ΟΛΕΣ οι διεκδικήσεις που θέτει κατά καιρούς η κατοχική Τουρκία εντάσσονται στην τουρκική εξωτερική πολιτική για να χρησιμοποιηθούν από τους επόμενους, «είτε μείνει, είτε φύγει ο Ερντογάν» στις επερχόμενες εκλογές.
Από: philenews.com
Αυτό σημείωνε τις προάλλες ο υφυπουργός Παιδείας της Ελλάδας, καθηγητής διεθνούς δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Άγγελος Συρίγος, σε εκδήλωση του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου και της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας, με θέμα «Η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο», που έλαβε χώρα στη Λευκωσία. Αυτό που ανέδειξε ο κ. Συρίγος είναι ότι η επεκτατική πολιτική της κατοχικής Τουρκίας είναι διαχρονική και έχει συνέχεια. Ανεξάρτητα ποιος κυβερνά, η εθνική πολιτική της χώρας δεν αλλάζει. Το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», δεν είναι ακόμα μια διεκδίκηση, αλλά μία στρατηγική, που ενσωματώνει όλες τις προηγούμενες διεκδικήσεις και προσφέρει δυνατότητα για νέες, όπως επισήμανε ο κ. Συρίγος, που για χρόνια παρακολουθεί την τουρκική συμπεριφορά και την επιθετικότητα της κατοχικής δύναμης σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η ΤΑΚΤΙΚΗ της Άγκυρας είναι ξεκάθαρη σε όλους. Πρόκειται για μια πολιτική, η οποία στηρίζεται στον επεκτατισμό. Αυτή είναι μια διαχρονική πολιτική, που δεν αλλάζει. Είναι μια πολιτική, που αναβαθμίζει τις επιδιώξεις και διευρύνει τις διεκδικήσεις. Κυρίως από το 1974 και εντεύθεν, οι διεκδικήσεις, παράλογες και παράνομες, έχουν πολλαπλασιαστεί. Δεν έχουν όρια οι επεκτατικές βλέψεις της κατοχικής δύναμης. Δεν έχουν τέλος οι αξιώσεις της. Και αυτές δεν περιορίζονται στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και σε άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής.
ΤΟ ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση είναι να αντιμετωπιστεί η τουρκική στάση. Κι αυτό δεν θα γίνει συζητώντας τις αξιώσεις της Άγκυρας, αλλά με πρωτοβουλίες με τις οποίες να καθορίζεται εν πολλοίς το πλαίσιο των συζητήσεων, η ατζέντα. Μια ατζέντα, που καθορίζει το διεθνές δίκαιο και μόνο. Όσο η κατοχική δύναμη παραμένει ανενόχλητη τόσο θα αποθρασύνεται. Αυτό γίνεται για δεκαετίες και παρακολουθούμε τα αποτελέσματα. Προφανώς και η αποθράσυνση της Άγκυρας δεν οφείλεται μόνο στις κατευναστικές πολιτικές της ελληνικής πλευράς, αλλά και σε ισχυρούς διεθνείς παίκτες. Η ανεκτικότητα της διεθνούς κοινότητας, δυστυχώς, έχει δημιουργήσει ένα κράτος-τρομοκράτη και ενίσχυσε την πολιτική αλαζονεία της Άγκυρας και του ηγέτη της, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η τουρκική επιθετικότητα δεν αντιμετωπίζεται με κατευνασμό. Αυτό είναι σίγουρο.
Αυτό σημείωνε τις προάλλες ο υφυπουργός Παιδείας της Ελλάδας, καθηγητής διεθνούς δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Άγγελος Συρίγος, σε εκδήλωση του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου και της Ολομέλειας των Προέδρων των Δικηγορικών Συλλόγων Ελλάδας, με θέμα «Η οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο», που έλαβε χώρα στη Λευκωσία. Αυτό που ανέδειξε ο κ. Συρίγος είναι ότι η επεκτατική πολιτική της κατοχικής Τουρκίας είναι διαχρονική και έχει συνέχεια. Ανεξάρτητα ποιος κυβερνά, η εθνική πολιτική της χώρας δεν αλλάζει. Το δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας», δεν είναι ακόμα μια διεκδίκηση, αλλά μία στρατηγική, που ενσωματώνει όλες τις προηγούμενες διεκδικήσεις και προσφέρει δυνατότητα για νέες, όπως επισήμανε ο κ. Συρίγος, που για χρόνια παρακολουθεί την τουρκική συμπεριφορά και την επιθετικότητα της κατοχικής δύναμης σε βάρος της Ελλάδας και της Κύπρου.
Η ΤΑΚΤΙΚΗ της Άγκυρας είναι ξεκάθαρη σε όλους. Πρόκειται για μια πολιτική, η οποία στηρίζεται στον επεκτατισμό. Αυτή είναι μια διαχρονική πολιτική, που δεν αλλάζει. Είναι μια πολιτική, που αναβαθμίζει τις επιδιώξεις και διευρύνει τις διεκδικήσεις. Κυρίως από το 1974 και εντεύθεν, οι διεκδικήσεις, παράλογες και παράνομες, έχουν πολλαπλασιαστεί. Δεν έχουν όρια οι επεκτατικές βλέψεις της κατοχικής δύναμης. Δεν έχουν τέλος οι αξιώσεις της. Και αυτές δεν περιορίζονται στην Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και σε άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής.
ΤΟ ζητούμενο στην προκειμένη περίπτωση είναι να αντιμετωπιστεί η τουρκική στάση. Κι αυτό δεν θα γίνει συζητώντας τις αξιώσεις της Άγκυρας, αλλά με πρωτοβουλίες με τις οποίες να καθορίζεται εν πολλοίς το πλαίσιο των συζητήσεων, η ατζέντα. Μια ατζέντα, που καθορίζει το διεθνές δίκαιο και μόνο. Όσο η κατοχική δύναμη παραμένει ανενόχλητη τόσο θα αποθρασύνεται. Αυτό γίνεται για δεκαετίες και παρακολουθούμε τα αποτελέσματα. Προφανώς και η αποθράσυνση της Άγκυρας δεν οφείλεται μόνο στις κατευναστικές πολιτικές της ελληνικής πλευράς, αλλά και σε ισχυρούς διεθνείς παίκτες. Η ανεκτικότητα της διεθνούς κοινότητας, δυστυχώς, έχει δημιουργήσει ένα κράτος-τρομοκράτη και ενίσχυσε την πολιτική αλαζονεία της Άγκυρας και του ηγέτη της, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η τουρκική επιθετικότητα δεν αντιμετωπίζεται με κατευνασμό. Αυτό είναι σίγουρο.