William Van Wagenen - thecradle.co / Παρουσίαση Freepen.gr
Η συγκλονιστική εκτέλεση του Φόλεϊ έγινε μια από τις πιο ευρέως διαδεδομένες ειδήσεις του συριακού πολέμου. Ο δολοφόνος του Φόλεϊ, ο Mohammed Emwazi, ευρέως γνωστός ως «Τζιχάντι Τζον» από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, ήταν Βρετανός γεννημένος στο Κουβέιτ από το Δυτικό Λονδίνο. Στο βίντεο εκτέλεσης του Foley, ακούγεται η αλάνθαστη λονδρέζικη προφορά του Emwazi.
Ωστόσο, αυτό που είναι λιγότερο γνωστό για το διαβόητο μέλος του ISIS, ήταν ότι ταξίδεψε στη Συρία ως μέρος μιας «χοάνης τρομοκρατίας» που δημιουργήθηκε από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες και απήγαγε τον Φόλεϊ ενώ πολεμούσε για μια ένοπλη ομάδα γνωστή ως Katibat al- Muhajireen - ή Emigrants Brigade – η οποία απολάμβανε άμεσης υποστήριξης από τη βρετανική υπηρεσία πληροφοριών. Πολλά μέλη της al- Muhajireen, συμπεριλαμβανομένου του Emwazi, βοήθησαν στη συνέχεια να τεθούν τα θεμέλια για την άνοδο του ISIS εντάσσοντας την τρομοκρατική ομάδα με την ίδρυσή της τον Απρίλιο του 2013.
Επιπλέον, για μια περίοδο αιχμαλωσίας του Φόλεϊ κρατούνταν σε μια φυλακή που ελεγχόταν από κοινού από μια άλλη ένοπλη ομάδα, τη Liwa al-Tawhid, ή την Ταξιαρχία Μονοθεϊσμού, η οποία λειτουργούσε υπό την ομπρέλα του Ελεύθερου Συριακού Στρατού (FSA) και λάμβανε βοήθεια απευθείας από τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ. Μερική από αυτή περιελάμβανε την πώληση όπλων στο ISIS, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού της ομάδας που κρατούσε τον Τζέιμς Φόλεϊ.
Με άλλα λόγια, αν και η δολοφονία του Τζέιμς Φόλεϊ συνέβη στις ερήμους της Ράκα, αναμφισβήτητα ξεκίνησε από πιο οικεία μέρη, δηλαδή το Λονδίνο και την Ουάσιγκτον.
Το χωνί του τρόμου
Το 2009, ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γαλλίας Roland Dumas έμαθε από κορυφαίους βρετανούς αξιωματούχους πως «η Βρετανία οργάνωνε μια εισβολή ανταρτών στη Συρία».
Αυτό περιελάμβανε την αποστολή Βρετανών τζιχαντιστών στη Συρία μέσω ενός αγωγού που είχε δημιουργηθεί από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες δεκαετίες πριν, για να πολεμήσουν στη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο εναντίον της Σερβίας. Σύμφωνα με τον πρώην ομοσπονδιακό εισαγγελέα των ΗΠΑ Τζον Λόφτους, οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν χρησιμοποιήσει το Κίνημα Al-Muhajireen που εδρεύει στο Λονδίνο για να στρατολογήσει ισλαμιστές μαχητές με βρετανικά διαβατήρια για τον πόλεμο κατά των Σέρβων.
Η A l-Muhajireen, γνωστό αργότερα ως al-Ghurabaa και Islam4UK ήταν ένα σαλαφιστικό θρησκευτικό κίνημα που ιδρύθηκε στη Βρετανία το 1996 από τον εξόριστο Σύριο κληρικό Omar Bakri Mohammed, ο οποίος, όπως αναφέρει ο δημοσιογράφος Nafeez Ahmed, ήταν επί μακρόν πληροφοριοδότης των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών είχε τακτικές συναντήσεις με πράκτορες της MI5 κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1990.
Ο ίδιος ο Bakri αναγνώρισε τον ρόλο του στην εκπαίδευση τζιχαντιστών που θα αποσταλούν στο εξωτερικό, σε συνέντευξή του στον The Guardian το Μάιο του 2000.
