Ο Πούτιν θα μπορούσε να εξαπολύσει μια μεγάλη χειμερινή επίθεση στην Ουκρανία για να κόψει το δρόμων των όπλων

Creative Commons
Ως σκηνοθέτης για αυτήν την ανάλυση της επικείμενης χειμερινής επίθεσης της Ρωσίας, έχω αξιολογήσει προηγουμένως περιορισμένες αντικειμενικές επιλογές που θα μπορούσε να επιλέξει ο Πούτιν, και στη συνέχεια την πιθανή φάση προετοιμασίας ενός σεναρίου ολοκληρωτικού πολέμου. Σε αυτήν την τελική έκδοση, θα παρουσιάσω αυτό που υποστηρίζω πως είναι η πιο επικίνδυνη πορεία δράσης που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει η Ουκρανία: μια εκστρατεία εδάφους για να στερήσει την Ουκρανία από τη αιμοδοσία της από τη Δύση.

Daniel L. Davis - 19fortyfive.com

Παρουσίαση Freepen.gr

Ως αποποίηση ευθύνης από την αρχή, θα παραδεχτώ ότι δεν γνωρίζω κανένα μυστικό ρωσικό σχέδιο και δεν έχω ιδέα αν αυτό θα κάνει ο Πούτιν. Αυτό που εκπροσωπώ σε αυτήν την ανάλυση, ωστόσο, είναι πως δεδομένων των δυνάμεων και των δύο πλευρών, της γεωγραφίας της Ουκρανίας, της Ρωσίας και της Λευκορωσίας και της τρέχουσας κατάστασης του στρατού κάθε πλευράς, αυτό που ακολουθεί αντιπροσωπεύει το σοβαρότερο κίνδυνο για την Ουκρανία και ένα πιθανό σενάριο, ενώ σαφώς υπάρχει ουσιαστικά απεριόριστος αριθμός εναλλακτικών.

Τουλάχιστον, ωστόσο, το Κίεβο πρέπει να λάβει υπόψη του τις δυνατότητες που περιγράφονται παρακάτω στα χειμερινά αμυντικά του σχέδια.

Προέλαση σε τρεις άξονες στην Ουκρανία

Εκτός από τον ανεπαρκή αριθμό στρατευμάτων το Φεβρουάριο, το μεγαλύτερο στρατηγικό λάθος της Ρωσίας ήταν η απόπειρα επένδυσης στο Κίεβο, το Τσερνιχίφ, το Σούμι και το Χάρκοβο ταυτόχρονα στο βορρά. Η μόνη πιθανότητα επιτυχίας θα ήταν εάν ο Ζελένσκι είχε πανικοβληθεί και παραδινόταν μόνο στη θέα των ρωσικών τανκς. Όταν αυτό δε συνέβη, το αρχικό ρωσικό σχέδιο ήταν καταδικασμένο. Σε αυτό το σενάριο, ο Πούτιν αναγνωρίζει πως ο αριθμός των στρατευμάτων που έχει για το έργο παραμένει ανεπαρκής για να καταλάβει μεγάλες πόλεις – και ότι δεν χρειάζεται να καταλάβει μεγάλες πόλεις για να πετύχει. 

Αντίθετα, αυτό που μπορεί να επιδιώξει να κάνει είναι να εντοπίσει και στη συνέχεια να απομακρύνει το ουκρανικό κέντρο βάρους. Αυτός είναι ένας όρος που έγινε διάσημος στους δυτικούς στρατιωτικούς κύκλους από τον Πρώσο στρατηγό και στρατιωτικό θεωρητικό Carl von Clausewitz. Στις αρχές του 19ου αιώνα, ο φον Κλάουζεβιτς έγραψε το βιβλίο On War στο οποίο όρισε το κέντρο βάρους ως «τον κόμβο κάθε δύναμης και κίνησης (του εχθρού), από το οποίο εξαρτώνται τα πάντα.

