 |
| RΕUΤΕRS/Umit Βektas |
strategic-culture.org - Pepe Escobar / Παρουσίαση Freepen.gr
Η Eurasia Economic Union (EAEU) και η Κίνα αρχίζουν να σχεδιάζουν ένα νέο νομισματικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα παρακάμπτοντας το δολάριο ΗΠΑ, υπό την εποπτεία του Sergei Glazyev και με σκοπό να ανταγωνιστεί το σύστημα Bretton Woods.
Η Σαουδική Αραβία – δράστης των βομβαρδισμών, της πείνας και της γενοκτονίας στην Υεμένη, εξοπλισμένη από τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και την ΕΕ – προωθεί τον ερχομό του πετρογιουάν.
Η Ινδία – ο τρίτος μεγαλύτερος εισαγωγέας πετρελαίου στον κόσμο – πρόκειται να υπογράψει ένα μεγάλο συμβόλαιο για να αγοράσει πετρέλαιο από τη Ρωσία με τεράστια έκπτωση και χρησιμοποιώντας μηχανισμό ρουβλίου-ρουπίας.
Οι εξαγωγές πετρελαίου του Ριάντ ανέρχονται σε περίπου 170 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Η Κίνα αγοράζει το 17% από αυτό, σε σύγκριση με 21% για την Ιαπωνία, 15% για τις ΗΠΑ, 12% για την Ινδία και περίπου 10% για την ΕΕ. Οι ΗΠΑ και οι υποτελείς τους – Ιαπωνία, Νότια Κορέα, ΕΕ – θα παραμείνουν στη σφαίρα του πετροδολαρίου. Η Ινδία, όπως και η Κίνα, μπορεί και όχι.
Η ανάκρουση κυρώσεων είναι στην επίθεση. Ακόμη και ένας αγαπημένος του καπιταλισμού της αγοράς/καζίνο, όπως ο στρατηγός της Credit Suisse Zoltan Poznar, πρώην μέλος της Fed της Νέας Υόρκης, του ΔΝΤ και του Υπουργείου Οικονομικών, αναγκάστηκε να παραδεχτεί, σε μια αναλυτική σημείωση: «Αν νομίζετε πως η Δύση μπορεί να αναπτύξει κυρώσεις που θα μεγιστοποιήσουν τον πόνο για τη Ρωσία ελαχιστοποιώντας τους κινδύνους της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας και της σταθερότητας των τιμών για τη Δύση, τότε μπορείτε επίσης να εμπιστευτείτε τους μονόκερους».
Οι μονόκεροι είναι σήμα κατατεθέν του τεράστιου μηχανισμού ψυχοπαθών του NATOstan, που απεικονίζεται αφειδώς από την σκηνοθετημένη, εντελώς ψεύτικη «σύσκεψη κορυφής» στο Κίεβο μεταξύ του κωμικού Ζε και των πρωθυπουργών της Πολωνίας, της Σλοβενίας και της Τσεχίας, που απομυθοποιήθηκε πλήρως από τον Τζον Χέλμερ και τις πολωνικές πηγές.
Ο Πόζναρ, ένας ρεαλιστής, υπαινίχθηκε στην πραγματικότητα την τελετουργική ταφή του οικονομικού κεφαλαίου της «διεθνούς τάξης που βασίζεται σε κανόνες» που ίσχυε από τα πρώτα χρόνια του Ψυχρού Πολέμου: «Μετά το τέλος αυτού του πολέμου [στην Ουκρανία], τα «χρήματα» δεν θα είναι ποτέ τα ίδια". Ειδικά όταν ο Ηγεμόνας επιδεικνύει τους «κανόνες» του αρπάζοντας χρήματα άλλων.
Και αυτό διαμορφώνει το κεντρικό δόγμα της πολεμικής γεωπολιτικής του 21ου αιώνα ως νομισματική/ιδεολογική. Ο κόσμος, ειδικά ο Παγκόσμιος Νότος, θα πρέπει να αποφασίσει εάν τα «χρήματα» αντιπροσωπεύονται από το εικονικό, τούρμπο καζίνο που είναι προνομιακό από τους Αμερικανούς ή από πραγματικά, υλικά περιουσιακά στοιχεία, όπως πηγές ενέργειας. Ένας διπολικός χρηματοοικονομικός κόσμος – δολάριο ΗΠΑ έναντι γιουάν – είναι κοντά.
