Από: analyst.gr
Άποψη
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας έχει μιλήσει με τηλεδιάσκεψη σε διάφορα Κοινοβούλια – ακόμη και στη Βουλή της Γερμανίας που έχει αιματοκυλίσει την Ευρώπη δύο φορές μέσα σε έναν μόλις αιώνα, ενώ τώρα βρήκε δικαιολογία να εξοπλίζεται ξανά (ανάλυση). Προφανώς παραβιάζοντας, χωρίς να εμποδισθεί από τη Δύση, τη συμφωνία στη διάσκεψη της Γιάλτας, περί «εκμηδένισης του γερμανικού μιλιταρισμού, για να μην μπορέσει ξανά η Γερμανία να απειλήσει την παγκόσμια ειρήνη» – μετά από τους 2 Παγκόσμιους Πολέμους που προκάλεσε, με συνέπεια την απώλεια 120 εκ. ανθρώπων.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας θεωρείται ήρωας της εποχής μας – ενώ, από την πλευρά της προπαγάνδας, είναι σίγουρα εξαιρετικά επιτυχημένος. Η μεγάλη αλλά αφανής «επιτυχία» του βέβαια είναι το ότι, με τη «βοήθεια» του Putin και ενδεχομένως «στημένος» από άλλες δυνάμεις, κατάφερε να σβήσει για πολλές δεκαετίες το όνειρο μίας ενωμένης, ειρηνικής, αυτόνομης και ισχυρής Ευρώπης, από την Πορτογαλία έως τα Ουράλια – ενώ φαίνεται πως θα προκαλέσει το διαχωρισμό του πλανήτη σε δύο αντιμαχόμενα μέτωπα, με αφετηρία έναν νέο ψυχρό πόλεμο. Ένα καινούργιο «σιδηρούν παραπέτασμα» που δεν θα έχει καθόλου νικητές, αλλά μόνο χαμένους.
Ο πρόεδρος της Ουκρανίας όμως, ο Zelensky, δεν είναι ήρωας, αφού οι πραγματικοί ήρωες δεν κάνουν πολέμους, αλλά τους εμποδίζουν – ενδιαφέρονται για αυτούς που αγαπούν, τους προσέχουν και δεν τους θέτουν σε κινδύνους. Εάν ήταν ήρωας, θα είχε εφαρμόσει τη συμφωνία του Minsk, δίνοντας τέλος στον πόλεμο του Donbas – όταν ανέλαβε την προεδρία της χώρας, πριν από περίπου τρία χρόνια.
Έτσι, θα είχε σώσει τη χώρα του και τους Πολίτες της, προστατεύοντας τους από πολλά δεινά – κάτι που όμως δεν θα του έδινε τη σημερινή αίγλη που απολαμβάνει, αφού οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται για τέτοιους αληθινούς ήρωες και δεν τους στήνουν μνημεία αλλά, αντίθετα, συχνά τους γελοιοποιούν. Δυστυχώς, μόνο όποιος θυσιάζει αθώους νέους για έναν «ανώτερο σκοπό» στο πεδίο της μάχης, μένει στην ιστορία και χαρακτηρίζεται ήρωας – ενώ υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα που το επιβεβαιώνουν.
Η σκηνοθεσία
Συνεχίζοντας, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, όταν ακούει κανείς έναν απελπισμένο άνδρα, με πενθήμερα γένια και με τη στρατιωτική του στολή, να μιλάει τηλεοπτικά στην ανθρωπότητα, συγκινείται – εάν βέβαια δεν γνωρίζει πως ο άνδρας αυτός ήταν ηθοποιός. Πώς ο ρόλος του προέδρου που εγκαταλείφθηκε από όλους και έμεινε μόνος στον κόσμο, υπερασπιζόμενος τον εαυτό του ενάντια στην υπεροχή του κακού, είναι ενδεχομένως ο ρόλος της ζωής του – ενώ η εκπομπή είναι μέρος ενός εγχειρήματος, στο σημερινό κόσμο των πολυμέσων, όπου η εικόνα μετράει περισσότερο από το περιεχόμενο.
Γιατί λέμε μίας τέτοιου είδους «μιντιακής» επιχείρησης; Απλούστατα, επειδή δεν έχει καμία λογική να «καμουφλάρεται» ο πρόεδρος με χακί στρατιωτικά ρούχα, σε ένα κομψό και ασφαλές προεδρικό μέγαρο – ούτε να στήνεται ένα τέτοιο εντυπωσιακό σκηνικό που ασφαλώς επηρεάζει την κοινή γνώμη, όπως πολύ καλά γνωρίζουν όλοι όσοι ασχολούνται με τη χειραγώγηση του πλήθους και οι επαγγελματίες των δημοσίων σχέσεων.
Εν τούτοις, ο πρόεδρος της Ουκρανίας θεωρείται ήρωας – επειδή η εικόνα των ηρώων μας διαμορφώνεται από το μιλιταριστικό παρελθόν που χαρακτηρίζει τον πολιτισμό μας. Από την ιστορία μας που είναι γεμάτη με μεγάλους ήρωες – πάντοτε με αιματοβαμμένα χέρια.
Οι πραγματικοί ήρωες όμως δεν στέλνουν ακροδεξιούς στρατιώτες εναντίον του λαού τους – ενώ δεν δίνουν εντολές να βομβαρδίσουν αποσχισθείσες περιοχές. Εάν λοιπόν ήταν πραγματικός ήρωας ο πρόεδρος της Ουκρανίας, θα είχε δώσει τέλος στον οκταετή πόλεμο του Donbas – ο οποίος, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, κόστισε το θάνατο 15.000 ανθρώπων (πηγή), μετατρέποντας δεκάδες χιλιάδες σε πρόσφυγες. Έτσι θα προστάτευε το λαό του από τη σημερινή τραγωδία, από πολλά βάσανα και θλίψη – αντί να απαιτεί όλο και περισσότερα θανατηφόρα όπλα από τους εισβολείς στο Ιράκ, στη Λιβύη, στη Συρία κοκ., με στόχο δήθεν να επιβάλουν τη Δημοκρατία.
Πού είναι ο ηρωισμός, όταν ζητάει κανείς όπλα που παρατείνουν έναν αιματηρό πόλεμο και αυξάνουν τον αριθμό των θυμάτων; Γιατί είναι ηρωικό να απευθύνεται συνεχώς έκκληση στη Δύση να παρέμβει στον πόλεμο, από την πλευρά της ουκρανικής κυβέρνησης; Δεν είναι φανερό σε όλους μας πως κάτι τέτοιο θα αποτελούσε την πιθανή έκρηξη ενός παγκοσμίου πολέμου; Είναι ηρωικό να προκαλείται ένας παγκόσμιος πόλεμος μεταξύ πυρηνικών δυνάμεων, η κάθε μία εκ των οποίων διαθέτει ένα τεράστιο απόθεμα όπλων μαζικής καταστροφής, ικανό να αφανίσει τον πλανήτη;
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας, η Ουκρανία χρειάζεται έναν πραγματικό ήρωα σήμερα, τώρα. Έναν ήρωα που θα βάλει τέλος σε αυτόν το σκληρό πόλεμο που θα καταστρέψει τη χώρα – ενώ θα βυθίσει ολόκληρη την Ευρώπη σε μία φτώχεια άνευ προηγουμένου, προς όφελος αυτών που εξάγουν όπλα και αισχροκερδούν με την ενέργεια, καθώς επίσης με τις ανάγκες των άλλων.
Τον χρειάζεται επειδή δεν είναι ούτε ο Putin ήρωας, αλλά ένας εγκληματίας που δεν πρόκειται να σταματήσει τον πόλεμο – ενώ δεν έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό να μιμηθεί το ΝΑΤΟ, όσον αφορά το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας. Ένας πραγματικός ήρωας θα έκανε τα πάντα, για να δοθεί τέλος στην αιματοχυσία – γνωρίζοντας πως ο πόλεμος δεν σταματάει ποτέ με πόλεμο.
Εάν το τίμημα του σταματήματος του πολέμου είναι η ουδετερότητα, η διαγραφή από το Σύνταγμα του 2015 της ένταξης της χώρας στο ΝΑΤΟ και η μείωση των στρατιωτικών δυνατοτήτων, είναι μεν υψηλό, αλλά όχι ανυπέρβλητο – με κριτήριο τη σημερινή καταστροφή που υφίσταται η Ουκρανία και το σκοτεινό μέλλον που διαγράφεται μπροστά της (ανάλυση).
Εν τούτοις, ο Zelensky δεν είναι ο ήρωας που χρειάζεται η Ουκρανία – αν και θα καταγραφεί ως ήρωας στην ιστορία, αφού το αίμα των θυμάτων στεγνώνει γρήγορα. Άλλωστε, η ιστορία δεν ενδιαφέρεται καθόλου για τους γιούς, τους πατέρες, τις μητέρες ή τους αδελφούς που πεθαίνουν στα πεδία της μάχης ή που καταλήγουν πρόσφυγες, μακριά από τις πατρίδες τους – κάτι που ανέκαθεν συνέβαινε, ενώ θα συνεχίσει δυστυχώς να συμβαίνει στο μέλλον.