Γράφει ο Παύλος Αντωνόπουλος, ανεξάρτητος γεωπολιτικός αναλυτής - southfront.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Μία ημέρα μετά την επίσκεψή τους, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε επίσημα το καθεστώς υποψήφιας χώρας στην ΕΕ για την Ουκρανία, κάτι που τελικά χρειάζεται έγκριση και από τα 27 κράτη μέλη του μπλοκ. Ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν δήλωσε κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ της Αγίας Πετρούπολης: «Δεν έχουμε τίποτα εναντίον του. Είναι η κυρίαρχη απόφασή τους να ενταχθούν σε οικονομικές ενώσεις ή όχι… Είναι δική τους υπόθεση, υπόθεση του ουκρανικού λαού».
Η Μόσχα δεν αντιτίθεται στην ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ καθώς το μπλοκ δεν αποτελεί στρατιωτική απειλή, σε αντίθεση με το ΝΑΤΟ. Ο Πούτιν είπε ότι όσον αφορά την οικονομική ολοκλήρωση της Ουκρανίας με την ΕΕ, ήταν επιλογή της και είναι κάτι που έχει ευρεία δημοτικότητα σε όλη την Ευρώπη, ακόμη και μεταξύ των κρατών που δεν είναι μέλη της ΕΕ.
Υπενθυμίζεται ότι το ταξίδι του Μακρόν, του Σολτς, του Ντράγκι και του Ιωάννη στο Κίεβο έρχεται μόλις μια ημέρα μετά την επίσκεψη των υποψηφίων για την ΕΕ Αλβανία, Μαυροβούνιο και Σκόπια, των οποίων οι ηγέτες Έντι Ράμα, Ντρίταν Αμπάζοβιτς και Ντίμιταρ Κοβάτσεφσκι, αντίστοιχα, εξέδωσαν με τον Ζελένσκι. κοινή δήλωση για την υποστήριξη της χορήγησης του καθεστώτος υποψήφιας χώρας για ένταξη στην ΕΕ της Ουκρανίας.
Ωστόσο, εμφανίζονται αναφορές πως οι μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις προσπαθούν να κάνουν τον Zelensky να συνειδητοποιήσει ότι οι εδαφικές παραχωρήσεις είναι μια πραγματικότητα που πρέπει να αποδεχθεί. Είναι πιθανό ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις, παρά τις αδιάκοπες πιέσεις από την Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής, αποδέχονται πως η Ρωσία θα επιτύχει τους στόχους της για την κατάληψη όλων των εδαφών του Λουχάνσκ και του Ντόνετσκ.
Μέχρι πρόσφατα, η ΕΕ πίστευε ότι οι κυρώσεις θα ανάγκαζαν τη Ρωσία να τερματίσει την στρατιωτική της επιχείρηση. Και πάλι, η πραγματικότητα που έχει οριστεί σε αυτές τις κυρώσεις, οι οποίες στο μεσοδιάστημα σίγουρα θα παραμείνουν και ίσως ακόμη και να ενταθούν, δεν θα αποτρέψουν την αποφασιστικότητα της Μόσχας από την επίτευξη των στόχων της.
Με αυτόν τον τρόπο, φαίνεται ότι ο Zelensky δεν έχει άλλη επιλογή από το να αποδεχθεί τη νέα πραγματικότητα πως η Ουκρανία γίνεται και πάλι μια εδαφικά μικρότερη χώρα. Το Κίεβο φαίνεται αποφασισμένο να αψηφήσει αυτό που θέλουν οι Ευρωπαίοι – μια γρήγορη κατάληξη του πολέμου. Εξαιτίας αυτού, ο πόλεμος θα παραμείνει παρατεταμένος, κάτι που θέλει η κυβέρνηση Μπάιντεν.
Σύμφωνα με άρθρο της Washington Post που δημοσιεύθηκε στις 17 Ιουνίου, ένας ανώτερος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, ο οποίος μίλησε υπό τον όρο της ανωνυμίας για να περιγράψει τις συνεχιζόμενες διεθνείς συζητήσεις σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία, είπε: «Αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπάιντεν είχαν συζητήσει την πιθανότητα παρατεταμένης σύγκρουσης με παγκόσμιες δευτερογενείς επιπτώσεις ακόμη και πριν από το Φεβρουάριο, καθώς οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ υπέδειξαν ότι ο Πούτιν ετοιμαζόταν να εισβάλει».
Ο αξιωματούχος είπε πως η κυβέρνηση Μπάιντεν ελπίζει ότι τα νέα όπλα, τα διαδοχικά κύματα κυρώσεων και η διπλωματική απομόνωση της Ρωσίας, θα κάνουν τη διαφορά σε μια τελική κατάληξη του πολέμου κατόπιν διαπραγματεύσεων, μειώνοντας πιθανώς την προθυμία του Πούτιν να συνεχίσει τον αγώνα.
Το πρόβλημα από αυτή την άποψη είναι πως η Μόσχα δεν είναι διπλωματικά απομονωμένη, αλλά μάλλον από τη Δύση. Στην πραγματικότητα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία σάρωσαν τις ευκαιρίες να συναντηθούν με αξιωματούχους των ΗΠΑ νωρίτερα στον πόλεμο και η Ινδία έχει αυξήσει μόνο τις οικονομικές της σχέσεις με τη Ρωσία.
Η Πολωνία και τα κράτη της Βαλτικής υπερασπίζονται ένθερμα την άποψη των ΗΠΑ ότι η Ρωσία είναι απομονωμένη και πρέπει να αντιταχθεί με κάθε ευκαιρία, μια απόφαση που έλαβε η υπόλοιπη ΕΕ αλλά τώρα αισθάνεται τις επιπτώσεις που είχε στην οικονομία και την εσωτερική πολιτική. Για το λόγο αυτό, οι μεγάλοι παίκτες της ΕΕ θέλουν η Ουκρανία να βρει γρήγορα μια διέξοδο από τον πόλεμο χωρίς να το ανακοινώσει δημόσια με άμεσο τρόπο.
Η ΕΕ φαινομενικά αναγνωρίζει τώρα την αδυναμία δημιουργίας ενός αντιρωσικού μετώπου. Η Κίνα δεν επρόκειτο ποτέ να παρασυρθεί σε μια τέτοια θέση, αλλά ίσως το πιο εκπληκτικό ήταν το ευρωπαϊκό σοκ ότι η Ινδία ήταν λιγότερο από ενθουσιώδης στο να καταστρέψει αδικαιολόγητα την στενή συνεργασία της με τη Ρωσία για δεκαετίες.
Ουσιαστικά, ο Ζελένσκι έχει μια επιλογή - να βρει μια ειρήνη με τη Μόσχα και να ανοίξει έναν ενδεχόμενο δρόμο προς την ένταξη στην ΕΕ ή να εκτελέσει τις εντολές των ΗΠΑ για έναν άσκοπο «παρατεταμένο» πόλεμο όταν η Ουκρανία δεν έχει τη δύναμη ή τα μέσα να ανακτήσει τα χαμένα εδάφη, το οποίο με τη σειρά του παρατείνει μόνο τα δεινά και την καταστροφή στη χώρα.