Δεν υπάρχουν σίγουρες αποδείξεις - ακόμα. Αλλά το Κρεμλίνο μπορεί σίγουρα να πόνταρε στο ότι χρησιμοποιώντας τα συναλλαγματικά αποθέματα της Ρωσίας ως δόλωμα, που πιθανόν να παγώσουν από κυρώσεις, το τελικό αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι η συντριβή του πετροδολαρίου. Μετά από όλα, η συντριπτική πλειοψηφία του Παγκόσμιου Νότου έχει κατανοήσει μέχρι τώρα πλήρως πως το δολάριο ΗΠΑ που δεν υποστηρίζεται από τίποτα ως «χρήματα» – σύμφωνα με τον Πόζναρ – είναι απολύτως αναξιόπιστο.
Αν είναι έτσι, μιλήστε για ένα Πούτιν ippon (tο Ippon είναι το υψηλότερο σκορ που μπορεί να πετύχει ένας μαχητής σε έναν διαγωνισμό ιαπωνικών πολεμικών τεχνών) από την κόλαση.
Είναι η ώρα της ληστείας του χρυσού
Καθώς περιέγραψα την εμφάνιση του νέου παραδείγματος, από το νέο νομισματικό σύστημα που θα σχεδιαστεί από τη συνεργασία μεταξύ της EAEU και της Κίνας έως την έλευση του πετρογιουάν, ξέσπασε μια σοβαρή ενημερωμένη συζήτηση για ένα κρίσιμο μέρος του παζλ: την τύχη του ρωσικού αποθέματος χρυσού.
Οι αμφιβολίες στροβιλίστηκαν γύρω από την αναμφισβήτητα αυτοκτονική πολιτική της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας να διατηρεί περιουσιακά στοιχεία σε ξένους τίτλους ή σε τράπεζες ευάλωτες στις δυτικές κυρώσεις.
Φυσικά υπάρχει πάντα η πιθανότητα η Μόσχα να υπολόγιζε ότι τα κράτη που διαθέτουν ρωσικά αποθέματα –όπως η Γερμανία και η Γαλλία– έχουν περιουσιακά στοιχεία στη Ρωσία που μπορούν εύκολα να εθνικοποιηθούν. Και ότι το συνολικό χρέος του κράτους συν τις ρωσικές εταιρείες υπερβαίνει ακόμη και το ποσό των παγωμένων αποθεματικών.
Τι γίνεται όμως με τον χρυσό;
Από την 1η Φεβρουαρίου, τρεις εβδομάδες πριν από την έναρξη της Επιχείρησης Z, η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα διατηρούσε αποθεματικά 630,2 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Σχεδόν το μισό -
311,2 δισεκατομμύρια δολάρια – τοποθετήθηκαν σε ξένους τίτλους και το ένα τέταρτο – 151,9 δισεκατομμύρια δολάρια – σε καταθέσεις σε ξένες εμπορικές και κεντρικές τράπεζες. Όχι ακριβώς μια λαμπρή στρατηγική. Τον Ιούνιο του περασμένου έτους, ο στρατηγικός εταίρος Κίνα κατείχε το 13,8% των αποθεμάτων της Ρωσίας, σε χρυσό και ξένο νόμισμα.
Όσον αφορά το φυσικό χρυσό, 132,2 δισεκατομμύρια δολάρια – το 21% των συνολικών αποθεμάτων – παραμένουν στα θησαυροφυλάκια στη Μόσχα (τα δύο τρίτα) και στην Αγία Πετρούπολη (το ένα τρίτο).
Δηλαδή κανένας ρωσικός χρυσός δεν έχει παγώσει; Λοιπόν, είναι περίπλοκο.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι περισσότερο από το 75% των αποθεματικών της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας είναι σε ξένο νόμισμα. Τα μισά από αυτά είναι τίτλοι, όπως κρατικά ομόλογα: δεν εγκαταλείπουν ποτέ το έθνος που τα εξέδωσε. Περίπου το 25% των αποθεματικών συνδέεται με ξένες τράπεζες, κυρίως ιδιωτικές, καθώς και με την BIS και το ΔΝΤ.
Για άλλη μια φορά είναι απαραίτητο να θυμηθούμε τον Sergei Glazyev στο πρωτοποριακό του δοκίμιο Sanctions and Sovereignty: «Είναι απαραίτητο να ολοκληρωθεί η αποδολαριοποίηση των συναλλαγματικών μας αποθεμάτων, αντικαθιστώντας το δολάριο, το ευρώ και τη λίρα με χρυσό. Στις σημερινές συνθήκες της αναμενόμενης εκρηκτικής αύξησης της τιμής του χρυσού, η μαζική εξαγωγή του στο εξωτερικό μοιάζει με προδοσία και είναι καιρός να το σταματήσει η ρυθμιστική αρχή».
