Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στα εθνικά θέματα: Η πολιτική ελίτ θεωρεί πια ότι μπορεί να περάσει οποιαδήποτε υποχώρηση

Joe_Hillsund / pixabay

Πληθαίνουν οι φωνές που λένε πως κάτι δεν πάει καλά με αυτό το σκηνικό μόνιμης έντασης που έχει στηθεί μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Η ένταση αυτή δείχνει να έχει χαρακτηριστικά μάλλον πολιτικού παιγνιδιού καθώς δεν συνοδεύεται από εκείνες τις ενδείξεις που θα την καθιστούσαν πειστική. Δεν παρατηρείται δηλαδή στρατιωτική κινητοποίηση από τουρκικής πλευράς ανάλογη του ύφους των απειλών, ούτε η ελληνική πλευρά δείχνει να παίρνει αυτές τις απειλές πολύ στα σοβαρά αφού δεν υπάρχει καμία αίσθηση επείγοντος ή συναγερμού στους τομείς που θα έπρεπε κανονικά να βρίσκονται επί ποδός αν όντως ήμασταν κοντά σε κάποια στρατιωτική κρίση με τους ανατολικούς γείτονες. 

Από: capital.gr - Stirlitz

Ακόμη και το ελληνικό χρηματιστήριο που είναι από τη φύση του ένας κατ' εξοχήν προεξοφλητικός μηχανισμός, δεν δείχνει να ανησυχεί καθόλου για το ενδεχόμενο ελληνοτουρκικής στρατιωτικής αντιπαράθεσης στο προσεχές χρονικό διάστημα. Όλα αυτά συνηγορούν στο ότι κάτι ύποπτο συμβαίνει στα ελληνοτουρκικά, και πιθανότατα τα πράγματα δεν είναι έτσι όπως κάποιοι θέλουν να μας τα παρουσιάζουν. Δείτε τι έγραψε ο πολύ καλά πληροφορημένος και έγκριτος δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης στο κεντρικό άρθρο της εφημερίδας "Εστία" στις 20 Δεκεμβρίου:

«Λέγεται ὅτι ὑπάρχει δίαυλος ἐπικοινωνίας μεταξύ Μητσοτάκη καί Ἐρντογάν σέ αὐτή τήν περίοδο. Ἀνεξάρτητοι παρατηρητές ὑποστηρίζουν ὅτι ὁ σοφός σύμβουλος τοῦ Προέδρου Ἐρντογάν "μπέης" Ἰμπραήμ Καλίν καί ἡ διπλωματική σύμβουλος τοῦ κυρίου Μητσοτάκη, κυρία Μπούρα συναντῶνται τακτικά σέ οὐδέτερο ἔδαφος καί συγκεκριμένα στίς Βρυξέλλες, καί ἔχουν ἀναλυτικές συζητήσεις γιά πάρα πολλά ζητήματα... Τό πρόβλημα τοῦ κυρίου Μητσοτάκη δέν λύνεται μέ κουπόνια …σάν τῆς Κατοχῆς, τά ὁποῖα βαπτίζονται μέ τόν ξενόγλωσσο ὅρο marketpass γιά νά "περάσουν" καλύτερα, στήν κοινή γνώμη. Τό πρόβλημα ὑπάρχει στά δεξιά του (ὅπου ἀναπτύσσεται ἕνας γαλαξίας μικρῶν κομμάτων πού ἀπειλεῖ νά τοῦ στερήσει ἕνα μεγάλο ποσοστό στήν πρώτη κάλπη) καί ἐπιδιώκει νά τό λύσει ὡς ἑξῆς: διά τῆς μεταφορᾶς λελογισμένης πολιτικῆς ἐντάσεως ἀπό τήν μία ἀκτή τοῦ Αἰγαίου στήν ἄλλη. Ὁ κύριος Μητσοτάκης εἶναι χρήσιμος ἀντίπαλος γιά τόν κύριο Ἐρντογάν, καθώς ἡ ρητορεία τοῦ Τούρκου Προέδρου ἐναντίον του στήν κούρσα γιά τίς προεδρικές ἐκλογές μέχρι στιγμῆς τόν ὠφελεῖ. Δρέπει καρπούς στήν κοινή του γνώμη, καθώς ἡ ἔνταση μέ τήν Ἑλλάδα χορταίνει τούς πεινασμένους καί δίνει ὑπερηφάνεια στούς ταπεινωμένους.

