Από: antinews.gr
Σύμφωνα με τη φημολογία που όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί, κατά την πρόσφατη επίσκεψη του προέδρου του λιβυκού Κοινοβουλίου, Ακίλα Σαλέχ, στην Τουρκία, η Άγκυρα φέρεται να του υποσχέθηκε ότι θα στηρίξει τον πρωθυπουργό που είναι ο εκλεκτός του Κοινοβουλίου, Μπασάγκα, προκειμένου να αναλάβει τα ηνία της χώρας, με αντάλλαγμα την υπερψήφιση του τουρκο-λιβυκού μνημονίου από το Κοινοβούλιο.
Ως γνωστόν, η Λιβύη βρίσκεται για πολλοστή φορά σε πολιτικό αδιέξοδο, αφού το «στρατόπεδο» του προηγούμενου πρωθυπουργού, Άμπντελχαμίντ Ντμπεϊμπά, αρνείται να παραχωρήσει το πόστο του πρωθυπουργό στον Φατί Μπασάγκα, και δεν του έχει επιτρέψει να εισέλθει στην πρωτεύουσα, Τρίπολη.
Προκειμένου να αρθεί το αδιέξοδο και να γίνει ειρηνικά η εναλλαγή της «κυβέρνησης», η Άγκυρα φέρεται να προσέφερε τις «καλές υπηρεσίες» της ως διαμεσολαβητής ανάμεσα στα αντιμαχόμενα στρατόπεδα της λιβυκής αντιπαράθεσης.
Χθες, στην πρώτη συνεδρίαση του λιβυκού Κοινοβουλίου, ο Ακίλα Σαλέχ θα έπρεπε να δώσει διευκρινίσεις σχετικά με τις επαφές του στην Άγκυρα, καθώς και εάν στην ατζέντα των επαφών του περιλαμβανόταν το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο. Ωστόσο, μία ημέρα πριν, ο ίδιος αναχώρησε για την αιγυπτιακή πρωτεύουσα, Κάιρο.
Να σημειωθεί πως στο παρελθόν το λιβυκό κοινοβούλιο, το οποίο αποτελεί έναν από τους πόλους εξουσίας στη Λιβύη, με έδρα το Τομπρούκ της Ανατολικής Λιβύης και με συμμαχικές σχέσεις με τον «στρατάρχη» Χάφταρ, απέφευγε να ψηφίσει το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο, με αποτέλεσμα αυτό ένα έχει πρόβλημα νομιμοποίησης.
Τώρα, σε μερίδα λιβυκών ΜΜΕ, τα οποία πάντως δεν είναι ιδιαίτερα αξιόπιστα, αφού άγονται και φέρονται από διάφορους πόλους εξουσίας εντός και εκτός Λιβύης, φημολογείται ότι η Άγκυρα ζήτησε από τον Σαλέχ υπερψήφιση του μνημονίου έναντι αναγνώρισης του Μπασάγκα.
Εντός της λιβυκής «πολιτικής» σκηνής, ανάλογα με τα συμφέροντα που εξυπηρετεί ο καθένας πολιτικός και σε ποια σφαίρα εξάρτησης βρίσκεται, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι οποίοι τάσσονται υπέρ του τουρκο-λιβυκού μνημονίου, το οποίο παραβιάζει κατάφωρα και αυθαίρετα τα ελληνικά συμφέροντα.
Πρόσφατα, σε συνέντευξη του υπουργού Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου της Λιβύης, Mohamed Aoun, στο Libya Panorama Channel, ερωτηθείς για το μνημόνιο, είπε: «Εμείς συζητήσαμε με τον πρώην επικεφαλής της Εθνικής Εταιρείας Πετρελαίου, Mustafa Sanalla, να προχωρήσει σε έρευνες σε όλη την επικράτεια, στη στεριά και στη θάλασσα, συμπεριλαμβανομένων των θαλάσσιων περιοχών που περιλαμβάνονται στην συμφωνία».
Ο ίδιος, πάντως, υποστήριξε ότι δεν έχει πλήρη εικόνα του τι περιλαμβάνει το μνημόνιο. «Είναι αλήθεια -είπε- ότι στο υπουργείο Πετρελαίου και Φυσικού Αερίου δεν έχουμε λάβει αντίγραφο της τουρκολιβυκής συμφωνίας. Απ’ ό,τι ακούω, επιτρέπει στη χώρα μας να επωφεληθεί από μεγάλες θαλάσσιες περιοχές και θα είναι προς το συμφέρον των Λίβυων».
Όσον αφορά, επίσης, ενδεχόμενη έξοδο του τουρκικού πλωτού γεωτρύπανου, «Αμπντουλχαμίντ Χαν» στις θαλάσσιες περιοχές που έχουν χαραχθεί με τη συμφωνία Τουρκίας – με την «κυβέρνηση» μαριονέτα της Τρίπολης, στο τέλος του 2019, ανέφερε:
«Πρόκειται για ιστορικές διαφορές μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας, στις οποίες εμείς δεν αναμιγνυόμαστε. Όταν οι Έλληνες ανέθεσαν σε εταιρίες να πραγματοποιήσουν έρευνες στα όρια της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Λιβύης, η αρμόδια διεύθυνση για τα θαλάσσια σύνορα, του υπουργείου Εξωτερικών της Λιβύης αντέδρασε. Το πρόβλημα αυτό, όμως, είναι μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας και δεν περιλαμβάνει τη Λιβύη».
Βέβαια, ο ισχυρισμός του περί ελληνο-τουρκικής διαφοράς είναι η μια όψη του νομίσματος. Η άλλη όψη είναι η Λιβύη, δεδομένου ότι το δεύτερο συμβαλλόμενο μέρος με την Τουρκία είναι η Λιβύη. Και έως τώρα η Λιβύη δεν έχει καταγγείλει το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο ως άκυρο.
Μπορεί, λοιπόν, να υφίσταται ακόμα μια δικλείδα ασφαλείας, το λιβυκό Κοινοβούλιο, αλλά σύσσωμο «πολιτικό» προσωπικό της χώρας, ανεξαρτήτως στρατοπέδου στο οποίο ανήκει, αποφεύγει εδώ και χρόνια συστηματικά να καταγγείλει το τουρκο-λιβυκό μνημόνιο. Κάτι που προκαλεί προβληματισμό, δεδομένης μάλιστα της φημολογίας περί παρασκηνιακών παζαριών Άγκυρας – Ανατολικής Λιβύης.
Από όλο αυτό το σκηνικό, η Ελλάδα δείχνει να είναι απούσα, με την ηγεσία της κυβέρνησης να βρίσκεται σε καλοκαιρινή ραστώνη και να ασχολείται με τη σπαζοκεφαλιά του σκανδάλου των υποκλοπών.