Του Andrew Korybko - Παρουσίαση Freepen.gr
Ο όλος λόγος για τον οποίο το Κίεβο ανέτρεψε το σενάριο για τους δικούς του πρόσφυγες είναι επειδή ελπίζει να τρομάξει την ΕΕ ώστε να διασπείρει επειγόντως περισσότερη στρατιωτική βοήθεια, ιδιαίτερα συστήματα αεράμυνας, προκειμένου να αποτρέψει υποτιθέμενα εκατομμύρια ανθρώπους της από τη φυγή σε αυτό το μπλοκ. Η παραλλαγή του «σοκ και δέους» της Ρωσίας είδε πρόσφατα ότι η πρόσφατα αποκατεστημένη παγκόσμια δύναμη καταστρέφει σημαντικό μερίδιο του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας της γείτονος, βυθίζοντας έτσι στο σκοτάδι μεγάλες περιοχές αυτής της καταρρέουσας πρώην Σοβιετικής Δημοκρατίας. Πολύ κατανοητό, ο μέσος Ουκρανός δε θέλει να ζει σε αυτές τις συνθήκες κατά τη διάρκεια του χειμώνα.
Όλοι έχουν το κατοχυρωμένο από τον ΟΗΕ δικαίωμα να φεύγουν ως πρόσφυγες από ενεργές συγκρούσεις στην πατρίδα τους στην πρώτη ασφαλή χώρα στην περιοχή τους, και αυτό περιλαμβάνει τους άνδρες ηλικίας 18-60 ετών στους οποίους το Κίεβο έχει αυθαίρετα απαγορεύσει να φύγουν. Καθώς οι συνθήκες διαβίωσης επιδεινώνονται απότομα πολύ πιο γρήγορα από ό,τι μέχρι τώρα από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας στα τέλη Φεβρουαρίου, είναι προβλέψιμο πως περισσότεροι άνθρωποι θα σκεφτούν σοβαρά να πλημμυρίσουν στην Πολωνία, συμπεριλαμβανομένων των ίδιων ανδρών που αντιμετωπίζουν διώξεις από τα χέρια των τρομοκρατών της μυστικής αστυνομίςα αν τολμήσουν να φύγουν. Όλοι γίνονται πολύ πιο απελπισμένοι, οπότε είναι λογικό.
Από την πλευρά του Κιέβου, είναι απαράδεκτο να σκέφτονται τα αρσενικά να φύγουν μαζικά, καθώς το φασιστικό καθεστώς βασίζεται στο να ρίχνει απεριόριστη ποσότητα κρέατος στο ρωσικό μύλο. Ωστόσο, η μυστική αστυνομία της δεν μπορεί να αναχαιτίσει όλους εκείνους που ενδέχεται να φύγουν σύντομα, εξ ου και η ανάγκη να δημιουργηθούν επειγόντως οι συνθήκες που θα μπορούσαν να καταστήσουν λιγότερο πιθανό μεγάλο αριθμό από αυτούς να φύγουν. Αυτός είναι ο αδήλωτος σκοπός του φόβου για το «νέο μεταναστευτικό τσουνάμι» στην Ευρώπη, το οποίο στοχεύει στην απόκτηση συστημάτων αεράμυνας που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να μετριάσουν μέρος του πλήγματος που προκλήθηκε στο ηλεκτρικό τους δίκτυο.
Η αποτυχία να σταματήσει η περαιτέρω καταστροφή του θα επιδεινώσει την κατάσταση στο σπίτι σε βαθμό που περισσότεροι στρατιωτικοί άνδρες θα καταλήξουν αναπόφευκτα να φύγουν μαζί με τις οικογένειές τους, κάτι που θα μπορούσε τελικά να στερήσει από το Κίεβο τα φαινομενικά ατελείωτα αποθέματα κρέατος που χρειάζεται για να συνεχίσει να πετάει στο ρωσικό μύλο. Χωρίς αυτές τις καθημερινές θυσίες, ο αντίπαλός τους θα έχει περισσότερες πιθανότητες να ανακτήσει προηγουμένως χαμένο έδαφος και ακόμη και να απωθήσει τη γραμμή ελέγχου όταν απελευθερώσει περισσότερο έδαφος. Εάν αυτές οι στρατιωτικές-στρατηγικές δυναμικές συνεχίσουν ανεξέλεγκτα, οι δυνάμεις του Κιέβου ενδέχεται να καταρρεύσουν τόσο απότομα όσο και το ηλεκτρικό τους δίκτυο.
Προκειμένου να αποφευχθεί κάτι τέτοιο, το φασιστικό καθεστώς επιδίωξε να φοβίσει για τους δικούς του πρόσφυγες με την ελπίδα να χειραγωγήσει τα κράτη της ΕΕ ώστε να αποστείλουν επειγόντως τα συστήματα αεράμυνας που απαιτεί το Κίεβο για να αποτρέψει το επερχόμενο «τσουνάμι» των ηγετών τους αφού ανησυχούν πως θα ενθαρρυνθεί η ανερχόμενη δεξιά αντιπολίτευση στο εσωτερικό. Το πρόβλημα, ωστόσο, είναι ότι αυτές οι ίδιες ευρωπαϊκές χώρες έχουν ήδη εξαντλήσει ένα μεγάλο μέρος των στρατιωτικών τους αποθεμάτων, προμηθεύοντας αυτή την καταρρέουσα πρώην Σοβιετική Δημοκρατία μέχρι αυτό το σημείο, οπότε μπορεί να είναι απρόθυμες να στείλουν ακόμη περισσότερη βοήθεια.
Ο μόνος τρόπος με τον οποίο θα μπορούσε να πειστεί οποιαδήποτε χώρα να θυσιάσει τα αντικειμενικά της συμφέροντα εθνικής ασφάλειας, όπως το Κίεβο απαιτεί από αυτές τις ευρωπαϊκές χώρες, είναι εάν η ελίτ τους έχει δικούς της λόγους για να το κάνει, άρα η ιδιοφυΐα πίσω από αυτούς τους φασίστες βρίσκεται στο φόβο για ένα «νέο κύμα προσφύγων»,. Χρησιμοποιώντας την ίδια γλώσσα που χρησιμοποιούν τακτικά οι δεξιοί αντίπαλοί τους, ο Ζελένσκι και ο πρωθυπουργός του ελπίζουν να τρομάξουν τους ομολόγους τους για να τους δώσουν αυτό που θέλουν από την ανησυχία ότι η αποτυχία τους θα μπορούσε τελικά να καταλήξει στην πολιτική τους καταστροφή κατά τις επόμενες εκλογές, αν όχι νωρίτερα.
Εκεί βρίσκεται η υπέρτατη ειρωνεία επειδή οι εκπρόσωποι του Κιέβου εκτοξεύουν εθνο-εθνικιστική ρητορική μίσους εναντίον των Ρώσων στην Ουκρανία, ενώ ταυτόχρονα υποκινούν παρόμοιο τέτοιο εθνο-εθνικιστικό μίσος εναντίον των προσφύγων τους στην Ευρώπη. Αυτή η μακιαβελική εργαλειοποίηση της ρητορικής μίσους αποδεικνύει ότι δε διστάζουν να θέσουν σε κίνδυνο τους πιο απελπισμένους πολίτες τους στο εξωτερικό, προκειμένου να πάρουν αυτό που απαιτούν για να κερδίσουν τη Ρωσία στο εσωτερικό. Η ηθική, η ηθική και οι αρχές δεν έχουν σημασία στην επιδίωξη της επίτευξης των στόχων τους παρά το κόστος.