις.
Με τέτοια εμπόδια (σύντομα ξεπερασμένα) σε μεγάλο βαθμό, η δομή διοίκησης θα γίνει σίγουρα ακόμη πιο αποτελεσματική, ιδιαίτερα καθώς η ροή πληροφοριών για το πεδίο μάχης σε πραγματικό χρόνο αυξάνεται λόγω της ενισχυμένης ISR. Με τη σειρά του, η βελτίωση τέτοιων δυνατοτήτων πιθανότατα θα ωθήσει περαιτέρω επενδύσεις στον διαστημικό τομέα της Ρωσίας, καθώς τα διαστημικά συστήματα θα γίνονται όλο και πιο σημαντικά. Επιπλέον, αν και το τεράστιο δορυφορικό δίκτυο του ΝΑΤΟ εμπόδισε την πλήρη ήττα των δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου εδώ και έναν ολόκληρο χρόνο, αυτό έδωσε στο ρωσικό στρατό πολύτιμη εμπειρία να αναπτύξει επιτυχημένους μετρητές σε τέτοιες δυνατότητες, συμπεριλαμβανομένων βελτιώσεων στα όπλα ASAT (αντιδορυφορικά) της Μόσχας .. Αυτό θα μπορούσε κάλλιστα να υπονομεύσει τις δυνατότητες του ΝΑΤΟ μακροπρόθεσμα, μειώνοντας δραστικά τις πιθανότητες για μια πιθανή επιχείρηση «Barbarossa 2.0» εναντίον της Ρωσίας.
Λαμβανομένων υπόψη όλων των πραγμάτων, ο ρωσικός στρατός συνεχίζει την παράδοση που έχει περάσει πάνω από μια χιλιετία να προσαρμόζεται γρήγορα στις νέες συνθήκες και τους εχθρούς . Ανεξάρτητα από το αν αληθεύουν οι αναφορές για την επερχόμενη μεγάλη ρωσική επίθεση , στη χειρότερη περίπτωση, η Μόσχα έχει σίγουρα την ικανότητα να συνεχίσει και να διατηρήσει την ειδική στρατιωτική της επιχείρηση. Έχοντας καταστρέψει πάνω από το 70% των αρχικών δυνάμεων του καθεστώτος του Κιέβου, το έργο της αποστρατιωτικοποίησης συνεχίζεται αμείωτο, γεγονός που εξηγεί επίσης τις φρενήρεις προσπάθειες της Ουκρανίας να αποκτήσει όλο και περισσότερα όπλα . Και ενώ η κυρίαρχη μηχανή προπαγάνδας σίγουρα θα συνεχίσει τις προσπάθειές της να δυσφημήσει και να υποτιμήσει τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, ο ευρασιατικός γίγαντας θα συνεχίσει να εκπληρώνει τα πρωταρχικά του καθήκοντα στην Ουκρανία - την ενδελεχή αποστρατιωτικοποίηση και αποναζοποίηση των ιστορικά ρωσικών εδαφών που κατέχονται από πληρεξούσιο του ΝΑΤΟ.