Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Το Κίεβο πραγματοποίησε τρεις επιδρομές με μη επανδρωμένα αεροσκάφη εναντίον ρωσικών αεροδρομίων τις τελευταίες δύο ημέρες, με τη Δευτέρα να καταστρέφει «ελαφρώς» δύο από τα στρατηγικά βομβαρδιστικά μέσα του στόχου του σύμφωνα με το Υπουργείο Άμυνας της Μόσχας και την Τρίτη να χτυπά δεξαμενή καυσίμου. Το Κρεμλίνο επιμένει πως κανένα από αυτά τα τρία μέχρι στιγμής δεν έχει προκαλέσει κρίσιμη ζημιά, ωστόσο όλα εγείρουν πολύ σοβαρές ανησυχίες που θα πρέπει να αντιμετωπιστούν νωρίτερα από αργότερα.
Κοιτώντας πέρα από τη λεγόμενη «ομίχλη του πολέμου» που φυσικά ωθεί τους αντικειμενικούς παρατηρητές να είναι δύσπιστοι για τους επίσημους ισχυρισμούς όλων των πλευρών σχετικά με τη ζημιά που είτε έχουν προκαλέσει είτε έχουν υποστεί, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα δύο χτυπήματα της Δευτέρας έφτασαν βαθιά στη ρωσική ενδοχώρα. Χτυπήθηκαν στρατηγικά αεροδρόμια στις περιοχές Ριαζάν και Σαμάρα, που απέχουν εκατοντάδες χιλιόμετρα από το σημείο όπου η Ρωσία διεξάγει την ειδική της επιχείρηση.
Το Κίεβο φέρεται να τροποποίησε τα τζετ drones της Σοβιετικής εποχής, πράγμα που σημαίνει ότι δε χρησιμοποιήθηκαν δυτικά όπλα σε καμία από τις επιθέσεις της Δευτέρας. Αυτό ευθυγραμμίζεται με τη δημοσίευση της Wall Street Journal (WSJ) από την ίδια μέρα που ισχυριζόταν ότι οι ΗΠΑ τροποποίησαν κρυφά το HIMARS που έστειλαν στο Κίεβο για να τους εμποδίσουν να εκτοξεύσουν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς βαθιά στη Ρωσία. Αν και δεν μπορεί να αποκλειστεί πως το Κίεβο θα μπορούσε να είχε συντονίσει το τελευταίο του ξεφάντωμα επιθέσεων με drones με τους θαμώνες του, οι τελευταίοι σαφώς δε θέλουν τα δακτυλικά τους αποτυπώματα σε αυτές τις επιθέσεις.
Η Ρωσία υποτίθεται ότι θα έχει την εντύπωση πως οι επιθέσεις του Κιέβου πραγματοποιούνται ανεξάρτητα από τις επιθυμίες των δυτικών αρχόντων της, είτε αυτό είναι πραγματικά αλήθεια είτε όχι. Εάν είναι, κάτι που είναι αμφίβολο, τότε αυτό υποδηλώνει ότι το Κίεβο εργάζεται πίσω από την πλάτη τους για να κλιμακώσει μονομερώς τη σύγκρουση. Το δεύτερο σενάριο, εν τω μεταξύ, υποδηλώνει πως πράγματι θέλουν να κλιμακώσουν τη σύγκρουση, αλλά ελπίζουν να διατηρήσουν ένα βαθμό της λεγόμενης «εύλογης άρνησης» ώστε να μην υποφέρουν άμεσα από τις συνέπειες.
Σε κάθε περίπτωση, τα αδιαμφισβήτητα στοιχεία είναι ότι:
1) Το Κίεβο έπληξε βαθιά τη Ρωσία τη Δευτέρα για να χτυπήσει δύο στρατηγικά αεροδρόμια.
2) η Δύση σηματοδοτεί στη Μόσχα ότι δεν είχε καμία σχέση με την επίθεση και
3) και το Κίεβο βαίστηκε πάνω στην ορμή της Δευτέρας χτυπώντας ένα άλλο ρωσικό αεροδρόμιο την Τρίτη. Το πιο ανησυχητικό σε όλα αυτά είναι ότι τα drones μπόρεσαν να εισέλθουν στο ρωσικό εναέριο χώρο αρχικά και να φτάσουν στους στόχους τους χωρίς να καταρριφθούν νωρίτερα.
Μέχρι η Ρωσία να διορθώσει αυτό το πρόβλημα είτε εξουδετερώνοντας πλήρως την ικανότητα του Κιέβου να πραγματοποιεί περισσότερες τέτοιες επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη ή/και προστατεύοντας σθεναρά τον εναέριο χώρο της από όλες αυτές τις επικείμενες εισβολές, αυτή η τάση αναμένεται να συνεχιστεί. Άλλωστε, φέρει μαζί μια τεράστιας σημασία ήπια ισχύ για την επιτιθέμενη πλευρά, ακόμα κι αν οι επιτόπιες συνέπειες είναι ελάχιστες. Ακόμη και πατριωτικές ρωσικές φωνές απηχούν την προηγούμενη εκτίμηση, όπως αποδεικνύεται σε ένα από τα τελευταία μηνύματα του Rybar.
Αυτό είναι το όνομα ενός δημοφιλούς καναλιού στο Telegram που υποστηρίζει με πάθος την ειδική επιχείρηση της χώρας του, το οποίο έχει επίσης ένα συνοδευτικό αγγλόφωνο κανάλι και ανεπίσημο λογαριασμό Twitter. Ο τελευταίος μοιράστηκε μια ομολογουμένως σκληρή άποψη για τις επιδρομές με μη επανδρωμένα αεροσκάφη της Δευτέρας που μπορείτε να διαβάσετε πλήρως εδώ, που λέει ότι οι αντίπαλοι της Ρωσίας κυριολεκτικά γελούν με την αδυναμία της να υπερασπιστεί σωστά τις στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις της από συμβατικά πλήγματα από τον καταρρέοντα γείτονά της.
Οι λανθάνουσες επιπτώσεις αυτής της παρατήρησης για την εθνική ασφάλεια είναι ανατριχιαστικές, καθώς τα δυτικά γεράκια ενδέχεται να ερμηνεύσουν εσφαλμένα αυτή την εξέλιξη ως σηματοδότηση πως και αυτά μπορούν να επιτεθούν άμεσα στις στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις της Ρωσίας χωρίς φόβο σημαντικών επιπτώσεων όπως η πρόκληση πυρηνικού πολέμου. Φυσικά, για να είμαστε απολύτως σαφείς, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η πυρηνική τριάδα της Ρωσίας θα αναδυόταν αν το ΝΑΤΟ τολμούσε να χτυπήσει τέτοιους στόχους, αλλά ο κίνδυνος είναι μήπως τα ιδεολογικά παραπλανημένα δυτικά γεράκια ξεχάσουν αυτό το γεγονός.
Αυτό που πρέπει επομένως να συμβεί το συντομότερο δυνατόν είναι η Ρωσία να αντιδράσει με τέτοιο τρόπο ώστε να αρθούν οι αμφιβολίες σχετικά με την προθυμία της να υπερασπιστεί τις στρατηγικές πυρηνικές της δυνάμεις ανεξάρτητα από το ποιος μπορεί να είναι ο επιτιθέμενος και ανεξάρτητα από τη ζημιά που προκάλεσαν οι επιθέσεις στους στόχους τους. Δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο ότι θα το κάνει, αλλά αυτό θα ήταν το καλύτερο σενάριο για να επιβεβαιωθεί εκ νέου η αρχή της «Αμοιβαίας Εξασφαλισμένης Καταστροφής» (MAD).
Κανείς δεν πρέπει να παρερμηνεύσει τα παραπάνω υπονοώντας ότι η αποτυχία της Ρωσίας να χτυπήσει την Ουκρανία θα σήμαινε αδυναμία, καθώς η Μόσχα επίσης δεν πρέπει να αντιδράσει υπερβολικά σε αυτό που μόλις συνέβη, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία πως σίγουρα ξεπερνά μια άλλη γραμμή που οι υποστηρικτές της δεν περίμεναν ότι θα παραβιαζόταν. Αυτό ακολουθεί την ύποπτη βύθιση του Moskva για την οποία το Κίεβο διεκδίκησε τα εύσημα παρά τις αρνήσεις του Κρεμλίνου, τη δολοφονία της Darya Dugina και την τρομοκρατική επίθεση στη Γέφυρα της Κριμαίας.
