 |
| εικόνα: Βρετανικός Στρατός |
Ντάνιελ Ντέιβις - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Είναι σημαντικό, ωστόσο, να κατανοήσουμε γιατί απέτυχε η επιχείρηση Χερσώνα, γιατί πέτυχε η επίθεση στο Χάρκοβο και τι δείχνουν τα αποτελέσματα καθώς ο πόλεμος μπαίνει στον πρώτο του χειμώνα. Το κλειδί για να εξακριβωθεί τι θα ακολουθήσει θα είναι η εξέταση των πιθανών απαντήσεων που θα δώσει η Ρωσία, ειδικά στην επιτυχία στην Περιφέρεια του Χάρκοβο.
Πρελούδιο για την έναρξη των επιθέσεων
Σε μια ανάλυση στα μέσα Μαΐου του τότε τριών μηνών πολέμου, εξήγησα σε αυτές τις σελίδες τη στρατηγική που υιοθέτησε η Ρωσία μετά την αποχώρησή της από το Κίεβο. Εξέτασα επίσης τις απαντήσεις, τις διαθέσεις και τις επιλογές της Ουκρανίας για μελλοντικές επιθετικές ενέργειες. Σε αυτό, εξήγησα τι έκανε η Ρωσία στα μέτωπα του Χάρκοβο και της Χερσώνας και ποιες πιθανές ευπάθειες της επέβαλε η πορεία δράσης της. Εν μέρει έγραψα:
Η Ρωσία φαίνεται να έχει επιλέξει να διεξάγει ταυτόχρονα αυτό που ονομάζονται αποστολές οικονομίας δύναμης κοντά στο Χάρκοβο στα βόρεια και στην περιοχή Χερσώνα στο νότο. Η ιδέα πίσω από μια αποστολή οικονομίας δύναμης είναι ότι ένας στρατός θα χρησιμοποιήσει όσο το δυνατόν λιγότερα στρατεύματα για να ολοκληρώσει ένα έργο υποστήριξης, έτσι ώστε να μπορεί να χρησιμοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος της μαχητικής του δύναμης για να επιτύχει τον κύριο στόχο.
Σε αυτήν την περίπτωση, αυτό σημαίνει πως υπάρχουν αρκετά ρωσικά στρατεύματα στις περιοχές Χάρκοβο και Χερσώνα για να κρατήσουν στη θέση τους τα ουκρανικά στρατεύματα που υπερασπίζονται τις αντίστοιχες περιοχές, ώστε να μην μπορούν είτε να επιτεθούν στις ρωσικές πλευρές στους βόρειους ή νότιους ώμους του Ντονμπάς ή να ενισχύσουν τις ουκρανικές γραμμές στην πλευρά του στο Ντονμπάς. Οποιοδήποτε από τα αποτελέσματα θα έθετε σε κίνδυνο το σχέδιο μάχης της Ρωσίας.
Από την ουκρανική πλευρά, εξήγησα πώς θα μπορούσαν να ματαιώσουν τα σχέδια της Ρωσίας:
Το Κίεβο φαίνεται να επιδιώκει μια στρατηγική στον αγώνα Χάρκοβο / Ντονμπάς που έχει τη δυνατότητα είτε να ανατρέψει το ρωσικό σχέδιο - είτε να παίξει σωστά. Εάν τα στρατεύματα της Ουκρανίας μπορέσουν να συνεχίσουν την αντεπίθεση και να καταστρέψουν τα τρία ρωσικά BTG, είναι πιθανό στη συνέχεια να στραφούν νότια προς τη ρωσική επίθεση στο βόρειο ώμο του Ντονμπάς, αναγκάζοντας το Κρεμλίνο είτε να τραβήξει δυνάμεις από αλλού για να σταματήσει την κίνηση των UAF, ή οι Ουκρανοί θα μπορούσαν να στείλουν αυτή τη μαχητική δύναμη για να βοηθήσουν τα στρατεύματά τους στο πλευρό τους στον αγώνα για να κάνουν τη μάχη της Ρωσίας πολύ πιο δύσκολη.
