Andrew Korybko - Παρουσίαση Freepen.gr
Όσο και αν το Golden Billion της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ μπορεί να πιστέψει ότι οι τελευταίες κινήσεις του Ουκρανού πληρεξούσιου τους είναι προς όφελος της πλευράς τους έναντι της Ρωσίας, το γεγονός είναι πως αυτό ήταν ένα σημαντικός στρατηγικός λάθος υπολογισμός. Τα σχέδιά τους ήταν προφανώς να ανοίξουν ένα δεύτερο μέτωπο με τη Λευκορωσία προκειμένου να μοιράσουν τις ενισχύσεις που η Ρωσία είναι έτοιμη να απλώσει στη ζώνη της σύγκρουσης μέσω της μερικής επιστράτευσης έμπειρων εφέδρων. Αυτό αναμενόταν να αποδυναμώσει τη γραμμή του μετώπου κατά μήκος των πρόσφατα ενοποιημένων συνόρων της Ρωσίας μεταξύ της ιστορικής περιοχής της Novorossiya και της Ουκρανίας.
Από εκεί, μια δύναμη εισβολής υποστηριζόμενη από το ΝΑΤΟ, αλλά με μέτωπο από την Ουκρανία , έπρεπε να συντρίψει τη γραμμή ελέγχου, αν και ίσως δεν ήταν συντριπτική σε αριθμό, ώστε να μην ωθήσει τη Ρωσία να αμυνθεί με τακτικά πυρηνικά ως απόλυτη έσχατη λύση και έτσι θέτοντας σε κίνηση το χειρότερο σενάριο για τους Ευρωπαίους υποτελείς των ΗΠΑ. Ενώ αυτά τα σχέδια εξακολουθούν να είναι δυνατά, οι προοπτικές επιτυχίας τους είναι τώρα πολύ λιγότερες από ό,τι ήταν μόλις πριν από λίγες μέρες, επειδή το Golden Billion κατέληξε άθελά του να διαιρέσει τη δική του στρατιωτική εστίαση κροταλίζοντας κατά μήκος του μετώπου της Λευκορωσίας.
Επιπλέον, η τρομοκρατική επίθεση αυτοκτονίας του Κιέβου με βόμβα φορτηγού κατά της Γέφυρας της Κριμαίας το περασμένο Σαββατοκύριακο προκάλεσε τη Ρωσία να καταστρέψει την κρίσιμη υποδομή της πρώην Σοβιετικής Δημοκρατίας μέσω της δικής της εκδοχής «σοκ και δέους», η οποία διέβρωσε περαιτέρω τις στρατιωτικές δυνατότητες αυτής της πλευράς κατά μήκος του μετώπου της Novorossiya. Εκ των υστέρων, αυτά τα δύο συμπληρωματικά βήματα για την υποστήριξη του προαναφερθέντος σεναρίου εισβολής –η τρομοκρατική επίθεση στη Γέφυρα της Κριμαίας με στόχο να ακρωτηριάσει την στρατιωτική επιμελητεία της Ρωσίας και να απειλήσει τη Λευκορωσία προκειμένου να διχάσει την εστίαση της Μόσχας– απέτυχαν εντελώς για το Κίεβο και τους ΝΑΤΟϊκούς προστάτες του.
Το τελικό αποτέλεσμα είναι πως η στρατιωτική επιμελητεία του Κιέβου ήταν αυτή που κατέληξε ανάπηρη και η δική της στρατιωτική εστίαση αποσπάστηκε από το μέτωπο της Novorossiya. Από τη μία πλευρά, αυτό καθιστά την προβλεπόμενη εισβολή τους στα πρόσφατα επανενωμένα σύνορα της Ρωσίας λιγότερο πιθανή για προφανείς λόγους, ενώ από την άλλη, θα μπορούσε επίσης να κάνει το ΝΑΤΟ αρκετά απελπισμένο να διατάξει τους Ουκρανούς πληρεξούσιους του σε μια τελευταία αυτοκτονική επίθεση πέρα από αυτά τα σύνορα. Το δεύτερο σενάριο παραμένει εύλογο αφού το παράθυρο ευκαιρίας για να ξεκινήσουν μια επίθεση στενεύει πολύ πιο γρήγορα από ό,τι περίμεναν, πράγμα που σημαίνει ότι είτε θα το κάνουν πολύ σύντομα είτε καθόλου.
