Η αναδυόμενη Πολυπολική Παγκόσμια Τάξη απειλείται από τον Αγγλοαμερικανικό Άξονα (ΑΑΑ), όπως αποδεικνύεται από τις ταυτόχρονες πολεμοχαρείς προκλήσεις τους εναντίον των κοινών ρωσο-κινεζικών μηχανών του. Οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο ενώθηκαν τον περασμένο Σεπτέμβριο μέσω του AUKUS μαζί με την Αυστραλία για να συγκροτήσουν έναν αντικινεζικό συνασπισμό στον Ινδο-Ειρηνικό ενώ επί του παρόντος τροφοδοτούν τις φλόγες των εντάσεων στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (ΚΑΕ) εναντίον της Ρωσίας. Αυτοί οι πρώην ηγεμόνες δεν θα καταφέρουν να αντιστρέψουν τις ιστορικά αναπόφευκτες παγκόσμιες συστημικές διεργασίες όπου πρωτοπορούν από κοινού η Ρωσία και η Κίνα, αλλά ενδέχεται ωστόσο να προκαλέσουν μαζική καταστροφή για την επιδίωξη των ιδεολογικά καθοδηγούμενων στόχων τους μέσω της τακτικής "διαίρει και βασίλευε".
Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι μεγάλοι στρατηγικοί υπολογισμοί που επηρεάζουν τις διατυπώσεις πολιτικής των μόνιμων στρατιωτικών, υπηρεσιών πληροφοριών και διπλωματικών γραφειοκρατιών («βαθύ κράτος») είναι ότι μπορούν να επιτύχουν να «περιορίσουν» ταυτόχρονα αυτές τις Μεγάλες Δυνάμεις, αρκεί να συγκροτήσουν με επιτυχία περιφερειακούς συνασπισμούς για αυτόν τον σκοπό. Στο μέτωπο της Δυτικής Ευρασίας, ο ΑΑΑ προσπαθεί να συγκεντρώσει τα κράτη της Βαλτικής, την Πολωνία, τη Ρουμανία και την Ουκρανία, ενώ η Ανατολική Ευρασιατική τις βλέπει να προσπαθούν να κάνουν το ίδιο με την Αυστραλία, την Ιαπωνία και ίσως μερικές χώρες του ASEAN όπως οι Φιλιππίνες. Η Ινδία είχε ένα ρόλο σε αυτόν τον αντικινεζικό συνασπισμό «συγκράτησης», αλλά πρόσφατα φαίνεται πως επανεξέτασε τη δέσμευσή της.
Η Ινδία κατανοεί πολύ καλά ότι δεν μπορεί να διαδραματίσει πρωτοποριακό ρόλο στον άμεσο «περιορισμό» της Κίνας, αλλά αυτό που μπορεί να κάνει είναι να προσελκύσει περισσότερες ξένες επενδύσεις προκειμένου να κάνει την οικονομία της πιο ανταγωνιστική. Το Νέο Δελχί συνεργάζεται επίσης με τους ειδικούς και στρατηγικούς εταίρους του στη Μόσχα για να συγκεντρώσει από κοινού ένα νέο Κίνημα των Αδεσμεύτων («Neo-NAM») με σκοπό τη δημιουργία ενός τρίτου πόλου επιρροής απέναντι στη διπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων με σκοπό τον απόλυτο πολυπολικό κόσμο. Στη Δυτική Ευρασία, παραμένει ασαφές σε ποιο βαθμό η επίδοξη ηγέτης της ΚΑΕ, η Πολωνία ενδιαφέρεται να παίξει έναν παρόμοιο ρόλο πρωτοπορίας έναντι της Ρωσίας, αν κρίνουμε από το αναφερόμενο ενδιαφέρον της για μια στρατιωτική συμφωνία με τη Μόσχα.
Αυτές οι γεωστρατηγικές αβεβαιότητες απειλούν να βάλουν φρένο στα σχέδια ταυτόχρονης «συγκράτησης» του ΑΑΑ, γεγονός που θα μπορούσε να τον κάνει αρκετά απελπισμένο ώστε να προκαλέσει επεισόδια ψευδούς σημαίας εναντίον μιας ή και των δύο αυτών των Ευρασιατικών Μεγάλων Δυνάμεων με σκοπό να καταλύσει ταχέως εξελισσόμενες ακολουθίες γεγονότων για την οικοδόμηση επιθυμητών περιφερειακών συμμαχίων για αυτές. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο η Ρωσία και η Κίνα, αλλά και οι χώρες στις αντίστοιχες περιοχές αυτών των δύο, πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση για τις πλοκές αυτών των εξωπεριφερειακών παραγόντων. Ο ΑΑΑ πιστεύει ότι είναι αρκετά γεωγραφικά αποστασιοποιημένος από πιθανές ζώνες εχθροπραξιών για να απομονωθούν από τις πιο άμεσες συνέπειες που μπορεί να προκαλέσουν.
