 |
| robertwaghorn / Pixabay |
Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία με το πρόσχημα της αποναζιστικοποίησης μεταξύ των άλλων στην διευρυμένη, καταστροφική και ατελέσφορη Ρωσική ατζέντα, έφερε το αντίθετο αποτέλεσμα από το επιδιωκόμενο για τους Ρώσους.
Του Στέλιου Φενέκου
υποναυάρχου ε.α. - Προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Την νομιμοποίηση των ναζιστικών ταγμάτων στην συνείδηση πολλών ανθρώπων στην Ουκρανία αλλά κι εκτός αυτής, που δεν αντιλαμβάνονται την έννοια της Οργάνωσης και της Διοίκησης στις Ένοπλες Δυνάμεις κάθε χώρας και των συγκρούσεων διαφορετικών κέντρων ισχύος που ακολουθούν μετά από κάθε πόλεμο.
Σε ένα αμυντικό πόλεμο για την σωτηρία της πατρίδας του κάθε πολίτης της χώρας μπορεί να πολεμήσει με αυτοθυσία και αυταπάρνηση, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, ψυχισμού, μορφοτυπικών χαρακτηριστικών, εκπαίδευσης, επαγγέλματος κλπ.
Και ο κρατικά οργανωμένος λαϊκός στρατός με την πολυχιλιετή εμπειρία που κουβαλάει, μπορεί και εντάσσει τον καθένα στις τάξεις του, ελέγχοντας σε μεγάλο βαθμό ατομικές συμπεριφορές και δράσεις, ώστε να είναι συμβατές με τις πολιτικές κατευθύνσεις και τις στρατιωτικές εντολές στο πεδίο της μάχης.
Όταν όμως δημιουργούνται αυτοδιοίκητα σώματα, οργανωμένα από μία διοίκηση που υπηρετεί π.χ. μία ακραία ιδεολογία ή δόγμα (π.χ. ασασσίνοι, φασίστες, τζιχαντιστές, σταυροφόροι), ή ίδιον συμφέρον (π.χ. μισθοφόροι) και οργανώνεται με αυτόν τον σκοπό και με μέλη που είναι ενταγμένα σε αυτήν την ιδεολογία, τότε δημιουργούνται αδυναμίες ελέγχου των δράσεων τους όσον αφορά τον πολιτικό σκοπό, την σύννομη δράση τους, τις αρχές και το δίκαιο του πολέμου, την διαχείριση των αιχμαλώτων, τις ανθρωπιστικές καταστροφές που επιφέρουν, κλπ.
Και εάν σε αυτά όλα προσθέσουμε και το χάος, την απροβλεπτότητα, την τάση για κλιμάκωση και απανθρωπιά που δημιουργεί ένας πόλεμος, την ανάδειξη των χειρότερων πλευρών της ανθρώπινης φύσης (ακόμη όμως και οργανωμένοι στρατοί ιστορικά, αλλά και στην Ουκρανία οι Ρωσικές δυνάμεις, έχουν καταλήξει να κλιμακώνουν και να κάνουν εγκλήματα πολέμου), αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι μόνο επαγγελματικά οργανωμένοι στρατοί, από τον καιρό της ειρήνης με σωστή βάση εκπαίδευσης, οργάνωσης και διοίκησης, με Δημοκρατικό πολιτικό έλεγχο μπορούν να ελέγξουν όλους αυτούς τους παράγοντες που μπορεί να επιβαρύνουν την ήδη υπάρχουσα τάση απώλειας του ελέγχου, κλιμάκωσης και κατακρήμνισης των καλών στοιχείων της ανθρώπινης φύσης.
Και μόνο τέτοιοι στρατοί μπορούν να εντάξουν ομαλά επίστρατους πολίτες κάθε ιδεολογίας, δόγματος, επαγγέλματος, κλπ ατομικά στις τάξεις του και να μπορούν να ελέγξουν σε μεγάλο βαθμό τις συμπεριφορές τους στην μάχη (και όχι ως αυτοδιοικούμενη και ανεξάρτητη συλλογικότητα, οργανωμένη επί τη βάσει ιδεολογίας, δόγματος κλπ, όπου ο έλεγχος καθίσταται αν όχι αδύνατος, τότε εξαιρετικά δύσκολος).
