 |
| neelam279 / pixabay |
Moon of Alabama / Παρουσίαση Freepen.gr
Δε θα υπάρξει κατάπαυση του πυρός τώρα, αλλά οι συνομιλίες είναι καλές ούτως ή άλλως. Και οι δύο πλευρές πρέπει να κάνουν το καλύτερο για να συνεχίσουν.Η Ρωσία έχει ζητήσει πολλά: μια υποχώρηση του ΝΑΤΟ στη θέση του το 1997, τέσσερα μέρη της Ουκρανίας να γίνουν τμήματα της Ρωσίας, μια εγγύηση πως η Ουκρανία δε θα ενταχθεί ποτέ στο ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ σίγουρα δεν είναι πρόθυμες να δεσμευτούν σε αυτά τα βήματα - τουλάχιστον όχι ακόμη.
Θα χρειαστεί χρόνος και πολλές ακόμη συνομιλίες για να συνέλθουν οι ΗΠΑ και να κάνουν τις απαραίτητες παραχωρήσεις για να τερματιστεί η σύγκρουση.
Θα απαιτήσει επίσης την ήττα του ουκρανικού στρατού, και οποιουδήποτε συμμετέχει σε αυτόν, στο πεδίο της μάχης. Η Ρωσία μπορεί να το κάνει αυτό εάν επικεντρωθεί σε αυτή την προσπάθεια.
Έκτοτε, η Ρωσία απελευθέρωσε άλλο ένα σάλβο πυραύλων στο δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας της Ουκρανίας. Αυτό επιβεβαίωσε ότι οι συνομιλίες δεν κινούνταν σε θετική κατεύθυνση.
Τώρα ο Yves Smith και ο Gilbert Doctorow αναφέρουν επιπλέον μειονεκτήματα στους απαραίτητους συμβιβασμούς που θα μπορούσαν να τερματίσουν τον πόλεμο.
Ο Smith αρχίζει να εξετάζει τις πρόσφατες δηλώσεις από την πλευρά των ΗΠΑ. Δεν υπάρχει κανένα σημάδι σε αυτούς πως κάποιος εντός της κυβέρνησης Μπάιντεν αναζητά κάποιον τρόπο προς την ειρήνη. Ο στρατηγός Milley, ο οποίος βγήκε δημόσια με πρόταση συζήτησης αφού είχε χάσει την εσωτερική συζήτηση, στην πραγματικότητα οδηγήθηκε πίσω:
Μερικοί από τους στενούς παρατηρητές της σύγκρουσης Ρωσίας-Ουκρανίας συζητούν τις προοπτικές των ειρηνευτικών συνομιλιών. Όπως θα συζητήσουμε σύντομα, ο ταπεινός blogger σας πιστεύει ότι αυτή η άποψη δεν ευθυγραμμίζεται προς το παρόν με την πραγματικότητα. Ναι, τα πράγματα φαίνεται να έχουν ξεπαγώσει σε σημείο που οι ΗΠΑ έχουν υποχωρήσει από τη μη επικοινωνία με τη Ρωσία των χειρότερων και από τις πιο σκοτεινές μέρες του ψυχρού πολέμου. Όμως, ενώ η απόψυξη από κοντά στο απόλυτο μηδέν σε μια απλή κατάψυξη θερμαίνει τεχνικά, εξακολουθεί να είναι απαίσια παγωμένη. Οι δύο πλευρές έχουν μηδενική διαπραγματευτική επικάλυψη στις θέσεις τους, κάτι που σημαίνει πως δεν υπάρχει βάση για συζητήσεις.
Ένα άλλο πρόβλημα με τις συνομιλίες είναι ότι δεν υπάρχει κανένας να μιλήσει. Ο Ουκρανός κωμικός Zelensky δεν είναι σε θέση να τα παρατήσει και να μείνει ζωντανός:
Και ένα από τα μεγαλύτερα εμπόδια σε οποιαδήποτε διευθέτηση, εκτός από το να υπαγορεύσει τελικά η Ρωσία όρους, είναι ο ηγέτης που η συλλογική Δύση έχει βάλει στο βάθρο: ο Ζελένσκι, με τις πρόσθετες αποσκευές του μπαντεριτικού στενού κύκλου του.