Ένα μήνα μετά τις επιθέσεις της 7ης Ιουλίου 2005 στο Λονδίνο, κατά τις οποίες βομβιστές αυτοκτονίας στόχευσαν το σύστημα μεταφορών της πόλης, σκοτώνοντας 52 άτομα, ο Bakri έφυγε από το Ηνωμένο Βασίλειο για το Λίβανο. Αν και πρώην μέλη των Μουχατζιρίν συμμετείχαν στην επίθεση, το βρετανικό Υπουργείο Εσωτερικών δεν εμπόδισε τον Μπακρί να φύγει από τη χώρα, αλλά του απαγόρευσε να επιστρέψει ποτέ.
Μέχρι το 2009, οι λιβανέζικες δυνάμεις ασφαλείας κατηγορούσαν τον Bakri για εκπαίδευση μελών της A l-Qaeda, ενώ ο ίδιος ο Bakri καυχιόταν: «Σήμερα, θυμωμένοι Σουνίτες του Λιβάνου μου ζητούν να οργανώσω την τζιχάντ τους εναντίον των Σιιτών… Η Αλ Κάιντα στο Λίβανο… είναι οι μόνοι που μπορούν να νικήσουν τη Χεζμπολάχ».
Τζιχάντι Τζον
Ποιος ήταν όμως ο Μοχάμεντ Εμουαζί; Όπως ανέφερε ο Guardian, ο Emwazi ήρθε στη Βρετανία με την οικογένειά του από την πατρίδα του το Κουβέιτ ως μικρό αγόρι. Αφού παρακολούθησε το Πανεπιστήμιο του Γουέστμινστερ για να σπουδάσει πληροφορική τεχνολογία, ο Εμουαζί έγινε πολιτικά ενεργός ως μέρος μιας ομάδας Δυτικών Λονδρέζων που ακολούθησαν έναν Ισλαμιστή ιεροκήρυκα που ονομαζόταν Χάνι αλ-Σιμπάι. Ορισμένα μέλη της ομάδας συμμετείχαν σε στρατόπεδα εκπαίδευσης τζιχάντ στη Βόρεια Αγγλία και τη Σκωτία και παρακολουθούνταν από την M15.
Το 2009, ο Emwazi ταξίδεψε στην Τανζανία με δύο φίλους από την ομάδα, τον Bilal el-Berjawi και τον Mohamed Sakr. Υποτίθεται πως ταξίδευε στη Σομαλία για να ενταχθεί στη θυγατρική της Αλ Κάιντα Al-Shabab ενώ η MI5 έβαλε τους άνδρες που κρατήθηκαν στο Νταρ ες Σαλάμ και τους υπέβαλε σε μακρές ανακρίσεις προτού τους αναγκάσει να επιστρέψουν στο Ηνωμένο Βασίλειο. Τόσο ο el-Berjawi όσο και ο Sakr πέτυχαν αργότερα να ταξιδέψουν στη Σομαλία και σκοτώθηκαν σε επιδρομές αμερικανικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Ο Emwazi συνέχισε να παρακολουθείται από την MI5 και δεν του επέτρεψαν να ταξιδέψει στη γενέτειρά του Κουβέιτ το 2010, όπου φέρεται να ήθελε να παντρευτεί. Ο Εμουαζί ισχυρίστηκε ότι ανακρίθηκε και παρενοχλήθηκε στο αεροδρόμιο του Χίθροου από την MI5 και παραπονέθηκε για τη μεταχείρισή του στο CAGE, μια ομάδα υπεράσπισης με έδρα το Λονδίνο με επικεφαλής τον πρώην κρατούμενο του Γκουαντάναμο Μοαζέμ Μπεγκ, η οποία επικεντρώνεται σε μουσουλμάνους κρατούμενους. Το CAGE ξεκίνησε τότε μια εκστρατεία υπεράσπισης για λογαριασμό του Emwazi.
Ωστόσο, ο Emwazi μπόρεσε με κάποιο τρόπο αργότερα να ταξιδέψει στη Συρία. Η Daily Beast ανέφερε ότι αυτό φαινόταν περίεργο, δεδομένου πως ο Emwazi είχε «περιγραφεί ως βασικό μέλος ενός εξτρεμιστικού δικτύου που συνδέεται με την ομάδα al Shabab στη Σομαλία κατά τη διάρκεια μιας δικαστικής ακρόασης ήδη από το 2010» και είχε εντοπιστεί από την MI5 για τουλάχιστον πέντε χρόνια. «Οι δεσμοί του με τρομοκρατικά δίκτυα ήταν πολύ γνωστοί – και ωστόσο, αφέθηκε ελεύθερος από τις αρχές» για να ταξιδέψει στη Συρία.