Το κακό είναι ότι μετά από κάθε πόλεμο αυτές οι οργανωμένες συλλογικότητες, διεκδικούν το μερίδιο ισχύος που θεωρούν ότι τους αναλογεί στην νέα κατάσταση κατανομής ισχύος που διαμορφώνεται στο κράτος τους. Και όπως μας έχει δείξει κατά κανόνα θα λέγαμε η ιστορία, εκφράζουν αξιώσεις καταναγκαστικής ισχύος, με καθόλου Δημοκρατικές επιδιώξεις.
Χθες είδαμε στην Ελληνική Βουλή την προσπάθεια από τον Ζελένσκυ νομιμοποίησης στην συνείδησή μας των ταγμάτων Αζόφ (Ελληνικής καταγωγής που πολεμούν ενταγμένοι στα τάγματα).
Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα γι’ αυτά, αν κάποιος ανατρέξει σε επίσημες εκθέσεις στο State Department, στις πληροφορίες του ΝΑΤΟ, στις πληροφοριακές εκθέσεις της ΕΕ, στις εκθέσεις πληροφοριών της Γερμανίας, αλλά και σε επώνυμες αναφορές, καταγγελίες, βίντεο και έγκυρες δημοσιεύσεις, θα δει τι ακριβώς είναι τα τάγματα Αζόφ.
Και ναι, μπορεί σήμερα να πολεμούν τα τάγματα Αζόφ για την πατρίδα τους, όμως είναι σφάλμα η νομιμοποίησή τους από την Ουκρανική κυβέρνηση ως συλλογικότητα εθνοφυλακής, που δρα με δική της οργάνωση και διοίκηση και όχι η ατομική ένταξή τους στις αμυνόμενες δυνάμεις του συνόλου του Ουκρανικού στρατού.
Το γιατί και τα προβλήματα που δημιουργούνται, αναλύθηκαν επαρκώς πιο πάνω και εμείς στην Ελλάδα έχουμε κακή εμπειρία από τέτοια τάγματα.
Το μεγάλο πρόβλημα θα φανεί ακόμη πιο διογκωμένο στην Ουκρανία μετά τον πόλεμο όταν θα συγκρούονται οι διάφορες φατρίες για την νέα κατανομή ισχύος. Και αυτά τα τάγματα θα είναι τα πλέον οργανωμένα, εξοπλισμένα σαν αστακοί και νομιμοποιημένα στην συνείδηση του κόσμου αλλά και της παρούσης ηγεσίας τους αφού αυτή δεν δίστασε να το επιδιώξει, παρουσιάζοντάς τους ( ο ένας κουκουλοφόρος με την βούλα αποδοχής) χθες στο Ελληνικό κοινοβούλιο.
Και τότε η Ουκρανία θα κινδυνεύει να πάει σε εμφύλιο πόλεμο εάν στην σύγκρουση ισχύος που θα υπάρξει, η κυβέρνηση που θα υπάρχει ή θα εκλεγεί θελήσει να απαλλαγεί από αυτούς και να τους αφοπλίσει. Εάν δε το κάνει, τότε ο έλεγχος της χώρας θα περάσει σε αυτούς με όλες τις δυσάρεστες επιπτώσεις.
Όπως βλέπουμε η Ρωσία με την εγκληματική και βλακώδη επίθεσή της, όχι μόνο δεν καταφέρνει τους διευρυμένους πολιτικούς σκοπούς της, αλλά με την καταστροφή που έφερε, την ανθρωπιστική κρίση, τις ακρότητες μεταξύ των αμάχων, τα χιλιάδες θύματα και εκατομμύρια πρόσφυγες που δημιούργησε, πολύ φοβάμαι ότι ωθεί την αυριανή Ουκρανία στην αγκαλιά των οργανωμένων τμημάτων των ταγμάτων Αζόφ (που θα χρησιμοποιήσουν το όχημα του Ουκρανικού εθνικισμού για να το συνταιριάξουν με τα ναζιστικά ιδεώδη τους).
Οι οποίοι σημειωτέον, όπως υπάρχουν πολλές έγκυρες πληροφορίες εκπαιδεύουν από πριν παιδιά για να ενταχθούν στις τάξεις τους. Και ο πόλεμος γι αυτούς τους δίνει την δυνατότητα να προσελκύσουν και πολλά άλλα ακόμη παιδιά και νέους που θα μισούν τους Ρώσους και την κοινωνία για τις απώλειες των δικών τους και της παιδικής τους ηλικίας (πολύ φοβάμαι ότι δεν θα γλυτώσουν από αυτήν την μήνιν η ΕΕ, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ-έτσι και αλλιώς αφού δεν θα μπορούν να μπουν σε αυτό κινδυνεύει να δαιμονοποιηθεί από την κυβέρνηση της Ουκρανίας στην συνείδηση των Ουκρανών).
Μεγάλος επίσης κίνδυνος θα είναι η ανεξέλεγκτη διασπορά αυτών των οπλικών συστημάτων (και ραδιενεργών υλικών που εκλάπησαν) που μπορούν να πωληθούν από τον οιοδήποτε και να χρησιμοποιηθούν σε αστικές επιθέσεις και κατά συγκεκριμένων στόχων από τρομοκρατικές ομάδες και προβοκάτορες κάθε είδους (φανατικούς δογματικούς, ναζιστές, τζιχαντιστές, ψυχικά άρρωστους κλπ).
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
Γι αυτό επιμένω και θα επιμένω!
Όσο πιο γρήγορα τελειώσει ο πόλεμος τόσο καλύτερα για την Ουκρανία και για ολόκληρο τον κόσμο. Όσο πιο συγκροτημένα εμπλακούν με ρεαλιστικό ειρηνευτικό σχέδιο η ΕΕ και οι ΗΠΑ, τόσο πιο σταθερή θα είναι η μεταβατική περίοδος και τόσο καλύτερα θα μειωθούν και ει δυνατόν θα ελεγχθούν οι προαναφερθέντες κίνδυνοι.
Όσον αφορά την χώρα μας, ο πρόεδρος της Βουλής δεν αντέδρασε χθες ως ώφειλε ώστε να μην αφήσει να μιλήσουν οι δύο αυτόκλητα προσκληθέντες από τον Ζελένσκυ. Σε κάθε περίπτωση ώφειλε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους με κάποια άμεση εξισορροπητική δήλωση.
Όπως είδαμε και στην Κύπρο, ο Ζελένσκυ τους έγραψε στα παλιά του παπούτσια κι έκλεισε την σύνδεση για να μην ακούσει τα όσα πολύ σωστά έλεγε η πρόεδρος του Κυπριακού Κοινοβουλίου για την εισβολή της Τουρκίας και τα κατεχόμενα επί 40 χρόνια.
Όμως ο διχασμός της κοινωνίας μας σε Ουκρανόφιλους και Ρωσόφιλους με τον ΝεοΜακαρθισμό που φανερώθηκε έντονος, είναι εσφαλμένος και δεν μας βοηθάει ως κοινωνία αλλά και ως πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης ώστε να λαμβάνουμε σωστές αποφάσεις για την χώρα μας. Γιατί οι σημαντικότεροι παράγοντας σε κάθε δράση εξωτερικής πολιτικής είναι να μπορείς να βάζεις προτεραιότητες και η προστασία των ζωτικών συμφερόντων σου.
Η απέλαση των Ρώσων διπλωματών, ενώ οι ΗΠΑ αλλά και πολλές άλλες χώρες δεν το έκαναν. Και όσες το έκαναν (Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Δανία Ολλανδία, Σουηδία, Πολωνία, Σλοβακία, Τσεχία, Ρουμανία, Πορτογαλία) απέλασαν μέρος του διπλωματικού προσωπικού της Ρωσίας διότι ενέχετο σε δράσεις κατασκοπίας και εσωτερικής παρέμβασης στις χώρες.