Ο Smith αναφέρει καταφατικά τον πρώην πρόεδρο της Ρωσίας Μεντβέντεφ που είχε εξηγήσει το θέμα:
Ο Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, σε πρόσφατο σχόλιο στο Telegram που συνοψίστηκε στο TASS, απεικόνισε σωστά τον τρόπο με τον οποίο ο Ζελένσκι βρίσκεται στο κάδρο:
Ωστόσο, «ο Ζελένσκι δε θέλει καμία διαπραγμάτευση για προφανείς εγωιστικούς λόγους. Επιπλέον, είναι πολύ επικίνδυνες για αυτόν [οι διαπραγματεύσεις]», συνέχισε ο Μεντβέντεφ.
«Σε τελική ανάλυση, αν δεν αναγνωρίσει την πραγματικότητα της διάλυσης της Ουκρανίας, δεν έχει νόημα να καθίσει στο τραπέζι [των διαπραγματεύσεων]. Μόλις το παραδεχτεί, θα χτυπηθεί από τους δικούς του εθνικιστές που συνδέονται με τους κορυφαίους του στρατού και τους οποίους φοβάται», είπε ο Μεντβέντεφ, περιγράφοντας την κατάσταση με τον σκακιστικό όρο «Zugzwang» (κάθε κίνηση ενός παίκτη που θα επιδεινώσει τη θέση του/της).
Αυτό το σενάριο υπογραμμίζει επίσης το χάος στο οποίο βρισκόταν η Δύση, αν όντως σοβαρευόταν ότι θέλει να διαπραγματευτεί (σύμφωνα με τα παραπάνω, η ανάγνωση μου σχετικά με τις ειδήσεις είναι πως ισοδυναμούν με έναν συνδυασμό διαχείρισης οπτικών συνοδευόντων προσωπικών αναδρομών· δεν υπάρχει σημάδι ο Μπάιντεν, ο Blinken, ο Sullivan ή ο Austin έχουν αλλάξει θέση), δεν μπορούν να κάνουν ελιγμούς γύρω από τη νεοναζιστική προσβολή που δημιούργησαν οι ΗΠΑ. Ο Ζελένσκι θα πρέπει να αντισταθεί σε κάθε πρόταση ειρήνης. Αν τον σκότωναν, οι νεοναζί θα το κατηγορούσαν τη Ρωσία και θα το χρησιμοποιούσαν ως πρόσχημα για ακόμη πιο ριζοσπαστικές θέσεις. Τελικά, πόσο θα κόστιζε στις ΗΠΑ η παροχή πληροφοριών και άλλης υποστήριξης στην τρομοκρατία;
Τους τελευταίους μήνες η Ρωσία είχε κάνει ορισμένες δηλώσεις που θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως αιτήματα για συνομιλίες:
Τον τελευταίο μήνα, ο αριθμός των εκκλήσεων για διαπραγμάτευση από τον Πούτιν έχει ενταθεί. Στις 30 Σεπτεμβρίου, ο Πούτιν κάλεσε το Κίεβο «να επιστρέψει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων». Στις 11 Οκτωβρίου, ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ δήλωσε ότι η Ρωσία «ήταν πρόθυμη να συνεργαστεί με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή με την Τουρκία για τρόπους τερματισμού του πολέμου». Δύο ημέρες αργότερα, ο εκπρόσωπος του Κρεμλίνου Ντμίτρι Πεσκόφ είπε πως η Μόσχα είναι «ανοικτή σε διαπραγματεύσεις για την επίτευξη των στόχων μας.» Στις 26 Οκτωβρίου, ο Πούτιν έστειλε μήνυμα στον Ζελένσκι μέσω του Προέδρου Ούμαρο Μοχτάρ Σισόκο Έμπαλο της Γουινέας Μπισάου, λέγοντας ότι «Επιθυμεί και πιστεύει πως πρέπει να γίνει ένας άμεσος διάλογος μεταξύ των δύο χωρών σας». Στις 30 Οκτωβρίου, είπε ο Λαβρόφ ότι η Ρωσία είναι «έτοιμη να ακούσει τους δυτικούς συναδέλφους μας εάν υποβάλουν άλλο αίτημα για να οργανωθεί μια συνομιλία» εφόσον ληφθούν υπόψη οι ανάγκες ασφάλειας της Ρωσίας. Και την 1η Νοεμβρίου, ο Πούτιν είπε πως θα μπορούσαν να προκύψουν «απαραίτητες προϋποθέσεις» που θα ήταν καταλυτικές για συνομιλίες.