Όπως γίνεται πλέον σαφές, σχεδόν έτσι ακριβώς εξελίχθηκαν τα γεγονότα. Καθώς περνούσαν οι μήνες και η Ρωσία συνέχιζε να καταναλώνει τη συντριπτική πλειονότητα της ενέργειάς της για να καταστρέψει αργά τα ουκρανικά στρατεύματα στο Ντονμπάς, έδιναν όλο και λιγότερη προσοχή στις ισχνές δυνάμεις τους τόσο στο βόρειο όσο και στο νότιο μέτωπο. Ο Ζελένσκι έκανε μια ριψοκίνδυνη, αλλά μέχρι στιγμής επιτυχημένη, κίνηση εκμεταλλευόμενη την αργή δράση της Ρωσίας στο Ντονμπάς, χτίζοντας μαχητική δύναμη εκτός επαφής και προετοιμάζοντας να χτυπήσει τις σχετικά λεπτές γραμμές της Ρωσίας στο Χάρκοβο και τη Χερσώνα.
Για ευνόητους λόγους, τα δυτικά μέσα ενημέρωσης ουσιαστικά αγνόησαν τα αποτελέσματα της πρώτης επίθεσης της Ουκρανίας, η οποία ξεκίνησε στο μέτωπο Χερσώνας στις 29 Αυγούστου. Όπως είχα προειδοποιήσει τις εβδομάδες πριν από αυτή την επιχείρηση, τα ουκρανικά στρατεύματα θα έπρεπε να διασχίσουν την ανοιχτή στέπα, αποκαλύπτοντας τα στρατεύματά τους στη δύναμη της ρωσικής δύναμης, του πυροβολικού, των ρουκετών και της αεροπορικής τους δύναμης. Όταν τα στρατεύματα του Ζελένσκι αποχώρησαν από τις αμυντικές τους θέσεις και βγήκαν ανοιχτά, υπέστησαν βαριές απώλειες.
Είναι οδυνηρά δύσκολο να λάβουμε ακριβείς πληροφορίες για το πεδίο της μάχης σε αυτόν τον πόλεμο που είναι γεμάτος παραπληροφόρηση και ξεκάθαρη παραπληροφόρηση, που διακινείται από τις δύο πλευρές και τους πολλούς υποστηρικτές τους. Μια πηγή που έχει αποδειχθεί η πιο ακριβής ήταν ο Αυστριακός συνταγματάρχης Markus Reisner. Έχει δημοσιεύσει πολλές επίσημες αξιολογήσεις βίντεο των μαχών σχεδόν από την αρχή του πολέμου και οι λεπτομερείς περιγραφές του για την πρόοδο ή τις αποτυχίες κάθε πλευράς έχουν αντέξει στη δοκιμασία του χρόνου ως ακριβείς.
Την Τετάρτη, δημοσίευσε μια ανάλυση των διπλών επιθέσεων της Ουκρανίας τόσο στη Χερσώνα όσο και στο Χάρκοβο και επιβεβαίωσε ότι η επιχείρηση Χερσώνα ήταν σχεδόν πλήρης αποτυχία, καθώς τα ουκρανικά στρατεύματα υπέστησαν σοβαρές απώλειες από ρωσικό πυροβολικό, ρουκέτες και αεροπορικές επιδρομές, και ως αποτέλεσμα, δε φάνηκε να έχει επιτύχει κανένα από τα εδαφικά τους κέρδη και οι γραμμές είναι εντυπωσιακά σχεδόν αμετάβλητες από πριν. Στην κατεύθυνση του Χάρκοβο, ωστόσο, οι Ουκρανοί είχαν πολύ μεγαλύτερη επιτυχία.
Όπως σημείωσα στην αξιολόγησή μου το Μάιο του 2022, οι Ρώσοι είχαν αρχικά στελεχώσει το μέτωπο του Χάρκοβο με ελάχιστο αριθμό στρατευμάτων. Με την πάροδο του χρόνου φαίνεται πως η ρωσική ηγεσία έγινε ατημέλητη ή είχε υπερβολική αυτοπεποίθηση και πίστευε ότι η Ουκρανία δε θα επιτεθεί σε αυτόν τον τομέα και απέσυρε μερικά από τα στρατεύματα από τις θέσεις τους για να ενταχθούν στο Donbas ή για να ενισχύσουν τα στρατεύματά τους στην κατεύθυνση του Kherson. Πριν από την επίθεση της Ουκρανίας, τα περισσότερα από τα εναπομείναντα ρωσικά στρατεύματα ήταν εθελοντές που είχαν λίγη, έως καθόλου, εμπειρία μάχης.