Εμείς τους απελάσαμε ως πρόσωπα "αρεστά", χωρίς καμία παραπάνω τεκμηριωμένη αιτιολογία. Εάν είναι στο πλαίσιο κυρώσεων προς την Ρωσία θα το καταλάβαινα εάν ήταν συλλογική απόφαση οι κυρώσεις της ΕΕ ή του ΝΑΤΟ και μετείχαν και οι ΗΠΑ σε αυτές. Όμως εμείς σε ποιο πλαίσιο τους απελάσαμε;
Και μην μου πει κάποιος αυτά δεν ανακοινώνονται, γιατί σε μία Δημοκρατία που σέβεται τους θεσμούς ανακοινώνονται και μάλιστα με επαρκή σαφήνεια.
ΣΗΜ:
(1) Όταν το Υπεξ απέλασε το 2018 δύο Ρώσους διπλωμάτες, το έκανε για λόγους παρέμβασής τους σε θέματα εθνικής ασφάλειας όπως ανακοινώθηκε τότε και βασιζόταν σε στοιχεία, με συγκεκριμένες αποδείξεις παράνομης και παράτυπης δραστηριότητας Ρώσων αξιωματούχων και πολιτών στο εσωτερικό της χώρας.
(2) Άκουσα τον ακροδεξιό κάποτε και σήμερα όψιμο δημοκράτη Άδωνη να επιτίθεται σε όσους επέκριναν το ότι δεν υπήρξε αντίδραση στην ομιλία κουκουλοφόρων και άγνωστων προσώπων στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και να τους χαρακτηρίζει Ρωσόφιλους. Η φασιστική αυτή αντίληψη, ότι "εάν δεν συμφωνείς με όλα (ακριβώς) όσα λέω και κάνω, τότε είσαι με τον αντίπαλο και άρα σου επιτίθεμαι σκαιότατα", είναι χαρακτηριστικό φασιστικών νοοτροπιών και εκφράζονται με ευκολία από όσους έχουν ήδη το μικρόβιο μέσα τους.
Καθαροί και αγνοί Δημοκράτες (ως στάση ζωής όχι κατά δήλωση) δεν επικαλούνται ποτέ τέτοια φασιστικά μηδενιστικά και ατεκμηρίωτα επιχειρήματα.
Του Στέλιου Φενέκου
υποναυάρχου ε.α. - Προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Την νομιμοποίηση των ναζιστικών ταγμάτων στην συνείδηση πολλών ανθρώπων στην Ουκρανία αλλά κι εκτός αυτής, που δεν αντιλαμβάνονται την έννοια της Οργάνωσης και της Διοίκησης στις Ένοπλες Δυνάμεις κάθε χώρας και των συγκρούσεων διαφορετικών κέντρων ισχύος που ακολουθούν μετά από κάθε πόλεμο.
Σε ένα αμυντικό πόλεμο για την σωτηρία της πατρίδας του κάθε πολίτης της χώρας μπορεί να πολεμήσει με αυτοθυσία και αυταπάρνηση, ανεξαρτήτως ιδεολογίας, ψυχισμού, μορφοτυπικών χαρακτηριστικών, εκπαίδευσης, επαγγέλματος κλπ.
Και ο κρατικά οργανωμένος λαϊκός στρατός με την πολυχιλιετή εμπειρία που κουβαλάει, μπορεί και εντάσσει τον καθένα στις τάξεις του, ελέγχοντας σε μεγάλο βαθμό ατομικές συμπεριφορές και δράσεις, ώστε να είναι συμβατές με τις πολιτικές κατευθύνσεις και τις στρατιωτικές εντολές στο πεδίο της μάχης.
Όταν όμως δημιουργούνται αυτοδιοίκητα σώματα, οργανωμένα από μία διοίκηση που υπηρετεί π.χ. μία ακραία ιδεολογία ή δόγμα (π.χ. ασασσίνοι, φασίστες, τζιχαντιστές, σταυροφόροι), ή ίδιον συμφέρον (π.χ. μισθοφόροι) και οργανώνεται με αυτόν τον σκοπό και με μέλη που είναι ενταγμένα σε αυτήν την ιδεολογία, τότε δημιουργούνται αδυναμίες ελέγχου των δράσεων τους όσον αφορά τον πολιτικό σκοπό, την σύννομη δράση τους, τις αρχές και το δίκαιο του πολέμου, την διαχείριση των αιχμαλώτων, τις ανθρωπιστικές καταστροφές που επιφέρουν, κλπ.
