Τις τελευταίες δύο εβδομάδες, τα πρωτοσέλιδα των μέσων ενημέρωσης παγκοσμίως κυριαρχήθηκαν από τη ρωσική στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία – που ξεκίνησε ως απάντηση σε σχεδόν εννέα χρόνια δυτικών προκλήσεων, ξεκινώντας με την έγχρωμη επανάσταση του Euromaidan που ενορχήστρωσαν η CIA και η MI6 τον Νοέμβριο του 2013, μετά την απόφαση του τότε προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς να αναστείλει μια εμπορική συμφωνία της ΕΕ προς όφελος των στενότερων δεσμών με τη Ρωσία, η οποία με τη σειρά της θα οδηγήσει τις κατ' εξοχήν ρωσικές λαϊκές δημοκρατίες του Ντόνετσκ και του Λουγκάνσκ στην ανατολική περιοχή του Ντονμπάς να απομακρυνθούν από τον έλεγχο του Κιέβου τον Απρίλιο του 2014, με καταλύτη για αυτήν την απόσχιση τους αντιρωσικούς υποστηρικτές της ακροδεξιάς που θα αποτελούσαν την υποστηριζόμενη από τη Δύση μετα-Μαϊντάν κυβέρνηση του Πέτρο Ποροσένκο.
Θα ακολουθούσε ένας σχεδόν οκταετής πόλεμος και στις δύο δημοκρατίες, με τη συμμετοχή νεοναζιστικών φατριών που υποστηρίζονται από το Κίεβο, όπως το τάγμα Αζόφ και ο Δεξιός Τομέας, που θα οδηγήσει σε περίπου 14.000 θανάτους, μια σύγκρουση που η Μόσχα επιδίωκε να επιλύσει με διπλωματικά μέσα μέσω του Μινσκ. Συμφωνίες, οι οποίες θα έβλεπαν μια λύση ομοσπονδιοποίησης στην οποία το Ντόνετσκ και το Λουχάνσκ θα λάμβαναν έναν βαθμό αυτονομίας, ενώ θα παρέμεναν υπό την ουκρανική κυριαρχία – η αποτυχία του Κιέβου να εφαρμόσει την πλευρά των συμφωνιών, ωστόσο, καθώς και οι συνεχιζόμενες επιθέσεις κατά των Ρώσων στο Ντονμπάς και το αναπόφευκτο ότι η Ουκρανία θα συνεχίσει για να γίνει τελικά μέλος του ΝΑΤΟ και θα φιλοξενούσε όπλα και στρατεύματα που προορίζονται να επιτεθούν στη Ρωσία, θα ανάγκαζε τη Μόσχα να ξεκινήσει στρατιωτική επέμβαση στον δυτικό γείτονά της για να αποστρατιωτικοποιήσεικαι αποναζοποιήσει τη χώρα.
Δύο εβδομάδες μετά τη σύγκρουση, έγινε φανερό από την αφήγηση των εταιρικών μέσων ενημέρωσης για την «ουκρανική αντίσταση» ότι ο στόχος των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, χωρίς να σεβαστούν ελάχιστα τους Ουκρανούς αμάχους για τους οποίους ισχυρίζονται πως ενδιαφέρονται, είναι να σύρουν τη Μόσχα σε στρατιωτικό τέλμα στη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης – μια τακτική με ιστορική χρήση κατά του Κρεμλίνου, όταν το 1979, στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου, η CIA και η MI6 θα ξεκινούσαν μια μυστική επιχείρηση οπλισμού και εκπαίδευσης ισλαμιστών φονταμενταλιστών, συμπεριλαμβανομένου του Οσάμα Μπιν Λάντεν, γνωστοί ως Μουτζαχεντίν, που θα συνέχιζαν να διεξάγουν πόλεμο κατά της τότε σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Αφγανιστάν – οδηγώντας σε μια δεκαετή σοβιετική στρατιωτική επέμβαση, κάτι που πολλοί σχολιαστές έχουν δει ως παράγοντα που συνέβαλε στην επακόλουθη διάλυση του μπλοκ το 1991· Πράγματι, ο Zbigniew Brzezinski, Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου των ΗΠΑ Jimmy Carter όταν ξεκίνησε η Operation Cyclone το 1979, θα εξιστορούσε αργότερα σε μια συνέντευξη του 1998 πώς η έλξη της ΕΣΣΔ σε μια δαπανηρή στρατιωτική επέμβαση ήταν ένας κινητήριος παράγοντας στην έναρξή της.