Δηλαδή, στον πόλεμο, ο γενικός στόχος πρέπει να είναι να στερηθεί ο εχθρός από το ένα πράγμα που πρέπει να διατηρήσει για να κερδίσει τον πόλεμο. Ο στόχος ενός εμπόλεμου στον πόλεμο, εξήγησε ο φον Κλάουζεβιτς, πρέπει να είναι να χτυπήσει τον εχθρό του «χρησιμοποιώντας ανώτερη δύναμη» ενάντια στην αδυναμία του εχθρού του, «ψάχνοντας συνεχώς το κέντρο της δύναμής του». Μόνο αν «τολμήσουμε όλοι να κερδίσουμε όλους», κατέληξε, «θα νικήσουμε πραγματικά τον εχθρό».

Κατά την εκτίμησή μου, το αδιαμφισβήτητο στρατηγικό κέντρο βάρους της Ουκρανίας είναι οι δυτικοί της διάδρομοι προς τα πολωνικά σύνορα, όπου η συντριπτική πλειοψηφία της πολεμικής της υποστήριξης εισέρχεται στη χώρα. Το επιχειρησιακό κέντρο βάρους τους είναι οι γραμμές ανεφοδιασμού τους που προέρχονται ανατολικά από το Κίεβο στις διάφορες θέσεις πρώτης γραμμής της Ουκρανίας. Χωρίς αυτούς τους δύο διαδρόμους, θα ήταν σχεδόν αδύνατο για το Κίεβο να διατηρήσει τις επιχειρήσεις εν καιρώ πολέμου για περισσότερες από μερικές εβδομάδες.

Επομένως, ο Πούτιν μπορεί να υπολογίσει πως η καλύτερη χρήση αυτών των 218.000 πρόσθετων στρατευμάτων θα είναι η εκτόξευση ενός άξονα τριών οδών για την αποκοπή και των δύο αυτών οδών ανεφοδιασμού: η προσπάθεια προτεραιότητας στα δυτικά έξω από τη Λευκορωσία με στόχο το Lviv, μια υποστηρικτική προσπάθεια τα βορειοανατολικά προς την κατεύθυνση Sumy, και τον άξονα στήριξης από τα ανατολικά για την ενίσχυση της τρέχουσας επίθεσης στο Donbas.

ΑΞΟΝΑΣ LVIV (ΚΥΡΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ, 40% ΤΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ)

Μια ρωσική επίθεση από τη νοτιοανατολική Λευκορωσία με στόχο το Lviv θα αντιπροσώπευε τη μεγαλύτερη στρατηγική απειλή για τις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις (UAF). Σχεδόν όλα τα όπλα, τα πυρομαχικά και τα επισκευαστικά μέρη της UAF εισέρχονται στη χώρα από την Πολωνία μέσω αρκετών χερσαίων διαδρομών προς το Κίεβο. Εάν η Ρωσία αποκόψει αυτές τις διαδρομές με επίθεση κατά μήκος των συνόρων Πολωνίας/Ουκρανίας μέχρι το Lviv, θα μπορούσε να αποκόψει την πλειονότητα των αποστολών πολεμικού υλικού από τη Δύση, χωρίς την οποία το Κίεβο δε θα μπορούσε να διατηρήσει για πολύ τις δυνάμεις του στο μέτωπο στο ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας.

Υπάρχουν διαθέσιμες σιδηροδρομικές γραμμές στη Λευκορωσία που θα μπορούσαν να μεταφέρουν και στη συνέχεια να υποστηρίξουν μια ρωσική εισβολή εκεί, και ήδη έχουν υπάρξει αναφορές για συσσώρευση ρωσικών δυνάμεων στην περιοχή της Βρέστης. Αυτή την στιγμή, η συντριπτική πλειονότητα των μάχιμων δυνάμεων της Ουκρανίας είναι συγκεντρωμένη στα νοτιοανατολικά (κοντά στη Ζαπορίζια), στα ανατολικά (Ντονμπάς) και στα βορειοανατολικά (Σβάταβο). Εάν η Ρωσία έκανε μια μεγάλη απροσδόκητη ώθηση, με έως και 75.000 μάχιμες δυνάμεις, θα είχε μια πραγματική ευκαιρία να βουτήξει περίπου 250 χιλιόμετρα στο Lviv.

