Του Andrew Korybko - γγ / Παρουσίαση Freepen.gr
Αυτό αποκαλύπτει το γεγονός ότι η πραγματική στρατηγική των ΗΠΑ ήταν η εκμετάλλευση της Ουκρανίας ως εξέδρα εκτόξευσης για τη διεξαγωγή ενός πολέμου αντιπροσώπων στη Ρωσία, όπως ακριβώς αποκάλυψε ο Πρόεδρος Πούτιν στις 24 Φεβρουαρίου, όταν ανακοίνωσε τη συνεχιζόμενη ειδική στρατιωτική επιχείρηση της χώρας του στην πρώην Σοβιετική Δημοκρατία. Ο σκοπός δεν ήταν ποτέ να υποστηριχθούν υποκειμενικά καθορισμένες «αξίες» σύμφωνα με τη Νεοφιλελεύθερη Σχολή Διεθνών Σχέσεων, αλλά να μεγιστοποιηθεί η δύναμη της Αμερικής σε βάρος του Ρώσου αντιπάλου της. Η επίγνωση αυτού του πραγματικού στόχου του πολέμου με πληρεξούσια θα πρέπει να προκαλέσει μια θεμελιώδη επανεξέταση των αντιλήψεων σχετικά με τη χάραξη πολιτικής των ΗΠΑ, σύμφωνα με την οποία όσοι υπέθεσαν πως οι Δημοκρατικοί είναι πιο ιδεολογικοί στη διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής από τους Ρεπουμπλικάνους θα πρέπει τώρα να συνειδητοποιήσουν ότι έκαναν λάθος.
Οι παρατηρητές δεν πρέπει να ξεχνούν πως, ενώ οι διοικήσεις αλλάζουν και όσοι προηγούμενες πρόεδροι διορίστηκαν για να ηγηθούν σε διάφορα τμήματα αντικαθίστανται από όποιον προτείνει ο διάδοχός τους, η τάξη των μόνιμων στρατιωτικών, μυστικών και διπλωματικών γραφειοκρατιών («βαθύ κράτος») παραμένει σχεδόν εξ ολοκλήρου το ίδιο. Οι λεγόμενοι «κομβικοί άξονες πολιτικής» συμβαίνουν κατά καιρούς για λόγους στρατηγικής ευκολίας, μερικές φορές επηρεασμένοι από τα σχέδια που μπορεί να έχει ο συγκεκριμένος πρόεδρος και η ομάδα του, αλλά τα οποία καθίστανται δυνατά από το γεγονός πως το «βαθύ κράτος» εφαρμόζει ό,τι μπορεί να περιγραφεί ως «διατύπωση πολιτικής διπλής κατεύθυνσης». Αυτό που εννοείται με αυτό είναι ότι η κατάταξη και το αρχείο του συνήθως προβλέπουν πολλαπλά σενάρια προκειμένου να διαχωριστούν μεταξύ τους όσο το δυνατόν πιο απρόσκοπτα, όπως απαιτείται.
Στην πράξη, αυτό εξηγεί τις πολιτικές εναλλαγές μεταξύ των κυβερνήσεων Ομπάμα, Τραμπ και Μπάιντεν προς την ιρανική πυρηνική συμφωνία, οι οποίες ήταν αρκετά ριζοσπαστικές μεταξύ των χρόνων που ήταν στην εξουσία κάθε ηγέτης που ήταν αδύνατο να επιτευχθεί τέλεια χωρίς κάποιες σοβαρές διεθνείς διαταραχές. Ωστόσο, αυτές οι αλλαγές πολιτικής εξακολουθούσαν να εφαρμόζονται ακριβώς λόγω της «διπλής διαμόρφωσης πολιτικής» του «βαθέος κράτους». Στο πλαίσιο της ουκρανικής σύγκρουσης, υπήρχε πάντα η πιθανότητα οι ΗΠΑ να καταλήξουν σε συμφωνία με τη Ρωσία για να ρυθμίσουν υπεύθυνα τον ανταγωνισμό τους στην Ευρώπη μέσω μιας σειράς ρεαλιστικών αμοιβαίων συμβιβασμών, αλλά ταυτόχρονα γίνονταν προετοιμασίες σε περίπτωση που αυτό δε συμβεί, όπως τελικά συνέβη μετά την επιστροφή της αντιρωσικής παράταξης του «βαθέος κράτους» στην εξουσία.
Επιδιώκοντας να ανακτήσουν την παραδοσιακή τους θέση στη χάραξη πολιτικής, έθεσαν σε κίνηση μια σειρά από γεγονότα που έβαλαν τα πάντα στην τρέχουσα τροχιά της που αναπόφευκτα οδήγησαν στη Ρωσία να υποχρεωθεί να διασφαλίσει την ακεραιότητα των κόκκινων γραμμών εθνικής ασφάλειας στην Ουκρανία ειδικότερα και στην περιοχή ευρύτερα με κινητικά μέσα. Μόλις αυτό έγινε το προφανές αποτέλεσμα εκ των υστέρων, οι ΗΠΑ επιτάχυναν τις προσπάθειές τους για να διεξαγάγουν πρώτα έναν πόλεμο με τη Ρωσία στην Ουκρανία και στη συνέχεια να εξελίξουν αυτήν την εκστρατεία για να διεξαγάγουν έναν πόλεμο με πληρεξούσια εναντίον της μέσω αυτής της χώρας. Από την έναρξη των εχθροπραξιών, οι ΗΠΑ δεν σκόπευαν ποτέ ειλικρινά να υπερασπιστούν τη «δημοκρατία», τα «ανθρώπινα δικαιώματα» και το «κράτος δικαίου» εκεί, αφού αυτά αγνοούνταν συνεχώς για «πολιτική ευκολία» από τις ίδιες τις ΗΠΑ από το «EuroMaidan» του 2014.