Δύο εβδομάδες μετά τη σύγκρουση, έγινε φανερό από την αφήγηση των εταιρικών μέσων ενημέρωσης για την «ουκρανική αντίσταση» ότι ο στόχος των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, χωρίς να σεβαστούν ελάχιστα τους Ουκρανούς αμάχους για τους οποίους ισχυρίζονται πως ενδιαφέρονται, είναι να σύρουν τη Μόσχα σε στρατιωτικό τέλμα στη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης – μια τακτική με ιστορική χρήση κατά του Κρεμλίνου, όταν το 1979, στο απόγειο του Ψυχρού Πολέμου, η CIA και η MI6 θα ξεκινούσαν μια μυστική επιχείρηση οπλισμού και εκπαίδευσης ισλαμιστών φονταμενταλιστών, συμπεριλαμβανομένου του Οσάμα Μπιν Λάντεν, γνωστοί ως Μουτζαχεντίν, που θα συνέχιζαν να διεξάγουν πόλεμο κατά της τότε σοσιαλιστικής κυβέρνησης του Αφγανιστάν – οδηγώντας σε μια δεκαετή σοβιετική στρατιωτική επέμβαση, κάτι που πολλοί σχολιαστές έχουν δει ως παράγοντα που συνέβαλε στην επακόλουθη διάλυση του μπλοκ το 1991· Πράγματι, ο Zbigniew Brzezinski, Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του Προέδρου των ΗΠΑ Jimmy Carter όταν ξεκίνησε η Operation Cyclone το 1979, θα εξιστορούσε αργότερα σε μια συνέντευξη του 1998 πώς η έλξη της ΕΣΣΔ σε μια δαπανηρή στρατιωτική επέμβαση ήταν ένας κινητήριος παράγοντας στην έναρξή της.
Παρά την πρόθεση των Νεοσυντηρητικών και του πολεμικού λόμπι να φέρουν φαινομενικά τη Ρωσική Ομοσπονδία σε ένα τέλμα τύπου πολέμου στο Ιράκ, φαίνεται επίσης να υπάρχει ένα στοιχείο που ευνοεί μια προσέγγιση που θα οδηγούσε σε πολύ πιο σοβαρές συνέπειες όπως πχ με μια στυλ Λιβύης ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία, που θα περιλαμβάνει την κατάρριψη ρωσικών αεροσκαφών από το ΝΑΤΟ, η οποία αναμφίβολα θα πυροδοτούσε έναν καταστροφικό τρίτο παγκόσμιο πόλεμο με τη χρήση πυρηνικών όπλων.
Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky, νέος αγαπημένος των δυτικών ΜΜΕ από τότε που ξεκίνησε η κάλυψη της ρωσικής παρέμβασης, έχει επανειλημμένα ζητήσει την εφαρμογή μιας ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τους ουρανούς της χώρας του. Επίσης έγινε viral η Ουκρανή ακτιβίστρια Daria Kaleniuk που συνδέεται με το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ με την έκκλησή της στον Βρετανό πρωθυπουργό Μπόρις Τζόνσον να παρέμβει στρατιωτικά κατά των ρωσικών δυνάμεων και τέλος είχαμε μια πρόσφατη δημοσκόπηση του εταιρικού μέσου ενημέρωσης Reuters που διαπίστωσε ότι το 74% των Αμερικανών υποστήριξε μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από την Ουκρανία – αλλά παραμένει ασαφές εάν οι ερωτηθέντες γνώριζαν την πυρηνική αποκάλυψη που θα συνεπαγόταν ένα τέτοιο μέτρο.
Παρά την ώθηση για δυτική στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν, ο Μπόρις Τζόνσον και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ έχουν καταστήσει σαφές πως ένα τέτοιο μέτρο δεν έχει συζητηθεί, αναφέροντας ο καθένας ως αιτία την παγκόσμια πυρηνική σύγκρουση που αναμφίβολα θα ακολουθούσε. – αν και αυτό μπορεί να φαίνεται ένας λόγος για να είμαστε αισιόδοξοι ότι η τρέχουσα κρίση στην Ουκρανία δε θα εξελιχθεί σε Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο, ωστόσο, δεν αποκλείει τα πολύ πιο γεράκια μέλη του λόμπι αλλαγής καθεστώτος να επιδιώξουν να πραγματοποιήσουν μια επιχείρηση ψευδούς σημαίας στην Ουκρανία με πρόθεση να εμπλέξουν τη Μόσχα, και να ωθήσουν την κοινή και πολιτική γνώμη ακόμη περισσότερο προς την υποστήριξη μιας επέμβασης του ΝΑΤΟ, μια τακτική με πολύ πρόσφατη χρήση.
