danzig_hamburg / pixabay |
Lucas Leiroz, ερευνητής Κοινωνικών Επιστημών στο Rural Federal University of Rio de Janeiro, γεωπολιτικός σύμβουλος - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Θεωρητικά, αυτό το συμπέρασμα θα πρέπει να είναι αρκετό για να αποθαρρύνει κάθε μορφή εχθρότητας του ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία. Είτε η συμμαχία θα πρέπει να ενωθεί εναντίον της ίδιας της Ουκρανίας, αφού είναι η δράστης της επίθεσης, είτε απλά να απέχει από στρατιωτικές απαντήσεις, σε περίπτωση που αποδειχτεί ότι ο βομβαρδισμός ήταν ακούσιος. Ωστόσο, η στάση μέχρι στιγμής ήταν διαφορετική: το ΝΑΤΟ συνεχίζει να κατηγορεί τη Ρωσία, παρά την ουκρανική προέλευση του εξοπλισμού.
Ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι η αξιοπιστία του ΝΑΤΟ επηρεάζεται σοβαρά από αυτή την υπόθεση. Ο Οργανισμός φαίνεται ολοένα και περισσότερο να θέλει να κλιμακώσει τον πόλεμο με οποιοδήποτε κόστος, γι' αυτό και θα επιδιώκει να αποδώσει την ευθύνη στη Ρωσία για κάτι για το οποίο προφανώς δεν μπορεί να κατηγορηθεί. Αυτή η πολεμική και εξαιρετικά παράλογη αντιρωσική θέση είναι ισχυρότερη στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που αποτελούν μέρος της συμμαχίας, όπως η ίδια η Πολωνία και η Βαλτική. Αυτά τα κράτη έχουν αγκαλιάσει την αντιρωσική παράνοια πιο ένθερμα από τις ίδιες τις ΗΠΑ, γι' αυτό και φώναζαν ασταμάτητα για επέμβαση του ΝΑΤΟ.
Αυτή είναι η άποψη, για παράδειγμα, του στρατιωτικού εμπειρογνώμονα και πρώην αξιωματικού πληροφοριών του Σώματος Πεζοναυτών των ΗΠΑ Scott Ritter, ο οποίος μίλησε σε μια συνέντευξη για τις αδικαιολόγητες προσπάθειες αυτών των χωρών να εμπλέξουν το ΝΑΤΟ σε έναν άμεσο πόλεμο κατά της Ρωσίας:
«Η Πολωνία μαζί με τα κράτη της Βαλτικής φώναζαν για το ΝΑΤΟ να εξετάσει τις διαδικασίες του Άρθρου 5 και του Άρθρου 4 - ουσιαστικά ζητούσαν απαιτητικά από το ΝΑΤΟ να παρέμβει στη σύγκρουση της Ουκρανίας (...) Αυτό σας λέει ότι αυτά τα έθνη, η Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής, λειτουργούν με μια σκανδάλη τρίχας, ότι κλίνουν προς τα εμπρός όταν πρόκειται να αναζητήσουν οποιαδήποτε δικαιολογία για την κλιμάκωση της σύγκρουσης στην Ουκρανία, ώστε να εμπλακεί το ΝΑΤΟ (...) Και πράγματι, φαίνεται πως παρόλο που έχει πλέον αναγνωριστεί ότι οι πύραυλοι που χτύπησαν την Πολωνία ήταν ουκρανικοί πύραυλοι αεράμυνας S-300, η ευθύνη μεταφέρεται στη Ρωσία από αυτούς και άλλους παίκτες του ΝΑΤΟ που ισχυρίζονται ότι αυτοί οι πύραυλοι δε θα είχαν εκτοξευθεί ποτέ εάν δεν υπήρχε η στρατιωτική επέμβαση της Ρωσίας στην Ουκρανία. Επομένως, φταίει η Ρωσία. Και τώρα αυτοί το χρησιμοποιούν ξανά ως δικαιολογία για να ξεκινήσουν μια ευρύτερη συζήτηση σχετικά με την αεράμυνα στην Πολωνία, τις δυνατότητες αεράμυνας που θα είχαν την ικανότητα να φτάσουν στην Ουκρανία. Άρα αυτό από μόνο του είναι μια κλιμάκωση».