Η φάση της επιδίωξης διαπραγματεύσεων από τη Ρωσία φαίνεται πλέον να έχει τελειώσει.
Ο Gilbert Doctorow διαπιστώνει ότι η κοινωνία της Ρωσίας έχει προχωρήσει και πως εξέχοντες πολιτικοί ακολουθούν το παράδειγμά της:
Γεγονός είναι ότι η ρωσική κοινωνία από πάνω προς τα κάτω είναι πολύ δυσαρεστημένη με την παρούσα κατάσταση του πολέμου – αλλά η δυσαρέσκειά της είναι με αυτό που βλέπουν ως τη μοχθηρία της κυβέρνησής τους να μην απαντά πιο αποφασιστικά στις ουκρανικές προκλήσεις με τη μορφή συνεχιζόμενων χτυπημάτων του πυροβολικού στις περιοχές Kursk και Belgorod από την περιφέρεια Kharkov ακριβώς απέναντι από τα σύνορα ή μέσω φρικαλεοτήτων όπως το βίντεο που μόλις κυκλοφόρησε με την εν ψυχρώ δολοφονία Ρώσων αιχμαλώτων πολέμου από χαρούμενους Ουκρανούς στρατιώτες. Η αποχώρηση από την πόλη της Χερσώνας φούντωσε τα πάθη του ρωσικού κοινού που ζητά καλύτερες εξηγήσεις στο κοινοβούλιο και στην τηλεόρασή τους από ό,τι έχει λάβει μέχρι τώρα.
Η πίεση στον κ. Πούτιν είναι από τους ίδιους τους πατριώτες υποστηρικτές του και μια άκαιρη εκεχειρία για διαπραγματεύσεις αυτή την στιγμή θα μπορούσε να οδηγήσει σε εμφύλια αναταραχή στη Ρωσία. Αυτό δεν είναι άσκοπη εικασία: ήταν απολύτως σαφές από την τελευταία έκδοση του χθεσινού talk show Sunday Evening με τον Vladimir Solovyov , στο οποίο συμμετείχαν ενεργά ένας αντιπρόεδρος της Δούμας από το κυβερνών κόμμα Ενωμένη Ρωσία και ένας πρόεδρος της επιτροπής της Δούμας από τους κομμουνιστές, που σημαίνει ότι οι ελίτ του έθνους κινούνται με το λαϊκό ρεύμα εναντίον του υπουργού Άμυνας Σόιγκου, αν όχι εναντίον εκείνων που βρίσκονται ακόμη πιο ψηλά στο Κρεμλίνο.
Όπως κλείνει ο Yves Smith:
Επομένως, δε βλέπω άλλη εναλλακτική από το να συνεχίσει η Ρωσία στο σημερινό δρόμο της υποκλίνουσας Ουκρανίας. Και είμαι βέβαιος ότι οι Ρώσοι το είχαν επιλύσει πριν από λίγο καιρό και δε βλέπουν τίποτα που να υποδηλώνει πως θα είχε νόημα να αλλάξουν πορεία.
Συμφωνώ.
Ο παράλογος πόλεμος προς το παρόν θα συνεχιστεί.
Εν τω μεταξύ κάνει παγωνιά εδώ στη βόρεια Γερμανία που πιθανότατα θα έχει έναν πολύ ακριβό χειμώνα.
Η Βρετανία συνεχίζει να αγοράζει ρωσικό πετρέλαιο από τρίτους ενώ η ΕΕ θα λαμβάνει το ρωσικό της αέριο μέσω του Αζερμπαϊτζάν. Οι τιμές ανά μονάδα θα είναι πολύ υψηλότερες από τις άμεσες εισαγωγές από τη Ρωσία. Οι διαφορές τιμών θα πλουτίσουν μια σειρά από μεσάζοντες σε βάρος των Βρετανών και των Ευρωπαίων καταναλωτών.
Αναρωτιέται κανείς μέχρι πότε οι Ευρωπαίοι πολιτικοί θα μπορούν να δικαιολογούν αυτή την παρωδία.