Κατά μία έννοια, μπορεί έτσι να ειπωθεί ότι το Κίεβο και οι ΝΑΤΟικοί του προστάτες σαμποτάρισαν άθελά τους τα σχέδιά τους για εισβολή στη Ρωσία δημιουργώντας αντιπαραγωγικά τις συνθήκες που είχαν ως αποτέλεσμα τον ακρωτηριασμό των δικών τους στρατιωτικών δυνατοτήτων και τη διαίρεση των δυνάμεών τους μεταξύ του μετώπου της Novorossiya και της Λευκορωσίας. Ωστόσο, αυτό είναι ένα αντικειμενικά θετικό αποτέλεσμα, καθώς μειώνει τις πιθανότητες η Μόσχα να αναγκαστεί να αμυνθεί μέσω τακτικών πυρηνικών όπλων ως απόλυτη έσχατη λύση, καθιστώντας λιγότερο πιθανό μια δύναμη εισβολής με την υποστήριξη του ΝΑΤΟ αλλά με μέτωπο της Ουκρανίας να σαρώσει τα σύνορά της.
Η ειρωνεία είναι πως οι αντίπαλοι της Ρωσίας έλεγχαν την σκάλα κλιμάκωσης μέχρι αυτό το σημείο, καθώς αυτή η πρόσφατα αποκατεστημένη παγκόσμια δύναμη αντιδρούσε στις κινήσεις τους όλη αυτή την ώρα μόνο ως μέρος της εθελοντικής αυτοσυγκράτησης που συνδέεται με την περιορισμένη εντολή που τους δόθηκε από τον Πρόεδρο Πούτιν ανά τους όρους της ειδικής επιχείρησης. Τώρα, ωστόσο, η τελευταία τους κλιμάκωση ανάγκασε τη Ρωσία να αντιδράσει με τέτοιο τρόπο ώστε να ανατρέψει την στρατιωτική-στρατηγική δυναμική και έτσι να ακρωτηριάσει τις δυνατότητες κλιμάκωσης των αντιπάλων της καταστρέφοντας την κρίσιμη υποδομή της παράλληλα με τη διαίρεση των δυνάμεών της κατά μήκος του μετώπου της Λευκορωσίας μετά την ενίσχυσή της.
Αυτό ήταν ένας σημαντικός στρατηγικός λάθος υπολογισμός για το Κίεβο και τα μέρη του ΝΑΤΟϊκού προστάτη του. Θα μπορούσαν είτε να είχαν συμφωνήσει να αποκλιμακώσουν τον πόλεμο αντιπροσώπων τους μετά την επανένωση της Novorossiya με τη Ρωσία και τη σχετική επέκταση της ομπρέλας ασφαλείας αυτής της πυρηνικής υπερδύναμης σε αυτά τα εδάφη, ή να συνέχιζαν να διατηρούν προαναφερθέν σενάριο και μέσω αυτού το status quo.
Αντίθετα, έκλεισαν τα μάτια όταν ο Πρόεδρος Πούτιν τους προειδοποίησε να μη συνεχίσουν τα σχέδια εισβολής τους, θυσιάζοντας έτσι την στρατιωτική-στρατηγική πρωτοβουλία στη διαδικασία. Ενορχηστρώνοντας ταυτόχρονα την τρομοκρατική τους επίθεση στη Γέφυρα της Κριμαίας και απειλώντας τη Λευκορωσία, κατέληξαν να προκαλέσουν τη Ρωσία να ακρωτηριάσει τις δυνατότητές της κλιμάκωσης, καταστρέφοντας την κρίσιμη υποδομή της Ουκρανίας, ενισχύοντας τα δυτικά σύνορα του κράτους της Ένωσης και έτσι διχάζοντας τις δυνάμεις εισβολής του Κιέβου. Τα αποτελέσματα προφανώς δεν ήταν αυτό που σκόπευαν, γεγονός που το καθιστά όλο αυτό ένα σημαντικό στρατηγικό λάθος υπολογισμό.