Ο δημοσιογράφος Nafeez Ahmed αναφέρει ότι σύμφωνα με τον πρώην αξιωματικό της βρετανικής αντιτρομοκρατικής υπηρεσίας Charles Shoebridge, οι βρετανικές αρχές «έκλεισαν τα μάτια στο ταξίδι των δικών τους τζιχαντιστών στη Συρία, παρά τα άφθονα βίντεο και άλλα στοιχεία για τα εγκλήματά τους εκεί», επειδή «ταίριαζε στις ΗΠΑ και την εξωτερική πολιτική του Ηνωμένου Βασιλείου κατά του Άσαντ».
Ο Ahmed σημειώνει πως «η χοάνη του τρόμου είναι αυτό που επέτρεψε σε ανθρώπους όπως ο Εμουαζί να ταξιδέψουν στη Συρία και να ενωθούν με [το Ισλαμικό Κράτος] – παρά το γεγονός ότι ήταν σε λίστα παρακολούθησης τρομοκρατών της MI5. Τον εμπόδισαν οι υπηρεσίες ασφαλείας να ταξιδέψει στο Κουβέιτ το 2010: γιατί όχι στη Συρία;».
Όταν έφτασε στη Συρία τον Αύγουστο του 2012, ο Εμουαζί εντάχθηκε σε μια ένοπλη ομάδα γνωστή ως Katibat al- Muhajireen. Ο δημοσιογράφος James Harkin αναφέρει ότι σύμφωνα με τον Jejoen Bontinck, έναν Βέλγο τζιχαντιστή που έπεσε σε σύγκρουση με την ταξιαρχία του και φυλακίστηκε για ένα διάστημα με τον Foley, οι περισσότεροι Βρετανοί τζιχαντιστές που ταξίδευαν στη Συρία εντάχθηκαν στο Katibat al- Muhajireen.
Μια «βαθιά αμηχανία»
Το σημαντικότερο ήταν ότι η Katibat al- Muhajireen απολάμβανε την υποστήριξη από τις υπηρεσίες πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτό αποδεικνύει η τρομοκρατική δίκη του Σουηδού πολίτη Bherlin Gildo, ο οποίος σύμφωνα με την Daily Mail πολέμησε και για την Katibat al- Muhajireen.
Η Guardian αναφέρει πως ο Gildo συνελήφθη κατά τη διέλευση από το αεροδρόμιο του Χίθροου, αφού κατηγορήθηκε από τις βρετανικές αρχές για συμμετοχή σε στρατόπεδο εκπαίδευσης τρομοκρατών και εκπαίδευση όπλων μεταξύ 31 Αυγούστου 2012 και 1ης Μαρτίου 2013 – καθώς και για κατοχή πληροφοριών που είναι πιθανό να είναι χρήσιμες για έναν τρομοκράτη.
Ωστόσο, η δίκη για την τρομοκρατία κατέρρευσε «μετά από φόβους βαθιάς αμηχανίας» στις βρετανικές υπηρεσίες ασφαλείας. Αυτό συνέβη επειδή, όπως εξήγησε ο δικηγόρος του Gildo: «οι βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών υποστήριζαν τις ίδιες ομάδες της συριακής αντιπολίτευσης με εκείνον [Gildo]».
Η υποστήριξη των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών για την Katibat al- Muhajireen επιβεβαιώθηκε περαιτέρω όταν ο πρώην κρατούμενος του Γκουαντάναμο, Begg του CAGE δικάστηκε επίσης για τρομοκρατία. Ο Begg είχε επίσης ταξιδέψει στη Συρία αρκετές φορές το 2012 και παρείχε φυσική εκπαίδευση σε ξένους μαχητές από την Katibat al- Muhajireen στο Χαλέπι, όπως αναφέρει το Foreign Policy. Ο Begg έκανε το τελευταίο του ταξίδι στη Συρία το Δεκέμβριο του 2012.
Ως αποτέλεσμα, ο Begg συνελήφθη αργότερα από τις βρετανικές αρχές και κατηγορήθηκε ότι συμμετείχε σε στρατόπεδο εκπαίδευσης τρομοκρατών. Ο Guardian ανέφερε, ωστόσο, πως ο Begg αφέθηκε ελεύθερος αφού η MI5 «έδωσε καθυστερημένα στην αστυνομία και τους εισαγγελείς μια σειρά εγγράφων που περιγράφουν τις εκτεταμένες επαφές του πρακτορείου μαζί του πριν και μετά τα ταξίδια του στη Συρία» και τα οποία έδειχναν ότι η MI5 είπε στον Begg πως μπορούσε να συνεχίσει εργάζονται για τη λεγόμενη αντιπολίτευση στη Συρία «ανεμπόδιστα».
Εν ολίγοις, ο Emwazi ταξίδεψε στη Συρία μέσω ενός αγωγού που δημιούργησε η βρετανική υπηρεσία πληροφοριών και στη συνέχεια εντάχθηκε σε μια ένοπλη ομάδα, την Katibat al-Muhajireen, που υποστηριζόταν από τις βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών, αλλά η οποία θεωρήθηκε τρομοκρατική οργάνωση από τη βρετανική αστυνομία.
«Απήχθη από αυτόν που τον σκότωσε»
Ο Τζέιμς Φόλεϊ ήταν ένας Αμερικανός ανεξάρτητος δημοσιογράφος που έκανε ρεπορτάζ από το Ιράκ και το Αφγανιστάν πριν ταξιδέψει στη Λιβύη το 2011 για να καλύψει τον πόλεμο υπό την ηγεσία του ΝΑΤΟ κατά της λιβυκής κυβέρνησης του Muammar Gaddafi. Ενώ βρισκόταν στη Λιβύη, ένας στενός συνάδελφος του Φόλεϊ πυροβολήθηκε και σκοτώθηκε από τις δυνάμεις ασφαλείας της Λιβύης, οι οποίες επίσης κράτησαν και φυλάκισαν τον Φόλεϊ για 44 ημέρες.
Το 2012, ο Φόλεϊ άρχισε να πραγματοποιεί ταξίδια στη Συρία για να αναφέρει τη σύγκρουση για την Global Post και το AFP, συμπεριλαμβανομένου του Ιουλίου όταν οι ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης, το Μέτωπο Nusra που συνδέεται με την Al Qaeda και η Liwa al-Tawhid του FSA, εισέβαλαν στην πόλη του Χαλεπίου.
Τον Οκτώβριο του 2012, ο Φόλεϊ δημοσίευσε ένα άρθρο από την εποχή του στο Χαλέπι που υποδηλώνει ότι οι ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης απολάμβαναν μικρή δημοτικότητα μεταξύ των κατοίκων της πόλης. Ο Φόλεϊ σημείωσε πως «πολλοί άμαχοι εδώ χάνουν την υπομονή τους με την ολοένα και πιο βίαιη και αγνώριστη αντιπολίτευση», στην οποία «διείσδυσαν βαθιά από ξένους μαχητές και τρομοκρατικές ομάδες».
Αυτό ερχόταν σε αντίθεση με τις επικρατούσες αφηγήσεις για τη σύγκρουση στη Συρία, οι οποίες υποστήριζαν ότι οι ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης αποτελούνταν από αποστάτες του στρατού που πολεμούσαν για τη δημοκρατία και απολάμβαναν ισχυρή λαϊκή υποστήριξη.
Το Νοέμβριο του 2012, ο Φόλεϊ επέστρεφε στην Τουρκία μετά από ένα ταξίδι αναφοράς με τον Βρετανό δημοσιογράφο Τζον Κάντλι. Αφού σταμάτησε σε ένα ίντερνετ καφέ στην πόλη Binnish, το ταξί του ζευγαριού άρχισε να κατευθύνεται προς τα σύνορα όταν το προσπέρασε στο δρόμο και αναγκάστηκε να σταματήσει από ένα φορτηγό γεμάτο ένοπλους άνδρες. Ανάμεσά τους ήταν και ο Μοχάμεντ Εμουαζί.