Εάν η Ρωσία πετύχει στρατηγικό αιφνιδιασμό, η Ουκρανία θα έπρεπε να προσπαθήσει να συγκρατήσει τη ρωσική προέλαση με όποιες δυνάμεις μπορούσε να συγκεντρώσει από τα δυτικά της χώρας, καθώς πιθανότατα θα χρειάζονταν εβδομάδες για να μετακινηθεί ουσιαστική μαχητική ισχύς από τα ανατολικά της χώρας προς τα δυτικά (και όπως περιγράφεται στην ενότητα παρακάτω για τον Άξονα του Ντονμπάς, η τοποθέτηση στρατευμάτων μάχης από τα ανατολικά μέτωπα θα διακινδύνευε μια ρωσική επανάσταση από τα ανατολικά) – και αυτό θα σήμαινε πως το Κίεβο θα έχει την ικανότητα να μετακινεί στρατεύματα σε όλη τη χώρα, καθώς η Ρωσία έχει ήδη αναστατώσει σοβαρά το ενεργειακό σύστημα της Ουκρανίας και τυχόν νέες πυραυλικές επιθέσεις θα μπορούσαν να το καταστρέψουν.

Η Ρωσία δε θα σκόπευε να επιτεθεί στο Lviv, αλλά μάλλον να το απομονώσει δημιουργώντας μια θέση αποκλεισμού ανατολικά της πόλης για να αποκόψει τον αυτοκινητόδρομο Μ10 και να αποτρέψει τυχόν προμήθειες που φθάνουν στην UAF από τα πολωνικά σύνορα. Εάν επιτευχθεί κατάλληλος πόρος και επαρκής στρατηγικός αιφνιδιασμός, αυτός ο άξονας θα έχει εύλογες πιθανότητες να επιτεθεί με επιτυχία σε θέσεις αποκλεισμού δυτικά του Lviv. Η μεγαλύτερη πρόκληση για τη Ρωσία θα ήταν να διατηρήσει ασφαλή το διάδρομο από τα σύνορα της Λευκορωσίας και τις δυνάμεις της εφοδιασμένες, καθώς η Ουκρανία αναμφίβολα θα έριχνε ό,τι είχε για να διακόψει τη διείσδυση. Για να περιορίσει την ικανότητα του Κιέβου να εστιάσει όλες τις ενισχύσεις του στον Άξονα Λβιβ, η Ρωσία θα εκτόξευε ταυτόχρονα έναν άξονα στην περιοχή του Σούμι.

ΑΞΟΝΑΣ SUMY (ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ, 40% ΤΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ)

Η Ρωσία πραγματοποίησε μια αρχική επίθεση στην περιοχή Sumy το Φεβρουάριο και η Ουκρανία επεξεργάζεται επί του παρόντος πρόσφατα δημιουργημένα αμυντικά εμπόδια για να επιβραδύνει κάθε μελλοντική ρωσική πρόοδο προς αυτή την κατεύθυνση. Η Μόσχα είτε θα επέλεγε λιγότερο πυκνά επανδρωμένα σημεία εισόδου είτε θα σχεδίαζε μια μεγάλη ώθηση μέσω αμφισβητούμενων ζωνών κοντά στα σύνορα. Η αρχική ώθηση σε αυτόν τον άξονα θα ήταν παρόμοια με τη διαδρομή του Φεβρουαρίου, η οποία θα δημιουργήσει αβεβαιότητα στην Ουκρανική Διοίκηση ως προς τον στόχο αυτού του άξονα.

