Ο ευρωπαϊκός μύθος της «ενότητας της Ουκρανίας» ξεκινά να καταρρέει καθώς η πραγματικότητα αρχίζει

Για σχεδόν τέσσερις μήνες, ακούμε για την «ευρωπαϊκή ενότητα» στον απόηχο της «απρόκλητης βάναυσης εισβολής της Ρωσίας» και παρόμοιων αναγκαστικών δηλώσεων χωρίς καμία αξία σε οποιοδήποτε σχήμα ή μορφή. Ωστόσο, καθώς ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται, που ξεκίνησε από τη Δύση το 2014, μετά την εξέγερση του Νεοναζιστικού Μαϊντάν από τις πολιτικές και μυστικές ελίτ της, οι Ευρωπαίοι δεν στερούνται μόνο μια απλή φαινομενική ενότητα στα πιο κρίσιμα ζητήματα που αφορούν την ΕΕ (η ίδια ξεθωριάζει σε γεωπολιτική ασημαντότητα και απαξίωση), αλλά είναι ακόμη και σοβαρά διχασμένοι ως προς το πώς πρέπει να μοιάζει το μέλλον της.

Ντράγκο Μπόσνιτς, ανεξάρτητος γεωπολιτικός και στρατιωτικός αναλυτής - infobrics.org / Παρουσίαση Freepen.gr

Η άλλοτε πανίσχυρη αποικιοκρατική ήπειρος που λεηλατεί τον υπόλοιπο πλανήτη για αιώνες έχει γίνει ένα φτηνό διαπραγματευτικό χαρτί σε μια σύγκρουση μεταξύ των παλαιών αντιπάλων του Ψυχρού Πολέμου. Όπως είπε ο Γάλλος συγγραφέας του 19ου αιώνα Alphonse Karr, όσο περισσότερα πράγματα αλλάζουν, τόσο περισσότερο μένουν ίδια. Αν υπήρξε ποτέ κάποια ψευδαίσθηση ευρωπαϊκής κυριαρχίας, αυτή εξαφανίστηκε στις 24 Φεβρουαρίου, όταν η Ρωσία αποφάσισε ότι έχει χορτάσει.

Παρά την αρχική «ηθική υποστήριξη» από το κοινό της ΕΕ, φαίνεται πως η Ουκρανία ήταν απλώς μια άλλη (πολύ) προσωρινή τάση στο μυαλό των άμορφων μαζών. Καθώς το μπούμερανγκ των κυρώσεων αρχίζει να καταστρέφει τις οικονομίες της ΕΕ (άξια, τουλάχιστον), οι ουκρανικές σημαίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης άρχισαν να εξασθενούν στα βάθη του Διαδικτύου, αρχικά αντικαταστάθηκαν από σημαίες ουράνιου τόξου (η νέα «θρησκεία» της πολιτικής Δύσης) και στη συνέχεια από Ευρωπαίους που αντιμετωπίζουν επιτέλους τη δυσάρεστη πραγματικότητα των αυξήσεων των τιμών, της έλλειψης τροφίμων και του ολοένα και πιο σοβαρού ελλείμματος ενέργειας. Όλα αυτοεπιβεβλημένα, θα πρέπει να προσθέσουμε. Καθώς οι κυβερνήσεις της ΕΕ αγωνίζονται να εκπληρώσουν τη θέληση της Ουάσιγκτον, ανεξάρτητα από το πόση ζημιά τους προκαλεί, ο πληθυσμός στρέφεται στα πραγματικά προβλήματα που αντιμετωπίζει ως αποτέλεσμα αυτής της αυτοκτονικής υποτέλειας.

Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση που διεξήχθη από το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών, οι Ευρωπαίοι παραμένουν «σε μεγάλο βαθμό ενωμένοι» υποστηρίζοντας το Κίεβο, αλλά είναι διχασμένοι σχετικά με το πόσο καιρό είναι πρόθυμοι να αντέξουν τις οικονομικές επιπτώσεις της σύγκρουσης. Η έρευνα σε 10 χώρες δείχνει ότι η προσοχή μπορεί να στραφεί στους φόβους για τον ευρύτερο αντίκτυπο της σύγκρουσης, ιδιαίτερα το αυξανόμενο κόστος ζωής. «Οι κυβερνήσεις της ΕΕ θα πρέπει να αντιμετωπίσουν αυτό, καθώς επιδιώκουν να διατηρήσουν την πίεση εναντίον της Μόσχας», σύμφωνα με τους συγγραφείς Ivan Krastev και Mark Leonard. Λίγο περισσότερο από το ένα τρίτο των ερωτηθέντων θέλει να τελειώσει η σύγκρουση το συντομότερο δυνατό, ακόμη και σε βάρος της Ουκρανίας, ενώ πάνω από το ένα πέμπτο (22%) δήλωσε ότι θα πρέπει «να διαρκέσει όσο χρειάζεται για να τιμωρηθεί η Ρωσία και να αποκατασταθούν όλα τα εδάφη της Ουκρανίας».