Το 2017, η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας βρισκόταν στην εξαετία της επιχείρησης αλλαγής καθεστώτος υποστηριζόμενη από τη Δύση, η οποία ξεκίνησε ως απάντηση στην άρνηση του Σύριου προέδρου Μπασάρ αλ-Άσαντ το 2009 να επιτρέψει στο σύμμαχο των ΗΠΑ Κατάρ να κατασκευάσει έναν αγωγό μέσω της χώρας του, κάτι που θα είχε υπονομεύσει τη σχέση του με τη βασική σύμμαχο Ρωσία. Όπως η προαναφερθείσα Operation Cyclone, έτσι και το Timber Sycamore θα δει τον οπλισμό, τη χρηματοδότηση και την εκπαίδευση ομάδων τρομοκρατών Ουαχάμπι από τη Δύση και τους συμμάχους της, με σκοπό την απομάκρυνση της κοσμικής κυβέρνησης του Άσαντ και την αντικατάστασή της με μια φιλική προς τη Δύση ηγεσία.
Τον Ιούνιο του 2013, το Ιράν και η Χεζμπολάχ θα παρέμβουν στον πόλεμο αντιπροσώπων που ακολούθησε κατόπιν αιτήματος της συριακής κυβέρνησης, παρέχοντας βασικό ρόλο στη βοήθεια της Δαμασκού στην απόκρουση της τρομοκρατικής εκστρατείας που υποστηρίζεται από τη Δύση. Αυτός που θα ήταν ίσως ο πιο αποφασιστικός παράγοντας για να γυρίσει το ρεύμα της σύγκρουσης προς όφελος της Αραβικής Δημοκρατίας, ωστόσο, θα ερχόταν το Σεπτέμβριο του 2015 – ήτοι η ρωσική αεροπορική εκστρατεία, πάλι κατόπιν αιτήματος της συριακής κυβέρνησης, με στόχο τις τρομοκρατικές ομάδες και η οποία επέτρεψε στη Δαμασκό να ανακαταλάβει τις τεράστιες εκτάσεις του συριακού εδάφους που είχαν τεθεί υπό τον έλεγχό τους, όπως η πόλη-κλειδί του Χαλεπίου.
Καθώς η επιχείρηση αλλαγής του συριακού καθεστώτος δεν εξελίσσεται όπως είχε προγραμματιστεί, οι Νεοσυντηρητικοί της Ουάσιγκτον σύντομα θα καταφύγουν σε απελπισμένα –και απερίσκεπτα– μέτρα.
Στις 4 Απριλίου 2017, μια ψευδής χημική επίθεση έλαβε χώρα στη συριακή πόλη Khan Shaykhun, η ευθύνη ρίχθηκε αμέσως στη Δαμασκό και είχε ως αποτέλεσμα η τότε αμερικανική κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ να εξαπολύσει επιθέσεις με πυραύλους κρουζ σε αεροπορική βάση της συριακής κυβέρνησης τρεις μέρες αργότερα, μια άκρως προκλητική ενέργεια, αν και μόλις σταμάτησε την στρατιωτική επέμβαση πλήρους κλίμακας για την οποία φώναζε το λόμπι αλλαγής καθεστώτος – απτόητο. Η ίδια τακτική θα επαναλαμβανόταν ένα χρόνο αργότερα στην πόλη Ντούμα, η οποία και πάλι θα είχε ως αποτέλεσμα οι ΗΠΑ, η Βρετανία και η Γαλλία να εξαπολύσουν αεροπορικές επιδρομές εναντίον στόχων της συριακής κυβέρνησης, επίσης ίσα που σταμάτησαν μια πλήρους κλίμακας επέμβαση.
Αυτό δε σημαίνει ότι η σοβαρότητα του ΝΑΤΟ να εξαπολύσει στρατιωτική επίθεση εναντίον ενός συμμάχου των Ρώσων και τις πιθανές συνέπειες που θα μπορούσε να είχε αυτή η ενέργεια, και εάν μια παρόμοια επιχείρηση ψευδούς σημαίας λάβει χώρα στην Ουκρανία, ίσως επίσης με χημικά όπλα ή πυρηνικά αντιδραστήρα, όπως έχει προειδοποιήσει η ίδια η Μόσχα τις τελευταίες ημέρες, ακόμη και ένα «περιορισμένο» χτύπημα κατά της ρωσικής στρατιωτικής υποδομής θα έθετε αμέσως τον κόσμο σε μια μη αναστρέψιμη πορεία προς τη σοβαρότερη συνέπεια όλων - τον πυρηνικό πόλεμο.