Οι αρχικές διεισδύσεις θα βάλουν τις ρωσικές στήλες σε μια διαδρομή που θα μπορούσε να οδηγήσει στο Κίεβο. Θα ήταν πολύ δύσκολο για τις ουκρανικές αρχές να καταλήξουν σε οτιδήποτε εκτός από μια νέα ώθηση στην πρωτεύουσα, και πιθανότατα θα έστελναν όσες ενισχύσεις ήταν διαθέσιμες στην περιοχή για να υπερασπιστούν το Κίεβο. Αλλά μόλις τα ηγετικά στοιχεία της Ρωσίας φτάσουν κάπου γύρω από την πόλη Pryluky, περίπου 150 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα, θα στρίψουν νότια, με στόχο το Blahodatny, στη βόρεια όχθη του ποταμού Dnipro.

Όπως και με τον άξονα Lviv, ο άξονας Sumy θα αποτελείται από περίπου 75.000 στρατιώτες με απώτερο στόχο τη δημιουργία ενός διαδρόμου προς τον ποταμό Dnipro, ώστε να διακοπούν όλες οι συνδέσεις και οι διαδρομές ανεφοδιασμού με το Κίεβο και τους μπροστινούς στρατούς του στο Kharkiv, Donbas και τα μέτωπα στη Ζαπορίζια. Επίσης, όπως και με τον άξονα Lviv, ο άξονας Sumy θα επιδιώξει να παρακάμψει ή να εμποδίσει την πρόσβαση σε μεγάλες πόλεις. Θα επιδιώξει μόνο να καταλάβει εκείνες τις περιοχές που είναι απαραίτητες για τη διασφάλιση της ασφάλειας του διαδρόμου και την παροχή ασφάλειας για τη ρωσική γραμμή.

ΑΞΟΝΑΣ DONBAS (ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ, 20% ΤΩΝ ΔΙΑΘΕΣΙΜΩΝ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΩΝ)

Ταυτόχρονα με την εκτόξευση των αξόνων Lviv και Sumy, η Ρωσία θα έστελνε μια μεγάλη δύναμη για να συμπληρώσει την υπάρχουσα επίθεσή της στο Donbas. Η πρόθεση θα ήταν να σταλούν περίπου 40.000 από τις νεοσύστατες μηχανοποιημένες μονάδες, μαζί με περίπου 10.000 Ρώσους στρατιώτες που απελευθερώθηκαν μετά την απόσυρση από τη Χερσώνα, για να επιτεθούν στην πιο αδύναμη αναγνωρισμένη πτέρυγα της UAF στην περιοχή Donbas. Ο σκοπός αυτής της επίθεσης θα είναι διπλός.

Πρώτον, στο μέτρο του δυνατού, η συμπερίληψη μεγάλων πρόσθετων δυνάμεων στα αδύναμα πλευρικά άκρα θα μπορούσε να βοηθήσει να σπάσει το αδιέξοδο που υπάρχει περίπου στην κατεύθυνση Bakhmut/Adveevka και πιθανώς να αναγκάσει την Ουκρανία να επιστρέψει στο Seversk και στο Kramatorsk. Αλλά το πιο σημαντικό δεύτερο, θα ήταν να σταθεροποιηθούν όλα τα ουκρανικά στρατεύματα στα μέτωπα Svatavo, Donbas και Zaporizhia, ώστε να μην είναι σε θέση να αποσυρθούν σε μια προσπάθεια να αμβλύνουν την προέλαση των αξόνων της Ρωσίας Lviv ή Sumy.

