Η Ρωσία κερδίζει και το μεγάλο πόλεμο

Τα δυτικά μέσα ενημέρωσης αντιμετωπίζουν τον πόλεμο στην Ουκρανία μεμονωμένα, αλλά η αλήθεια είναι πως αποτελεί μόνο ένα πεδίο μάχης σε έναν παγκόσμιο πόλεμο. Η Ρωσία το γνωρίζει – «Οι ΗΠΑ θέλουν να αποδυναμώσουν και να καταστρέψουν τη Ρωσία, και χρησιμοποιούν την Ουκρανία ως «κριάρι »». Η Αμερική επίσης – «Η εισβολή της Ρωσίας σκίζει τη βασισμένη σε κανόνες διεθνή τάξη που μας κρατά όλους ασφαλείς» (μετάφραση από το Newspeak – «απειλεί την κυριαρχία μας».) Το σύστημα με επίκεντρο τις ΗΠΑ παλεύει σε όλο τον κόσμο για να διατηρήσει την ανωτερότητά του.

HELMHOLTZ SMITH - sonar21.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Και πώς πάει αυτός ο ευρύτερος πόλεμος; Για τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους –την αυτοχρισμένη «Διεθνή Κοινότητα»– η απάντηση δεν είναι πολύ καλή. Η υπόθεσή τους ότι οι κυρώσεις θα γκρέμιζαν τη ρωσική οικονομία και θα ανέτρεπαν τον Πούτιν απέτυχε - Η χειρότερη πτώση του βιοτικού επιπέδου στο Ηνωμένο Βασίλειο, οι ευρωπαϊκές τιμές ηλεκτρικής ενέργειας καταρρίπτουν ρεκόρ, ο πληθωρισμός ενισχύει τις δαπάνες των νοικοκυριών των ΗΠΑ και πολλοί άλλοι τίτλοι σαν αυτούς κυριαρχούν στα δυτικά ΜΜΕ. Ακόμη και αυτή η ακρόπολη της ρωσοφοβίας ο Economist παραδέχεται πως «Καθώς η Ευρώπη πέφτει σε ύφεση, η Ρωσία σκαρφαλώνει».

Σκέφτηκαν, όταν επέβαλαν κυρώσεις στο μεγαλύτερο εξαγωγέα ενέργειας στον κόσμο και σε δύο από τους κύριους εξαγωγείς ποτάσας, ότι οι τιμές των καυσίμων και των τροφίμων θα πέσουν;

Η συμμαχική ενότητα είναι κλονισμένη. Η Άγκυρα κατηγόρησε ουσιαστικά τις ΗΠΑ για τις πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις και επιτίθεται ανοιχτά στους συμμάχους των ΗΠΑ στη Συρία. Ο Πρόεδρος της Πολωνίας παραδέχεται ότι «δε χρειάζομαι πόλεμο με τη Ρωσία». Η επιμονή του Ζελίνσκι πως ένας ρωσικός πύραυλος έπληξε την Πολωνία ενώ όλοι ξέρουν ότι δεν έπληξε, «καταστρέφει την εμπιστοσύνη [μας] προς αυτούς». Οι Ευρωπαίοι αρχίζουν να καταλαβαίνουν πως η Ουάσιγκτον τους έπαιζε για ανόητους. Πόσοι ευρωπαίοι κατασκευαστές μετακομίζουν στις ΗΠΑ; Ποιος ανατίναξε το Nordstream; Ένα μυστήριο πολύ μυστικό για να απαντηθεί (αλλά δεν ήταν η Ρωσία). Οι δυτικές οικονομίες δε θα βελτιωθούν, ο χειμώνας είναι «οπλοποιημένος», ο πληθωρισμός, η ανεργία και η δυσαρέσκεια θα αυξηθούν.

Ένα χρόνο μετά την εισβολή του στην ΕΣΣΔ, ο Χίτλερ προσκάλεσε τον εαυτό του στο πάρτι γενεθλίων του Στρατάρχη Mannerheim. Οι Φινλανδοί τράβηξαν το βαγόνι του σιδηροδρόμου και έπιασαν τον Χίτλερ να παραδέχεται πως τα γερμανικά όπλα ήταν κατάλληλα μόνο για «καλό καιρό» . Βλέπουμε το ίδιο πράγμα στην Ουκρανία – τα όπλα του ΝΑΤΟ είναι ευαίσθητα. Τα προηγούμενα "θαυμαστά όπλα" όπως το Javelin είναι απογοητευτικά. Η αεράμυνα δεν σταματά τους πυραύλους. Στην πραγματικότητα το μόνο «θαυματουργό όπλο» με μεγάλη επίδραση είναι το HIMARS, αλλά οι κεφαλές του είναι μικρές και οι τελευταίες «παραδόσεις» δεν έχουν καν κατασκευαστεί.

Η παραγωγή όπλων του ΝΑΤΟ είναι επίσης «καλός καιρός». Μια ημέρα βαρέος πυροβολικού στο Αφγανιστάν ήταν 300 βλήματα και γι' αυτό η αμερικανική παραγωγή περίπου 80.000 βλημάτων των 155 χιλιοστών το χρόνο ήταν άφθονη. Ωστόσο, η Ουκρανία φέρεται να πυροβολεί 20 φορές περισσότερο την ημέρα και η Ρωσία επτά φορές περισσότερο. Ένα από τα λίγα προληπτικά κομμάτια που δημοσιεύθηκαν από τον Τύπο του κατεστημένου ήταν «Η Επιστροφή του Βιομηχανικού Πολέμου» τον Ιούνιο. Αυτό επισήμανε αυτό που είναι πλέον εμφανές σε όλους – το ΝΑΤΟ δεν έχει την παραγωγή για να συμβαδίσει με τη ζήτηση. Ο Brian Berletic παρακολουθεί τη μείωση της ποσότητας και της ποιότητας των όπλων που στέλνονται από την Αμερική. Αυτό μπορεί να αποδειχθεί καλύτερα από το 60χρονο σύστημα αεράμυνας HAWK που μόλις στάλθηκε, τα 50χρονα Gepards και τα«Αναβαθμισμένα» (πριν από 20 χρόνια) άρματα μάχης T-55. Όχι άλλα όπλα 155mm, τώρα όπλα 105mm . Ακόμη και τα ήμερα μέσα ενημέρωσης ανησυχούν – « Η όρεξη της Ουκρανίας για όπλα τεντώνει τα δυτικά αποθέματα», «Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ αγωνίζονται να εξοπλίσουν την Ουκρανία και να ξαναγεμίσουν τα δικά τους οπλοστάσια. «Υπάρχουν σχέδια για αύξηση της παραγωγής αλλά αυτό είναι χρόνια μακριά.

Ένας από τους στόχους της Μόσχας είναι να αποστρατιωτικοποιήσει την Ουκρανία. Ποτέ στα πιο τρελά της όνειρα δεν μπορούσε να προβλέψει ότι θα αποστρατιωτικοποιούσε και το ΝΑΤΟ. Υπερηφανεύονταν «Πώς μπορεί να ελπίζει η Ρωσία να κερδίσει έναν αγώνα εξοπλισμών όταν το συνδυασμένο ΑΕΠ της Δύσης είναι 40 τρισεκατομμύρια δολάρια…;  κι έχαναν το νόημα – τα όπλα εκτοξεύουν ρουκέτες, όχι το χαραγμένο χαρτί.

Κι άλλα. Η Δύση αγαπά να αυτοαποκαλείται «διεθνής κοινότητα», αλλά ακόμη και το κατεστημένο πρέπει να παραδεχτεί ότι το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου δεν συμφωνεί. Κοιτάξτε τη σύνθεση των χωρών που θέλουν να μπουν στους BRICS ή στο SCO. Πόσο ενθουσιώδεις θα είναι οι ψυχρά άνεργοι Ευρωπαίοι όταν φτάσουν άλλα δύο εκατομμύρια Ουκρανοί που περιμένουν να τους φιλοξενήσουν σε ξενοδοχεία; Υπάρχουν διαμαρτυρίες όλη την ώρα σε όλη την Ευρώπη – πόσο καιρό μπορούν να αγνοηθούν; Οδεύει πραγματικά η Ευρώπη στο Μεσαίωνα"; Πόσοι άνθρωποι θα πεθάνουν από το κρύο; Όλο και περισσότερες χώρες απομακρύνονται από το δολάριο ΗΠΑ – τι θα συμβεί όταν θα είναι απλώς ένα άλλο εθνικό νόμισμα όπως δεκάδες άλλα; Τι συμβαίνει αφού το τελευταίο ηλικιωμένο όπλο βγει από τον τελευταίο κάδο αποθήκευσης και αποσταλεί; Πού είναι το Σχέδιο Β;

Ήταν τόσο σίγουροι ότι το ρούβλι θα γινόταν ερείπιο που δεν ασχολήθηκαν με το Σχέδιο Β. Το μόνο που υπάρχει είναι περισσότερο χνούδι και φωνές πιο δυνατές «Οι κυρώσεις έχουν αποδυναμώσει τη Ρωσία και έσπειραν αμφιβολίες για την ηγεσία του Πούτιν. Απαιτείται περισσότερη πίεση για να τερματιστεί ο πόλεμος».

Είναι αλήθεια, αλλά η πίεση δεν είναι στη Ρωσία. Η Ρωσία μπορεί να περιμένει – ο χρόνος είναι με το μέρος της στο μεγάλο πόλεμο.