Όπως και να έχει, μια τεχνητά κατασκευασμένη εναλλακτική πραγματικότητα («alt-reality») παρουσιάστηκε στο δυτικό κοινό προκειμένου να το παραπλανήσει σχετικά με τον επιδιωκόμενο σκοπό αυτού του πολέμου μεσολάβησης, ο οποίος τελικά έγινε πιο σαφής όπως αποδεικνύεται από τρία αλληλένδετα γεγονότα. Αυτοί είναι κατάσκοποι των ΗΠΑ που παραδέχονται στο NBC News πως διεξάγουν πόλεμο πληροφοριών εναντίον της Ρωσίας (συμπεριλαμβανομένης της σκόπιμης διάδοσης παραπληροφόρησης). Μια άλλη πηγή πληροφοριών των ΗΠΑ λέει στο CNN ότι όλα όσα λέει ο Ουκρανός Πρόεδρος Ζελένσκι είναι κυριολεκτικά μέρος μιας «επιχείρησης ενημέρωσης» (η οποία ωστόσο είπαν πως ήταν δικαιολογημένη)· και τέλος η τελευταία παραδοχή του Lloyd για την αληθινή στρατηγική των ΗΠΑ απέναντι σε αυτή τη σύγκρουση. Όλα αυτά έχουν σκοπό να αναδιαμορφώσουν τη δημόσια συνείδηση με τρόπο που να οδηγεί τους ανθρώπους να αποδέχονται αυτήν την αντικειμενική πραγματικότητα.
Αυτά τα βήματα έπρεπε να γίνουν με τον τρόπο που έγιναν επειδή το κοινό δεν ήταν ακόμη έτοιμο να αναγνωρίσει την αλήθεια πίσω από την Ουκρανική σύγκρουση, ούτε να αποδεχθεί πως το «βαθύ κράτος» τους ανακατεύεται στα μέσα ενημέρωσης. Αυτά τα γεγονότα έρχονται σε αντίθεση με τα ίδια «ήθη», «ηθική» και «αρχές» που οι Αμερικανοί είχαν κατηχηθεί επί δεκαετίες να πιστεύουν ότι η αυτοαποκαλούμενη «δημοκρατία» τους αντιπροσώπευε. Αυτό δεν ίσχυε παρά για λίγο, αν όχι και καθόλου, αλλά αυτή η εναλλακτική πραγματικότητα παρέμεινε επειδή ήταν «πολιτικά βολική» για εγχώριους και διεθνείς λόγους. Στο εσωτερικό, διατήρησε τον πληθυσμό γενικά υποστηρικτικό του πολιτικού του συστήματος ενόψει των προκλήσεων από άλλους στο εξωτερικό, ενώ χρησίμευε για να παραπλανήσει τα αφελή μέλη του ξένου κοινού να πιστεύουν πως οι ΗΠΑ ήταν κάτι που δεν ήταν.
Αυτό στο οποίο καταλήγουν όλα είναι η «διαχείριση αντίληψης», η οποία ασκείται από αμνημονεύτων χρόνων, αλλά σπάνια αναγνωρίζεται από εκείνους που το έκαναν επειδή θεωρούνταν «ανήθικο», ειδικά στη σύγχρονη εποχή. Όλα αυτά αλλάζουν, ωστόσο, καθώς η πραγματικότητα του ανταγωνισμού των Μεγάλων Δυνάμεων που χαρακτηρίζει τη συνεχιζόμενη παγκόσμια συστημική μετάβαση προς την πολυπολικότητα έχει καταστήσει αδύνατο να το αρνηθεί κανείς, ειδικά από την στιγμή που άλλοι όπως η Ρωσία και η Κίνα κατάφεραν να κάνουν το κοινό-στόχο των ΗΠΑ να συνειδητοποιήσει το γεγονός πως έχει παραπλανηθεί εσκεμμένα με πολλούς τρόπους όλα αυτά τα χρόνια. Αντί να προσκολλώνται αντιπαραγωγικά στην απαξιωμένη αφήγηση ότι δεν εφαρμόζεται τέτοια χειραγωγική «διαχείριση αντίληψης» στους δικούς τους ανθρώπους, οι ΗΠΑ αποφάσισαν να αλλάξουν ταχύτητα.
Η αναδυόμενη αφήγηση είναι πως το «βαθύ κράτος» ανακατεύεται ανοιχτά στα μέσα ενημέρωσης για να προωθήσει την ιδιοτελή νεορεαλιστική στρατηγική της κυβέρνησης να μεγιστοποιήσει τη δύναμή της εις βάρος των αντιπάλων του, αλλά αυτό ξαφνικά παρουσιάζεται ως κάτι ενάρετο αφού υποτίθεται ότι δίνει τη δυνατότητα στη Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ να υποστηρίξει τον «(ομολογουμένως ατελή) δημοκρατικό τρόπο ζωής του λαού της» από τις λεγόμενες «αυταρχικές απειλές» της Ρωσίας και της Κίνας. Χρειάστηκαν μόνο δύο μήνες για να αλλάξει τόσο ριζικά η επίσημη αφήγηση, κάτι που κατέστη δυνατό από τον πρωτοφανή πόλεμο πληροφοριών που οι ΗΠΑ διεξήγαγαν ταυτόχρονα εναντίον της Ρωσίας και του λαού τους. Όλα αυτά συνέβησαν τόσο γρήγορα που λίγοι δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει τι μόλις συνέβη, αλλά σίγουρα αξίζει περαιτέρω προβληματισμό από όλους τους Αμερικανούς.