Ο Πρόεδρος Πούτιν εξέφρασε την Παρασκευή την υποστήριξή του στην πρόταση του υπουργού Άμυνας Σόιγκου να βοηθήσει η Ρωσία να μετεγκαταστήσει τους διεθνείς εθελοντές στο Ντονμπάς που επιθυμούν να βοηθήσουν αυτές τις δύο πρόσφατα αναγνωρισμένες δημοκρατίες. Σύμφωνα με τον Σόιγκου, «Ο μεγαλύτερος αριθμός αιτημάτων, πάνω από 16.000, προήλθε από τη Μέση Ανατολή. Πιστεύουμε ότι πρέπει να ικανοποιήσουμε αυτά τα αιτήματα, ειδικά επειδή το θέμα δεν αφορά χρήματα αλλά γνήσια επιθυμία αυτών των ανθρώπων. Γνωρίζουμε πολλούς από αυτούς, μας βοήθησαν να πολεμήσουμε το ISIS στην πιο δύσκολη περίοδο, τα τελευταία 10 χρόνια».
Ο Πρόεδρος Πούτιν απάντησε λέγοντας ότι «σχετικά με την κινητοποίηση μισθοφόρων από όλο τον κόσμο και την αποστολή τους στην Ουκρανία. Μπορούμε να δούμε ότι οι δυτικοί χορηγοί της Ουκρανίας και το ουκρανικό καθεστώς δεν κρύβουν αυτό το γεγονός. Το κάνουν αυτό ανοιχτά και παραμελούν τους κανόνες του διεθνούς δικαίου. Έτσι, αν δείτε ότι κάποιοι εθελοντές θα ήθελαν να έρθουν και να βοηθήσουν τους ανθρώπους στο Donbass, ειδικά χωρίς αμοιβή, τότε θα πρέπει να τους συναντήσουμε στα μισά του δρόμου και να τους βοηθήσουμε να μετεγκατασταθούν στην εμπόλεμη ζώνη». Αρκετά προβλέψιμα, τα δυτικά Mainstream Media (MSM) και οι σύμμαχοί τους περιέγραψαν τα γεγονότα σχετικά με αυτήν την πρόταση.
Κάποιοι περιέγραψαν αυτούς τους εθελοντές ως «μισθοφόρους», ενώ ο διαβόητος Ρωσόφοβος και πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Ρωσία Μάικλ ΜακΦόλ έγραψε στο Twitter πως αυτό είναι «Άλλο ένα σημάδι της απελπισίας του Πούτιν». Τα γεγονότα, ωστόσο, έρχονται σε αντίθεση με αυτήν την περιστροφή. Αυτοί είναι γνήσιοι εθελοντές εμπνευσμένοι από την ιδεολογική αλληλεγγύη με τον λαό του Ντονμπάς στον αντιφασιστικό αγώνα του να υποστηρίξουν τα αδέρφια τους στα όπλα, ειδικά στον ανθρωπιστικό τομέα και στην εξασφάλιση της ασφάλειας από τους «εν υπνώσει πυρήνες» μετά το τέλος της καυτής φάσης της τρέχουσας σύγκρουσης, ακριβώς όπως πολλοί από αυτούς έκαναν στη Συρία έναντι της απαγορευμένης τρομοκρατικής ομάδας ISIS.Σε απάντηση στους ισχυρισμούς του ΜακΦολ για την «απελπισία του Πούτιν», δεν υπάρχει αμφιβολία για την στρατιωτική ασυμμετρία μεταξύ Ρωσίας και Κιέβου, η οποία προσθέτει αξιοπιστία στην παρατήρηση πως η επείγουσα έκκληση του δεύτερου αναφερόμενου για 16.000 «εθελοντές» να πολεμήσουν κυριολεκτικά στην πρώτη γραμμή κατά των Ρώσων. Οι Ένοπλες Δυνάμεις (RAF) καθ' όλη τη διάρκεια της συνεχιζόμενης ειδικής στρατιωτικής τους επιχείρησης στην Ουκρανία αντιπροσωπεύουν πραγματική απόγνωση. Αυτοί οι «εθελοντές» είναι επομένως στην πραγματικότητα περισσότερο παρόμοιοι με μισθοφόρους, αν και εισέρχονται στην εμπόλεμη ζώνη με ρητό σκοπό να πολεμήσουν και όχι να βοηθήσουν τους ντόπιους με άλλους τρόπους.
Κανείς δεν πρέπει να αμφιβάλλει ότι η Ρωσία έχει αρκετό ανθρώπινο δυναμικό για να ικανοποιήσει τις ανάγκες της ειδικής της επιχείρησης. Δε χρειάζεται «μισθοφόρους», αλλά αν οι γνήσιοι εθελοντές θέλουν να βοηθήσουν τις Δημοκρατίες του Ντονμπάς να ανοικοδομήσουν και να εξασφαλίσουν βιώσιμα την ασφάλειά τους στη συνέχεια, τότε δεν υπάρχει τίποτα ανήθικο να τους βοηθήσουμε να φτάσουν στον προορισμό τους. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα αφού στην κυριολεξία προσφέρονται εθελοντικά, όπως και στο εξής, θέλουν να παρέχουν τις υπηρεσίες τους χωρίς αμοιβή ή οποιαδήποτε άλλη μορφή αποζημίωσης. Αυτό είναι το αντίθετο με τους αλλοδαπούς του Κιέβου, οι οποίοι φέρεται να λαμβάνουν κάτι άλλο σε αντάλλαγμα για τις μάχιμες υπηρεσίες τους.
