Weimin Chen - mises.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Τις πρώτες εβδομάδες του πολέμου που ξεκίνησε η Ρωσία στην Ουκρανία, η Γερμανία, μαζί με την υπόλοιπη Ευρώπη, βρέθηκε στριμωγμένη στη γωνία σχετικά με την προμήθεια ενέργειας καθώς οι δυτικές κυρώσεις έκοψαν διαδρομές και συνδέσμους στις καθιερωμένες περιφερειακές ενεργειακές και χρηματοοικονομικές υποδομές. Δεν υπήρξε αξιοσημείωτη επιτυχία για να ξεφύγουμε από αυτόν τον δεσμό. Αντίθετα, η Γερμανία παρακολουθεί τον χρόνο να περνάει. Η ρωσική Gazprom μείωσε πρόσφατα τη ροή φυσικού αερίου για το Nord Stream κατά 1 έως 20 τοις εκατό της χωρητικότητας.
Οι γερμανικοί πυρηνικοί σταθμοί παραμένουν ως επί το πλείστον σε αδράνεια, με τρεις εγκαταστάσεις να παρέχουν το 13% της ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας σε σύγκριση με το 69% της Γαλλίας. Οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής άνθρακα έχουν τώρα αυξήσει την παραγωγή τους, με την αναπόφευκτη προσέγγιση της φθινοπωρινής και χειμερινής περιόδου στο εγγύς μέλλον.
Η πραγματικότητα μπαίνει
Η Γερμανία, και μάλιστα ο υπόλοιπος κόσμος, λειτούργησε με βάση την προσδοκία ότι η γενική ανοδική τάση ανάπτυξης που παρατηρείται στις δυτικές χώρες θα συνεχιστεί παράλληλα με τους αυξανόμενους παγκόσμιους δεσμούς που έχουν δημιουργήσει ένα τοπίο αφθονίας και αύξησαν το συνολικό βιοτικό επίπεδο. Όμως τώρα η μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης βρίσκεται μπροστά στον γκρεμό καθώς πλησιάζει ο κίνδυνος σημαντικών δυσκολιών βραχυπρόθεσμα.
Η κοινή γνώμη που αντανακλάται σε δημοσκόπηση από τα μέσα Ιουλίου δείχνει πως σχεδόν ένας στους δύο Γερμανούς ανησυχεί ότι η Γερμανία βλάπτει περισσότερο τον εαυτό της παρά επηρεάζει τους πολιτικούς στόχους της Ρωσίας μέσω σκληρών κυρώσεων. Η αίσθηση του λαού για αυτό μπορεί κάλλιστα να συλλάβει την πραγματικότητα ότι οι κυρώσεις της Γερμανίας στο φυσικό αέριο και την ενέργεια ειδικότερα, καθώς και οι δυτικές κυρώσεις γενικά, έχουν δυσανάλογα αυτοτραυματιζόμενα αποτελέσματα. Σε μια ανταγωνιστική επιχείρηση τόσο σοβαρή όσο ο πόλεμος και η εθνική ασφάλεια, αυτό δε θα ήταν τίποτα λιγότερο από ύψιστη αμέλεια και αυτο-δολιοφθορά.
Πόνος στην Παλινδρόμηση
Η αύξηση του ενεργειακού κόστους θα έπληττε αναπόφευκτα το φτωχότερο και με χαμηλότερο εισόδημα τμήμα του πληθυσμού και σίγουρα θα σήμαινε ένα δύσκολο χειμώνα, πράγματι. Η κυβέρνηση έχει ήδη αρχίσει να ενθαρρύνει τους ανθρώπους να περικόψουν και να εξοικονομήσουν ενέργεια εν αναμονή της έλλειψης ενέργειας. Μπροστά στις σκληρές πραγματικότητες, ορισμένοι Γερμανοί στρέφονται ακόμη και στην αποθήκευση ξύλων, οπισθοδρομώντας από μια σύγχρονη ενεργειακή υποδομή και σχεδιάζουν σοβαρά να ασχοληθούν με την προβιομηχανική πρακτική της καύσης ξύλου για ζεστασιά αυτό το χειμώνα. Αυτό δεν είναι ασήμαντο πλήγμα για το βιοτικό επίπεδο σε μια από τις πιο ανεπτυγμένες χώρες στον κόσμο.
Οι ηγέτες των μεγάλων βιομηχανιών που τροφοδοτούν τη γερμανική οικονομία έχουν προειδοποιήσει για σοβαρά προβλήματα στην παραγωγή ελλείψει της καθιερωμένης αλλά πλέον ευάλωτης ενεργειακής υποδομής. Ο επικεφαλής της εταιρείας τεχνολογίας και μηχανικής Bosch δήλωσε ότι η παραγωγή θα μπορούσε να σταματήσει στα εργοστάσιά της.
