 |
| paulbr75 / pixabay |
Giulio Meotti - gatestoneinstitute.org / Παρουσίαση Freepen.gr
Το Κατάρ λέει τώρα πως στέκεται «αλληλέγγυο» με την Ευρώπη.
Αλληλεγγύη;
Το Κατάρ είναι ένα ισλαμιστικό κράτος όπου «το Ισλάμ είναι η επίσημη θρησκεία... και η Σαρία είναι η κύρια πηγή νομοθεσίας», υποστηρίζει το σύνταγμά του. Το Κατάρ κυβερνάται ως απόλυτη μοναρχία. Τα πολιτικά κόμματα απαγορεύονται και οι εκλογές είναι ψευδείς και είναι παράνομο να είσαι ομοφυλόφιλος. Σύμφωνα με το Open Doors, υπάρχουν μόνο 18 κράτη στον κόσμο όπου ένας χριστιανός βρίσκεται σε χειρότερη θέση από ό,τι στο Κατάρ. Όσο για τα δισεκατομμύρια ευρώ που έχει ξοδέψει το Κατάρ για την κατασκευή τζαμιών και κορανικών σχολείων στην Ευρώπη, ίσως οι πρωταθλητές του «προοδευτισμού» να αισθάνονται επεκτατικά «διαφορετικοί» με αυτό. Ωστόσο, ακόμη και η εφημερίδα της γαλλικής αριστεράς, Libération, έχει αναφερθεί στο «Κατάρ, χρηματοδότης του ευρωπαϊκού Ισλάμ».
"Το Κατάρ και η Τουρκία είναι οι δύο κύριοι υποστηρικτές της ιδεολογίας των Αδελφών Μουσουλμάνων στον κόσμο", δήλωσε ο Elie Chouraqui στο i24NEWS.
«Παρουσιάστηκαν καλά και ανακηρύχθηκαν προνομιούχοι συνομιλητές του πολιτικού κόσμου που τους υποδέχτηκε με ανοιχτές αγκάλες σε σημείο να τους εμπιστευτεί την εκπαίδευση ιμάμηδων της Γαλλίας».
Την ίδια ώρα που ο υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας πήγε στο σεΐχη για να τον εκλιπαρήσει για περισσότερο φυσικό αέριο, στη Γαλλία ο πρέσβης του Κατάρ έλαβε βραβείο από τον δήμαρχο της Νίκαιας, Κρίστιαν Εστρόζι.
Το Κατάρ υπήρξε εξαιρετικά δραστήριο στη Γαλλία. Το εμιράτο χρηματοδότησε ευγενικά το Ισλαμικό Κέντρο του Villeneuve-d'Ascq και το πρώτο κρατικά χρηματοδοτούμενο σχολείο μουσουλμανικής πίστης της Γαλλίας , το Lycée-Collège Averroès. Δυστυχώς, το Lycée Averroès έγινε σύντομα το επίκεντρο ενός σκανδάλου. Ένας από τους δασκάλους του παραιτήθηκε αφού έγραψε ότι το σχολείο ήταν «ένα εστιακό κέντρο αντισημιτισμού και «προώθησης του ισλαμισμού» στους μαθητές». Εν τω μεταξύ, το Κατάρ έχει χρηματοδοτήσει πολλά τζαμιά στη Γαλλία, συμπεριλαμβανομένου του Μεγάλου Τζαμί του Πουατιέ, το οποίο βρίσκεται κοντά στην περιοχή της Μάχης του Τουρ (επίσης γνωστή ως Μάχη του Πουατιέ), όπου ο Charles Martel, ηγεμόνας των Φράγκων, σταμάτησε τον προελαύνοντα μουσουλμανικό στρατό του Abdul al-Rahman το έτος 732.
