 |
| Φωτογραφία LOUAI BESHARA / AFP |
Αυτή θα είναι η υψηλότερη δημόσια συνάντηση μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού από τότε που ξεκίνησε ο συριακός εμφύλιος πόλεμος το 2011.
Πριν από αυτήν την πιθανή συνάντηση, θα πραγματοποιηθεί τριμερής συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών της Τουρκίας, της Ρωσίας και της Συρίας για την περαιτέρω ανάπτυξη των διπλωματικών σχέσεων.
Ο Ερντογάν, βασικός υποστηρικτής των ανταρτών που επιδιώκουν να ανατρέψουν τον Άσαντ από το 2011, έχει εκφράσει την προθυμία του να συναντηθεί με τον Σύρο ηγέτη μετά τη συνάντηση των υπουργών Άμυνας των γειτόνων την περασμένη εβδομάδα στη Ρωσία.
Τελικά στον πόλεμο κερδίζει αυτός που μπορεί να αντέξει και ο Ασαντ το κατάφερε. Όλοι όσοι έλεγαν πως πρέπει να φύγει, αποχώρησαν εκείνοι (βρε μπας και είναι προληπτικός ο Ερντογάν και λόγω εκλογών φοβάται μην πάθει καμιά πλάκα με τη λεγόμενη κατάρα του Ασαντ;). Στο μέτωπο με τους Κούρδους δε χρειάστηκε να κάνει πολλά. Ή θα δεχθούν αυτό που τους προτείνει, ή θα έχουν τον εφιάλτη των Τούρκων, ωστόσο η αποχώρηση των κατοχικών δυνάμεων από το συριακό βορρά είναι ένα ζήτημα. Η Τουρκία μπορεί να επαναλαμβάνει ότι δεν έχει εδαφικές βλέψεις, αλλά σπάνια εγκαταλείπει μέρη που κατέχει. Επιπλέον καταγγέλλεται συχνά πως είναι σε εξέλιξη μια διαδικασία τουρκοποίησης κάποιων περιοχών (πχ αλλαγές ονομάτων, απαγόρευση συριακού νομίσματος, ίδρυση τουρκικών ιδρυμάτων κτλ). Ίσως η Αγκυρα να ετοιμάζει ένα νέο κόλπο α λα Αλεξανδρέττα και να αρπάξει ό,τι μπορεί. Οι φύλακες σε Δαμασκό, Μόσχα και Τεχεράνη, έχουν γνώση.
Σε κάθε περίπτωση το συριακό ζήτημα μπαίνει σε μια νέα, ανατρεπτική αλλά και λόγω κοινής λογικής αναμενόμενη καμπή.