Με την επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία η προσοχή όλων στράφηκε εκεί και δεν δώσαμε ιδιαίτερη σημασία στις σημαντικές εξελίξεις που συμβαίνουν στην Λιβύη.
Του Στέλιου Φενέκου
υποναυάρχου ε.α. - προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Όπως ήταν αναμενόμενο και πολλές φορές είχα αναλύσει γι’ αυτό, η προσωρινή –μεταβατική κυβέρνηση (με θητεία το πολύ ενός χρόνου περίπου) υπό τον Ντιμπεϊμπά η οποία προέκυψε μετά από την συνάντηση στην Γενεύη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, δεν οργάνωσε τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές που είχε την υποχρέωση να ολοκληρώσει μέχρι τον Δεκέμβριο του 2021 και τις ανέβαλε επ΄αόριστο.
Ο Ντιμπεϊμπά, ο οποίος έχει δείξει κατ’ επανάληψη τις φιλοτουρκικές του τάσεις, έκανε ακριβώς το ίδιο που είχε κάνει και ο Σαράζ που οδήγησε την χώρα του σε εμφύλιο πόλεμο.
Μετά από την ακύρωση των εκλογών και την διάλυση των εκλογικών επιτροπών από την Ανώτατη Εθνική Εκλογική Επιτροπή (HNEC), το κοινοβούλιο που εδρεύει στο Τομπρούκ, στην ανατολική Λιβύη (και είναι το μόνο εκλεγμένο από τον λαό σώμα), εξέλεξε στις 10 Φεβρουαρίου ως νέο μεταβατικό πρωθυπουργό τον πρώην υπουργό Εσωτερικών Φάτι Μπασάγα, στη θέση του Ντιμπεϊμπά.
Όμως ο Ντιμπεϊμπά αρνείται να παραδώσει την εξουσία, λέγοντας ότι θα την παραδώσει μόνο σε μια εκλεγμένη από τον λαό κυβέρνηση. Αλήθεια πως θα γίνει αυτό αφού ο ίδιος ακύρωσε τις εκλογές; Ακολουθεί τα ίδια βήματα με τον Σαράζ, με αποτέλεσμα η Λιβύη να εξακολουθεί να είναι διχασμένη μεταξύ δύο αντίπαλων θεσμών στα ανατολικά και τα Δυτικά, με δύο πρωθυπουργούς.
Μετά από τις πιέσεις που δέχεται λόγω της ενέργειας αυτής του Κοινοβουλίου, ανακοίνωσε πριν μερικές ημέρες, ότι θα πραγματοποιηθούν οι βουλευτικές εκλογές πριν το τέλος Ιουνίου.
Όμως και πάλι αυτό καθίσταται προβληματικό, γιατί το Κοινοβούλιο στο Τομπρούκ εκτός από την αντικατάσταση του Ντμπεϊμπά, ψήφισε υπέρ ενός νέου οδικού χάρτη, για να πάνε σε προεδρικές εκλογές υπό τον νέο πρωθυπουργό (αυτόν που ψηφίσθηκε από το κοινοβούλιο για να αντικαταστήσει τον Ντιμπεϊμπά) το αργότερο σε 14 μήνες.
Την 1η Μαρτίου το Κοινοβούλιο έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση που σχημάτισε ο νέος πρωθυπουργός Μπασάγα.
Ο Ντιμπεϊμπά αντιδρώντας σε όλα αυτά , ανακοίνωσε τον δικό του οδικό χάρτη για τις εκλογές μέχρι τις 24 Ιουνίου, χαρακτήρισε τη διαδικασία «καινούργια φάρσα» και κατηγόρησε τον πρόεδρο της Βουλής ότι «παίζει με την ασφάλεια και τη σταθερότητα στη χώρα» και ότι «η απερίσκεπτη αυτή ενέργεια του Κοινοβουλίου θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε πόλεμο». Επίσης διαβεβαίωσε ότι μετά τις βουλευτικές εκλογές θα καταρτιστεί Σύνταγμα, το οποίο θα θέτει τη νομική βάση για τις προεδρικές εκλογές, χωρίς να έχει καθοριστεί η ημερομηνία διεξαγωγής τους. Και διαβεβαίωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος σε αυτές.
Από την πλευρά του ο Ερντογάν δεν αναγνώρισε τον Μπασάγα ως νέο πρωθυπουργό στη Λιβύη, και δήλωσε ότι θα συνεχίσει να υποστηρίζει την Κυβέρνηση Ντμπεϊμπά. Επίσης δήλωσε ότι «οι δεσμοί μας με τον ορισθέντα από το Κοινοβούλιο πρωθυπουργό Φάτι Μπασάγα είναι καλοί, όπως καλοί είναι με τον Ντμπεϊμπά».
Σημειωτέον ότι ο Μπασάγα ήταν Υπουργός Εσωτερικών στην Κυβέρνηση Σάραζ και ήταν υποστηρικτής της Τουρκικής παρέμβασης στην Λιβύη.
Όσον αφορά το Τουρκολυβικό μνημόνιο, ο ελάχιστος χρόνος των δύο χρόνων που εκτιμούσα ότι θα συνεχίσει να υφίσταται, εμφανίζεται ως πολύ αισιόδοξη εκτίμηση και θα μας απασχολεί για περισσότερο.