Εάν, ωστόσο, δεν υπάρχει προηγούμενο, τότε μια άλλη μεγάλη αεροπορική εκστρατεία κατά της Ουκρανίας μπορεί να είναι στα χαρτιά αφού η Μόσχα αντέδρασε με αυτόν τον τρόπο στον απόηχο της προαναφερθείσας τελευταίας πρόκλησης. Ωστόσο, ανεξάρτητα από το πόσο ακρωτηριαστικές μπορεί να είναι οι συνέπειες αυτής της εκστρατείας, στην επιφάνεια θα αντιπροσωπεύει μια προβλέψιμη αντίδραση που θα μπορούσε να εξισώσει μια επίθεση κατά των στρατηγικών πυρηνικών δυνάμεων της Ρωσίας με το βομβαρδισμό μιας γέφυρας, εκτός εάν καταστρέψει πραγματικά όλες τις δυνατότητες του στόχου της.
Αυτοί οι στρατηγικοί υπολογισμοί υποδηλώνουν πως η Ρωσία βρίσκεται σε δίλημμα. Η απάντησή της «σοκ και δέος» στην τρομοκρατική επίθεση στη Γέφυρα της Κριμαίας πριν από δύο μήνες έχει ομαλοποιήσει τα πανεθνικά χτυπήματα κατά της ουκρανικής υποδομής διπλής χρήσης, πράγμα που σημαίνει ότι η αναπαραγωγή της ίδιας αντίδρασης ως απάντηση στην τελευταία πρόκληση δε θα είχε το ίδιο αποτέλεσμα ήπιας ισχύος, ειδικά από την στιγμή που η προηγούμενη εκστρατεία δε χρησίμευσε για να αποτρέψει το Κίεβο από το να πραγματοποιήσει το ξεφάντωμα επιθέσεων με μη επανδρωμένα αεροσκάφη αυτής της εβδομάδας.
Οι αποκαλούμενες «επιθέσεις αποκεφαλισμού» κατά της στρατιωτικής ή/και πολιτικής ηγεσίας του αντιπάλου της μπορεί να είναι μια πιο κατάλληλη αντίδραση, αν και η Μόσχα μέχρι στιγμής ήταν απρόθυμη να το πράξει παρά τις προηγούμενες απειλές ότι παραμένει μια επιλογή εάν ξεπεραστούν ορισμένες γραμμές. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το Κίεβο μόλις πέρασε ίσως μια από τις πιο ευαίσθητες γραμμές μετά την επίθεση στις στρατηγικές πυρηνικές δυνάμεις της Ρωσίας, επομένως το Κρεμλίνο θα έκανε καλά να αντιμετωπίσει σοβαρά αυτήν την πορεία δράσης.
Έχοντας αυτό κατά νου, τα επερχόμενα καθήκοντα της Ρωσίας είναι πολλά: 1) στρατιωτικά ανταποκρίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε το Κίεβο να αποτραπεί επιτυχώς από το να διασχίσει ξανά οποιαδήποτε από τις γραμμές της Μόσχας. 2) να διασφαλίσει ότι η προαναφερθείσα απάντηση ερμηνεύεται επίσης από τους δυτικούς αντιπάλους της Ρωσίας με τον ίδιο τρόπο ώστε να αποθαρρύνουν επιτακτικά τυχόν γεράκια από το να πιστεύουν εσφαλμένα πως η χώρα τους μπορεί να ακολουθήσει τα βήματα του αντιπροσώπου της και 3) να υπερασπιστεί σθεναρά τον εναέριο χώρο του από όλες αυτές τις επικείμενες πιθανές εισβολές. Όλα είναι δύσκολα, αλλά ακόμα επιτεύξιμα.