Το τζαμί Assalam στη Νάντη και το Μεγάλο Τζαμί του Παρισιού είναι άλλα παραδείγματα γενναιοδωρίας του Κατάρ. Το Κατάρ, στην πραγματικότητα, έχει χρηματοδοτήσει πολλά μεγα-τζαμιά σε όλη την Ευρώπη. Θα μπορούσε κανείς να συγχωρεθεί ακόμη και αν σκεφτεί ότι ο απώτερος στόχος του Κατάρ ήταν να εξισλαμίσει την Ευρώπη. Με τα λόγια ενός τηλεοπτικού ντοκιμαντέρ, είναι ο «πόλεμος επιρροής» του Κατάρ.
"Μήνας της γυναίκας για την πόλη της Νάντης, μια γυναίκα με πέπλο στους δρόμους της πόλης. Απαράδεκτος εφησυχασμός απέναντι στον ισλαμισμό! Αυτή είναι η πραγματική απειλή που κρέμεται πάνω από τη Γαλλία!" είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Eric Ciotti, ανώτερος ηγέτης του κόμματος Les Republicans, περιέγραψε τις δημοτικές διαφημιστικές πινακίδες σε μια μεγάλη πόλη που θεωρεί χαμένη λόγω του εξισλαμισμού.
Η Νάντη είναι η πόλη των Δούκων της Βρετάνης, γεμάτη ιστορία στις εκβολές του Λίγηρα. Η ιστορία της είναι εμβληματική για το πώς βυθίζεται η Ευρώπη. Ο Ivan Rioufol έγραψε στη Le Figaro:
«Όντας δημοσιογράφος στη Νάντη για πολύ καιρό, γνωρίζω πολύ καλά αυτήν την πόλη όπου γεννήθηκα. Όταν έφυγα από τη Νάντη το 1984, ήταν η ίδια ηρεμία, ακόμη και στις παραδοσιακά πιο εργατικές γειτονιές... Οι μετανάστες ήταν μειονότητα... Σήμερα η Νάντη έχει λιβανοποιηθεί και η ιστορία της είναι αυτή της Γαλλίας...
"Το τέμενος Malakoff... έχει 1.200 θέσεις και έχει στήσει έναν μιναρέ 17 μέτρων. Εκτός από αυτό το "τέμενος του καθεδρικού ναού" υπάρχουν άλλα τέσσερα τζαμιά στην πόλη, για να μην αναφέρουμε εκείνα σε γειτονικές κοινότητες. Αυτή η επιρροή του Ισλάμ συνόδευσε τη νέα εγκατάσταση των εργατικών γειτονιών, υπό την ενθάρρυνση των σοσιαλιστικών δήμων».
Σήμερα, μόνο στη Νάντη, υπάρχουν δέκα τζαμιά.
Το τζαμί Assalam χτίστηκε με χρήματα του Κατάρ -- αλλά όχι μόνο. Το τζαμί Assalam», αφηγείται η Le Figaro, «χτίστηκε σε οικόπεδο που πουλήθηκε από τον δήμο, επωφελούμενος από μια «πολιτιστική» συνεισφορά 200.000 ευρώ και εγγύηση δανείου 346.800 ευρώ». Η πόλη χρηματοδότησε τη δική της αυτοκατάκτηση. Και ποιος ήταν ο δήμαρχος της πόλης την εποχή της χρηματοδότησης και της συμφωνίας με το Κατάρ; Jean-Marc Ayrault, δήμαρχος της Νάντης από το 1989 έως το 2012 και σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Γαλλίας από το 2012 έως το 2014 ...
Ο Pierre Vermeren, στο βιβλίο του Déni français (Γαλλική άρνηση), σημείωσε:
"Στη Νάντη, ο Jean-Marc Ayrault άσκησε μια αιγίδα που οδήγησε στην κατασκευή τριών, τεσσάρων κοινοτικών τζαμιών που διανεμήθηκαν μεταξύ των Αδελφών Μουσουλμάνων, του Μαρόκου και της Τουρκίας, καθώς και ενός τεμένους Σαλαφί στα περίχωρα της πόλης του. Κατηγορείται όπως ο πρώην δήμαρχος του Παρισιού, για παράβαση του νόμου περί θρησκευτικής χρηματοδότησης. Στο Μπορντό, ο Alain Juppé (πρώην πρωθυπουργός) ακύρωσε το έργο του Μεγάλου Τζαμί όταν ανακαλύφθηκε ότι τα κεφάλαια προέρχονταν από το Κατάρ και το Αζερμπαϊτζάν..."
Το περιοδικό L'Incorrect εξηγεί πώς τα χρήματα του Κατάρ αλλάζουν το γαλλικό τοπίο.
«Όταν σκέφτεσαι την Αλσατία, φαντάζεσαι χίλια μικρά ανθισμένα χωριά χαμένα στους αμπελώνες στην πλευρά των βουνών Βοσγίων, τα ονόματα των οποίων σου προκαλούν πονοκέφαλο. Είμαστε (προς το παρόν) στη χριστιανική γη, όπως μαρτυρούν τα παρεκκλήσια που δίπλα σε δρόμους και μονοπάτια. Τα τζαμιά όμως φυτρώνουν σαν μανιτάρια μετά τη βροχή ακόμα και σε χωριά με λίγες χιλιάδες κατοίκους. Το φαινόμενο αυτό αποκαλύπτει έναν αργό αλλά σίγουρο εξισλαμισμό αυτής της περιοχής».
Βρισκόμαστε στην περιοχή όπου βρίσκεται η άλλη πρωτεύουσα της ΕΕ, το Στρασβούργο.
"Η ευρωπαϊκή πρωτεύουσα έχει μεταξύ των κτιρίων της το πιο σημαντικό τζαμί στην Ευρώπη, το κέντρο του An-Nour. Το μεγαλύτερο κτίριο του είδους του στη Γαλλία, αυτό το κέντρο δεν είναι απλώς ένας τόπος λατρείας, αλλά ένας πολιτιστικός και πολιτικός χώρος, που χρηματοδοτείται από Κατάρ».
Αυτό δε συμβαίνει μόνο στη Γαλλία. Το Μεγάλο Τζαμί της Κοπεγχάγης έλαβε δωρεά 30 εκατομμυρίων ευρώ από τον Hamad bin Khalifa al Thani, πρώην εμίρη του Κατάρ, ο οποίος είναι επίσης κορυφαίος υποστηρικτής των μουσουλμάνων στο Βέλγιο. Ζητήθηκε επίσης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να διερευνήσει τα τζαμιά του Κατάρ στο Κοσσυφοπέδιο.
Το ρωσικό αέριο δεν είναι δωρεάν. Το φυσικό αέριο του Κατάρ επίσης.
Η γερμανική ιστοσελίδα Tichys Einblick σχολιάζει πως «αντί για τον πόλεμο του Πούτιν θα χρηματοδοτήσουμε την ισλαμική τρομοκρατία». Η άνευ όρων θέληση για ηθική λάμψη έχει επιβλαβείς συνέπειες -- και όλα αυτά επειδή η πυρηνική ενέργεια είναι «χαράμ» (απαγορευμένη).
Ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας Ζίγκμαρ Γκάμπριελ έδωσε μια γεύση από τον σχετικισμό που κυριαρχεί στις άρχουσες τάξεις μας:
«Το Κατάρ δεν απειλεί κανέναν, δε χρηματοδοτεί τρομοκρατικές οργανώσεις, αλλά φιλοξενεί τη Χαμάς και τους Ταλιμπάν κατόπιν αιτήματος των ΗΠΑ (!) για να μπορέσει να διαπραγματευτεί μαζί τους στη Ντόχα. Το Κατάρ είναι απλώς ένας αξιόπιστος εταίρος της Δύσης".