Η Ρωσία υπέφερε επίσης από μια κατάφωρη αποτυχία πληροφοριών. Όπως τόνισε ο συνταγματάρχης Reisner, η Ουκρανία έκανε εξαιρετική δουλειά στην κρυφή οικοδόμηση μαχητικής ισχύος στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τη βόρεια επίθεση. Υπήρχαν κάποιες φήμες για επικείμενη επίθεση, αλλά προφανώς, οι Ρώσοι διοικητές το αγνόησαν. Σε κάθε περίπτωση, δεν έκαναν καμία προετοιμασία και έμειναν εντελώς έκπληκτοι όταν έπεσε το ουκρανικό σφυρί.
Όπως έχω καλύψει λεπτομερώς σε άλλες αναλύσεις, οι ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις (UAF) έχασαν σημαντικό εξοπλισμό από ρωσικές επιθέσεις τους τελευταίους έξι μήνες και το σύνολο του εξοπλισμού που παρέχεται ή υποσχέθηκε η Δύση δεν είναι κλάσμα αυτού που χρειάζεται να διεξαγάγει μια επιθετική επιχείρηση σε επίπεδο θεάτρου ικανή να διώξει τη Ρωσία από την Ουκρανία. Ήταν, ωστόσο, αρκετό για να διεξαχθεί μια τοπική αντεπίθεση εάν ο εξοπλισμός επρόκειτο να συγκεντρωθεί σε περιορισμένες γεωγραφικές τοποθεσίες.
Το Κίεβο συγκέντρωσε τον καλύτερο από τον δυτικό εξοπλισμό που έχει λάβει, συμπεριλαμβανομένων των αρμάτων μάχης T-72 από την Τσεχία και την Πολωνία, αυτοκινούμενα οβιδοβόλα από τη Γερμανία, συστήματα πολλαπλής εκτόξευσης πυραύλων (MLRS) από τη Μεγάλη Βρετανία και τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και M777 των ΗΠΑ και τα πιο εκπαιδευμένα στρατεύματά της σε δύο ομάδες αντεπίθεσης: Χερσώνα και Χάρκοβο.
Η ουκρανική επίθεση στη Χερσώνα
Ο Ζελένσκι διέταξε το πρώτο χτύπημα να πέσει στην περιοχή Χερσώνα ενάντια στη σχετικά λεπτή γραμμή των Ρώσων υπερασπιστών. Οι επανειλημμένες επιθέσεις πυραύλων της Ουκρανίας κατά των ρωσικών αποθηκών πυρομαχικών και γεφυρών που εκτείνονται στον ποταμό Ντνίπρο τις εβδομάδες πριν από την επίθεση κατέστησαν τους Ρώσους υπερασπιστές πιο αδύναμους, καθώς δεν μπορούσαν να λάβουν επαρκή ενίσχυση ή προμήθειες πάνω από τις κατεστραμμένες γέφυρες.
Ωστόσο, τα πυρά μεγάλης εμβέλειας περιόρισαν τον ρωσικό ανεφοδιασμό αλλά δεν τον σταμάτησαν. Όπως φοβόταν, όταν οι UAF άφησαν τις αμυντικές τους θέσεις απέναντι από το Kherson και πέρασαν στην ανοιχτή στέπα, έγιναν ευάλωτο στα ρωσικά πυρά. Κανένα κιτ, ανεξάρτητα από το πόσο σύγχρονο, δεν μπορεί να αντέξει τους σημαντικούς όγκους πυροβολικού, ρουκετών και πυραύλων που έριξαν οι Ρώσοι στις δυνάμεις του Ζελένσκι κοντά στη Χερσώνα. Επιπλέον, λόγω των μηνών δημοσίων όρκων για επίθεση στη Χερσώνα, η Ρωσία ήταν κάτι παραπάνω από έτοιμη για αυτήν την επίθεση και είχε ενισχύσει τα στρατεύματά της.