Εάν η Ουκρανία επιδιώξει να λεπτύνει τις γραμμές της για να στείλει ενισχύσεις δυτικά, θα διέτρεχαν τον κίνδυνο οι ρωσικές μηχανοποιημένες δυνάμεις να επιτύχουν μια σημαντική προώθηση. Μία από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της Ρωσίας στην εναρκτήρια εισβολή ήταν να μην συγκεντρώσει δυνάμεις σε καίριες και αποφασιστικές τοποθεσίες και προσπάθησε να επιτεθεί σε πόλεις με θλιβερά ανεπαρκή αριθμό στρατευμάτων. Αυτή η έλλειψη μαζικών και αλληλοενισχυόμενων ενεργειών επέτρεψε στις ουκρανικές δυνάμεις να απομονώσουν τις ρωσικές προόδους σε κάθε περιοχή και να σταματήσουν την εισβολή σε λιγότερο από τρεις εβδομάδες.

Εάν η Ρωσία χρησιμοποιήσει μια προέλαση τριών αξόνων με τις πρόσφατα κινητοποιημένες μάχιμες δυνάμεις της, που προστεθούν στους περίπου 200.000 στρατιώτες που έχουν ήδη εμπλακεί –και κριτικά, αποφύγουν να προσπαθήσουν να επενδύσουν σε πόλεις– θα έχουν την ευκαιρία να επικεντρώσουν τη μαχητική τους ισχύ εκεί που η Ουκρανία είναι πιο αδύναμη και τρόπους που αλληλοενισχύονται σε άλλους άξονες. Αυτή η πορεία δράσης θα αντιπροσώπευε μεγάλο κίνδυνο για τα στρατεύματα του Zelensky, αλλά δεν είναι χωρίς σημαντικό κίνδυνο και για τους Ρώσους.

ΡΩΣΙΚΟΣ ΚΙΝΔΥΝΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ

Στον πόλεμο, τίποτα δεν είναι εγγυημένο και τίποτα δεν είναι ποτέ εύκολο. Παρά τους μήνες δημιουργίας μαχητικής ισχύος γύρω από τα σύνορα της Ουκρανίας τους μήνες πριν από τον Φεβρουάριο, η Ρωσία εξακολουθούσε να αιφνιδιάζει την Ουκρανία όταν στην πραγματικότητα έλαβε χώρα η εισβολή. Εκτός από τις περίτεχνες αμυντικές θέσεις που κατασκευάστηκαν για οκτώ χρόνια στο Ντονμπάς, υπήρχαν λίγα άλλα εμπόδια για την είσοδο της Ρωσίας στις 24 Φεβρουαρίου. Αυτό δε θα ισχύει για τα στρατεύματα που εξαπολύουν τη χειμερινή επίθεση του Πούτιν.

Η Ουκρανία συνεχίζει να επανδρώνει και να επεκτείνει τα αμυντικά έργα στο Ντονμπάς, αλλά τώρα κατασκευάζει νέες αμυντικές θέσεις και φράγματα στις περιοχές Σούμι, Κίεβο και Λβιβ στα βόρεια κατά μήκος των συνόρων με τη Λευκορωσία. Αν και τα σύνορα μεταξύ Ουκρανίας και Λευκορωσίας είναι μήκους άνω των 1.000 χιλιομέτρων, οι δυνάμεις του Zelensky θα επιδιώξουν να χτίσουν οχυρώσεις και φράγματα κατά μήκος των πιο πιθανών οδών εισόδου και θα χρησιμοποιήσουν όλα τα φυσικά εμπόδια (όπως ποτάμια, έλη ή λίμνες) για τη διοχέτευση των ρωσικών δυνάμεων σε προσχεδιασμένες «ζώνες δολοφονίας» ή να μπλοκάρουν τους δρόμους τους.

Μερικά από τα ρωσικά στρατεύματα που θα εισέλθουν στον πόλεμο θα είναι εκπαιδευμένοι μαχητές με εμπειρία μάχης. Αλλά ένας σημαντικός αριθμός των στρατευμάτων θα είναι ακατέργαστοι νεοσύλλεκτοι που δεν έχουν δεχθεί ποτέ πυρά. Ακόμη και από τη δική μου εμπειρία στον πόλεμο τεθωρακισμένων στο Ιράκ, παρατήρησα πώς μερικές φορές μπορεί να υπάρχουν σημαντικές διαφορές στις δεξιότητες και την ποιότητα διαφορετικών μονάδων του ίδιου στρατού.

