 |
| Adhyasta satya - vecteezy.com |
Andrew Korybko / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Τζούλιαν Σμιθ έριξε αυτή τη βόμβα ενώ μιλούσε σε εκδήλωση που διοργάνωσε η δεξαμενή σκέψης CSIS την Τρίτη, αλλά δε θα έπρεπε να ήταν έκπληξη για τους αντικειμενικούς παρατηρητές. Εξάλλου, ήταν ήδη προφανές από την περασμένη άνοιξη ότι το ΝΑΤΟ δεν μπορούσε να διατηρήσει επ' αόριστον την κλίμακα και το εύρος της στρατιωτικής του υποστήριξης προς το Κίεβο. Τα αποθέματα της αντιρωσικής συμμαχίας μειώνονται, ωστόσο το στρατιωτικό-βιομηχανικό της συγκρότημα δεν μπορεί να αντικαταστήσει τις χαμένες προμήθειες της αρκετά γρήγορα ώστε να ανατρέψει αυτή την τάση.
Αυτή η εξέλιξη είναι εις βάρος των επιθετικών και αμυντικών δυνατοτήτων του Κιέβου. Θα δυσκολευτεί να διατηρήσει την επιτόπια δυναμική του μετά την εκ νέου κατάκτηση της δεξιάς όχθης της πρόσφατα επανενωμένης περιφέρειας Χερσώνα της Ρωσίας, ταυτόχρονα με τον αγώνα να αποκρούσει την φερόμενη προγραμματισμένη επίθεση της Μόσχας στις αρχές του επόμενου έτους. Ούτε αυτό είναι εικασίες, αλλά αποδεικνύεται από δύο πρόσφατες δηλώσεις Ουκρανών αξιωματούχων που υπαινίσσονται έντονα αυτές τις δυσμενείς προαναφερθείσες συνέπειες.
Η ανακοίνωση του υπουργού Άμυνας Ρέζνικοφ τη Δευτέρα πως η πλευρά του υποτίθεται ότι θα επαναλάβει τις «ενεργές αντεπιτιθέμενες ενέργειες» μετά το πάγωμα του εδάφους μπορεί να ερμηνευθεί ως σιωπηρή παραδοχή ότι η αναμενόμενη μείωση της στρατιωτικής βοήθειας του ΝΑΤΟ εμπόδισε τα σχέδια του Κιέβου. Ομοίως, η προειδοποίηση του υπουργού Εξωτερικών Kuleba την επομένη πως η Ρωσία υποτίθεται ότι σχεδιάζει μια «μεγάλη επίθεση» μέχρι τα τέλη Ιανουαρίου ή τις αρχές Φεβρουαρίου μπορεί να θεωρηθεί ως υπαινιγμός πως το Κίεβο κινδυνεύει να συντριβεί εάν το ΝΑΤΟ μειώσει τη βοήθειά του όπως αναμενόταν.
Συνολικά, είναι σαφές ότι η στρατιωτική-στρατηγική δυναμική σε αυτή τη φάση της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας τείνει προς όφελος της Μόσχας, με αποφασιστική μεταβλητή πως το στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα του ΝΑΤΟ εξάντλησε τις δυνατότητές του μετά από δέκα μήνες συμβολής σε αυτόν τον πόλεμο αντιπροσώπων. Διαβάζοντας τα σημάδια, είναι επομένως κατανοητό γιατί το Κίεβο πανικοβάλλεται, καθώς εξαναγκάζεται όλο και περισσότερο από τις περιστάσεις να μετριάσει τους μαξιμαλιστικούς του στόχους σε αυτή τη σύγκρουση και, επομένως, να εξετάσει το ενδεχόμενο κατάπαυσης του πυρός.
Ωστόσο, αυτό είναι πολιτικά απαράδεκτο για την ηγεσία του και έτσι θέλουν απεγνωσμένα να αποσπάσουν την προσοχή του κοινού από αυτήν την αναδυόμενη τάση, γι' αυτό και επέτρεψαν το πιο μαζικό χτύπημα στο Ντόνετσκ τα τελευταία οκτώ χρόνια για να «σώσουν τα προσχήματα». Το Κίεβο ελπίζει να τρομοκρατήσει τους ντόπιους Ρώσους εκεί, να τονώσει το φιλοπολεμικό συναίσθημα στο εσωτερικό και να πείσει το ΝΑΤΟ να θυσιάσει τα υπόλοιπα αποθέματά του που μειώνονται εις βάρος των ελάχιστων αναγκών εθνικής ασφάλειας των μελών του, προκειμένου να διατηρήσει το ρυθμό της υποστήριξής του στον πόλεμο δια πληρεξουσίου.
Αν αναλυθεί από αυτή την οπτική γωνία, μπορεί επομένως να συναχθεί το συμπέρασμα πως το τελευταίο έγκλημα πολέμου του Κιέβου ήταν επίσης μια ψυχολογική επιχείρηση με στόχο τη χειραγώγηση των εγχώριων, ρωσικών και δυτικών αντιλήψεων για τη σύγκρουση σε αυτή την κομβική στιγμή που η δυναμική της τείνει και πάλι προς όφελος της Μόσχας. Είναι πολύ νωρίς για να προβλέψουμε εάν αυτή η υβριδική πρόκληση στρατιωτικού-πληροφοριακού πολέμου θα πετύχει να επιτύχει τα επιθυμητά αποτελέσματα, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πιθανότατα θα ακολουθήσουν περισσότερα καθώς το Κίεβο γίνεται πιο απελπισμένο.