Ο Τζέιμς Χάρκιν εξηγεί πως σύμφωνα με δύο Ευρωπαίους ομήρους που είχαν κρατηθεί μαζί με τον Φόλεϊ αλλά αργότερα ελευθερώθηκαν, η συμμορία απαγωγέων που συνέλαβε τον Φόλεϊ και τον Κάντλι είχε επικεφαλής τον Εμουαζί . «[Ο Φόλεϊ] απήχθη από αυτόν που τον σκότωσε», είπε ένας από τους απελευθερωμένους Ευρωπαίους στον Χάρκιν: «Είμαι σίγουρος για αυτό».
Ο Emwazi συμμετείχε στην απαγωγή του Foley μόλις δύο μήνες μετά την άφιξή του στη Συρία. Σημειώστε ότι αυτό ήταν κατά την περίοδο που η Katibat al-Muhajireen λάμβανε υποστήριξη από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, όπως φάνηκε από τις περιόδους που ο Gildo και ο Begg παρακολουθούσαν στρατόπεδα εκπαίδευσης της Katibat al- Muhajireen.
Σύμφωνα με κατηγορητήριο του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, ο Εμουαζί συνοδεύτηκε από δύο Βρετανούς συναδέλφους του, τον Αλεξάντα Άμον Κοτέι και τον Ελ Σάφι Ελσέιχ, στην επιχείρηση απαγωγής του Φόλεϊ. Ο Emwazi, ο Kotey, ο Elsheikh και μια άλλη Βρετανίδα, η Aine Davis, έγιναν αργότερα συλλογικά γνωστοί ως «Beatles», αρχικά από τους αιχμαλώτους τους λόγω της βρετανικής προφοράς τους και αργότερα από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης.
Η κριτική κάλυψη του Φόλεϊ για τις ένοπλες ομάδες που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο που κατέχουν το Χαλέπι, σε συνδυασμό με την προσπάθεια του βρετανικού Υπουργείου Εξωτερικών να ελέγξει την αφήγηση του πολέμου στα μέσα ενημέρωσης – συμπεριλαμβανομένης της «διεξαγωγής πληροφοριακού πολέμου στη Συρία χρηματοδοτώντας επιχειρήσεις μέσων ενημέρωσης για ορισμένες ομάδες ανταρτών» – εγείρει το ερώτημα εάν αξιωματούχοι των μυστικών υπηρεσιών του Ηνωμένου Βασιλείου διέταξαν τους μαχητές της al-Muhajireen να απαγάγουν τον Φόλεϊ. Σε αυτό το σημείο μπορούμε φυσικά μόνο να κάνουμε εικασίες.
Συνεργασίες με το ISIS
Σύμφωνα με τον Βέλγο τζιχαντιστή Bontinck, ο Emwazi και οι συνάδελφοί του Beatles συνέχισαν να υπηρετούν ως φρουροί του Foley σε διάφορες χρονικές στιγμές και τον πέρασαν στον ηγέτη του ISIS του Χαλεπίου, Abu Athir, κάποια στιγμή στα τέλη της άνοιξης ή στις αρχές του καλοκαιριού του 2013. Μέχρι τότε, είχαν υποσχεθεί πίστη στο ISIS.
Αυτό εγείρει το ερώτημα εάν ο Emwazi και οι άλλοι Βρετανοί μαχητές της al-Muhajireen συνέχισαν να απολαμβάνουν υποστήριξη από τις υπηρεσίες πληροφοριών του Ηνωμένου Βασιλείου μετά την ένταξή τους στο ISIS.
Μέχρι τον Αύγουστο του 2013, ο Φόλεϊ κρατούνταν από το ISIS σε μια φυλακή στο υπόγειο του Νοσοκομείου Παίδων στο Χαλέπι, μαζί με αρκετούς άλλους αλλοδαπούς ομήρους.
Ένας άλλος Αμερικανός δημοσιογράφος, ο Theo Padnos, είχε κρατηθεί στο παρελθόν στην ίδια φυλακή, αλλά ως αιχμάλωτος του Μετώπου Nusra. Όπως ανέφερε η Washington Post, η Nusra είχε δημιουργήσει ένα αρχηγείο στο Νοσοκομείο Παίδων του Χαλεπίου το 2012, το οποίο μοιράστηκε με τη Liwa al-Tawhid, την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ φατρία του FSA.