Και εάν σε αυτά όλα προσθέσουμε και το χάος, την απροβλεπτότητα, την τάση για κλιμάκωση και απανθρωπιά που δημιουργεί ένας πόλεμος, την ανάδειξη των χειρότερων πλευρών της ανθρώπινης φύσης (ακόμη όμως και οργανωμένοι στρατοί ιστορικά, αλλά και στην Ουκρανία οι Ρωσικές δυνάμεις, έχουν καταλήξει να κλιμακώνουν και να κάνουν εγκλήματα πολέμου), αντιλαμβάνεται ο καθένας ότι μόνο επαγγελματικά οργανωμένοι στρατοί, από τον καιρό της ειρήνης με σωστή βάση εκπαίδευσης, οργάνωσης και διοίκησης, με Δημοκρατικό πολιτικό έλεγχο μπορούν να ελέγξουν όλους αυτούς τους παράγοντες που μπορεί να επιβαρύνουν την ήδη υπάρχουσα τάση απώλειας του ελέγχου, κλιμάκωσης και κατακρήμνισης των καλών στοιχείων της ανθρώπινης φύσης.
Και μόνο τέτοιοι στρατοί μπορούν να εντάξουν ομαλά επίστρατους πολίτες κάθε ιδεολογίας, δόγματος, επαγγέλματος, κλπ ατομικά στις τάξεις του και να μπορούν να ελέγξουν σε μεγάλο βαθμό τις συμπεριφορές τους στην μάχη (και όχι ως αυτοδιοικούμενη και ανεξάρτητη συλλογικότητα, οργανωμένη επί τη βάσει ιδεολογίας, δόγματος κλπ, όπου ο έλεγχος καθίσταται αν όχι αδύνατος, τότε εξαιρετικά δύσκολος).
Το κακό είναι ότι μετά από κάθε πόλεμο αυτές οι οργανωμένες συλλογικότητες, διεκδικούν το μερίδιο ισχύος που θεωρούν ότι τους αναλογεί στην νέα κατάσταση κατανομής ισχύος που διαμορφώνεται στο κράτος τους. Και όπως μας έχει δείξει κατά κανόνα θα λέγαμε η ιστορία, εκφράζουν αξιώσεις καταναγκαστικής ισχύος, με καθόλου Δημοκρατικές επιδιώξεις.
Χθες είδαμε στην Ελληνική Βουλή την προσπάθεια από τον Ζελένσκυ νομιμοποίησης στην συνείδησή μας των ταγμάτων Αζόφ (Ελληνικής καταγωγής που πολεμούν ενταγμένοι στα τάγματα).
Δεν χρειάζεται να πω περισσότερα γι’ αυτά, αν κάποιος ανατρέξει σε επίσημες εκθέσεις στο State Department, στις πληροφορίες του ΝΑΤΟ, στις πληροφοριακές εκθέσεις της ΕΕ, στις εκθέσεις πληροφοριών της Γερμανίας, αλλά και σε επώνυμες αναφορές, καταγγελίες, βίντεο και έγκυρες δημοσιεύσεις, θα δει τι ακριβώς είναι τα τάγματα Αζόφ.
Και ναι, μπορεί σήμερα να πολεμούν τα τάγματα Αζόφ για την πατρίδα τους, όμως είναι σφάλμα η νομιμοποίησή τους από την Ουκρανική κυβέρνηση ως συλλογικότητα εθνοφυλακής, που δρα με δική της οργάνωση και διοίκηση και όχι η ατομική ένταξή τους στις αμυνόμενες δυνάμεις του συνόλου του Ουκρανικού στρατού.
Το γιατί και τα προβλήματα που δημιουργούνται, αναλύθηκαν επαρκώς πιο πάνω και εμείς στην Ελλάδα έχουμε κακή εμπειρία από τέτοια τάγματα.