Του Στέλιου Φενέκου
υποναυάρχου ε.α. - προέδρου Κοινωνίας Αξιών
Όπως ήταν αναμενόμενο και πολλές φορές είχα αναλύσει γι’ αυτό, η προσωρινή –μεταβατική κυβέρνηση (με θητεία το πολύ ενός χρόνου περίπου) υπό τον Ντιμπεϊμπά η οποία προέκυψε μετά από την συνάντηση στην Γενεύη υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, δεν οργάνωσε τις προεδρικές και βουλευτικές εκλογές που είχε την υποχρέωση να ολοκληρώσει μέχρι τον Δεκέμβριο του 2021 και τις ανέβαλε επ΄αόριστο.
Ο Ντιμπεϊμπά, ο οποίος έχει δείξει κατ’ επανάληψη τις φιλοτουρκικές του τάσεις, έκανε ακριβώς το ίδιο που είχε κάνει και ο Σαράζ που οδήγησε την χώρα του σε εμφύλιο πόλεμο.
Μετά από την ακύρωση των εκλογών και την διάλυση των εκλογικών επιτροπών από την Ανώτατη Εθνική Εκλογική Επιτροπή (HNEC), το κοινοβούλιο που εδρεύει στο Τομπρούκ, στην ανατολική Λιβύη (και είναι το μόνο εκλεγμένο από τον λαό σώμα), εξέλεξε στις 10 Φεβρουαρίου ως νέο μεταβατικό πρωθυπουργό τον πρώην υπουργό Εσωτερικών Φάτι Μπασάγα, στη θέση του Ντιμπεϊμπά.
Όμως ο Ντιμπεϊμπά αρνείται να παραδώσει την εξουσία, λέγοντας ότι θα την παραδώσει μόνο σε μια εκλεγμένη από τον λαό κυβέρνηση. Αλήθεια πως θα γίνει αυτό αφού ο ίδιος ακύρωσε τις εκλογές; Ακολουθεί τα ίδια βήματα με τον Σαράζ, με αποτέλεσμα η Λιβύη να εξακολουθεί να είναι διχασμένη μεταξύ δύο αντίπαλων θεσμών στα ανατολικά και τα Δυτικά, με δύο πρωθυπουργούς.
Μετά από τις πιέσεις που δέχεται λόγω της ενέργειας αυτής του Κοινοβουλίου, ανακοίνωσε πριν μερικές ημέρες, ότι θα πραγματοποιηθούν οι βουλευτικές εκλογές πριν το τέλος Ιουνίου.
Όμως και πάλι αυτό καθίσταται προβληματικό, γιατί το Κοινοβούλιο στο Τομπρούκ εκτός από την αντικατάσταση του Ντμπεϊμπά, ψήφισε υπέρ ενός νέου οδικού χάρτη, για να πάνε σε προεδρικές εκλογές υπό τον νέο πρωθυπουργό (αυτόν που ψηφίσθηκε από το κοινοβούλιο για να αντικαταστήσει τον Ντιμπεϊμπά) το αργότερο σε 14 μήνες.
Την 1η Μαρτίου το Κοινοβούλιο έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση που σχημάτισε ο νέος πρωθυπουργός Μπασάγα.
Ο Ντιμπεϊμπά αντιδρώντας σε όλα αυτά , ανακοίνωσε τον δικό του οδικό χάρτη για τις εκλογές μέχρι τις 24 Ιουνίου, χαρακτήρισε τη διαδικασία «καινούργια φάρσα» και κατηγόρησε τον πρόεδρο της Βουλής ότι «παίζει με την ασφάλεια και τη σταθερότητα στη χώρα» και ότι «η απερίσκεπτη αυτή ενέργεια του Κοινοβουλίου θα οδηγήσει αναπόφευκτα σε πόλεμο». Επίσης διαβεβαίωσε ότι μετά τις βουλευτικές εκλογές θα καταρτιστεί Σύνταγμα, το οποίο θα θέτει τη νομική βάση για τις προεδρικές εκλογές, χωρίς να έχει καθοριστεί η ημερομηνία διεξαγωγής τους. Και διαβεβαίωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος σε αυτές.
Από την πλευρά του ο Ερντογάν δεν αναγνώρισε τον Μπασάγα ως νέο πρωθυπουργό στη Λιβύη, και δήλωσε ότι θα συνεχίσει να υποστηρίζει την Κυβέρνηση Ντμπεϊμπά. Επίσης δήλωσε ότι «οι δεσμοί μας με τον ορισθέντα από το Κοινοβούλιο πρωθυπουργό Φάτι Μπασάγα είναι καλοί, όπως καλοί είναι με τον Ντμπεϊμπά».
Σημειωτέον ότι ο Μπασάγα ήταν Υπουργός Εσωτερικών στην Κυβέρνηση Σάραζ και ήταν υποστηρικτής της Τουρκικής παρέμβασης στην Λιβύη.
Όσον αφορά το Τουρκολυβικό μνημόνιο, ο ελάχιστος χρόνος των δύο χρόνων που εκτιμούσα ότι θα συνεχίσει να υφίσταται, εμφανίζεται ως πολύ αισιόδοξη εκτίμηση και θα μας απασχολεί για περισσότερο.