southfront.org - Παρουσίαση Freepen.gr
Η εκροή πληθυσμού συνεχίζεται. Πολλές βασικές επιχειρήσεις της χώρας έκλεισαν. Σε ορισμένες περιοχές, η εαρινή σπορά διακόπηκε πλήρως.
Στις 22 Απριλίου, ο Μπόρις Τζόνσον γνωμοδότησε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία θα συνεχιστεί μέχρι το 2023. Αυτή η φιλοδοξία ακολουθεί τις επιθυμίες των νεοφιλελεύθερων παγκοσμιοποιητών, οι οποίοι έχουν τρεις κύριους τακτικούς στόχους:
- Να μην δοθεί η ευκαιρία στους πατριώτες αντιπάλους τους στις ΗΠΑ να εκδιώξουν τον Μπάιντεν, δικαιολογώντας την τρέχουσα κατάσταση με μια άμεση «εξωτερική απειλή» για την ευημερία των πολιτών των ΗΠΑ, επί του παρόντος με τη ρωσική απειλή και περαιτέρω με την κινεζική, εάν χρειαστεί;
- Να εξαντλήσει τη Ρωσία όσο το δυνατόν περισσότερο πριν από τον εκλογικό κύκλο 2023-2024, όταν ο Πούτιν σίγουρα δε θα μπορεί να παραμείνει στην εξουσία λόγω της ηλικίας του και της αρνητικής κοινής γνώμης που προκαλείται από τα συνεχή μέτρα της ομάδας του.
- Να επιφέρει ανεπανόρθωτο πλήγμα στον πληθυσμό της εύφορης Ουκρανίας καίγοντας το πιο ενεργό μέρος της στον πόλεμο με τη Ρωσία. Αυτό είναι το πιο σημαντικό έργο σε ιστορική προοπτική. Αυτό απέτυχε να εφαρμόσει το Βερολίνο (Ο Χίτλερ) τη δεκαετία του '40, αλλά αυτό που εφαρμόζει με επιτυχία τώρα η Ουάσιγκτον. Η προπαγάνδα και τα χρήματα στο Διαδίκτυο αποδείχθηκαν πιο αποτελεσματικά από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τις σφαγές και τα καμένα χωριά. Αν και η εμπειρία έχει αποδείξει ότι το πρώτο δεν ακυρώνει το δεύτερο.
Από την πλευρά τους, οι Ευρωπαίοι έχουν βρεθεί σε εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Εάν ο πόλεμος διαρκέσει μέχρι το φθινόπωρο του 2022 ή τον χειμώνα του 2023, τα τρέχοντα προβλήματα της ΕΕ θα κλιμακωθούν σε μια πλήρη κρίση που θα περιπλέκεται από τις ροές προσφύγων από την Ουκρανία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή.
Ο πληθωρισμός σίγουρα θα ξεπεράσει το 10%, ακόμη και στις πιο βιομηχανικές χώρες της ΕΕ. Το ζήτημα των ελλείψεων τροφίμων και ενέργειας θα γίνει οξύ για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού.
Ταυτόχρονα, λιμός και τσουχτερό κρύο θα έρθουν στην Ουκρανία, την οποία η ευρωπαϊκή προπαγάνδα αναγνώρισε ως το κύριο φυλάκιο αντίστασης ενάντια στους «ανατολικούς βαρβάρους».
Τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης θα αναπαράγουν τις τρομερές ιστορίες από το Ανατολικό Μέτωπο και τα δεινά των Σλάβων. Είναι πιθανό ότι το κύριο θέμα θα είναι η παγκόσμια αδικία καθώς οι Ρώσοι βάρβαροι ελέγχουν ένα μεγάλο μέρος των πόρων που θα έπρεπε να εξυπηρετούν ολόκληρη την «Πολιτισμένη Ανθρωπότητα», με άλλα λόγια το αγγλοσαξονικό κατεστημένο (ASJ).
Δεν πρόκειται να κάνουμε καμία δήλωση εδώ. Αυτό είναι ξεκάθαρο σχεδόν σε όλους. Γι' αυτό η Γερμανία λέει πως δε θα προμηθεύσει βαριά όπλα στην Ουκρανία. Γι' αυτό στη Γαλλία η λέξη «Ρωσία» χρησιμοποιείται πιο συχνά από τη «Γαλλία» κατά τις προεκλογικές συζητήσεις.
Ένα μεγάλο μέρος των ελίτ στις ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας, δεν είναι ανεξάρτητες. Δεσμεύονται όχι τόσο από τα ίδια τα χρήματα, αλλά από τις λεγόμενες «οικογενειακές τους αξίες».