Το μεγάλο πρόβλημα θα φανεί ακόμη πιο διογκωμένο στην Ουκρανία μετά τον πόλεμο όταν θα συγκρούονται οι διάφορες φατρίες για την νέα κατανομή ισχύος. Και αυτά τα τάγματα θα είναι τα πλέον οργανωμένα, εξοπλισμένα σαν αστακοί και νομιμοποιημένα στην συνείδηση του κόσμου αλλά και της παρούσης ηγεσίας τους αφού αυτή δεν δίστασε να το επιδιώξει, παρουσιάζοντάς τους ( ο ένας κουκουλοφόρος με την βούλα αποδοχής) χθες στο Ελληνικό κοινοβούλιο.
Και τότε η Ουκρανία θα κινδυνεύει να πάει σε εμφύλιο πόλεμο εάν στην σύγκρουση ισχύος που θα υπάρξει, η κυβέρνηση που θα υπάρχει ή θα εκλεγεί θελήσει να απαλλαγεί από αυτούς και να τους αφοπλίσει. Εάν δε το κάνει, τότε ο έλεγχος της χώρας θα περάσει σε αυτούς με όλες τις δυσάρεστες επιπτώσεις.
Όπως βλέπουμε η Ρωσία με την εγκληματική και βλακώδη επίθεσή της, όχι μόνο δεν καταφέρνει τους διευρυμένους πολιτικούς σκοπούς της, αλλά με την καταστροφή που έφερε, την ανθρωπιστική κρίση, τις ακρότητες μεταξύ των αμάχων, τα χιλιάδες θύματα και εκατομμύρια πρόσφυγες που δημιούργησε, πολύ φοβάμαι ότι ωθεί την αυριανή Ουκρανία στην αγκαλιά των οργανωμένων τμημάτων των ταγμάτων Αζόφ (που θα χρησιμοποιήσουν το όχημα του Ουκρανικού εθνικισμού για να το συνταιριάξουν με τα ναζιστικά ιδεώδη τους).
Οι οποίοι σημειωτέον, όπως υπάρχουν πολλές έγκυρες πληροφορίες εκπαιδεύουν από πριν παιδιά για να ενταχθούν στις τάξεις τους. Και ο πόλεμος γι αυτούς τους δίνει την δυνατότητα να προσελκύσουν και πολλά άλλα ακόμη παιδιά και νέους που θα μισούν τους Ρώσους και την κοινωνία για τις απώλειες των δικών τους και της παιδικής τους ηλικίας (πολύ φοβάμαι ότι δεν θα γλυτώσουν από αυτήν την μήνιν η ΕΕ, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ-έτσι και αλλιώς αφού δεν θα μπορούν να μπουν σε αυτό κινδυνεύει να δαιμονοποιηθεί από την κυβέρνηση της Ουκρανίας στην συνείδηση των Ουκρανών).
Μεγάλος επίσης κίνδυνος θα είναι η ανεξέλεγκτη διασπορά αυτών των οπλικών συστημάτων (και ραδιενεργών υλικών που εκλάπησαν) που μπορούν να πωληθούν από τον οιοδήποτε και να χρησιμοποιηθούν σε αστικές επιθέσεις και κατά συγκεκριμένων στόχων από τρομοκρατικές ομάδες και προβοκάτορες κάθε είδους (φανατικούς δογματικούς, ναζιστές, τζιχαντιστές, ψυχικά άρρωστους κλπ).
ΚΑΤΑΛΗΓΟΝΤΑΣ
Γι αυτό επιμένω και θα επιμένω!
Όσο πιο γρήγορα τελειώσει ο πόλεμος τόσο καλύτερα για την Ουκρανία και για ολόκληρο τον κόσμο. Όσο πιο συγκροτημένα εμπλακούν με ρεαλιστικό ειρηνευτικό σχέδιο η ΕΕ και οι ΗΠΑ, τόσο πιο σταθερή θα είναι η μεταβατική περίοδος και τόσο καλύτερα θα μειωθούν και ει δυνατόν θα ελεγχθούν οι προαναφερθέντες κίνδυνοι.