Τα λόγια του Σκοτ Ρίτερ φαίνονται πολύ ακριβή, λαμβάνοντας υπόψη ότι υπήρξε -και συμβαίνει ακόμα- εντελώς ανεύθυνη αναταραχή για να φέρει το ΝΑΤΟ στη σύγκρουση. Η αφήγηση πως η Ρωσία φταίει για το γεγονός και μόνο της έναρξης της ειδικής στρατιωτικής της επιχείρησης το Φεβρουάριο είναι προφανώς ανόητη και δεν πρέπει να χρησιμοποιείται για να δικαιολογήσει στρατιωτικές επιχειρήσεις που θέτουν σε κίνδυνο τη διεθνή ασφάλεια. Ωστόσο, για ορισμένες χώρες, όπως η Πολωνία και η Βαλτική, αυτό που φαίνεται να τις ενδιαφέρει είναι να κάνουν πόλεμο εναντίον της Ρωσίας με κάθε κόστος.
Ο αναλυτής τονίζει επίσης τον αποσταθεροποιητικό ρόλο των δυτικών μέσων ενημέρωσης. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι μεγάλες δυτικές διέξοδοι συνεργάζονται με τις κυβερνήσεις του ΝΑΤΟ για να παράγουν αφηγήσεις που συμβάλλουν στην κλιμάκωση της σύγκρουσης κατά της Ρωσίας. Για αυτόν, τα μέσα ενημέρωσης δεν ενεργούν ανεξάρτητα ή δεσμευμένα στην αλήθεια, αλλά ως βιομηχανία ψευδών πληροφοριών, επικεντρωμένη στην ανάπτυξη δικαιολογιών για τα αντιρωσικά συμφέροντα της Δύσης. Στόχος είναι να κατηγορηθεί η Ρωσία για όλα τα εγκλήματα πολέμου, τις εδαφικές παραβιάσεις, τους θανάτους αμάχων και τα ατυχήματα, απαιτώντας έτσι ξένη επέμβαση.
«Τα μέσα ενημέρωσης έχουν σταματήσει εδώ και καιρό να κάνουν τις σχετικές ερωτήσεις. Δεν εναπόκειται στα μέσα ενημέρωσης να περιμένουν την Πολωνία να αποφασίσει για το είδος του πυραύλου που την έπληξε. Τα μέσα ενημέρωσης υποτίθεται ότι μπορούν να πραγματοποιήσουν [μια] ανεξάρτητη έρευνα. Οποιοσδήποτε ειδικός στο ρωσικό στρατιωτικό υλικό θα μπορούσε να δει, απλά κοιτάζοντας τα συντρίμμια, πως πρόκειται για πυραύλους S-300 που ανήκαν στην Ουκρανία. Αυτό είναι κάτι που τα μέσα ενημέρωσης θα έπρεπε να έχουν αναφέρει και θα μπορούσαν να έχουν αναφέρει, αλλά αντ' αυτού ενεπλάκησαν στη διαφημιστική εκστρατεία κατηγορώντας τη Ρωσία. Κατηγορήστε πρώτα τη Ρωσία και μετά βοηθήστε να μετατραπεί αυτή η ευθύνη σε επιχείρημα για παρέμβαση. Τα μέσα μαζικής ενημέρωσης εργάζονταν κυριολεκτικά με τις αρχές της Πολωνίας και της Βαλτικής για να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν μια υπόθεση για επέμβαση του ΝΑΤΟ. Δεν μπορείς να το αποκαταστήσεις αυτό», είπε.
Μάλιστα, για άλλη μια φορά, στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες αναλύουν ορθολογικά τη σύγκρουση και επισημαίνουν την προφανή πραγματικότητα: ο άξονας ΝΑΤΟ-Κίεβου ενεργεί με αποσταθεροποιητικό τρόπο και απειλεί την παγκόσμια ασφάλεια. Η στάση της Πολωνίας και της Βαλτικής πρέπει να καταδικαστεί από τη διεθνή κοινωνία και να αποκρουστεί αμέσως κάθε μορφή πολεμοκάπηλου λόγου που βασίζεται στο μίσος και στον αντιρωσικό ρατσισμό.