Μπορεί σήμερα να μοιάζει με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, όμως ένα αμερικανο-ρωσικό επιβατικό και μάλιστα υπερηχητικό lear jet ήταν κάποτε μία σχεδόν εφικτή πραγματικότητα.
Οι σχέσεις μεταξύ Αμερικής και Ρωσίας έχουν περάσει από διάφορα στάδια μέσα στον προηγούμενο αιώνα και στις αρχές του 21ου. Μετά τον ψυχρό πόλεμο και την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης υπήρξε ένα παράθυρο μιας κάποιας προσέγγισης.
Από: newsauto.gr
Όμως η αμοιβαία δυσπιστία και τα γεωπολιτικά συμφέροντα μας έφεραν στην σημερινή κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Ουκρανία και αλλού.
Υπήρξε όμως μία στιγμή σε όλη αυτή την πορεία που οι δύο χώρες βρέθηκαν πολύ κοντά στο να συνεργαστούν. Και μάλιστα σε έναν πολύ κρίσιμο τομέα, στην κατασκευή από κοινού ενός αεροπλάνου!
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η αμερικάνικη Gulfstream και η ρώσικη Sukhoi, συμφώνησαν στο να προχωρήσουν στην εξέλιξη ενός μικρού επιβατικού lear jet με δυνατότητα ταξιδιού με υπερηχητικές ικανότητες.
Η αμερικάνικη εταιρία θα έβαζε την μεγάλη εμπειρία της στην σχεδίαση και την άνεση της καμπίνας, του πιλοτηρίου και των ηλεκτρονικών συστημάτων. Και οι Ρώσοι τις μεγάλες γνώσεις τους στην κατασκευή της ατράκτου και των κινητήρων που θα παρείχαν την ικανότητα για τις υπερηχητικές πτήσεις.
Από: newsauto.gr
Όμως η αμοιβαία δυσπιστία και τα γεωπολιτικά συμφέροντα μας έφεραν στην σημερινή κατάσταση όπως διαμορφώνεται στην Ουκρανία και αλλού.
Υπήρξε όμως μία στιγμή σε όλη αυτή την πορεία που οι δύο χώρες βρέθηκαν πολύ κοντά στο να συνεργαστούν. Και μάλιστα σε έναν πολύ κρίσιμο τομέα, στην κατασκευή από κοινού ενός αεροπλάνου!
Στα τέλη της δεκαετίας του 1990, η αμερικάνικη Gulfstream και η ρώσικη Sukhoi, συμφώνησαν στο να προχωρήσουν στην εξέλιξη ενός μικρού επιβατικού lear jet με δυνατότητα ταξιδιού με υπερηχητικές ικανότητες.
Η αμερικάνικη εταιρία θα έβαζε την μεγάλη εμπειρία της στην σχεδίαση και την άνεση της καμπίνας, του πιλοτηρίου και των ηλεκτρονικών συστημάτων. Και οι Ρώσοι τις μεγάλες γνώσεις τους στην κατασκευή της ατράκτου και των κινητήρων που θα παρείχαν την ικανότητα για τις υπερηχητικές πτήσεις.
Το σχέδιο ονομάστηκε Sukhoi-Gulfstream S-21 και είχε έναν ευρύ χρονικό ορίζοντα εξέλιξης 20 ετών μέχρι να ξεκινήσει το πτητικό του έργο. Παρά το ότι εκείνη την εποχή η αγορά ήταν ακόμα μικρή, η άνοδος των Χρηματιστηρίων έφερε πολλούς νέους πελάτες στα ιδιωτικά jets, κάτι που έδωσε σημαντικές προοπτικές στο πρόγραμμα του S-21.
To μήκος του έφθανε τα 40,5 μέτρα και το άνοιγμα των φτερών του ήταν στα 20 μέτρα. Μάλιστα τα φτερά ήταν μεταβλητής γεωμετρίας με κλίση ανάμεσα σε 32 και 68 μοίρες ανάλογα με την ταχύτητα.
To μήκος του έφθανε τα 40,5 μέτρα και το άνοιγμα των φτερών του ήταν στα 20 μέτρα. Μάλιστα τα φτερά ήταν μεταβλητής γεωμετρίας με κλίση ανάμεσα σε 32 και 68 μοίρες ανάλογα με την ταχύτητα.
Το βάρος του με πλήρες φορτίο έφθανε τα 51.80 κιλά, και η αυτονομία του άγγιζε τα 7.400 χιλιόμετρα, με την μέγιστη ταχύτητά του να φθάνει τα 2 Mach. Εκείνη την εποχή, το σχέδιο έμοιαζε λογικό, με το κόστος να φθάνει τα 25 εκατομμύρια και την ώρα λειτουργίας να ξεπερνά τα 2.500 δολάρια.
Όμως η αγορά των ιδιωτικών jets δεν εξελίχθηκε με βάση τον σχεδιασμό, οπότε το αμερικανο-ρώσικο αεροπλάνο βρέθηκε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Ενώ την ίδια στιγμή, οι υπερηχητικές του ικανότητες το έκαναν ακόμα πιο ασύμφορο, καθώς ακόμα και το Concorde αντιμετώπιζε και αυτό σημαντικές δυσκολίες.
Όμως η αγορά των ιδιωτικών jets δεν εξελίχθηκε με βάση τον σχεδιασμό, οπότε το αμερικανο-ρώσικο αεροπλάνο βρέθηκε σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Ενώ την ίδια στιγμή, οι υπερηχητικές του ικανότητες το έκαναν ακόμα πιο ασύμφορο, καθώς ακόμα και το Concorde αντιμετώπιζε και αυτό σημαντικές δυσκολίες.
Κάποια στιγμή στην δεκαετία του 2000, η Gulfstream αποσύρθηκε οριστικά από το πρότζεκτ και την ιδέα κατασκευής ενός υπερηχητικού ιδιωτικού αεροπλάνου. Η Sukhoi συνέχισε να αναζητά επενδυτές όχι μόμως με επιτυχία.
Η αποτυχία του S-21 δεν έχει αποθαρρύνει πάντως κάποιους άλλους από το να σχεδιάζουν υπερηχητικά αεροσκάφη ιδιωτικής χρήσης, όπως η εταιρία Boom Technologies με το δικό της πολύ εντυπωσιακό ΧΒ-1.
Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός ότι για μία και μοναδική φορά, Αμερικάνοι και Ρώσοι βρέθηκαν στο ίδιο σχεδιαστήριο. Έστω και αν η Ιστορία στο δικό της σχεδιαστήριο είχε άλλα πλάνα.
Η αποτυχία του S-21 δεν έχει αποθαρρύνει πάντως κάποιους άλλους από το να σχεδιάζουν υπερηχητικά αεροσκάφη ιδιωτικής χρήσης, όπως η εταιρία Boom Technologies με το δικό της πολύ εντυπωσιακό ΧΒ-1.
Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός ότι για μία και μοναδική φορά, Αμερικάνοι και Ρώσοι βρέθηκαν στο ίδιο σχεδιαστήριο. Έστω και αν η Ιστορία στο δικό της σχεδιαστήριο είχε άλλα πλάνα.