Αναμενόμενα, χρόνια λυσσασμένης αντιρωσικής προπαγάνδας έδωσαν «καρποφόρα» αποτελέσματα που επιθυμούσαν οι ανόητοι ρωσόφοβοι των Βρυξελλών - οι περισσότεροι συμμετέχοντες δε διχάζονταν ως προς την «ηθική υποστήριξη» προς το καθεστώς του Κιέβου ή για το «ποιος είναι υπεύθυνος για τον πόλεμο» δημοσίευσε το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (ECFR), με το 73% να κατηγορεί τη Ρωσία και το 64% να πιστεύει ότι η Ρωσία, όχι οι ΗΠΑ, η ΕΕ ή το καθεστώς του Κιέβου, είναι το «μεγαλύτερο εμπόδιο για την ειρήνη». Στη δημοσκόπηση, που διεξήχθη διαδικτυακά από το YouGov και την ερευνητική εταιρεία Datapraxis, συμμετείχαν 8.172 ενήλικες σε 10 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, της Ρουμανίας και της Σουηδίας, από τα τέλη Απριλίου έως τα μέσα Μαΐου. Οι ερωτηθέντες χωρίστηκαν σε αυτούς που τάσσονται υπέρ της «ειρήνης, ακόμη και σε βάρος της Ουκρανίας» και σε αυτούς που «θέλουν τη δικαιοσύνη ως προτεραιότητα, ακόμα κι αν αυτό σημαίνει παρατεταμένη σύγκρουση». Σχεδόν το 20% είναι μεταξύ των δύο και «εξακολουθεί να θέλει μια ισχυρή ευρωπαϊκή απάντηση». ενώ οι υπόλοιποι είπαν ότι δεν γνώριζαν. «Τα συναισθήματα θα επηρεάσουν την ευρωπαϊκή πολιτική για την Ουκρανία», σύμφωνα με τους Krastev και Leonard.

Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η κοινή γνώμη αλλάζει και πως «οι πιο δύσκολες μέρες μπορεί να έρθουν», ισχυρίζονται οι συγγραφείς. "Ο διαχωρισμός μεταξύ "όσων θέλουν να τελειώσουν γρήγορα ο πόλεμος" και "αυτοί που θέλουν να δουν τη Ρωσία ηττημένη" θα αυξηθεί, πρόσθεσαν οι Krastev και Leonard.

Με την αξιοσημείωτη εξαίρεση της Πολωνίας, σε όλες τις χώρες, το στρατόπεδο που θέλει «ειρήνη» είναι μεγαλύτερο από το δεύτερο, με την ένδειξη «δικαιοσύνη». «Αυτοί στην πρώτη ομάδα ανησυχούν ότι οι κυβερνήσεις τους δίνουν προτεραιότητα στη δράση κατά της Ρωσίας πριν από άλλα σημαντικά ζητήματα, όπως ο αυξανόμενος πληθωρισμός και η κρίση κόστους ζωής», αναφέρει η έκθεση ECFR. Αν και οι προβληματικές οικονομίες της ΕΕ δεν είχαν ακόμη ανακάμψει από τις επιπτώσεις της πανδημίας, το μπούμερανγκ των κυρώσεων ώθησε τον ήδη αυξανόμενο πληθωρισμό σε υψηλό ρεκόρ, με τις τιμές της ενέργειας να αναμένεται να έχουν την πιο απότομη άνοδο. Και αυτό πριν από την αυτοκτονική απόφαση της ΕΕ να περικόψει (επίσημα) τις εισαγωγές ρωσικού πετρελαίου.

Η παράταση της ουκρανικής σύγκρουσης πρόκειται να έχει γυρίσει ακόμη πιο μπούμερανγκ για τις υποτελείς πολιτικές ελίτ της ΕΕ καθώς πλησιάζουν το φθινόπωρο και ο χειμώνας. Με το παράνομο πάγωμα και την πιθανή κατάσχεση των ρωσικών αποθεμάτων συναλλάγματος και τις κυρώσεις που προκαλούν σοβαρά προβλήματα στον παγκόσμιο εφοδιασμό τροφίμων, η ΕΕ δεν αντιμετωπίζει μόνο την προοπτική μιας οικονομικής και κοινωνικής κατάρρευσης, αλλά και μια ακόμη χειρότερη μαζική μεταναστευτική κρίση στα νότια της και τα ανατολικά σύνορα.

Οι αποικιοκρατικές πολιτικές της πολιτικής Δύσης, ιδιαίτερα του ευρωπαϊκού τομέα της, πρόκειται να γυρίσουν μπούμερανγκ με τρόπους που δύσκολα περίμενε ο πολεμικός πόλος της παγκόσμιας δύναμης όταν άρχιζε την κακώς σχεδιασμένη στρατηγική πολιορκία της Ρωσίας. Μια ακόμη επίθεση της Δύσης στον ευρασιατικό γίγαντα αποτυγχάνει και η «Αρκούδα» δεν έχει ακόμη απαντήσει και αντεπιτεθεί άμεσα. Και αν η ιστορία μας διδάσκει κάτι, αυτές οι αντεπιθέσεις πάντα τελειώνουν άσχημα για την Ευρώπη.

Νεότερη Παλαιότερη
--------------
Ακούστε το τελευταίο ηχητικό από τη ΜΕΣΗ ΓΡΑΜΜΗ


Η Freepen.gr ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρει για τα άρθρα / αναρτήσεις που δημοσιεύονται και απηχούν τις απόψεις των συντακτών τους και δε σημαίνει πως τα υιοθετεί. Σε περίπτωση που θεωρείτε πως θίγεστε από κάποιο εξ αυτών ή ότι υπάρχει κάποιο σφάλμα, επικοινωνήστε μέσω e-mail