Μπροστά σε αυτές τις πιέσεις, η Ρωσία και η Κίνα θα πρέπει να συνεργαστούν πιο στενά, αλλά η Μόσχα πρέπει επίσης να αποφύγει κάθε δυσανάλογη μελλοντική εξάρτηση από το Πεκίνο, άρα και τα σχέδιά της για το Νεο-ΝΑΜ με το Νέο Δελχί. Η Κίνα επίσης δε θέλει να βάλει όλα τα αυγά της στο ρωσικό καλάθι, γεγονός που εξηγεί γιατί πρωτοπορεί ανεξάρτητα σε άλλους διαπεριφερειακούς διαδρόμους συνδεσιμότητας που δε διέρχονται από το έδαφος αυτής της χώρας, όπως ο Μέσος Διάδρομος με την Τουρκία μέσω Κεντρικής Ασίας και Νότιου Καύκασου καθώς και ο Οικονομικός Διάδρομος Κίνας-Πακιστάν (CPEC) και ακόμη ο Οικονομικός Διάδρομος Κίνας-Μυανμάρ (CMEC). Η γεωοικονομική δέσμευση της Κίνας με αυτές τις χώρες προλαμβάνει κάθε εξάρτηση από τη Ρωσία.
Ο ΑΑΑ δεν μπορεί να διατηρήσει ρεαλιστικά ίσες προσπάθειες «συγκράτησης» εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας, ανεξάρτητα από την επιτυχία των σχεδίων περιφερειακού συνασπισμού τους. Αυτό σημαίνει ότι οι παρατηρητές θα πρέπει να περιμένουν να δοθεί προτεραιότητα στο ένα ή στο άλλο, αν και ο πρωταρχικός στόχος μπορεί να αλλάξει με το χρόνο και τις περιστάσεις. Αυτό που δεν τίθεται σε προτεραιότητα σε μια δεδομένη στιγμή θα δεχτεί, επομένως, συγκριτικά μικρότερη πίεση και θα μπορεί να λειτουργεί με πιο σίγουρο και στρατηγικά ανεξάρτητο τρόπο στην αντίστοιχη περιοχή του. Καθώς η εστίαση μετατοπίζεται από το ένα στο άλλο, ο στόχος που πιέζεται πρόσφατα θα βασίζεται στον αντίστοιχο του για να παίξει έναν πιο σημαντικό ρόλο της βαλβίδας πίεσης. Υπό αυτή την έννοια, η Ρωσία και η Κίνα θα συνεχίσουν να χρειάζονται η μία την άλλη.
Ο συνεχιζόμενος Νέος Ψυχρός Πόλεμος είναι πρωτίστως μεταξύ των αμερικανικών και κινεζικών υπερδυνάμεων, αλλά οδηγεί επίσης όλο και περισσότερο στο να διαδραματίζουν σημαντικότερους ρόλους οι κορυφαίοι Βρετανοί και Ρώσοι στρατηγικοί εταίροι τους αντίστοιχα. Η Ινδία αναμένεται να παραμείνει μια παγκόσμια συγκεντρωτική χώρα, της οποίας η πολλαπλή ευθυγράμμιση προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη δυναμική αυτού του παγκόσμιου ανταγωνισμού. Ο ρόλος της Τουρκίας και των χωρών του Κόλπου (κυρίως των Εμιράτων και της Σαουδικής Αραβίας σε αυτό το πλαίσιο) θα είναι επίσης σημαντικός, με την Πολωνία να παραμένει επίσης ισχυρή, αλλά σε βαθμό που να μην πλησιάζει την κλίμακα αυτών των άλλων, καθώς αναμένεται να διατηρήσει κάποιο βαθμό έντασης με τη Ρωσία στο ορατό μέλλον ακόμη και αν συμφωνηθεί μια στρατιωτική συμφωνία.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, ο ΑΑΑ μπορεί να περιγραφεί ως ο κύριος ανταγωνιστής στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο, καθώς καθίσταται αδύνατο να συζητηθεί η αμερικανική μεγάλη στρατηγική στην Ευρασία χωρίς επίσης να μιλήσουμε για τον συμπληρωματικό ρόλο του κορυφαίου Βρετανού στρατηγικού εταίρου του. Οι σχέσεις μεταξύ Κίνας και Ρωσίας είναι συγκριτικά πιο ισότιμες , αλλά και οι δύο εξακολουθούν να προσπαθούν να εξισορροπήσουν την άλλη με φιλικούς, ευγενικούς και μη εχθρικούς τρόπους μέσω των εναλλακτικών διαδρόμων διαπεριφερειακής συνδεσιμότητας του Πεκίνου και του Neo-NAM της Μόσχας με το Νέο Δελχί. Αυτή η ολοένα και πιο περίπλοκη εκδοχή της πολυπολικότητας που εξελίσσεται εν μέσω της σε μεγάλο βαθμό διπολικής παγκόσμιας τάξης καθιστά τις Διεθνείς Σχέσεις πιο ενδιαφέρουσες από ό,τι ήταν εδώ και δεκαετίες.
Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Οι μεγάλοι στρατηγικοί υπολογισμοί που επηρεάζουν τις διατυπώσεις πολιτικής των μόνιμων στρατιωτικών, υπηρεσιών πληροφοριών και διπλωματικών γραφειοκρατιών («βαθύ κράτος») είναι ότι μπορούν να επιτύχουν να «περιορίσουν» ταυτόχρονα αυτές τις Μεγάλες Δυνάμεις, αρκεί να συγκροτήσουν με επιτυχία περιφερειακούς συνασπισμούς για αυτόν τον σκοπό. Στο μέτωπο της Δυτικής Ευρασίας, ο ΑΑΑ προσπαθεί να συγκεντρώσει τα κράτη της Βαλτικής, την Πολωνία, τη Ρουμανία και την Ουκρανία, ενώ η Ανατολική Ευρασιατική τις βλέπει να προσπαθούν να κάνουν το ίδιο με την Αυστραλία, την Ιαπωνία και ίσως μερικές χώρες του ASEAN όπως οι Φιλιππίνες. Η Ινδία είχε ένα ρόλο σε αυτόν τον αντικινεζικό συνασπισμό «συγκράτησης», αλλά πρόσφατα φαίνεται πως επανεξέτασε τη δέσμευσή της.
Η Ινδία κατανοεί πολύ καλά ότι δεν μπορεί να διαδραματίσει πρωτοποριακό ρόλο στον άμεσο «περιορισμό» της Κίνας, αλλά αυτό που μπορεί να κάνει είναι να προσελκύσει περισσότερες ξένες επενδύσεις προκειμένου να κάνει την οικονομία της πιο ανταγωνιστική. Το Νέο Δελχί συνεργάζεται επίσης με τους ειδικούς και στρατηγικούς εταίρους του στη Μόσχα για να συγκεντρώσει από κοινού ένα νέο Κίνημα των Αδεσμεύτων («Neo-NAM») με σκοπό τη δημιουργία ενός τρίτου πόλου επιρροής απέναντι στη διπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων με σκοπό τον απόλυτο πολυπολικό κόσμο. Στη Δυτική Ευρασία, παραμένει ασαφές σε ποιο βαθμό η επίδοξη ηγέτης της ΚΑΕ, η Πολωνία ενδιαφέρεται να παίξει έναν παρόμοιο ρόλο πρωτοπορίας έναντι της Ρωσίας, αν κρίνουμε από το αναφερόμενο ενδιαφέρον της για μια στρατιωτική συμφωνία με τη Μόσχα.
Αυτές οι γεωστρατηγικές αβεβαιότητες απειλούν να βάλουν φρένο στα σχέδια ταυτόχρονης «συγκράτησης» του ΑΑΑ, γεγονός που θα μπορούσε να τον κάνει αρκετά απελπισμένο ώστε να προκαλέσει επεισόδια ψευδούς σημαίας εναντίον μιας ή και των δύο αυτών των Ευρασιατικών Μεγάλων Δυνάμεων με σκοπό να καταλύσει ταχέως εξελισσόμενες ακολουθίες γεγονότων για την οικοδόμηση επιθυμητών περιφερειακών συμμαχίων για αυτές. Αυτό σημαίνει ότι όχι μόνο η Ρωσία και η Κίνα, αλλά και οι χώρες στις αντίστοιχες περιοχές αυτών των δύο, πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση για τις πλοκές αυτών των εξωπεριφερειακών παραγόντων. Ο ΑΑΑ πιστεύει ότι είναι αρκετά γεωγραφικά αποστασιοποιημένος από πιθανές ζώνες εχθροπραξιών για να απομονωθούν από τις πιο άμεσες συνέπειες που μπορεί να προκαλέσουν.
Μπροστά σε αυτές τις πιέσεις, η Ρωσία και η Κίνα θα πρέπει να συνεργαστούν πιο στενά, αλλά η Μόσχα πρέπει επίσης να αποφύγει κάθε δυσανάλογη μελλοντική εξάρτηση από το Πεκίνο, άρα και τα σχέδιά της για το Νεο-ΝΑΜ με το Νέο Δελχί. Η Κίνα επίσης δε θέλει να βάλει όλα τα αυγά της στο ρωσικό καλάθι, γεγονός που εξηγεί γιατί πρωτοπορεί ανεξάρτητα σε άλλους διαπεριφερειακούς διαδρόμους συνδεσιμότητας που δε διέρχονται από το έδαφος αυτής της χώρας, όπως ο Μέσος Διάδρομος με την Τουρκία μέσω Κεντρικής Ασίας και Νότιου Καύκασου καθώς και ο Οικονομικός Διάδρομος Κίνας-Πακιστάν (CPEC) και ακόμη ο Οικονομικός Διάδρομος Κίνας-Μυανμάρ (CMEC). Η γεωοικονομική δέσμευση της Κίνας με αυτές τις χώρες προλαμβάνει κάθε εξάρτηση από τη Ρωσία.
Ο ΑΑΑ δεν μπορεί να διατηρήσει ρεαλιστικά ίσες προσπάθειες «συγκράτησης» εναντίον της Ρωσίας και της Κίνας, ανεξάρτητα από την επιτυχία των σχεδίων περιφερειακού συνασπισμού τους. Αυτό σημαίνει ότι οι παρατηρητές θα πρέπει να περιμένουν να δοθεί προτεραιότητα στο ένα ή στο άλλο, αν και ο πρωταρχικός στόχος μπορεί να αλλάξει με το χρόνο και τις περιστάσεις. Αυτό που δεν τίθεται σε προτεραιότητα σε μια δεδομένη στιγμή θα δεχτεί, επομένως, συγκριτικά μικρότερη πίεση και θα μπορεί να λειτουργεί με πιο σίγουρο και στρατηγικά ανεξάρτητο τρόπο στην αντίστοιχη περιοχή του. Καθώς η εστίαση μετατοπίζεται από το ένα στο άλλο, ο στόχος που πιέζεται πρόσφατα θα βασίζεται στον αντίστοιχο του για να παίξει έναν πιο σημαντικό ρόλο της βαλβίδας πίεσης. Υπό αυτή την έννοια, η Ρωσία και η Κίνα θα συνεχίσουν να χρειάζονται η μία την άλλη.
Ο συνεχιζόμενος Νέος Ψυχρός Πόλεμος είναι πρωτίστως μεταξύ των αμερικανικών και κινεζικών υπερδυνάμεων, αλλά οδηγεί επίσης όλο και περισσότερο στο να διαδραματίζουν σημαντικότερους ρόλους οι κορυφαίοι Βρετανοί και Ρώσοι στρατηγικοί εταίροι τους αντίστοιχα. Η Ινδία αναμένεται να παραμείνει μια παγκόσμια συγκεντρωτική χώρα, της οποίας η πολλαπλή ευθυγράμμιση προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση θα επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη δυναμική αυτού του παγκόσμιου ανταγωνισμού. Ο ρόλος της Τουρκίας και των χωρών του Κόλπου (κυρίως των Εμιράτων και της Σαουδικής Αραβίας σε αυτό το πλαίσιο) θα είναι επίσης σημαντικός, με την Πολωνία να παραμένει επίσης ισχυρή, αλλά σε βαθμό που να μην πλησιάζει την κλίμακα αυτών των άλλων, καθώς αναμένεται να διατηρήσει κάποιο βαθμό έντασης με τη Ρωσία στο ορατό μέλλον ακόμη και αν συμφωνηθεί μια στρατιωτική συμφωνία.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, ο ΑΑΑ μπορεί να περιγραφεί ως ο κύριος ανταγωνιστής στον Νέο Ψυχρό Πόλεμο, καθώς καθίσταται αδύνατο να συζητηθεί η αμερικανική μεγάλη στρατηγική στην Ευρασία χωρίς επίσης να μιλήσουμε για τον συμπληρωματικό ρόλο του κορυφαίου Βρετανού στρατηγικού εταίρου του. Οι σχέσεις μεταξύ Κίνας και Ρωσίας είναι συγκριτικά πιο ισότιμες , αλλά και οι δύο εξακολουθούν να προσπαθούν να εξισορροπήσουν την άλλη με φιλικούς, ευγενικούς και μη εχθρικούς τρόπους μέσω των εναλλακτικών διαδρόμων διαπεριφερειακής συνδεσιμότητας του Πεκίνου και του Neo-NAM της Μόσχας με το Νέο Δελχί. Αυτή η ολοένα και πιο περίπλοκη εκδοχή της πολυπολικότητας που εξελίσσεται εν μέσω της σε μεγάλο βαθμό διπολικής παγκόσμιας τάξης καθιστά τις Διεθνείς Σχέσεις πιο ενδιαφέρουσες από ό,τι ήταν εδώ και δεκαετίες.