Σύμφωνα με τους New York Times, αφού ο «χαλίφης» του ISIS Abu Bakr Al-Baghdadi ανακοίνωσε τη δημιουργία του ISIS, η ταξιαρχία Nusra που μοιράζεται το αρχηγείο του παιδικού νοσοκομείου με τη Liwa al-Tawhid δήλωσε πίστη στο ISIS.
Στη συνέχεια, η Liwa al-Tawhid συνέχισε να μοιράζεται το αρχηγείο με το ISIS και ο αρχηγός της, Abd al-Qader al-Salah επικρίθηκε για τη συνεργασία του με το ISIS. Σκοτωμένος από αεροπορική επιδρομή της συριακής κυβέρνησης τον Νοέμβριο του 2013, οι New York Times σημείωσαν ότι ο Σαλάχ «τελικά έκανε συμφωνίες με το ISIS που, για ορισμένους από τους συμμάχους του, ήταν στην καλύτερη περίπτωση απογοητευτικές και στη χειρότερη άσχημες. Αν και είχε καλωσορίσει δημοσιογράφους και εργαζόμενους στον ανθρωπισμό, όταν ισλαμιστικές ομάδες άρχισαν να τους απαγάγουν, κρατώντας ακόμη και ομήρους σε ένα συγκρότημα που μοιραζόταν με το ISIS στο Χαλέπι, δεν έκανε καμία δημόσια κίνηση για να το σταματήσει».
Η συνεργασία της Liwa al-Tawhid με το ISIS είχε έρθει στο προσκήνιο τον Αύγουστο του 2013, ενώ ο Foley βρισκόταν στη φυλακή στα κεντρικά γραφεία των δύο ομάδων στο Χαλέπι.
Στις 4 Αυγούστου, ο διοικητής της Tawhid, Abd al-Jabbar al-Okaidi, ο οποίος υπηρέτησε επίσης ως επικεφαλής του Στρατιωτικού Συμβουλίου του FSA στο Χαλέπι, μαγνητοσκοπήθηκε να γιορτάζει την κατάληψη της αεροπορικής βάσης Menagh στην ύπαιθρο του Χαλεπίου μαζί με τον διοικητή του ISIS Abu Jandal. Ο Okaidi επαίνεσε τους μαχητές του ISIS και τους χαρακτήρισε «αδέρφια» για τη βοήθειά τους στην κατάληψη της αεροπορικής βάσης.
Το βίντεο του Okaidi να πανηγυρίζει με το διοικητή του ISIS αποδείχτηκε ντροπιαστικό για την κυβέρνηση Ομπάμα, επειδή ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Συρία Robert Ford είχε περάσει τα σύνορα με τη Συρία για να συναντηθεί με τον Okaidi λίγους μήνες πριν, το Μάιο του 2013 – και επειδή ο Okaidi θεωρήθηκε ο κύριος αγωγός για τις ΗΠΑ – παρείχαν μη θανατηφόρα βοήθεια σε ένοπλες ομάδες της αντιπολίτευσης στη βόρεια Συρία.
Ο McClatchy αναφέρει πως ως απάντηση στο βίντεο του Menagh, η Ford κάλεσε απευθείας τον Okaidi για να διαμαρτυρηθεί, λέγοντας ότι είχε δημιουργήσει «έναν εφιάλτη δημοσίων σχέσεων για την κυβέρνηση Ομπάμα, η οποία προσπαθούσε να δείξει στο Κογκρέσο και στο αμερικανικό κοινό πως ενίσχυε τους μετριοπαθείς και απομόνωσε τους εξτρεμιστές στο πεδίο της μάχης». Ωστόσο, όπως σημειώνει ο McClatchy, «Όταν η σημασία των τζιχαντιστών έγινε αναμφισβήτητη, οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Ομπάμα ήταν οργισμένοι».
Ο Okaidi είχε επίσης μιλήσει ανοιχτά στο παρελθόν για τη συνεργασία του με το ISIS, αναφέροντας ξανά τους διοικητές του ISIS ως «αδέρφια» και δείχνοντας ότι επικοινωνούσε μαζί τους καθημερινά σε συνέντευξή του στο φιλο-αντιπολιτευόμενο Orient TV.
