John Laughland - fvdinternational.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Επομένως, δεν υπήρχε καμία απολύτως ένδειξη ότι η νίκη της δεξιάς θα προκαλούσε οποιοδήποτε είδος ρήξης μεταξύ Ρώμης και Βρυξελλών. Αντίθετα, η προφανής πρόθεση του μανιφέστου ήταν να καθησυχάσει τους πάντες ότι πολλά θα συνεχίσουν όπως πριν. «Όλα πρέπει να αλλάξουν, ώστε όλα να παραμείνουν ίδια», η περιβόητη ρήση του Τανκρέντι, στο The Leopard του Giuseppe Tomasi di Lampedusa, είναι το σύνθημα των ευρωπαϊκών κομμάτων της «αντιπολίτευσης» για πολύ καιρό.
Κυνισμός; Ένα έξυπνο τέχνασμα; Η «κεντροδεξιά» όπως της αρέσει να αυτοαποκαλείται αναμφίβολα περιέχει πολυάριθμα αντι-ΕΕ στοιχεία. Ίσως τώρα προσπαθεί να τα καλύψει. Ενόψει των εκλογών του 2018, η Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι είχε ένα σχέδιο να εισαγάγει ένα παράλληλο ιταλικό νόμισμα, αναμφίβολα ένα προοίμιο του Italexit από την ευρωζώνη. Το κόμμα ήθελε επίσης τον αντι-ευρωοικονομολόγο Πάολο Σαβόνα να είναι υπουργός Οικονομικών, ένας διορισμός που του ασκήθηκε βέτο (αντισυνταγματικά) από τον Πρόεδρο Ματαρέλα. Ακόμη και ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι άρχισε να επικρίνει το ευρώ πριν εκδιωχθεί από την εξουσία το 2011.
Εν τω μεταξύ, όταν βρισκόταν στην εξουσία, η Λέγκα δέχτηκε τακτικές επιθέσεις από τη Δεξιά από το Fratelli d'Italia, το οποίο δεν είχε ποτέ ξανά εξουσία. Το Fratelli έχει πλέον αναδειχθεί ως το μεγαλύτερο κόμμα με διαφορά με πάνω από 26% των ψήφων, ενώ η Lega σημείωσε μόλις 9%. Πληρώνει υψηλό τίμημα επειδή συμφώνησε να συμμετάσχει στην κυβέρνηση του Μάριο Ντράγκι, του αρχαιοπαγκοσμιοποιητή και σωτήρα του ευρώ, ενώ το Fratelli ήταν το μόνο κόμμα στην Ιταλία που αρνήθηκε να τον υποστηρίξει. Η Lega σημείωσε 18% το 2018: η επαγγελματική εξουθένωση ήταν πολύ γρήγορη.
Έτσι, η νέα ιταλική κυβέρνηση θα μπορούσε θεωρητικά να οδηγήσει σε διάσπαση της ευρωζώνης – στην οποία θα πρέπει να προστεθεί η ισχυρή εμφάνιση του αριστερού αντι-ευρώ, Cinque Stelle (15%). Από την άλλη, η Meloni σίγουρα θα προσπαθήσει να αποφύγει μια τέτοια έκβαση. Θα βρεθεί αντιμέτωπη όχι μόνο με την ενεργειακή κρίση, όπως όλα τα άλλα ευρωπαϊκά κράτη, αλλά και με το περίφημο «διασκορπισμό» μεταξύ των τιμών των γερμανικών και ιταλικών ομολόγων που ώθησαν τον Draghiavelli να αρχίσει να αγοράζει δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ δημόσιο χρέος κάθε μήνα για αρκετά χρόνια. Η Ιταλία θα είχε πολλά να χάσει από τη διάλυση του ευρώ, ειδικά αν ήταν άτακτη, και το να το σχεδιάσει κρυφά και μετά να το πραγματοποιήσει, θα απαιτούσε θαυματουργές ποσότητες πολιτικής οξυδέρκειας. Ας μην προβλέπουμε λοιπόν τίποτα για την ώρα.
Αντίθετα, το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών θα έχει δύο άμεσες και αναμφισβήτητες επιπτώσεις. Το πρώτο είναι πως ένα μεγάλο δυτικοευρωπαϊκό κράτος είναι πλέον σκεπτικιστικό ως προς τις κυρώσεις. Ο Σαλβίνι έχει μιλήσει έντονα κατά των κυρώσεων, ο Μπερλουσκόνι είναι δύσπιστος για την αφήγηση του ΝΑΤΟ για τη Ρωσία και η Μελόνι, ενώ ήταν φιλοαμερικανή, είπε επίσης τον Απρίλιο ότι οι κυρώσεις θα βλάψουν την Ιταλία περισσότερο από τη Ρωσία. Επομένως, η Ρώμη θα προσχωρήσει τώρα στη Βουδαπέστη ως φωνή λογικής ενάντια στις ιδεολογικές και αυτοκτονικές κυρώσεις που επέβαλε η Ευρώπη στην ίδια, κατόπιν αμερικανικών εντολών.
Το δεύτερο άμεσο αποτέλεσμα θα είναι πως, σε κοινωνικά ζητήματα όπως η μετανάστευση και τα δικαιώματα των LGΒΤ, όπου η Πολωνία και η Ουγγαρία βρίσκονται στο στόχαστρο της Επιτροπής εδώ και χρόνια, αυτές οι δύο χώρες της Κεντρικής Ευρώπης θα έχουν τώρα έναν ισχυρό σύμμαχο σε ένα μεγάλο δυτικοευρωπαϊκό κράτος. Η Μελόνι υποστηρίζει ξεκάθαρα τον κοινωνικό συντηρητισμό, όπως ο Βίκτορ Όρμπαν. Η αλλαγή της κυβέρνησης της Ιταλίας θα καταστήσει πιο δύσκολο (αλλά όχι αδύνατο) το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να παρακρατήσει 7 δισ. ευρώ σε βοήθεια προς την Ουγγαρία, όπως έχει απειλήσει να κάνει, και καθιστά αδύνατη την αναστολή των δικαιωμάτων ψήφου της Ουγγαρίας, κάτι που θα απαιτούσε ομοφωνία. (Φυσικά η Πολωνία υποσχέθηκε να σταθεί στο πλευρό του Ούγγρου συμμάχου της και αντίστροφα, αλλά η σχέση Βουδαπέστης-Βαρσοβίας έχει υποστεί σοβαρή πίεση από το Φεβρουάριο.
Εν ολίγοις, τα σχέδια της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν για μια ευρωπαϊκή ομοσπονδία έγιναν ξαφνικά πολύ πιο δύσκολο να εφαρμοστούν.