Εν τω μεταξύ, ο διευθύνων σύμβουλος της Siemens εξήγησε ότι η σταθερή ροή φυσικού αερίου είναι υπαρξιακή για ορισμένες βιομηχανίες όπως η υαλουργία. Ο επικεφαλής της BASF έχει κάνει παρόμοια σχόλια σχετικά με την παραγωγή κρίσιμων χημικών προϊόντων που εμπλέκονται στους ήδη συμπιεσμένους τομείς της γεωργίας, των φαρμακευτικών προϊόντων και της βιοτεχνολογίας σε όλο τον κόσμο. Αυτό με τη σειρά του θα έθετε σε κίνδυνο την απασχόληση όλων όσων εργάζονται σε αυτές τις βιομηχανίες, με ένα εκτεταμένο φαινόμενο κυματισμού.
Οδηγίες πολιτικής αστάθειας
Από τον Οκτώβριο, η Γερμανία πρόκειται να επιβάλει φόρο σε όλους τους καταναλωτές φυσικού αερίου για να αντισταθμίσει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι πάροχοι ενέργειας στη χώρα καθώς στρέφονται σε εναλλακτικές πηγές. Σύμφωνα με τον Γερμανό υπουργό Οικονομίας Ρόμπερτ Χάμπεκ, η εισφορά θα ανέρχεται μεταξύ 1,5 και 5 λεπτών του ευρώ ανά κιλοβατώρα, ή περίπου 1.000 ευρώ επιπλέον ετησίως για ένα νοικοκυριό τεσσάρων ατόμων.
Στη γερμανική κυβέρνηση εντείνονται οι επικρίσεις και οι αμφιβολίες για την σκληρή στάση του κυβερνώντος συνασπισμού κατά της Ρωσίας. Ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς εμμένει στη συναίνεση της Δύσης ότι είναι κατηγορηματικά σκληρός απέναντι στη Ρωσία, ενώ οι πρώην πολιτικοί του αντίπαλοι Αναλένα Μπάερμποκ και Κρίστιαν Λίντνερ, τώρα υπουργός Εξωτερικών και Υπουργός Οικονομικών, αντίστοιχα, υποστηρίζουν την Ουκρανία σε αυτή τη σύγκρουση από την πλευρά της Γερμανίας.
Η πραγματικότητα της ζημιάς που προκάλεσαν αυτές οι αντιρωσικές πολιτικές στη Γερμανία έδωσε ένα άνοιγμα στους πολιτικούς αντιπάλους να πάρουν την αντίθετη θέση, υποστηρίζοντας μια χαλάρωση της ρωσικής πολιτικής για να αμβλυνθεί η πίεση που απειλεί να περιορίσει την ενεργειακή ασφάλεια της Γερμανίας και των υπολοίπων Ευρώπη. Μια στροφή στην πολιτική της Γερμανίας για τη Ρωσία θα αντιπροσώπευε επίσης μια στροφή μακριά από την πολιτική της Ουάσιγκτον.
Μπορεί να θεωρηθεί ως ευκαιρία για τη Γερμανία να διεκδικήσει τη λήψη αποφάσεων και την ηγετική της θέση σε πολιτικό επίπεδο στην Ευρώπη, για να μην αναφέρουμε ως ενδιαφερόμενο μέρος στη δική της κυριαρχία. Ίσως με αυτόν τον τρόπο, η Γερμανία μπορεί να επιλέξει να γλιτώσει την Ευρώπη από τον οικονομικό πόνο που προκαλεί αυτή η πολεμική στάση που καθοδηγείται σε μεγάλο βαθμό από τις ΗΠΑ προς την Ανατολή.
Ακόμα κι αν η Γερμανία μπορεί να βρει βιώσιμες εναλλακτικές λύσεις ενέργειας, να ανατρέψει το κλείσιμο των πυρηνικών σταθμών της ή να καταλήξει σε συμφωνία για την παράδοση φυσικού αερίου με τη Ρωσία, η μακροπρόθεσμη σχέση Ανατολής-Δύσης έχει καταστραφεί. Οι επιπτώσεις αυτής της νέας γεωπολιτικής και περιφερειακής τάξης είναι, τουλάχιστον, σοβαρές. Μια γερμανική κρίση θα ήταν μια κρίση για όλη την Ευρώπη, μια κρίση που θα ταράξει ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις πολλές οικονομίες που την περιβάλλουν.