Αν και αξιόπιστες πληροφορίες εξακολουθούν να είναι δύσκολο να βρεθούν, μια αυξανόμενη συναίνεση πηγών αποκαλύπτει ότι η ουκρανική επίθεση στη Χερσώνα έκανε μόνο περιορισμένες προόδους κατά μήκος τριών αξόνων, έχοντας σοβαρές απώλειες στη διαδικασία. Οι UAF έκαναν κάποιες διεισδύσεις ενάντια στη ρωσική γραμμή στο κέντρο, αλλά γενικά, οι Ρώσοι κράτησαν τη θέση τους. Την Τετάρτη και την Πέμπτη, οι ρωσικές αεροπορικές επιδρομές κατέστρεψαν δύο φράγματα κατά μήκος του ποταμού Inhulets, σύμφωνα με πληροφορίες, πλημμυρίζοντας το προγεφύρωμα των UAF πάνω από τον ποταμό και αποκόπτοντας την κύρια πηγή τροφοδοσίας τους. Εάν τα ρωσικά στρατεύματα καταφέρουν να καταστρέψουν το προγεφύρωμα στην Andriivka, οι UAF θα έχουν οδηγηθεί πίσω στο σημείο εκκίνησης, έχοντας υποστεί μεγάλες απώλειες ενώ δεν κερδίζουν έδαφος. Τα αποτελέσματα στο μέτωπο του Χάρκοβο, ωστόσο, είχαν ένα δραματικά διαφορετικό αποτέλεσμα.
Οι UAF οδηγούν τη Ρωσία πίσω στο Χάρκοβο
Στο βορρά, αντίθετα, η Ρωσία δεν περίμενε επίθεση, είχε αραιώσει τη δύναμη των στρατευμάτων της και η ουκρανική πλευρά μπόρεσε να εισέλθει μέσα από κάποιο δασικό έδαφος που δυσκόλευε τον εντοπισμό και τη στόχευση. Τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά επιτυχημένα για την Ουκρανία, καθώς τα ρωσικά στρατεύματα αιφνιδιάστηκαν εντελώς και βρέθηκαν γρήγορα αντιμέτωπα με τις επιλογές να πολεμήσουν μέχρι θανάτου ή να πραγματοποιήσουν μια πολεμική απόσυρση. Η ουκρανική πλευρά είχε επιλέξει την πρώτη στη Μαριούπολη και στο Σεβεροντόνετσκ και υπέστη μεγάλες απώλειες στρατευμάτων ως αποτέλεσμα (καθώς και εδαφική απώλεια). Η Ρωσία επέλεξε το δεύτερο και με τον τρόπο αυτό περιόρισε την κλίμακα των απωλειών της.
Ο συνταγματάρχης Ράισνερ του Αυστριακού Στρατού επεσήμανε ότι τα ουκρανικά στρατεύματα χρησιμοποίησαν αριστοτεχνικά την εξαπάτηση στο πεδίο της μάχης, προχωρώντας με αρχικές μονάδες διείσδυσης, γνωρίζοντας πως η ρωσική άμυνα ήταν αραιή, και τοποθέτησαν ουκρανικές σημαίες σε κτίρια σε πόλεις πολύ στο πίσω μέρος των γραμμών εκκίνησης. Στη συνέχεια δημοσίευσαν αυτές τις εικόνες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, γνωρίζοντας ότι οι Ρώσοι θα παρακολουθούσαν, δίνοντας την εντύπωση πως είχαν κάνει μεγάλες διεισδύσεις με μεγάλες δυνάμεις στα ρωσικά μετόπισθεν. Φαίνεται ότι τουλάχιστον μερικά από τα στρατεύματα της Μόσχας πίστεψαν τα βίντεο και επέσπευσαν την αποχώρησή τους προς τα ανατολικά.
Εδώ, ωστόσο, τα στρατεύματα του Πούτιν άρχισαν να σταθεροποιούν την κατάσταση. Οι Ρώσοι τακτικοί διοικητές εντόπισαν το καλύτερο φυσικό φράγμα που θα μπορούσε να σταματήσει μια επιτιθέμενη δύναμη και επέλεξαν τον ποταμό Oskil, ο οποίος εκτείνεται από βορρά και νότο και θα παρείχε ένα ισχυρό φυσικό φράγμα. Επιδεικνύοντας κάποια επιδεξιότητα, οι ρωσικές δυνάμεις άρχισαν να πετούν με εφεδρικά στρατεύματα και βαρύ εξοπλισμό μέσω βαρέων μεταγωγικών ελικοπτέρων Mi-26, τοποθετώντας τα στην μακρινή πλευρά του Oskil, σχηματίζοντας μια νέα γραμμή άμυνας, ενώ αποσύρουν γρήγορα τα στρατεύματά τους δυτικά του ποταμού για να εξασφαλίσουν ότι δε θα αποκοπούν και καταστραφούν.
Επειδή υπήρχαν τόσο λίγα ρωσικά στρατεύματα στο μέτωπο του Χάρκοβο για αρχή, αφού ο κύριος όγκος των δυνάμεων της Μόσχας είχε αποσυρθεί πέρα από το Oskil, η ρωσική διοίκηση δεν είχε άλλη επιλογή από το να αποσύρει εντελώς όλα τα στρατεύματα βόρεια του Χάρκοβο, μερικοί τράπηκαν σε φυγή πέρα από το ρωσικά σύνορα. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η Ουκρανία ανέκτησε τον έλεγχο μιας τεράστιας έκτασης γης, που αναφέρεται ότι ήταν πάνω από 6.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Αν και αυτό είναι ένα σημαντικό επίτευγμα, είναι απαραίτητο να κρατάμε τα πράγματα σε προοπτική, ειδικά όσον αφορά το τι σημαίνει για το υπόλοιπο θέατρο και το μέλλον του πολέμου.
Τι σημαίνει για τον πόλεμο
Η εντύπωση που έχουν πολλοί είναι ότι η Ουκρανία έδιωξε μια σημαντική ρωσική δύναμη από ένα τεράστιο τμήμα της χώρας και επέβαλε μια μεγάλη στρατηγική ήττα στη Ρωσία, πιθανώς σηματοδοτώντας ότι η Ουκρανία μπορεί να βρίσκεται σε καλό δρόμο για να κερδίσει τον πόλεμο. Η αλήθεια, ωστόσο, είναι πως ενώ η επιχείρηση Χάρκοβο ήταν μια πολύ καλά σχεδιασμένη, αποτελεσματικά εκτελούμενη επιχείρηση που πέτυχε πέρα από τις προσδοκίες του Κιέβου, περιλάμβανε σχετικά μικρό αριθμό Ρώσων στρατιωτών. Ακόμη και σε αυτή τη νίκη, η ουκρανική πλευρά φέρεται να υπέστη σημαντικές απώλειες και καταστροφή σε μαχητικό εξοπλισμό.
Το πραγματικό μέτρο της επιθετικής ικανότητας της Ουκρανίας και της δυνατότητας να εκδιώξει τη Ρωσία θα έρθει όταν θα αντιμετωπίσουν δυναμικά τους Ρώσους. Για παράδειγμα, μπορούν οι UAF να διεξάγουν μια επίθεση για να απωθήσουν τους Ρώσους σε οποιαδήποτε απόσταση από τις τρέχουσες θέσεις στο Donbas; Αν ναι, αυτό θα αντιπροσώπευε ένα γνήσιο, σημαντικό επίτευγμα. Τα «μαθηματικά» του πεδίου μάχης, ωστόσο, φαίνεται να δείχνουν ότι η ισορροπία δυνάμεων εξακολουθεί να είναι υπέρ της Ρωσίας.
Μετά τη συνάντηση των δυτικών υπουργών Άμυνας στο Ramstein, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων σε όλη τη Δύση σαλπίζουν τη δέσμευση σχεδόν 3 δισεκατομμυρίων δολαρίων σε νέα βοήθεια για την Ουκρανία. Κάτω από το τεράστιο ποσό του δολαρίου, ωστόσο, ήταν η αποκάλυψη ότι οι μόνες νέες πλατφόρμες μάχης που περιλαμβάνονται στο πακέτο ήταν μια παράξενη διμοιρία αξίας (τέσσερα κανόνια) από τα μικρότερα οβιδοβόλα με το μικρότερο βεληνεκές στο απόθεμα των ΗΠΑ, με όπλα 105 χιλιοστών.
Όταν συνδυάζεται με τη λίστα όλων των άλλων πλατφορμών μάχης που παρέχονται ή έχουν υποσχεθεί μέχρι σήμερα, υπονοεί έντονα ότι ο Ουκρανικός Στρατός συγκέντρωσε τη σημαντική πλειοψηφία όλων των σύγχρονων εργαλείων του για τις δύο επιθέσεις στο Χερσώνα και στο Χάρκοβο. Σημαίνει πως είναι απίθανο να υπάρχουν αρκετά άρματα μάχης, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και αυτοκινούμενα πυροβόλα για να εμποδίσουν τη Ρωσία να συνεχίσει την κίνησή της προς τα δυτικά στο Ντονμπάς και θα μπορούσε να σημαίνει ότι η Ουκρανία δεν έχει επαρκή τρέχουσα δύναμη είτε στο Χερσώνα είτε στο Χάρκοβο για να αμυνθεί σε μια συντονισμένη ρωσική αντεπίθεση. Το μεγάλο ερώτημα: πόση δύναμη πυρός έχει η Ρωσία;
Όσες απώλειες κι αν υπέστησαν οι UAF στις δύο επιθετικές τους κινήσεις, σίγουρα προκάλεσαν σημαντικές απώλειες σε προσωπικό και εξοπλισμό και στους Ρώσους. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν αναφορές (που δεν επιβεβαιώνονται προς το παρόν από τα δυτικά μέσα ενημέρωσης) ότι η Ρωσία έχει μεταφέρει μεγάλο αριθμό τεθωρακισμένων οχημάτων, συμπεριλαμβανομένων των πιο σύγχρονων αρμάτων μάχης T90, στο κατεχόμενο ουκρανικό έδαφος. Η επόμενη πραγματική ένδειξη για το πού θα πάει ο πόλεμος ανακαλύπτει πώς απαντά ο Πούτιν σε αυτές τις επιθέσεις.
Αυξάνονται τα στοιχεία ότι τα ρωσικά στρατεύματα στη Χερσώνα έχουν περιορίσει την επίθεση στην Ουκρανία και έχουν κρατήσει σε μεγάλο βαθμό τις γραμμές. Αφού τα ουκρανικά στρατεύματα έδιωξαν τη Ρωσία από την περιοχή του Χάρκοβο πέρα από το Izyum, οι Ρώσοι γενικά αποκατέστησαν μια σταθερή γραμμή κοντά στο Krasny Leman και κατά μήκος του ποταμού Oskil. Οι Ρώσοι συνεχίζουν να επιτίθενται δυτικά στο Donbas, συνεχίζοντας να σημειώνουν σταδιακή πρόοδο προς το Bahkmut και το Soledar.
Τα μεγάλα ερωτήματα αυτή τη στιγμή: θα επιχειρήσει ο Πούτιν μια υπογραφή απάντησης και θα κλιμακώσει την κλίμακα και το εύρος των επιθέσεων του στην Ουκρανία; Κατασκεύαζε κρυφά θωρακισμένη δύναμη μάχης εκτός επαφής, όπως έκανε ο Ζελένσκι τις εβδομάδες πριν από την επίθεση στο Χάρκοβο, και θα υπάρξει η ξαφνική εμφάνιση ρωσικών αρμάτων μάχης σε ένα απροσδόκητο τμήμα της γραμμής της Ουκρανίας; Σε αυτό το σημείο κανείς δεν ξέρει, αλλά με βάση την ιστορία του, φαίνεται πιο πιθανό, καθώς ο Πούτιν δε θα δεχτεί παθητικά την ταπείνωση που υπέστη όταν ο Ζελένσκι έδιωξε τα στρατεύματά του από την περιοχή του Χάρκοβο. Κάποιο είδος αντιποίνων ή αντεπίθεσης φαίνεται πιθανό.
