 |
| Juan MΑBROΜΑΤA / ΑFΡ |
Του Τιμούρ Φομένκο, πολιτικού αναλυτή - rt.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Το Κατάρ είναι μια εξαιρετικά συντηρητική θρησκευτική κοινωνία. Έχει σκληρούς νόμους σχετικά με τα ομοφυλόφιλα άτομα, αλλά ακόμη και εκτός αυτού, η απόφαση να φιλοξενηθεί το τουρνουά σε μια χώρα τόσο μικρή, τόσο καυτή και χωρίς ποδοσφαιρική παράδοση, ήταν πάντα αμφιλεγόμενη, με τη FIFA να κατηγορείται για διαφθορά.
Αυτές οι περίεργες συνθήκες οδήγησαν τη χώρα να προσπαθήσει να χτίσει μια ποδοσφαιρική υποδομή σε σύντομο χρονικό διάστημα, κάτι που την έχει επίσης οδηγήσει σε κατηγορίες πως χρησιμοποίησε καταναγκαστική εργασία για την κατασκευή των γηπέδων του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ορισμένες πηγές λένε ότι έως και 6.500 εργαζόμενοι έχουν χάσει τη ζωή τους στο Κατάρ από τότε που κέρδισε το δικαίωμα να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο και υποτίθεται πως πολλοί από αυτούς εργάζονταν στην κατασκευή των εγκαταστάσεων.
Λοιπόν, είναι περίεργο που το δυτικό κοινό το αποδοκιμάζει; Αλλά πρέπει να σημειωθεί ότι η φωνητική αποδοκιμασία προέρχεται από τη βάση και τις ίδιες τις ομάδες, όχι από τις κυβερνήσεις. Οι ίδιες δυτικές κυβερνήσεις που έκαναν διπλωματικά μποϊκοτάζ στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2022 στο Πεκίνο δε φαίνεται να έχουν πρόβλημα με το Κατάρ. Το κοινό θέλει μποϊκοτάζ, αλλά οι πολιτικοί όχι.
Πού είναι όλη η τοποθέτηση για το θέμα από κορυφαίους Βρετανούς βουλευτές, όπως ο Iain Duncan Smith; Ή ανώτερα πολιτικά στελέχη των ΗΠΑ, όπως η Νάνσι Πελόζι; Οι ίδιοι άνθρωποι που φώναξαν για "γενοκτονία" στην αυτόνομη περιοχή Xinjiang της Κίνας και ζήτησαν μποϊκοτάζ, δε φαίνεται να ενδιαφέρονται για το Κατάρ.
Είναι λες και οι αρχές τους δεν εφαρμόζονται με συνέπεια, ή ίσως περισσότερο στο σημείο, σαν αυτοί οι άνθρωποι να μην ενδιαφέρθηκαν ποτέ πραγματικά για τα ανθρώπινα δικαιώματα εξαρχής. Για αυτούς, ήταν πάντα ένα πολιτικό παιχνίδι και η αδιαφορία τους για ένα πολύ πιο αμφιλεγόμενο γεγονός στο Κατάρ λάμπει. Μα γιατί;
Το πλούσιο αραβικό έθνος του Κατάρ είναι στρατηγικός εταίρος της Δύσης και τεράστιος εξαγωγέας φυσικού αερίου. Οι δυτικές χώρες προσπαθούν να εξασφαλίσουν νέες συμφωνίες με το κράτος εν μέσω της σύγκρουσης στην Ουκρανία ως εναλλακτική λύση στη Ρωσία.
Ανεξάρτητο από τη Βρετανική Αυτοκρατορία από το 1971, η τεράστια ευημερία του Κατάρ είναι προϊόν μακροπρόθεσμης πελατείας από τη Δύση, η οποία το βλέπει ως κρίσιμο εταίρο για τον περιορισμό του Ιράν. Το μικροσκοπικό Κατάρ στη συνέχεια στηρίζει τα δυτικά στρατηγικά συμφέροντα σε όλη τη Μέση Ανατολή, εξυπηρετώντας παρόμοιο σκοπό με τη Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ, το Μπαχρέιν, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και το Ομάν. Πουλάνε στη Δύση ενέργεια, η Δύση τους πουλά όπλα, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για να επιβάλουν το όραμα της Δύσης για την περιοχή.
Όλα αυτά σημαίνουν πως το Κατάρ έχει δωρεάν άδεια για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στα μάτια των δυτικών κυβερνήσεων, είναι καλό για το Κατάρ να ερμηνεύει με πολύ ζήλο τον ισλαμικό νόμο, να κακοποιεί τους μετανάστες εργάτες και να μισεί τους ομοφυλόφιλους, επειδή είναι εταίρος.
Αλλά τα ίδια κριτήρια δεν ισχύουν για την Κίνα. Ενώ το Κατάρ είναι εταίρος, η Κίνα θεωρείται ο μεγαλύτερος αμφισβητίας της πολιτικής τάξης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, ένας γεωπολιτικός αντίπαλος. Ως αποτέλεσμα, τα «ανθρώπινα δικαιώματα» εργαλειοποιούνται εναντίον της Κίνας και τα Ολυμπιακά μποϊκοτάζ οργανώθηκαν με στόχο να ταπεινώσουν το Πεκίνο και να του αρνηθούν οποιαδήποτε πολιτική δόξα από το γεγονός.
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι ο θυμός κατά της Κίνας προκλήθηκε «από πάνω προς τα κάτω» από τις κυβερνήσεις που επιδιώκουν να συναινέσουν για μποϊκοτάζ, ενώ ο θυμός εναντίον του Κατάρ είναι «από κάτω προς τα πάνω», προερχόμενος από άτομα και αθλητικά πρόσωπα, αλλά αγνοείται από τις αντίστοιχες κυβερνήσεις τους.
Δε θα υπάρξουν κυρώσεις ή κυρώσεις κατά της Ντόχα. Ομοίως, η κυβέρνηση των ΗΠΑ δεν χρηματοδοτεί ούτε στοχεύει ομάδες που διαφωνούν εναντίον της κυβέρνησης του Κατάρ, ούτε έχει έναν στρατό από στοχαστές και άλλους «ειδικούς» αφοσιωμένους στην παραγωγή «μελετών» εναντίον της χώρας και στην άσκηση πίεσης εναντίον της σε κοινωνικά δίκτυα είτε ΜΜΕ όλη την ημέρα. Γιατί οι ΗΠΑ δεν απαγορεύουν όλα τα προϊόντα του Κατάρ που ισχυρίζονται ότι «φτιάχνονται με καταναγκαστική εργασία» όπως έκαναν με το Σιντζιάνγκ;
Αυτό δείχνει μόνο, σε πραγματικό χρόνο, πώς χρησιμοποιείται και συντονίζεται η «βιομηχανία» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σύμφωνα με τις γεωπολιτικές ατζέντες. Εκείνοι που επικρίνουν το Κατάρ βρίσκονται μόνοι, χωρίς πόρους και χωρίς εκστρατείες μέσων ενημέρωσης που προκαλούν οργή. Επομένως, το μεγαλύτερο όφελος από αυτό είναι ότι τα «ανθρώπινα δικαιώματα» είναι απλώς ένα παιχνίδι, εργαλείο και όπλο που χρησιμοποιούν οι δυτικές χώρες για να δικαιώσουν και να νομιμοποιήσουν την επιβολή της βούλησής τους σε άλλες χώρες. Τα πρότυπα που η Δύση ισχυρίζεται πως τηρεί εφαρμόζονται στην πραγματικότητα με συνέπεια, ευκαιριακά και επιλεκτικά. Διαφορετικά, είναι πολύ χαρούμενοι που σιωπούν. Καλό Κατάρ, κακή η Κίνα.