Η διαφορά στον ρωσικό στρατό, ωστόσο, θα μπορούσε να είναι δραματική, δεδομένου ότι κάποιοι μπορεί να είναι καλοί ενώ άλλοι μπορεί να αποτύχουν απίθανα. Ως εκ τούτου, είναι αβέβαιο ότι οι ρωσικές χερσαίες δυνάμεις θα μπορέσουν να διεισδύσουν επιτυχώς στην άμυνα των ουκρανικών συνόρων και να οδηγήσουν 100 ή περισσότερα χιλιόμετρα προς τα νότια και να καταλάβουν τους στόχους τους στους άξονες Lviv και Sumy.

Όπως έχει καλυφθεί εκτενώς, το λογιστικό σύστημα της Ρωσίας ήταν ανεπαρκές στην αρχή του πολέμου. Η επιμελητεία και ο ανεφοδιασμός θα μπορούσαν και πάλι να αποτελέσουν σημαντικό περιορισμό για τη χειμερινή επίθεση του Πούτιν, καθώς όσο πιο μακριά από τις σιδηροδρομικές γραμμές της Ρωσίας ή της Λευκορωσίας φτάνει ο στρατός του, τόσο πιο δύσκολο θα είναι να συντηρηθούν οι εμπρός μονάδες. Ένας μακρύς διάδρομος στρατευμάτων έχει επίσης δημιουργήσει τρωτά σημεία στην ουκρανική απαγόρευση και πλευρικές επιθέσεις.

Εάν η Ρωσία επιτύχει στρατηγικό αιφνιδιασμό στη θέση των δύο βασικών αξόνων προέλασής της, η Ουκρανία μπορεί να μην έχει επαρκή μαχητική δύναμη στην περιοχή για να σταματήσει τη Ρωσία. Αλλά με την πάροδο του χρόνου, το Κίεβο μπορεί να έχει επιτυχία στην οικοδόμηση μαχητικής ισχύος στο εσωτερικό της Ουκρανίας και να χτυπήσει σε αδύναμα σημεία κατά μήκος των διαδρόμων υποστήριξης της Ρωσίας, εμποδίζοντας τις προμήθειες και τις ενισχύσεις να φτάσουν στα στρατεύματα πρώτης γραμμής.

Συμπέρασμα: ο πόλεμος είναι σκληρός, όλη την ώρα, και σπάνια τα αρχικά σχέδια εκτυλίσσονται. Ο εχθρός πάντα επινοεί νέους και δημιουργικούς τρόπους για να ματαιώσει τους δικούς του στόχους. Όπως σε όλους τους πολέμους, ο νικητής σε αυτόν θα καθοριστεί από το ποια πλευρά θα κάνει τα καλύτερα για να αντιμετωπίσει το απροσδόκητο, θα αντιδράσει καλύτερα και πιο γρήγορα και θα αποδειχθεί η πιο ανθεκτική. Είναι αδύνατο, σε αυτό το σημείο, να προβλέψουμε ποια πλευρά θα είναι, καθώς τόσο οι Ουκρανοί όσο και οι Ρώσοι στρατιώτες έχουν δείξει λάμψη, θάρρος και αντοχή.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Εκτός από τον κίνδυνο που θα αντιμετωπίσει ο ρωσικός στρατός, πρέπει να λάβουμε υπόψη τον προσωπικό κίνδυνο του Πούτιν. Πολλοί έχουν υποστηρίξει εδώ και καιρό ότι ο Πούτιν επιθυμεί να είναι ένας σύγχρονος Μέγας Πέτρος. Θέλει να μείνει στη μνήμη της ρωσικής ιστορίας ως μεγάλος πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης. Είναι πιθανό πως για την επιδίωξη αυτού του στόχου, μπορεί να χρησιμοποιήσει κάθε συμβατικό εργαλείο στο στρατιωτικό του στήθος για να υποτάξει την Ουκρανία. Εάν τα καταφέρει σε οποιοδήποτε βαθμό, πιθανότατα θα παραμείνει στην εξουσία για κάποιο χρονικό διάστημα. Αν αποτύχει, μπορεί να μην αντέξει πολύ μέχρι το 2023.