Λίγο πριν από το θάνατό του, ο Christophe de Margerie, ο εκλιπών επικεφαλής του γαλλικού πετρελαϊκού κολοσσού Total, δήλωσε: «Οτιδήποτε μπορεί να αγοραστεί, συμπεριλαμβανομένων των ανδρών, είναι απλώς θέμα τιμής».
Ποια είναι η τιμή της Ευρώπης;
«Αυτό το μικροσκοπικό βασίλειο του Περσικού Κόλπου αναδεικνύεται ως μία από τις καλύτερες ελπίδες της Ευρώπης για απογαλακτισμό από το ρωσικό φυσικό αέριο, σε μια άλλη ένδειξη του πώς ο πόλεμος στην Ουκρανία αλλάζει τις ενεργειακές σχέσεις στον κόσμο», ανέφερε η Wall Street Journal. «Η Γερμανία, η Γαλλία, το Βέλγιο και η Ιταλία βρίσκονται σε συνομιλίες με το Κατάρ για να αγοράσουν υγροποιημένο φυσικό αέριο σε μακροπρόθεσμη βάση», δήλωσαν αξιωματούχοι του Κατάρ και των Ευρωπαίων. Η ΕΕ διέκοψε τον περασμένο μήνα τις αντιμονοπωλιακές έρευνες για την Qatar Petroleum, την κρατική ενεργειακή εταιρεία, ανοίγοντας το δρόμο για τη χώρα να επιδιώξει περισσότερες μακροπρόθεσμες συμβάσεις με την Ευρώπη.
Η Le Figaro αφηγείται μια από αυτές τις εξαιρετικές βραδιές στις οποίες το Κατάρ υποστήριξε τη γαλλική πολιτιστική ελίτ:
"Δεκάδες καλεσμένοι συνέρρευσαν στην Place de l'Étoile... σπίτι της πρεσβείας του Κατάρ. Στα δωμάτια με επιχρυσωμένα πάνελ με μωσαϊκά και τοιχογραφίες άτονων νυμφών, η Αυτού Εξοχότητα Mohamed al-Kuwari βράβευσε τον σκιτσογράφο Jean Plantu και τον Amirouche Laïdi, πρόεδρο της Λέσχης Averroes, με το βραβείο «Αραβική Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ντόχα». Ο πρέσβης βράβευσε τους André Miquel (διάσημο αραβιστή από το Collège de France), Dominique Baudis (συγγραφέα), Bernard Noël (κριτικός τέχνης) και τον ποιητή Adonis. Από τον πρώην Υπουργό Πολιτισμού ο Τζακ Λανγκ στον ιδρυτή της Nouvel Observateur Ζαν Ντάνιελ, συνολικά 66 Γάλλοι πολιτιστικοί παράγοντες έχουν παρασημοφορηθεί από το Κατάρ».
Κοροϊδεύοντας τη συμφωνία με το Κατάρ, η γερμανική εφημερίδα Die Welt έγραψε ειρωνικά:
"Η ανακούφιση στη Γερμανία είναι τεράστια. Τελικά δεν εξαρτώνται πλέον από τις προμήθειες φυσικού αερίου από μια αυταρχικά κυβερνώμενη χώρα που δυσκολεύει τη ζωή των ομοφυλόφιλων και δεν παίρνει πάντα πολύ σοβαρά τα ανθρώπινα δικαιώματα"
Πριν δημιουργηθεί, ωστόσο, η υποψία ότι οι γερμανικοί οικολογικοί-προοδευτικοί κύκλοι εκτοξεύουν τις ευγενείς αρχές τους στη θάλασσα, πρέπει να πούμε πως το Κατάρ είναι πρόθυμο να κάνει μεγάλες παραχωρήσεις στους Γερμανούς «Πράσινους». Το εμιράτο έχει υποσχεθεί να εγκαταστήσει ανεμογεννήτριες στην έρημο και να φιλοξενήσει το επόμενο συνέδριο COP26 σχετικά με το πώς θα δημιουργηθεί ένας «βιώσιμος κόσμος».