Όσον αφορά την χώρα μας, ο πρόεδρος της Βουλής δεν αντέδρασε χθες ως ώφειλε ώστε να μην αφήσει να μιλήσουν οι δύο αυτόκλητα προσκληθέντες από τον Ζελένσκυ. Σε κάθε περίπτωση ώφειλε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους με κάποια άμεση εξισορροπητική δήλωση.
Όπως είδαμε και στην Κύπρο, ο Ζελένσκυ τους έγραψε στα παλιά του παπούτσια κι έκλεισε την σύνδεση για να μην ακούσει τα όσα πολύ σωστά έλεγε η πρόεδρος του Κυπριακού Κοινοβουλίου για την εισβολή της Τουρκίας και τα κατεχόμενα επί 40 χρόνια.
Όμως ο διχασμός της κοινωνίας μας σε Ουκρανόφιλους και Ρωσόφιλους με τον ΝεοΜακαρθισμό που φανερώθηκε έντονος, είναι εσφαλμένος και δεν μας βοηθάει ως κοινωνία αλλά και ως πολιτικό σύστημα διακυβέρνησης ώστε να λαμβάνουμε σωστές αποφάσεις για την χώρα μας. Γιατί οι σημαντικότεροι παράγοντας σε κάθε δράση εξωτερικής πολιτικής είναι να μπορείς να βάζεις προτεραιότητες και η προστασία των ζωτικών συμφερόντων σου.
Η απέλαση των Ρώσων διπλωματών, ενώ οι ΗΠΑ αλλά και πολλές άλλες χώρες δεν το έκαναν. Και όσες το έκαναν (Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία, Δανία Ολλανδία, Σουηδία, Πολωνία, Σλοβακία, Τσεχία, Ρουμανία, Πορτογαλία) απέλασαν μέρος του διπλωματικού προσωπικού της Ρωσίας διότι ενέχετο σε δράσεις κατασκοπίας και εσωτερικής παρέμβασης στις χώρες.
Εμείς τους απελάσαμε ως πρόσωπα "αρεστά", χωρίς καμία παραπάνω τεκμηριωμένη αιτιολογία. Εάν είναι στο πλαίσιο κυρώσεων προς την Ρωσία θα το καταλάβαινα εάν ήταν συλλογική απόφαση οι κυρώσεις της ΕΕ ή του ΝΑΤΟ και μετείχαν και οι ΗΠΑ σε αυτές. Όμως εμείς σε ποιο πλαίσιο τους απελάσαμε;
Και μην μου πει κάποιος αυτά δεν ανακοινώνονται, γιατί σε μία Δημοκρατία που σέβεται τους θεσμούς ανακοινώνονται και μάλιστα με επαρκή σαφήνεια.
ΣΗΜ:
(1) Όταν το Υπεξ απέλασε το 2018 δύο Ρώσους διπλωμάτες, το έκανε για λόγους παρέμβασής τους σε θέματα εθνικής ασφάλειας όπως ανακοινώθηκε τότε και βασιζόταν σε στοιχεία, με συγκεκριμένες αποδείξεις παράνομης και παράτυπης δραστηριότητας Ρώσων αξιωματούχων και πολιτών στο εσωτερικό της χώρας.
(2) Άκουσα τον ακροδεξιό κάποτε και σήμερα όψιμο δημοκράτη Άδωνη να επιτίθεται σε όσους επέκριναν το ότι δεν υπήρξε αντίδραση στην ομιλία κουκουλοφόρων και άγνωστων προσώπων στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και να τους χαρακτηρίζει Ρωσόφιλους. Η φασιστική αυτή αντίληψη, ότι "εάν δεν συμφωνείς με όλα (ακριβώς) όσα λέω και κάνω, τότε είσαι με τον αντίπαλο και άρα σου επιτίθεμαι σκαιότατα", είναι χαρακτηριστικό φασιστικών νοοτροπιών και εκφράζονται με ευκολία από όσους έχουν ήδη το μικρόβιο μέσα τους.
Καθαροί και αγνοί Δημοκράτες (ως στάση ζωής όχι κατά δήλωση) δεν επικαλούνται ποτέ τέτοια φασιστικά μηδενιστικά και ατεκμηρίωτα επιχειρήματα.