 |
| Sputnik / Vyacheslav Prokofyev |
Νωρίτερα αυτή την εβδομάδα, το Reuters επικαλέστηκε ανώτατους αξιωματούχους στην Άγκυρα που είπαν ότι ο τουρκικός στρατός είχε ολοκληρώσει τις προετοιμασίες για χερσαία εισβολή στη Συρία.
Του David Narmania, RIA Novosti μέσω RT.com / Παρουσίαση Freepen.gr
«Δε θα χρειαστεί πολύς χρόνος για να ξεκινήσει η επιχείρηση», φέρεται να είπε μια από τις πηγές του πρακτορείου στο άρθρο. «Εξαρτάται μόνο από τον πρόεδρο που θα δώσει τη διαταγή».
Αυστηρά μιλώντας, τα νέα για την πιθανή επίθεση της Τουρκίας είναι λίγο καθυστερημένα. Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανακοίνωσε τα σχέδιά του το Μάιο, όταν έπρεπε να ξεκινήσει οποιαδήποτε μέρα, αλλά δεν το έκανε ποτέ. Ο κύριος στόχος που έχει δηλώσει η Άγκυρα είναι να πολεμήσει ενάντια στις κουρδικές μονάδες αυτοάμυνας, οι οποίες, σύμφωνα με την τουρκική πλευρά, αποτελούν πολύ σοβαρή απειλή για την ασφάλεια.
Ωστόσο, σε έξι μήνες αναμονής για χτυπήματα κατά των Κούρδων της Συρίας, η Τουρκία κατάφερε να πραγματοποιήσει χερσαία επιχείρηση κατά των Κούρδων του Ιράκ και μάλιστα σχεδόν ξεκίνησε έναν πόλεμο με την Ελλάδα και την Κύπρο (η πιθανότητα είναι σίγουρα χαμηλή, αλλά το 2022 τέτοια σενάρια δεν είναι ακατόρθωτα).
Οι Τούρκοι κατάφεραν ακόμη και να πραγματοποιήσουν αεροπορική επιχείρηση κατά των Κούρδων στη Συρία - ο λόγος για αυτό ήταν μια τρομοκρατική επίθεση στην Κωνσταντινούπολη, για την οποία η Τουρκία κατηγόρησε το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PΚΚ). Μετά την τραγωδία, οι τουρκικές αρχές έμοιαζαν λίγο με ναυάγιο σε καταιγίδα: κατηγόρησαν έμμεσα όχι μόνο το ΡΚΚ για αυτό που είχε συμβεί. Η Δαμασκός και – σημειωτέον – η Ουάσιγκτον σύρθηκαν επίσης στο κάδρο.
Ο ισχυρισμός ήταν ότι ο εγκέφαλος της επίθεσης, η Σύρια πολίτης Ahlam al-Bashir, σύμφωνα με τις τουρκικές δυνάμεις ασφαλείας, εκπαιδεύτηκε από Αμερικανούς εκπαιδευτές σε έδαφος που ελέγχεται από τις λεγόμενες Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF).
Μάλιστα, γι' αυτό και μια κοινή βάση του δυτικού συνασπισμού και των SDF, όπου υπήρχε και στρατιωτικό προσωπικό των ΗΠΑ, ήταν μεταξύ των 89 στόχων των χτυπημάτων. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Λευκός Οίκος δεν ήταν ιδιαίτερα εξοργισμένος.
Η επικείμενη «χερσαία επιχείρηση» στη βόρεια Συρία δε θα είναι κάτι καινούργιο για τα τουρκικά στρατεύματα - η Άγκυρα τις διεξάγει τακτικά, δηλώνοντας την επιτυχή ολοκλήρωση των στόχων της κάθε φορά, αλλά για κάποιο λόγο, δεν κατάφερε να εξαλείψει πλήρως την «κουρδική απειλή».
Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί λόγοι για την αναβολή μιας τέτοιας επιχείρησης.
Πρώτα και κύρια, ο Ερντογάν θέλει να αποφύγει τη σύγκρουση με τα ρωσικά συμφέροντα: η Μόσχα είναι ένας αξιόπιστος εταίρος του Προέδρου Μπασάρ Άσαντ και η υποστήριξή της ήταν λίγο πολύ ο βασικός παράγοντας που επέτρεψε στο Σύριο ηγέτη να παραμείνει στην εξουσία.
Οι δηλώσεις του Τούρκου προέδρου σχετικά είναι πολύ αποκαλυπτικές: την περασμένη Κυριακή είπε ότι δεν απέκλεισε την αποκατάσταση και εξομάλυνση των σχέσεων με τη Δαμασκό στο μέλλον.
Δεν υπάρχει χώρος για σκληρά συναισθήματα στην πολιτική», εξήγησε ο Ερντογάν.
Επίσημα, φυσικά, οποιαδήποτε επιχείρηση θα ήταν παραβίαση της συριακής κυριαρχίας, αλλά οι δυνάμεις του Άσαντ έχουν ελάχιστο έλεγχο στα εν λόγω εδάφη. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, Ρώσοι αξιωματούχοι έχουν επίσης προειδοποιήσει τους Τούρκους ομολόγους τους πως μια τέτοια κίνηση δύσκολα θα συμβάλει στην σταθερότητα στην περιοχή.
Αυτά τα επιχειρήματα είναι απίθανο να κατευνάσουν τη ζέση του Σουλτάνου - γεγονός είναι ότι η στρατιωτική εκστρατεία σε αυτή την περίπτωση είναι ένας πρόλογος της εκστρατείας επανεκλογής του. Το επόμενο έτος η Τουρκία θα επιλέξει τον επόμενο πρόεδρό της και δεν υπάρχει καμία επιτυχία για να καυχηθεί στην εγχώρια αρένα, όπου μια παρατεταμένη οικονομική κρίση που συνοδεύεται από πληθωρισμό ρεκόρ δημιουργεί πρόσφορο έδαφος για την αντιπολίτευση. Ως εκ τούτου, ο Ερντογάν αναγκάζεται να αντισταθμίσει την έλλειψη ψωμιού επιδιώκοντας να κεφαλαιοποιήσει την υπερηφάνεια στη χώρα του.
Αλλά και εδώ προσπαθεί να είναι προσεκτικός, μόνο που τραβάει απαλά τα γένια της Αμερικής. Πάρτε, για παράδειγμα, την επική ιστορία της προσπάθειας της Σουηδίας και της Φινλανδίας να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.
Εδώ είναι σημαντικό να σημειωθεί το πλαίσιο: η Στοκχόλμη απέκτησε πρόσφατα νέα κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός Ulf Kristersson σχολιάζοντας στο κοινοβούλιο τους βομβαρδισμούς των κουρδικών σχηματισμών στη Συρία, δήλωσε ότι «η Τουρκία έχει το δικαίωμα στην αυτοάμυνα». Έθιξε επίσης ένα άλλο σημαντικό θέμα, το οποίο η Άγκυρα θεωρεί κρίσιμο για την αποδοχή νέων μελών στο στρατιωτικό μπλοκ υπό την ηγεσία των ΗΠΑ: ο Kristersson τόνισε πως η Σουηδία δεν πρέπει να είναι ασφαλές καταφύγιο για τρομοκρατικές οργανώσεις. Προφανώς, αναφερόταν σε υποστηρικτές του PΚΚ, των οποίων την έκδοση ζητά η Άγκυρα. Η προκάτοχός του, Magdalena Andersson, ήταν πολύ λιγότερο συμβιβαστική σε αυτό το θέμα.
Φυσικά, ο χρόνος είναι με το μέρος του Ερντογάν εδώ, κάτι που εξηγεί το μήνυμα προς τους Σκανδιναβούς πολιτικούς από τον Υπουργό Εξωτερικών του Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος είπε πως η Σουηδία και η Φινλανδία έχουν ακόμη εμπόδια να πηδήξουν πριν ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.
Ο Τούρκος πρόεδρος είναι πολύ καλός στις διαπραγματεύσεις, και ακόμη και όταν διεξάγει ενέργειες που αντιβαίνουν στα συμφέροντα των εταίρων του - τόσο των ΗΠΑ όσο και της Ρωσίας - χρησιμοποιεί επιδέξια ελκυστικές παραχωρήσεις για να εξομαλύνει τα πράγματα.
Το κύριο πράγμα σε αυτή την κατάσταση είναι να κατανοήσουμε ότι η Μόσχα και η Άγκυρα δεν είναι σύμμαχοι, αλλά εταίροι και γείτονες με πολλά αλληλοκαλυπτόμενα συμφέροντα που πρέπει να ληφθούν υπόψη. Κάτι που είναι μέρος του πολυπολικού κόσμου που και οι δύο χώρες ελπίζουν να βοηθήσουν να οικοδομηθεί.
Και φυσικά, μια ανεξάρτητη, και τουλάχιστον σχετικά σταθερή Τουρκία είναι μια πολύ καλύτερη επιλογή για τη Ρωσία από μια υπάκουη στην Ουάσιγκτον.