Ἀλλά καί ὁ κύριος Ἐρντογάν εἶναι χρήσιμος ἀντίπαλος στόν κύριο Μητσοτάκη. Καθώς τοῦ δίνει αὐτό πού τοῦ λείπει στήν ἑλληνική κοινή γνώμη. Εἰδικά αὐτό πού τοῦ ἀμφισβητοῦν ὅσοι ψηφίζουν μικρά δεξιά κόμματα: Πατριωτισμό. Ὁ Ἕλληνας δέν τά κοσκινίζει πολύ, καί δέν κάθεται νά ἀσχοληθεῖ μέ τίς λεπτομέρειες τῆς ΑΟΖ, τίς ἐπήρειες τῶν νήσων, τά χωρικά ὕδατα, τούς ἐναέριους χώρους, τί θά παραπεμφθεῖ στό διεθνές δικαστήριο μετά τίς ἐκλογές μέ τό συνυποσχετικό. Αὐτό πού καταλαβαίνει σέ ἁδρές γραμμές ὁ μέσος Ἕλληνας, ἤ ἔτσι τοὐλάχιστον θέλει νά πιστεύει ὁ Πρωθυπουργός, εἶναι πώς ὅταν ὁ κύριος Ἐρντογάν καλεῖ τούς Ἕλληνες νά καταψηφίσουν τόν κύριο Μητσοτάκη, αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ Πρωθυπουργός κάνει αὐτό πού πρέπει γιά τήν ἐξυπηρέτηση τῶν ἐθνικῶν συμφερόντων. Ἡ ἔνταση αὐτή λοιπόν εἶναι ἕνα παιχνίδι win win. Ὄχι μόνο προεκλογικῶς ἀλλά καί μετεκλογικῶς. Διότι οἱ Τοῦρκοι ὑπολογίζουν ὅτι ἡ ἑλληνική κυβέρνηση μέ αὐτή τήν σύνθεση μετεκλογικά θά κάνει τίς μεγάλες ἱστορικές ὑποχωρήσεις πού ἐπιθυμοῦν γιά νά κερδίσουν μέσῳ διαπραγματεύσεων καί ὄχι πολέμου στό Αἰγαῖο αὐτά πού στρατηγικά ἐπιθυμοῦν. Τήν πριμοδοτοῦν λοιπόν, προεκλογικῶς, γιά νά τήν καθίσουν στό τραπέζι τοῦ πόνου, μετεκλογικῶς».

Νομίζω ότι τώρα ακόμα και οι πιο δύσπιστοι και κομματικά τυφλωμένοι θα πρέπει να αναρωτηθούν τι συμβαίνει στα ελληνοτουρκικά και γιατί τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ μας σερβίρουν καθημερινά τις τουρκικές απειλές. Γιατί δηλαδή έχουν τον ελληνικό λαό σε καθεστώς μόνιμης αγωνίας, ανασφάλειας και φόβου με ισχυρές δόσεις τρομολαγνείας, σαν να μην του έφταναν τα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει με τα οικονομικά του λόγω της ακρίβειας και του πληθωρισμού. Μήπως εξυπηρετούν στην πραγματικότητα την απέλπιδα προσπάθεια παραμονής του Μητσοτάκη στην εξουσία, αλλά και ένα προσυμφωνημένο σχέδιο μεταξύ Μητσοτάκη και Ερντογάν που θα έχει ως κατάληξη τις "Πρέσπες του Αιγαίου" και τη συρρίκνωση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας; Μήπως προετοιμάζεται εντέχνως το έδαφος για να χαρίσουμε το μεγαλύτερο μέρος του υποθαλάσσιου ορυκτού μας πλούτου στους Τούρκους;

Οφείλουμε να συνειδητοποιήσουμε ότι μετά την ήττα των Ιμίων το 1996 όπου χάθηκε εθνικό έδαφος χωρίς ο ελληνικός λαός να αντιδράσει κατά των υπευθύνων και να τους τιμωρήσει παραδειγματικά, και μετά τη ντροπιαστική διπλωματική ήττα στο μακεδονικό όπου περιφρονήθηκε προκλητικά η βούληση της συντριπτικής πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, έχουν σπάσει τα ισχυρότερα ταμπού που υπήρχαν από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Η ελληνική πολιτική ελίτ θεωρεί πλέον ότι μπορεί να περάσει οτιδήποτε θέλει στα εθνικά θέματα χωρίς να αντιμετωπίζει τον κίνδυνο πολιτικών αναταράξεων. Οι πιθανότητες για μια νέα εξευτελιστική υποχώρηση έναντι της Τουρκίας χωρίς να πέσει ούτε τουφεκιά έχουν αυξηθεί δραματικά. Η δικαιολογία θα βρεθεί πολύ εύκολα. Όλοι αυτοί οι πολιτικοί που σήμερα λένε ότι η μόνη διαφορά που έχουμε με την Τουρκία και που μπορούμε να συζητήσουμε μαζί της είναι ο καθορισμός των θαλάσσιων ζωνών, αύριο θα βγουν και θα μας πουν ότι "είμαστε καταδικασμένοι από την ιστορία και τη γεωγραφία να ζούμε μαζί με τους Τούρκους" και επομένως "καλό είναι να προσπαθήσουμε να λύσουμε όλες τις διαφορές που δηλητηριάζουν τις μεταξύ μας σχέσεις" προκειμένου να διασφαλιστεί η ειρήνη στην περιοχή μας. Και αυτό θα σημάνει τη μετατροπή της Ελλάδας σε πειθήνιο δορυφόρο της νεο-οθωμανικής Τουρκίας, της οποίας η φιλοδοξία, το θράσος και ο επεκτατισμός δεν έχουν όρια.