Παρεμπιπτόντως, αυτό ήταν το σύνθημα του ρωσικού γίγαντα φυσικού αερίου Gazprom. Στις δεκαετίες 2000 και 2010, ο όρος «οικογενειακές αξίες» συνδέθηκε έντονα στο ρωσικό χώρο πληροφοριών με την οικονομική ευημερία της φιλοδυτικής ολιγαρχίας και όχι με την ιδέα της επιχείρησης «μαμά-μπαμπάς-παιδιά».
Θα χαιρόμασταν αν οι αναγνώστες μας μπορούσαν να εξηγήσουν πώς θα μπορούσε να αξιολογηθεί διαφορετικά το παγκόσμιο ολιγαρχικό οικονομικό μοντέλο που βλέπουμε αυτήν την στιγμή, το οποίο υπαγορεύει πολέμους και βάσανα σε όλο τον κόσμο.
Επιστροφή στον πόλεμο στην Ουκρανία. Η τρέχουσα κατάσταση των πραγμάτων γίνεται δύσκολο να εξηγηθεί μόνο με αναφορές από τις πρώτες γραμμές.
Ο ρωσικός στρατός έχει ένα προφανές πλεονέκτημα στην πρώτη γραμμή και προκαλεί σημαντικές ζημιές στους αντιπάλους του σε καθημερινή βάση.
Από στρατιωτική σκοπιά, γινόμαστε μάρτυρες αλλαγής τακτικής από ραγδαίες νίκες με άλματα και όρια στη συστηματική καταστροφή εχθρικών δυνάμεων και μέσων. Ωστόσο, οι αντιφατικές πολιτικές δηλώσεις της Μόσχας έχουν αρνητικό αντίκτυπο στο ηθικό των μονάδων της Ρωσίας, της DPR και της LPR. Η ηθική και ψυχολογική κατάσταση των στρατιωτών της AFU (Ενοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας) είναι σε πολύ χειρότερη κατάσταση, κάτι που αντικατοπτρίζεται στο γεγονός ότι πολλές εκατοντάδες Ουκρανοί στρατιώτες έχουν ήδη παραδοθεί χωρίς μάχη. Καμία πλευρά δεν ήταν προετοιμασμένη για πόλεμο τέτοιας κλίμακας και έντασης.
Ταυτόχρονα, καμία πλευρά δεν είναι πρόθυμη ή σε θέση να επιτύχει ειρήνη μέσω διπλωματικών διαπραγματεύσεων. Το κατεστημένο της Ουάσιγκτον δεν θα επιτρέψει στο Κίεβο να το κάνει αυτό. Με τη σειρά του, η ελευθερία δράσης του Κρεμλίνου περιορίζεται από την κοινή γνώμη και τον κίνδυνο κατάρρευσης της χώρας, εάν οι διαπραγματεύσεις οδηγήσουν στην ανάγκη εγκατάλειψης του εδάφους της DPR και του LPR και θέσουν υπό αμφισβήτηση το καθεστώς της Κριμαίας.
Επιπλέον, είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι ακόμη και αν η Μόσχα συμφωνήσει με όλες τις απαιτήσεις της Δύσης, οι κυρώσεις θα αρθούν και η κατάσταση θα επανέλθει στο status quo όπως πριν από την έναρξη της ρωσικής στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία. Ακόμη και η αλλαγή του πολιτικού καθεστώτος στη Ρωσία δε θα βοηθήσει. Η Ρωσία θα πιεστεί μέχρι το τέλος, δηλαδή έως ότου καταστραφεί η κρατικότητά της και χωριστεί το έδαφός της σε μικρά κομμάτια. Αυτό δηλώνει τόσο το Κίεβο όσο και απευθείας το κατεστημένο του ASJ. Ωστόσο, η κατάρρευση της Ρωσίας δε θα οδηγήσει σε ειρήνη. Το ένα ή το άλλο από τα πρόσφατα ανεξάρτητα κράτη θα υποστεί επίθεση από το εθνικιστικό καθεστώς στο Κίεβο και υπάρχει πιθανότητα 99% να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα ως απάντηση.
Έτσι, σωρευτικές συνθήκες, από την κατάσταση στην πρώτη γραμμή στην Ουκρανία μέχρι την παγκόσμια οικονομική και κοινωνική κατάσταση, υποδηλώνουν ότι ένας πόλεμος πλήρους κλίμακας στην Ευρώπη είναι σχεδόν αναπόφευκτος. Αυτό έχει ήδη συμβεί αρκετές φορές στην παγκόσμια ιστορία, όταν οι διαδικασίες κρίσης βγήκαν από τον έλεγχο των ανθρώπων και αναπτύχθηκαν σύμφωνα με τα δικά τους πρότυπα.
Ίσως υπάρχει μια τελευταία ευκαιρία να σταματήσει η καταστροφή εάν η Γερμανία και η Γαλλία τολμήσουν να ενωθούν σε ένα ανεξάρτητο μέτωπο, υπερασπίζοντας την κυριαρχία τους και τις ζωές των λαών τους. Μια πολύ μικρή ευκαιρία.