Αγορά όπλων από τον FSA
Ο Abu Athir, ο ηγέτης του Ισλαμικού Κράτους στο Χαλέπι, κρατώντας τον Φόλεϊ, είχε παρόμοια ευγενικά λόγια για τον FSA του Okaidi. Το Al-Jazeera επικαλέστηκε τον Abu Athir που δήλωσε τον Ιούλιο του 2013 ότι, «Αγοράζουμε όπλα από τον FSA. Αγοράσαμε 200 αντιαεροπορικούς πυραύλους και αντιαρματικά όπλα Koncourse. Έχουμε καλές σχέσεις με τα αδέρφια μας στηο FSA».
Οι πύραυλοι Koncourse με τη σειρά τους είχαν παρασχεθεί στη Liwa al-Tawhid του Okaidi με την ευγενική προσφορά της CIA. Σύμφωνα με ρεπορτάζ των Los Angeles Times, οι πύραυλοι Koncourse παρασχέθηκαν σε ομάδες του FSA όπως η Tawhid μέσω των περιφερειακών συμμάχων της CIA, ενώ αξιωματικοί της CIA εκπαίδευσαν μαχητές του FSA στη χρήση αυτών των όπλων στην Ιορδανία και την Τουρκία ξεκινώντας το Νοέμβριο του 2012.
Τον Αύγουστο του 2013, ένα μήνα αφότου ο ηγέτης του ISIS Abu Athir καυχήθηκε ότι αγόρασε πυραύλους Koncourse από την FSA, εμφανίστηκε ένα βίντεο με μαχητές της Liwa al-Tawhid του Okaidi να χρησιμοποιούν επίσης αντιαρματικούς πυραύλους Koncourse στη μάχη στην αεροπορική βάση Menagh.
Αυτό υποδηλώνει πως ο Okaidi λάμβανε πυραύλους Koncourse από τους χειριστές του της CIA και στη συνέχεια πουλούσε μερικούς από αυτούς στον ομόλογό του στο ISIS, Abu Athir.
Ο Πρέσβης Ford είχε ο ίδιος εμπλακεί στην προσπάθεια της CIA να παράσχει αυτά τα όπλα στον Okaidi και την FSA. Σύμφωνα με το δημοσιογράφο Μάικλ Γκόρντον των New York Times, ο Φορντ ταξίδεψε στο Λάνγκλεϊ της Βιρτζίνια το 2012 για να συναντηθεί με τον τότε διευθυντή της CIA Ντέιβιντ Πετρέους για να σχεδιάσει την παροχή όπλων κρυφά στη συριακή αντιπολίτευση.
Θυμηθείτε πως ο αγαπημένος των ΗΠΑ Okaidi ήταν ο ηγέτης του FSA στο Χαλέπι και ισχυριζόταν ότι επικοινωνούσε καθημερινά με τους ομολόγους του στο ISIS κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Αν πιεστεί από τον πρεσβευτή Ford, ο Okaidi θα μπορούσε επομένως να ρωτήσει τον Abu Athir για τον Foley και τους άλλους ξένους ομήρους που κρατούσε το ISIS τον Αύγουστο του 2013.
Σέρνοντας τα πόδια τους
Τον Ιανουάριο του 2014, ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ του ISIS από τη μια και της Nusra, της Liwa al-Tawhid και άλλων παρατάξεων της αντιπολίτευσης από την άλλη, κατά τον οποίο το ISIS εκδιώχθηκε από την πόλη του Χαλεπίου, αλλά κατέλαβε τον πλήρη έλεγχο της Ράκα, η οποία θα εξαφανιζόταν για να λειτουργήσει ως de facto συριακή πρωτεύουσά του. Ο Φόλεϊ και άλλοι ξένοι όμηροι μεταφέρθηκαν στη συνέχεια στη Ράκα, ενώ το ISIS έσφαξε τους περισσότερους Σύριους αιχμαλώτους που είχε κρατήσει στο Χαλέπι πριν το εκκενώσει.
Τους επόμενους μήνες, το ISIS απελευθέρωσε 15 Ευρωπαίους ομήρους αφού έλαβε λύτρα κατά μέσο όρο περίπου δύο εκατομμυρίων ευρώ, είτε από τις κυβερνήσεις των αιχμαλώτων, τις οικογένειες ή τους ασφαλιστές. Ωστόσο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ αρνήθηκε να πληρώσει λύτρα για τον Φόλεϊ.