Υπάρχει ένα άλλο στρώμα που εξηγεί το λόγο για τον οποίο οι εθελοντές του Donbass δεν είναι μισθοφόροι και αυτός είναι οι ιδεολογικοί οδηγοί πίσω από την απόφασή τους. Ακριβώς όπως χιλιάδες εθελοντές συμμετείχαν στον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο στο πλευρό των αντιφασιστών Ρεπουμπλικανών, έτσι και πολλοί πρόκειται να κάνουν το ίδιο στο πλευρό των αντιφασιστικών Δημοκρατιών του Ντονμπάς. Όλα αυτά συμβαίνουν ενόψει του επερχόμενου Διεθνούς Αντιφασιστικού Συνεδρίου της Ρωσίας τον Αύγουστο, η πρόσφατη ανακοίνωση του οποίου μπορεί να ήταν αυτή που ενέπνευσε τόσες χιλιάδες ανθρώπους σε όλο τον κόσμο να εκφράσουν ενδιαφέρον να συμμετάσχουν στον ιδεολογικό αγώνα εκεί.
Αντίθετα, οι ιδεολογικές διαστάσεις του λεγόμενου «αγώνα» του Κιέβου είναι διεστραμμένες και δεν έχουν καμία ομοιότητα με την αντικειμενική πραγματικότητα. Οι κυριολεκτικοί φασίστες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ξεδιάντροπα αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιοι και επιδεικνύουν εικόνες που συνδέονται με τους γενοκτονικούς συνεργάτες του Χίτλερ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, παρουσιάζονται ως λεγόμενοι «αντιφασίστες» στσ δυτικ΄σ MSM υπό την ηγεσία των ΗΠΑ. Ισχυρίζονται πως πολεμούν ενάντια σε αυτό που ψευδώς αποκαλούν «ρωσικό φασισμό», όλα σε μια προσπάθεια να εξευμενίσουν τους προστάτες τους να στείλουν περισσότερους μισθοφόρους για να υποστηρίξουν τον χαμένο αγώνα τους ενάντια στη RAF.
Οι αυτοεπεξεργασμένοι «αντιφασίστες» του Antifa (που κυριολεκτικά σημαίνει «αντιφασίστας») ήταν πάντα φασιστικοί στο πνεύμα, όπως αποδεικνύεται από τα βίαια μέσα που χρησιμοποιούν συχνά για να επιβάλλουν τον φιλελεύθερο ολοκληρωτισμό τους σε άλλους. Επομένως, η ιδεολογική αντιπαράθεση των δυνάμεων είναι αυτή των γνήσιων αντιφασιστών από την πλευρά του Ντονμπάς που μάχονται ενάντια στους ψεύτικους «αντιφασίστες» του Κιέβου, οι τελευταίοι από τους οποίους είναι γνήσιοι φασίστες. Αυτό καθιστά τους πρώτους αναφερόμενους γνήσιους εθελοντές ενώ οι δεύτεροι είναι γνήσιοι μισθοφόροι, παρόλο που ο παρατηρητής που δε γνωρίζει μπορεί να τους θεωρήσει και τους δύο εθελοντές ή μισθοφόρους.
Η διάκριση είναι όμως σημαντική γιατί υποδηλώνει ηθική υποστήριξη ή έλλειψη αυτής για τον έναν ή τον άλλο σκοπό. Οι εθελοντές θεωρούνται στη φαντασία του κοινού ως ανιδιοτελή άτομα που κάνουν κάτι ευγενές, ενώ οι μισθοφόροι θεωρούνται εγωιστές τραμπούκοι που διψούν για χρήματα και κάθε δράση τους θεωρείται ανήθικη. Οι γνήσιοι αντιφασίστες που είναι πρόθυμοι να βοηθήσουν το λαό του Ντονμπάς να ξαναχτίσει τις δημοκρατίες τους και να εξασφαλίσει την ασφάλεια μετά το τέλος της σύγκρουσης (και όλοι χωρίς αμοιβή) αποτελούν την πρώτη κατηγορία ενώ οι ψεύτικοι «αντιφασίστες» που πληρώνονται για να πολεμήσουν τους γνήσιους αντιφασίστες αποτελούν τη δεύτερη.
Η ήττα του Κιέβου, και κακώς, εξ ου και η επείγουσα έκκλησή του για ξένους μισθοφόρους να βοηθήσουν τους γνήσιους φασίστες του να αποκρούσουν τις σταθερές προόδους της RAF, ενώ το Donbass και οι Ρώσοι σύμμαχοί του κερδίζουν, γεγονός που εξηγεί γιατί οι συνάδελφοί τους αντιφασίστες σε όλο τον κόσμο (συμπεριλαμβανομένων εκείνων που έχουν πρώτοι εμπειρία της μάχης ενάντια στο σήμα του φασισμού του ISIS) συρρέουν σε αυτές τις πρόσφατα αναγνωρισμένες δημοκρατίες για να βοηθήσουν στην ανοικοδόμηση των κοινωνιών των ιδεολογικών συμμάχων τους και να διασφαλίσουν την ασφάλειά τους στο μέλλον. Δεν υπάρχει σύγκριση μεταξύ των εθελοντών του Ντονμπάς και των μισθοφόρων του Κιέβου, εκτός από τους ξένους που εισέρχονται σε εμπόλεμη ζώνη.