Αυτό είναι ένα ισχυρό κατηγορητήριο της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας – η οποία δανειζόταν έναντι του χρυσού και τον εξήγαγε. Για όλους τους πρακτικούς σκοπούς, η Κεντρική Τράπεζα θα μπορούσε να κατηγορηθεί ότι διέπραξε μια εσωτερική εργασία. Και στη συνέχεια δέθηκε χειροπόδαρα από τις καταστροφικές αμερικανικές κυρώσεις.
Όπως λέει ένας αναλυτής της Μόσχας, η Κεντρική Τράπεζα «είχε παραδώσει ορισμένους όγκους χρυσού στο Λονδίνο το 2020-2021. Αυτή η απόφαση υποκινήθηκε από την υψηλή τιμή του χρυσού εκείνη την εποχή (σχεδόν 2000 δολάρια ανά ουγγιά) και δύσκολα θα μπορούσε να ληφθεί από τον Πούτιν. Εάν ναι, αυτή η απόφαση μπορεί να χαρακτηριστεί ως πολύ ανόητη ή ακόμη και ως μέρος μιας τακτικής εκτροπής (…) Το μεγαλύτερο μέρος του χρυσού που παραδόθηκε στο Λονδίνο δεν αποθηκεύτηκε αλλά πωλήθηκε και μεταφέρθηκε σε συναλλαγματικά αποθέματα (σε ευρώ ή λίρες) τα οποία πάγωσαν αργότερα».
Δεν είναι περίεργο που πολλοί άνθρωποι στη Ρωσία είναι θυμωμένοι. Μια γρήγορη αναδρομή χρειάζεται. Τον Ιούνιο του περασμένου έτους, ο Πούτιν υπέγραψε νόμο που ακυρώνει τις απαιτήσεις για τον επαναπατρισμό των κερδών σε συνάλλαγμα από τις εξαγωγές χρυσού. Πέντε μήνες αργότερα, οι χρυσωρύχοι της Ρωσίας εξήγαγαν σαν τρελοί. Ένα μήνα αργότερα, η Δούμα ήθελε να μάθει γιατί η Κεντρική Τράπεζα είχε σταματήσει να αγοράζει χρυσό. Δεν είναι περίεργο που τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης ξέσπασαν με κατηγορίες για «μια άνευ προηγουμένου ληστεία [χρυσού]» .
Τώρα είναι πολύ πιο δραματικό: το RIA Novosti περιέγραψε το πάγωμα που υπαγορεύτηκε από τις ΗΠΑ ως –τι άλλο– μια «ληστεία» και δεόντως προβλεπόμενο παγκόσμιο οικονομικό χάος. Όσο για την Κεντρική Τράπεζα, έχει επιστρέψει στην αγορά χρυσού.
Τίποτα από τα παραπάνω, ωστόσο, δεν εξηγεί κάποιο «λείπον» χρυσό που de facto δεν βρίσκεται στην κατοχή της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας. Και εκεί έρχεται ένας κάπως σκιερός χαρακτήρας όπως ο Herman Gref.
Ας το ελέγξουμε αυτό με τον βουλευτή της Κρατικής Δούμας Mikhail Delyagin , ο οποίος είχε μερικά πράγματα να πει για τον χρυσό που εξήχθη στο Λονδίνο:
«Αυτή η διαδικασία συνεχίζεται τον τελευταίο χρόνο. Εξήχθησαν, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, 600 τόνοι. [Ο επικεφαλής της Ρωσικής Κεντρικής Τράπεζας] Nabiullina είπε – όποιος θέλει να πουλήσει χρυσό για να πάρει μετρητά, ή αν εξορύσσετε χρυσό και τον εμπορεύεστε, να έχετε κατά νου ότι το κράτος, προσωπικά, δεν θα αγοράσει χρυσό από εσάς σε τιμή αγοράς. Θα το πάρουμε με μεγάλη έκπτωση. Εάν θέλετε να πάρετε τίμια χρήματα για αυτό, παρακαλούμε να το εξαγάγετε. Το παγκόσμιο κέντρο εμπορίας χρυσού είναι το Λονδίνο. Αντίστοιχα, όλοι άρχισαν να εξάγουν και να πουλάνε χρυσό εκεί. Συμπεριλαμβανομένου του κ. [Herman] Gref. Ο επικεφαλής της επίσημα κρατικής Sberbank πούλησε ένα τεράστιο μέρος των αποθεμάτων χρυσού του».
Κοιτάξτε εδώ για συναρπαστικές λεπτομέρειες σχετικά με τις γελοιότητες του Gref της Sberbank.
Προσέξτε το ρούβλι με το χρυσό
Μπορεί να είναι πολύ αργά, αλλά τουλάχιστον το Κρεμλίνο έχει πλέον συγκροτήσει μια επιτροπή –με εξουσιοδότηση στους σπασίκλες της Κεντρικής Τράπεζας– για να χειριστεί τα σοβαρά πράγματα.
Μας προκαλεί σκέψη ότι η Ρωσική Κεντρική Τράπεζα δεν ανταποκρίνεται στο ρωσικό σύνταγμα καθώς και στο δικαστικό σύστημα, αλλά στην πραγματικότητα είναι υποταγμένη στο ΔΝΤ. Μπορεί να υποστηριχθεί ότι αυτό το χρηματοπιστωτικό σύστημα που σχεδιάστηκε από καρτέλ –που συνεπάγεται μηδενική κυριαρχία– απλά δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί κατά μέτωπο από κανένα έθνος στον πλανήτη, και ο Πούτιν προσπαθεί να το υπονομεύσει βήμα προς βήμα. Αυτό περιλαμβάνει, φυσικά, τη διατήρηση της Elvira Nabiullina στη δουλειά, ακόμη και όταν ακολουθεί κατά γράμμα τη συναίνεση της Ουάσιγκτον.
Και αυτό μας φέρνει πίσω στην πιθανότητα εξαιρετικά υψηλού διακυβεύματος που το Κρεμλίνο μπορεί να ήθελε από την αρχή να μην περιοριστεί, αναγκάζοντας τους Ατλαντιστές να αποκαλύψουν το αληθινό τους χέρι και εκθέτοντας το σύστημά τους σε ένα θεαματικό «The King is Naked» για ένα παγκόσμιο κοινό.
Και εκεί έρχεται το νέο νομισματικό/χρηματοπιστωτικό σύστημα ΕΑΕΕ/Κίνας, υπό την επίβλεψη του Γκλάζιεφ. Μπορούμε σίγουρα να οραματιστούμε τη Ρωσία, την Κίνα και τεράστιες περιοχές της Ευρασίας να χωρίζουν σταδιακά από τον καπιταλισμό των καζίνο. Το ρούβλι μετατράπηκε εκ νέου σε νόμισμα με χρυσό και η Ρωσία εστίασε στην αυτάρκεια, τις παραγωγικές εγχώριες επενδύσεις και την εμπορική συνδεσιμότητα με το μεγαλύτερο μέρος του παγκόσμιου Νότου.
Πολύ πέρα από τα κατασχεμένα συναλλαγματικά της αποθέματα και τους τόνους χρυσού που πωλούνται στο Λονδίνο, αυτό που έχει σημασία είναι ότι η Ρωσία παραμένει η απόλυτη δύναμη των φυσικών πόρων. Ελλείψεις; Λίγη λιτότητα για λίγο θα το φροντίσει: τίποτα τόσο δραματικό όσο η εθνική εξαθλίωση κάτω από τη νεοφιλελεύθερη δεκαετία του 1990. Και επιπλέον ώθηση θα προερχόταν από την εξαγωγή φυσικών πόρων σε εκπτωτικές τιμές υψηλής ποιότητας σε άλλα κράτη των BRICS και στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρασίας και του παγκόσμιου Νότου.
Η συλλογική Δύση μόλις κατασκεύασε ένα νέο, σκοτεινό χάσμα Ανατολής-Δύσης. Η Ρωσία το γυρίζει ανάποδα, προς όφελος της: στο κάτω-κάτω ο πολυπολικός κόσμος ανεβαίνει στην Ανατολή.
Η Αυτοκρατορία του Ψέματος δε θα κάνει πίσω, γιατί δεν έχει Σχέδιο Β. Το Σχέδιο Α είναι να «ακυρώσει» τη Ρωσία σε όλο το –δυτικό– φάσμα. Και λοιπόν; Ρωσοφοβία, ρατσισμός, 24 ώρες το 24ωρο, 7 ώρες το 24ωρο, υπερβολική προπαγάνδα, ακύρωση πολιτιστικών διαδικτυακών όχλων, αυτά δε σημαίνουν τίποτα.
Τα γεγονότα έχουν σημασία: η Αρκούδα έχει αρκετό πυρηνικό / υπερηχητικό υλικό για να διαλύσει το ΝΑΤΟ σε λίγα λεπτά πριν το πρωινό και να δώσει ένα μάθημα στη συλλογική Δύση πριν από τα κοκτέιλ πριν το δείπνο. Θα έρθει καιρός που κάποιος εξαιρετικός με αξιοπρεπή IQ θα καταλάβει επιτέλους την έννοια του «αδιαίρετου της ασφάλειας».