Επιπλέον, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ του Πρέσβη Φορντ απείλησε να διώξει τους γονείς του Φόλεϊ εάν πλήρωναν λύτρα, κάτι που τους απέτρεψε από το να συγκεντρώσουν κεφάλαια για αυτόν τον σκοπό.
Το ISIS επεσήμανε αυτό στο αγγλόφωνο περιοδικό τους, Dabiq, εξηγώντας πως «Καθώς η αμερικανική κυβέρνηση έσερνε τα πόδια της, απρόθυμη να σώσει τη ζωή του Τζέιμς», άλλοι όμηροι είχαν γλιτώσει μετά την πληρωμή λύτρων.
Μαχητές που υποστηρίζονται από τους Βρετανούς
Στις 19 Αυγούστου 2014, ο Φόλεϊ αποκεφαλίστηκε από τον Εμουαζί, ο οποίος λίγο αργότερα εκτέλεσε επίσης τον δημοσιογράφο Στίβεν Σότλοφ και τους ανθρωπιστές Ντέιβιντ Χέινς, Άλαν Χένινγκ και Πίτερ Κάσιγκ, καθώς και 22 Σύριους στρατιώτες. Η τύχη του John Cantlie είναι ακόμα άγνωστη.
Ο Emwazi σκοτώθηκε σε αεροπορική επιδρομή των ΗΠΑ στη Ράκα το Νοέμβριο του 2015. Ωστόσο, δύο από τους συναδέλφους του Beatles, ο Alexanda Amon Kotey και ο El Shafee Elsheikh, συνελήφθησαν αργότερα ζωντανοί και δικάστηκαν στις ΗΠΑ. Και οι δύο καταδικάστηκαν για συμμετοχή στην απαγωγή και τη δολοφονία του Foley και καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη.
Δεν είναι τυχαίο πως ο Kotey και ο Elsheikh δικάστηκαν σε αμερικανικά δικαστήρια. Οποιαδήποτε προσπάθεια δίωξής τους στο Ηνωμένο Βασίλειο θα είχε καταρρεύσει γρήγορα, επειδή οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες υποστήριζαν την ίδια ένοπλη ομάδα – την Katibat al-Muhajireen – στην οποία ήταν μέλη αυτοί και ο Emwazi όταν απήγαγαν τον Foley. Μια δίκη στο Ηνωμένο Βασίλειο θα είχε αποδειχτεί μια «βαθιά αμηχανία» για τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, όπως ακριβώς ήταν η απόπειρα δίωξης του Bherlin Gildo και του Moazem Begg.
Εν ολίγοις, ο James Foley απήχθη, κρατήθηκε αιχμάλωτος και αργότερα δολοφονήθηκε από μαχητές μιας ένοπλης ομάδας που έλαβε άμεση υποστήριξη από τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες. Αυτοί οι μαχητές πολέμησαν σε ένα βρώμικο πόλεμο για να ανατρέψουν τη συριακή κυβέρνηση που ενορχηστρώθηκε από Αμερικανούς σχεδιαστές, συμπεριλαμβανομένου του πρέσβη Φορντ.
Τα όπλα που στάλθηκαν από τον Ford και τους ομολόγους του της CIA δόθηκαν σε μια άλλη ένοπλη ομάδα, τη Liwa al-Tawhid, η οποία μοιραζόταν μια φυλακή με το ISIS κατά τη διάρκεια του χρόνου που κρατούνταν εκεί ο Foley και πούλησε μερικά από αυτά τα όπλα στο διοικητή του ISIS που κρατούσε τότε τον Foley.
Όχι μόνο ο Φόλεϊ, αλλά εκατοντάδες χιλιάδες Σύριοι έχουν σκοτωθεί ως αποτέλεσμα του βρώμικου πολέμου που ηγούνται οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο στη Συρία. Η δολοφονία του Τζέιμς Φόλεϊ είναι μόνο μια θηριωδία μεταξύ αμέτρητων άλλων για την οποία ευθύνονται τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το Λονδίνο ως αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους να επιφέρουν αλλαγή καθεστώτος στη Συρία.