Του Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι αμφιβολίες για τη γεωπολιτική πίστη της Ινδίας έχουν σταματήσει μια για πάντα: αυτό το κράτος-πολιτισμός βάζει πρώτα τα δικά του συμφέροντα σύμφωνα με τον υπουργό Εξωτερικών Τζαϊσανκάρ, αν και αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι προωθεί τα συμφέροντά του σε βάρος άλλων. Αντίθετα, η Ινδία φιλοδοξεί να διατηρήσει την ισότητα μεταξύ της μονοπολικής παγκόσμιας τάξης φιλελεύθερων-παγκοσμιοποίησης (ULG) της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ και της πολυπολικής συντηρητικής-κυριαρχίας (MCS) υπό την ηγεσία της Ρωσίας και της Κίνας. Η πρώτη μοιράζεται τα συμφέροντα της Ινδίας στη «διαχείριση» της ανόδου της Κίνας, ενώ η δεύτερη ευθυγραμμίζεται με την αποφασιστικότητα του Δελχί να μεταρρυθμίσει σταδιακά τις Διεθνείς Σχέσεις, ώστε να είναι πιο ίσες, δίκαιες και σταθερές.
Τίποτα δεν έχει αλλάξει σε ό,τι αφορά τους δεσμούς της Ινδίας με τους ULGs αφού εξακολουθεί να συμμετέχει στο Quad, αλλά αυτό που είναι αισθητά διαφορετικό τους τελευταίους μήνες είναι ο ρόλος που διαδραματίζει στις προσπάθειες του MCS να ενσωματώσει την Ευρασιατική Χάρτλαντ. Ο Διάδρομος Μεταφορών Βορρά-Νότου (NSTC) μεταξύ της ίδιας, του Ιράν και της Ρωσίας (με το Αζερμπαϊτζάν να αντιπροσωπεύει τη συνεχή χερσαία οδό μεταξύ τους ενώ η Κασπία Θάλασσα είναι η εναλλακτική θαλάσσια διαδρομή) έχει γίνει ο μόνος βιώσιμος διάδρομος εφοδιαστικής της Μόσχας προς την παγκόσμια οικονομία σύμφωνα με τον υπουργό Μεταφορών της χώρας στα τέλη του περασμένου μήνα. Αυτό το γεωοικονομικό γεγονός προσδίδει στην Ινδία, τη νότια άγκυρα του NSTC, πρωτόγνωρη σημασία για τη Ρωσία και συνεπώς την υπόλοιπη Ευρασία.
Όχι μόνο αυτό, αλλά ο κοινός ιρανός εταίρος τους έχει γίνει επίσης η πύλη της Ινδίας στο Αφγανιστάν και την Κεντρική Ασία, η πρώτη από τις οποίες αυτό το κράτος της Νότιας Ασίας έστειλε πρόσφατα διπλωμάτες του για να πραγματοποιήσουν την πρώτη επίσημη συνάντηση με τους Ταλιμπάν από τότε που αυτή η ομάδα επέστρεψε στην εξουσία τον Αύγουστο. Το δεύτερο υπόκειται ολοένα και περισσότερο στην οικονομική επιρροή των Κινέζων αντιπάλων του. Η Ρωσία αναμένει ότι η διευκολυνόμενη από το Ιράν πρόσβαση της Ινδίας στο Αφγανιστάν θα χρησιμεύσει ως εφαλτήριο για το Δελχί που θα εξισορροπήσει γεωοικονομικά το Πεκίνο σε αυτή την ευρύτερη περιοχή, ώστε να μπορέσει η Μόσχα να διατηρήσει την παραδοσιακή της επιρροή εκεί, ειδικά δεδομένης της συναρπαστικής δυνατότητας για κοινά έργα.
Αν ο αναγνώστης ρίξει μια γρήγορη ματιά στο χάρτη, θα δει ότι αυτοί οι δύο γεωοικονομικοί διάδρομοι που διέρχονται από το Ιράν περικλείουν μια ευρεία περιοχή της Ευρασιατικής Χάρτλαντ, κάτι που μιλά για την αυξανόμενη επιρροή της Ινδίας στην υπερήπειρο. Αυτό δε θα ήταν δυνατό εάν το Ιράν δεν συνεργαζόταν στενά με την Ινδία για τον σκοπό αυτό με την ευλογία της Ρωσίας. Αυτές οι τρεις Μεγάλες Δυνάμεις συνειδητοποιούν πόσο χρειάζονται η μία την άλλη κατά τη διάρκεια αυτής της κομβικής στιγμής στην παγκόσμια συστημική μετάβαση στην πολυπολικότητα, όπου οι Διεθνείς Σχέσεις βρίσκονται επί του παρόντος σε μια διπολική ενδιάμεση φάση που χαρακτηρίζεται από την αμερικανική και κινεζικη υπερδύναμη που καταβάλλουν τη μέγιστη επιρροή στο παγκόσμιο σύστημα.
Η Ρωσία, η Ινδία και το Ιράν δε θέλουν να γίνουν οι «κατώτεροι εταίροι» αυτών των δύο, αντίθετα επιδιώκουν να δημιουργήσουν από κοινού έναν τρίτο πόλο επιρροής εντός αυτής της εξελισσόμενης τάξης πραγμάτων, συνεπεία της στενής συνεργασίας μεταξύ τους από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Μόσχας και των άνευ προηγουμένου κυρώσεων της Δύσης ως απάντηση. Το λυχνάρι σε αυτό το παράδειγμα είναι το Ιράν, χωρίς το οποίο οι φιλοδοξίες των πολύ πιο σημαντικών κοντινών εταίρων της Μεγάλης Δύναμης θα ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθούν. Γι' αυτό είναι τόσο σημαντικό να δοθεί προσοχή στο ταξίδι του Υπουργού Εξωτερικών Abdollahian στην Ινδία την επόμενη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια της οποίας αναμένεται να καταγράψει τις λεπτομέρειες της τριμερούς γεωοικονομικής στρατηγικής τους για την ενοποίηση της Ευρασιατικής Χάρτλαντ.
Το κοινό μπορεί να μη γνωρίζει το πλήρες αποτέλεσμα της επίσκεψής του, αλλά κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει ότι θα είναι μια από τις σημαντικότερες διπλωματικές δεσμεύσεις Ιράν-Ινδών εδώ και χρόνια, λαμβάνοντας υπόψη το παγκόσμιο πλαίσιο στο οποίο συμβαίνει. Τίποτα από αυτά δεν είναι για να απορρίψουμε τη σημασία της Κίνας και της Τουρκίας στην ενσωμάτωση της Ευρασιατικής Χάρτλαντ μέσω του Μεσαίου Διαδρόμου τους, αλλά απλώς για να επισημάνουμε ότι η Λαϊκή Δημοκρατία δεν είναι πια η μόνη στη θέση του οδηγού. Η Πρωτοβουλία Belt & Road (BRI) του Πεκίνου θα παραμείνει πάντα ένα από τα πιο ισχυρά οχήματα πολυπολικότητας, αλλά τώρα δεν είναι πλέον το μόνο αφού το NSTC και ο συμπληρωματικός διάδρομος του Chabahar μετατρέπουν την Ινδία σε Ευρασιατική Μεγάλη Δύναμη.
Είναι αυτή η τάση, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο που εκτυλίχθηκε μετά το Νέο Ψυχρό Πόλεμο που θερμάνθηκε δραματικά μετά την έναρξη της ειδικής επιχείρησης της Ρωσίας, που αποτελεί μια από τις πιο απροσδόκητες εξελίξεις τους τελευταίους μήνες. Είναι δύσκολο να υπερεκτιμηθεί ακριβώς πόσο σημαντικό είναι αυτό, καθώς συμβαίνει στην αρχή μιας νέας φάσης στην παγκόσμια συστημική μετάβαση, πράγμα που σημαίνει πως ο αντίκτυπός του είναι πολύ πιο σημαντικός από ό,τι αν όλα αυτά γίνονταν σταδιακά. Λίγοι δεν έχουν ακόμη αναγνωρίσει το ρόλο που είναι έτοιμη να διαδραματίσει η Ινδία στην ολοκλήρωση της Ευρασιατικής Χάρτλαντ, αλλά όσο νωρίτερα το κάνουν, τόσο πιο γρήγορα μπορούν να συμβάλουν στο να βοηθήσουν τον κόσμο να κατανοήσει καλύτερα αυτήν την κεντρική τάση.