Πετώντας τα δώρα του Θεού στις αυλές των άλλων

balouriarajesh / pixabay.com

Πολλές αυλές και κήποι είναι γεμάτοι λεμονιές και πορτοκαλιές. Το παράδοξο είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις οι ιδιοκτήτες δεν ενδιαφέρονται να μαζέψουν τους καρπούς τους. Αντί πχ για φρέσκα γεμάτα άρωμα λεμόνια από τον κήπο τους, προτιμούν να τα αγοράζουν ενίοτε μέσω Αργεντινής σε υψηλότατο κόστος από τα σούπερ μάρκετ.

Του Στρατή Μαζίδη

Οι καρποί θα σαπίσουν πάνω στα δέντρα. Κάποια στιγμή θα πέσουν μόνοι ως μια τελευταία προειδοποίηση αξιοποίησης. Άλλοτε πάλι βλέπεις παιδιά να τους κόβουν από τα δέντρα της αυλής τους, όχι για να τα πάνε στο διαμέρισμά τους και να τα δώσουν στη μητέρα τους αλλά για να τα πετάξουν σε γειτονικά σπίτια.

Κάπως έτσι σήμερα κάποια παιδιά εκσφενδόνιζαν λεμόνια σε άλλες αυλές. Φρεσκοκομμένα και γεμάτα άρωμα. Μια άλλη φορά έριχναν γκρέιπφρουτ. Δε φταίνε αυτά. Ούτε οι γονείς τους ούτε οι δάσκαλοί τους ενδιαφέρθηκαν να τα μάθουν τη διατροφική αξία αυτών των καρπών, το χρόνο που χρειάζεται για να αναπτυχθεί ένα δένδρο, τη φροντίδα που χρειάζεται για να καρποφορήσει αλλά και το κόστος της απόκτησης των καρπών από τα καταστήματα.

Κι όμως υπάρχει κάτι πιο ωραίο σε ένα κήπο από μια λεμονιά που ανθίζει; Είναι η ανταμοιβή μιας διαρκούς φροντίδας του περιβολάρη.

Οι καιροί λοιπόν μπορεί να είναι δύσκολοι αλλά η νοοτροπία της σπατάλης βρίσκεται εδώ με τις βαθιές της ρίζες και οι συνέπειές της θα καταστούν ορατές πολύ σύντομα.