Ένα εξίσου μεγάλο ερώτημα: θα παράσχει η Δύση, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ουκρανία τον τύπο και τον αριθμό των βαρέων όπλων που ζητούσε ο Zelensky εδώ και μήνες; Για να έχει η Ουκρανία την ευκαιρία να διατηρήσει τη θέση της και αργότερα να έχει ακόμη και τη δυνατότητα να διώξει τη Ρωσία από τη χώρα τους, οι δυτικές χώρες θα πρέπει να παραδώσουν εκατοντάδες σύγχρονα άρματα μάχης, εκτοξευτές πυραύλων, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού και αυτοκινούμενα οβιδοβόλα συμπεριλαμβανομένων πολλών εκατοντάδων από το καθένα – όλα πρέπει να προέρχονται από τα κύρια αποθέματά τους και αναγκαστικά θα αποδυναμώσουν τη δική τους ικανότητα για άμυνα. Δεν είναι σαφές εάν κάποιο δυτικό έθνος θα δεχθεί να κάνει μια τέτοια θυσία.
Τέλος, υπάρχει το διαφαινόμενο ζήτημα του αυξανόμενου οικονομικού κόστους για τους δυτικούς πληθυσμούς καθώς οι κυρώσεις στο ρωσικό πετρέλαιο, φυσικό αέριο και γεωργικά προϊόντα συνεχίζουν να έχουν καταρρακτώδεις συνέπειες σε όλο τον κόσμο. Υπάρχουν ήδη σοβαροί κίνδυνοι πως μπορεί να μην υπάρχει αρκετό αέριο στην Ευρώπη για τη θέρμανση κατοικιών και ηλεκτροδότησης επιχειρήσεων. Επιπλέον, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος ύφεσης, τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ευρώπη. Το αν και πόσο η Δύση θα συνεχίσει να παρέχει στο Κίεβο πλατφόρμες μάχης και οικονομική υποστήριξη είναι άγνωστο.
Η ουσία: υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα για την πορεία του πολέμου, και βραχυπρόθεσμα, καμία πλευρά δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι θα κερδίσει. Όσο περισσότερο συνεχίζεται ο πόλεμος, ωστόσο, τόσο πιο πιθανό είναι η Ρωσία να βγει στην κορυφή, έστω και μόνο επειδή έχει τους περισσότερους πόρους και προσωπικό, κάτι που στην ιστορία του πολέμου συχνά καθορίζει τον νικητή.
Συμπέρασμα
Ολοκληρώνοντας αυτήν την ανάλυση, επιστρέφω ξανά στην αξιολόγησή μου το Μάιο του 2022, επειδή τα θεμελιώδη στοιχεία έχουν αλλάξει ελάχιστα. Παρά τον σημαντικό αριθμό τακτικών τραυμάτων που προκλήθηκαν από τη μία ή την άλλη πλευρά από τότε που ξεκίνησε αυτός ο πόλεμος – η κατάληψη της Μαριούπολης, του Σεβεροντόνετσκ και του Λυσιχάνσκ από τη Ρωσία. Η βύθιση του Μόσκβα από την Ουκρανία, η εισαγωγή των HIMAR και η επιτυχία στην περιοχή του Χάρκοβο – η τάση του πολέμου παραμένει εκπληκτικά σταθερή.
Αυτό που δημοσίευσα το Μάιο ισχύει ακόμα:
Ο πόλεμος είναι μια πολύ δυναμική, απρόβλεπτη υπόθεση, και αυτό που φαίνεται να είναι ορμή από τη μία πλευρά μπορεί συχνά να αντιστραφεί λίγο αργότερα από τον αντίπαλο. Μέχρι αυτό το σημείο, η στρατηγική που φαίνεται να χρησιμοποιούν οι Ρώσοι στην προσπάθειά τους να καταλάβουν το Donbas και να καταστρέψουν τους υπερασπιστές της UAF εκεί σημειώνει πρόοδο. Ωστόσο, είναι πιθανό οι ουκρανικές αντεπιθέσεις στην περιοχή του Χάρκοβο να εκτροχιάσουν τα ρωσικά σχέδια. Ωστόσο… το πιο πιθανό αποτέλεσμα αυτού του αγώνα είναι ότι η Ρωσία θα επικρατήσει στο Ντονμπάς.