Εάν η κινητοποίηση και η χειμερινή επίθεση του Πούτιν σταματήσουν και κάνουν ελάχιστα έως καθόλου χτυπήματα στην τρέχουσα πρώτη γραμμή, ο κίνδυνος να έρθει σε σύγκρουση με τη ρωσική κοινή γνώμη θα είναι μεγάλος. Οι Ρώσοι έχουν εδώ και καιρό συσπειρωθεί πίσω από ισχυρούς άνδρες που πετυχαίνουν και ενισχύουν τη χώρα τους. Μερικές φορές διώχνουν από την εξουσία αυτούς που αποτυγχάνουν. Ο Πούτιν έχει επίπονη επίγνωση της ρωσικής ιστορίας και συνειδητοποιεί τι διακυβεύεται για τη χώρα του γενικά και τη ζωή του ειδικά σε αυτόν τον πόλεμο.

Θα έχουμε μια πολύ πιο ξεκάθαρη εικόνα για το επίπεδο κινδύνου που είναι διατεθειμένος να πάρει ο Πούτιν όταν δούμε ποιο δρόμο θα ακολουθήσει στην ερχόμενη χειμερινή επίθεση. Θα κλίνει προς την επιδίωξη των περιορισμένων αντικειμενικών μονοπατιών των επιλογών 1 και 2 εάν δεν είναι σίγουρος για την ποιότητα και την ικανότητα των χερσαίων δυνάμεών του. Εάν είναι διατεθειμένος να ρισκάρει το καθεστώς και τη ζωή του και έχει επαρκή εμπιστοσύνη στον στρατό του, μπορεί να εμπλακεί σε ολοκληρωτικό πόλεμο για να υποτάξει την ανατολική Ουκρανία, χρησιμοποιώντας όλη τη δύναμη και το οπλοστάσιο του χωρίς πυρηνικά όπλα.

Κατά ειρωνικό τρόπο, μπορεί να είναι καλύτερο για την ασφάλεια της Ευρώπης και του ΝΑΤΟ εάν ο Πούτιν επιλέξει μία από τις περιορισμένες αντικειμενικές επιλογές, καθώς κάτι τέτοιο θα είχε ως αποτέλεσμα τη Ρωσία σε μια σταθερή αμυντική βάση για το άμεσο μέλλον. Εάν πάει για ολοκληρωτικό πόλεμο και τα καταφέρει – κατακτώντας όλη την Ουκρανία ανατολικά του Δνείπερου και επιβάλλοντας μια διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων στο κατώφλι της δυτικής Ουκρανίας με όρους ευνοϊκούς για τη Μόσχα – η Ευρώπη μπορεί να αντιμετωπίσει την προοπτική ενός μεγαλύτερου, έμπειρου και επιτυχημένου ρωσικού στρατού στην ανατολική της πλευρά.

Δεδομένων των διακυβεύσεων, ίσως είναι πιο λογικό για τη Δύση να χρησιμοποιήσει όλα τα διπλωματικά της εργαλεία για να πείσει και τις δύο πλευρές να τερματίσουν αυτόν τον πόλεμο το συντομότερο δυνατό, χωρίς καμία πλευρά να πάρει όλα όσα θέλει. Η επιμονή στην ελπίδα να αποστραγγίσει τη Ρωσία με ένα παρατεταμένο αδιέξοδο διατρέχει τον κίνδυνο η Ρωσία να νικήσει την Ουκρανία, αφήνοντας την Ευρώπη με ένα πολύ λιγότερο ευνοϊκό περιβάλλον ασφαλείας.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail