 |
| A U.S. Air Force MQ-9 Reaper, assigned to the 62nd Expeditionary Reconnaissance Squadron, armed with four GBU-38 Joint Direct Attack Munition, parks on a flightline before a mission on Kandahar Airfield, Afghanistan Feb. 22, 2018. The 62nd ERS provides close air support, intelligence, surveillance and reconnaissance capabilities in Afghanistan.(U.S. Air Force photo by Tech. Sgt. Paul Labbe) |
Robert Farley - 19fortyfive.com / Παρουσίαση Freepen.gr
Τα drones έχουν χρησιμοποιηθεί στο πεδίο της μάχης για μεγάλο χρονικό διάστημα και με μεγάλη ποικιλία τρόπων. Είναι μια υπεραπλούστευση της ιστορίας του πολέμου με μη επανδρωμένα αεροσκάφη να κάνουμε μια αυστηρή διάκριση μεταξύ αναγνώρισης και επίθεσης. Ακόμη και τα πρώιμα drones χρησιμοποιήθηκαν μερικές φορές σε ρόλους κρούσης, και τα πιο σύγχρονα drones απεργίας λειτουργούν τόσο καλά εν μέρει επειδή μπορούν να παρέχουν έναν χάρτη του πεδίου μάχης. Τις τελευταίες δεκαετίες τα drones έχουν επιδείξει μετασχηματιστικές δυνατότητες σε ορισμένα είδη συγκρούσεων, ειδικά σε ανεκτικούς πολέμους χαμηλής έντασης. Τα drones καθιστούν δυνατή τη μακροπρόθεσμη επιτήρηση, σε συνδυασμό με την διαρκή απειλή ενός θανατηφόρου χτυπήματος.
Μπορούμε ίσως να πούμε ότι η σύγκρουση του Ναγκόρνο-Καραμπάχ είναι η πρώτη στην οποία τα drones έπαιξαν αποφασιστικό τακτικό ρόλο στη σύγχρονη μάχη υψηλής έντασης. Τα drones όχι μόνο χαρτογράφησαν αμυντικά δίκτυα αέρα και ξηράς, αλλά στη συνέχεια επιτέθηκαν άμεσα και υποβάθμισαν αυτά τα δίκτυα. Αυτό πηγαίνει ένα βήμα πέρα από την κλασική μάχη αέρα - εδάφους μέσω αεροπορικών επιδρομών μεγάλης εμβέλειας, ακριβείας που θα μπορούσαν να διαταράξουν τις επικοινωνίες και τους κόμβους υλικοτεχνικής υποστήριξης και έτσι είτε να κόψουν τα κότσια μιας τεθωρακισμένης επίθεσης είτε να παραλύσουν ένα αμυντικό δίκτυο. Αντίθετα, άφθονα θανατηφόρα drones χρησιμοποιήθηκαν ως μέρος μιας στρατηγικής φθοράς, χαρτογραφώντας την άμυνα του εχθρού και στη συνέχεια επιτέθηκαν απευθείας σε αυτόν, επιπλέον της διευκόλυνσης των παραδοσιακών επιθέσεων τεθωρακισμένων, πεζικού και πυροβολικού. Το Αζερμπαϊτζάν μπόρεσε να αγοράσει στρατιωτικό εξοπλισμό εκτός ραφιού (μερικές φορές με χειριστές εκτός ραφιού) και να τον χρησιμοποιήσει για να διαλύσει ένα σύνολο προετοιμασμένων αμυντικών θέσεων που κατείχαν εδάφη για δεκαετίες.
Η νέα σημασία των drones αμφισβητεί επίσης ορισμένες γεωπολιτικές ευθυγραμμίσεις. Η ασυνήθιστη θέση της Τουρκίας ως φίλου της Ρωσίας και εξαγωγέα όπλων στην Ουκρανία την τοποθετεί στο επίκεντρο της τρέχουσας κρίσης. Πράγματι, η ανησυχία πως τα τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εξάγονται στην Ουκρανία ενδέχεται να αλλάξουν την στρατιωτική ισορροπία στο Ντονμπάς είναι ένας από τους μοχλούς πίσω από τη συγκρουσιακή στρατηγική της Ρωσίας. Η πρόσβαση σε μη επανδρωμένα αεροσκάφη σημαίνει ότι η Ουκρανία θα διατηρήσει ορισμένα από τα εργαλεία της αεροπορικής δύναμης ακόμη και αν η Ρωσία επιβάλει ταχεία κυριαρχία στον εναέριο χώρο. Αλλά τότε η Ρωσία ενδέχεται να μπορέσει να χρησιμοποιήσει τον στόλο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών της για να χαρτογραφήσει, να επιτεθεί και να εξουδετερώσει το δίκτυο αεράμυνας της Ουκρανίας, καθιστώντας τα δικά της κληροδοτημένα συστήματα πολύ πιο αποτελεσματικά. Το οπλοστάσιο των μη επανδρωμένων αεροσκαφών της Ρωσίας είναι μεγάλο και θανατηφόρο, και μπορεί κάλλιστα να βοηθήσει τις χερσαίες δυνάμεις να χαράξουν μια πορεία μέσω των στατικών ουκρανικών αμυνών, καθιστώντας ταυτόχρονα πιο δύσκολο για τις ουκρανικές δυνάμεις να κινηθούν σε θέσεις αποκλεισμού.
Αλλά η καινοτομία πάντα υποκινεί την αντι-καινοτομία. Μπορούμε να βασιστούμε στους στρατούς για να αναπτύξουν πιο προηγμένες τεχνικές για να κρύβονται από τα drones χρησιμοποιώντας τόσο παλιές όσο και νέες τεχνολογίες. Η σημασία της βασικής ικανότητας στον ηλεκτρονικό πόλεμο, που καθιστά τη διοίκηση και τον έλεγχο των drones πιο περίπλοκα, θα γίνει ξεκάθαρη. Θα πρέπει επίσης να περιμένουμε από τους στρατούς και τις αεροπορικές δυνάμεις να βρουν τρόπους να κάνουν την αεράμυνα τους πιο θανατηφόρα. Αυτό θα περιλαμβάνει αυτόματα επίγεια αμυντικά συστήματα και ενδεχομένως UAV που μπορούν να καταστρέψουν εχθρικά drones. Από την πλευρά τους οι Ρώσοι έχουν βελτιώσει την άμυνα σε ορισμένα από τα τεθωρακισμένα τους οχήματα, ελπίζοντας να αποφύγουν τα αποτελέσματα της σύγκρουσης του Ναγκόρνο-Καραμπάχ.
Μπορούμε να υπερεκτιμήσουμε εκτενώς τον αντίκτυπο των UAV (και τελικά των μη επανδρωμένων οχημάτων εδάφους και θαλάσσης) στον πόλεμο κατά το τελευταίο διάστημα. Η σημασία ακόμη και διάσημων πλατφορμών όπως το Predator συχνά παρεξηγείται. Ωστόσο, φαίνεται τώρα πιθανό ότι τα μη επανδρωμένα οχήματα θα διαδραματίσουν κρίσιμο ρόλο εάν η σύγκρουση Ουκρανίας-Ρωσίας γίνει εξαιρετικά θερμή. Εάν υπάρξει πόλεμος, οι αμυντικοί βιομηχανικοί γίγαντες του κόσμου θα δώσουν τη μεγαλύτερη προσοχή στο πώς θα εξελιχθεί η μάχη.