Η ευημερία της Γερμανίας τροφοδοτείται από τη Ρωσία

Conmongt / Pixabay
Στα μέσα Ιουνίου, η Gazprom ανακοίνωσε τεχνικά προβλήματα με τον αγωγό Nord Stream 1. Ο ρωσικός ενεργειακός κολοσσός είπε ότι οι μονάδες συμπιεστών αερίου, κατασκευασμένες από τη γερμανική Siemens, επισκευάζονταν στον Καναδά και δεν μπορούσαν να επιστραφούν στη Ρωσία λόγω των δυτικών κυρώσεων.

Evgeny Tugolukov – επενδυτής, ιδρυτής του ομίλου ιατρικών εταιρειών Medscan - RT.com / Παρουσίαση Freepen.gr

Ως αποτέλεσμα, η ημερήσια ροή του αγωγού μειώθηκε κατά 40% από τις 16 Ιουνίου. Η κατάσταση ώθησε τις χώρες της ΕΕ να προετοιμάσουν σχέδια έκτακτης ανάγκης για να ενισχύσουν την ενεργειακή τους ασφάλεια, επειδή η παγκόσμια βιομηχανία απλώς δεν παράγει αρκετό υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) για να αντικαταστήσει τις ρωσικές προμήθειες φυσικού αερίου.

Ωστόσο, η ιστορία του στροβίλου της Siemens φαίνεται να έχει αίσιο τέλος: ο Καναδάς θα τον επιστρέψει στη Γερμανία και το Βερολίνο θα παραδώσει τον εξοπλισμό στη Gazprom.

Από την ιστορική της επανένωση το 1990, η Γερμανία έχει εξασφαλίσει την ευημερία της με προηγμένη βιομηχανία και τεχνολογίες, οι οποίες με τη σειρά τους οδηγούνται από τη σκληρή δουλειά και το δημιουργικό πνεύμα του λαού της. Ωστόσο, σε μεγάλο βαθμό, η επιτυχία της γερμανικής βιομηχανίας εξασφαλίστηκε από την ενέργεια και τις πρώτες ύλες από τη Ρωσία, γεγονός που έκανε τα προϊόντα της πιο ανταγωνιστικά στην παγκόσμια αγορά.

Αυτή η άτυπη συμμαχία, με πολλούς τρόπους, επέτρεψε στο Βερολίνο να γίνει η ατμομηχανή ολόκληρης της οικονομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έδωσε τη δυνατότητα στη Ρωσία να ξεπεράσει την κρίση της δεκαετίας του 1990 που ακολούθησε την κατάρρευση της ΕΣΣΔ. Την εποχή της καγκελαρίας του Γκέρχαρντ Σρέντερ, οι ρωσο-γερμανικές σχέσεις ήταν ένα πρότυπο αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας.

Από φιλοσοφική άποψη, η μοίρα των δύο χωρών αποτελεί παράδειγμα ιστορικού παραδόξου, όταν τα πράγματα είναι αντίθετα σε σχέση με το πώς θα έπρεπε να είναι. Αυτή τη στιγμή, δεν βρισκόμαστε σε άμεση σύγκρουση, αλλά είναι σαφές ότι το Βερολίνο, μαζί με τους δυτικούς συμμάχους του, έχει συμμετάσχει σε έναν πόλεμο δια αντιπροσώπου με τη Ρωσία. Από αυτό που χτίζεται από τότε που ο Σρέντερ αποχώρησε από το αξίωμα και η διάδοχός του, Άνγκελα Μέρκελ, έως το σήμερα και το πράσινο φως σε μια σειρά από μέτρα που καθορίζουν την πορεία για μια αντιπαράθεση.

Ο «Σιδηρός Καγκελάριος » Ότο φον Μπίσμαρκ, ο ιδρυτής του ενωμένου γερμανικού κράτους, είπε κάποτε προφητικά: «Ένας πόλεμος μεταξύ Γερμανίας και Ρωσίας είναι η μεγαλύτερη βλακεία. Γι' αυτό είναι βέβαιο ότι θα συμβεί». Από τη σκοπιά της αντικειμενικής λογικής, μια στρατηγική συμμαχία μεταξύ των δύο μεγάλων ηπειρωτικών δυνάμεων θα μπορούσε να είναι εγγυητής της ειρήνης και της ευημερίας στην Ευρώπη.

Δυστυχώς, τώρα είναι δύσκολο να συζητήσουμε τις προοπτικές μιας εταιρικής σχέσης, αλλά οι Γερμανοί, ως πρακτικοί άνθρωποι, πάντα σκέφτονται –και μάλιστα μιλούν– για το τι θα συμβεί την επόμενη μέρα μετά από κάποιο ταραχώδες γεγονός. Η διακοπή των δεσμών που έχουν αναπτυχθεί εδώ και δεκαετίες είναι γεμάτη δυσκολίες.

Έτσι, υπάρχει ακόμη ελπίδα ότι μεταξύ των ελίτ των δυτικών χωρών θα επικρατήσει όχι μόνο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, αλλά και μια ορθολογική προσέγγιση, που είναι συνήθως τόσο χαρακτηριστική για τους Γερμανούς. Υπό αυτή την έννοια, το αποτέλεσμα της ιστορίας του αεριοστροβίλου της Siemens μπορεί να θεωρηθεί ως γεγονός ορόσημο. Φυσικά, η εταιρεία παράγει πολύ περισσότερα από τουρμπίνες.

Η ανταλλαγή γνώσεων, εμπειρίας, τεχνολογίας, εξοπλισμού και φαρμακευτικών προϊόντων παίζει τεράστιο ρόλο. Έτσι, οι προσπάθειες απομόνωσης της Ρωσίας όχι μόνο θα οδηγήσουν σε ανθρώπινο πόνο, κάτι που είναι ανήθικο, αλλά και επιβραδύνουν την ανάπτυξη της έρευνας σε πολλούς τομείς. Όπως στην ιατρική, για παράδειγμα, όπου –όπως έδειξε πρόσφατα η πανδημία COVID-19– κάθε μέρα μετράει.

Η συνεργασία σε ανθρωπιστικούς τομείς όπως η υγειονομική περίθαλψη μπορεί να βγάλει τη σχέση μας από το αδιέξοδο που βρίσκεται αυτήν την στιγμή. Η αναβίωση της αλληλεπίδρασης σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν υπάρχει χώρος για αντιπαράθεση, θα βοηθήσει στην ανάπτυξη και των δύο οικονομιών και στην αποκατάσταση της εμπιστοσύνης.

Μην ξεχνάτε ότι ένας ιθαγενής της Κάτω Σαξονίας, ο βαρόνος Karl von Munchausen, ο οποίος υπηρέτησε ως αξιωματικός για τις Ρωσίδες αυτοκράτειρες και μάλιστα συμμετείχε σε έναν από τους ρωσοτουρκικούς πολέμους, ήταν σε θέση (αν, φυσικά, μπορούμε να πιστέψουμε τις ιστορίες του ) να τραβήξει τον εαυτό του, μαζί με το άλογό του, από ένα βάλτο από τα ίδια του τα μαλλιά.

Η Γερμανία χρειάζεται τη Ρωσία και η Ρωσία χρειάζεται τη Γερμανία. Το πιο σημαντικό, μια ασφαλής και ευημερούσα Ευρώπη χρειάζεται και τις δύο να εργάζονται αρμονικά. Η εναλλακτική δεν θα ωφελήσει κανέναν.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail