Andrew Korybko - oneworld.press / Παρουσίαση Freepen.gr
Για να είμαστε σαφείς, θα ήταν καλύτερο για τη Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ να μην επιχειρήσει να περιορίσει καμία από αυτές τις δύο χώρες. Ωστόσο, οι μόνιμες στρατιωτικές, μυστικές και διπλωματικές γραφειοκρατίες της («βαθύ κράτος») δεν υποστηρίζουν καν αυτήν την πραγματιστική πιθανότητα, αντίθετα είναι σκληρά διχασμένες για το αν θα πρέπει να ασκήσουν μεγαλύτερη πίεση στη Ρωσία ή την Κίνα. Η αντι-κινεζική φατρία που είναι μια από τις πιο διαρκείς κληρονομιές του πρώην προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ φαίνεται να έχει επί του παρόντος τον έλεγχο του πυρός.
Αυτό εξηγεί γιατί η κυβέρνηση Μπάιντεν διαπραγματεύεται επί του παρόντος με τη Ρωσία σχετικά με τις προτάσεις της για την εγγύηση της ασφάλειας που η Μόσχα δήλωσε ότι ήταν οι κόκκινες γραμμές της. Αυτά αφορούν το απαράδεκτο της περαιτέρω ανατολικής επέκτασης του ΝΑΤΟ, μια συμφωνία να μην αναπτυχθούν όπλα κρούσης κοντά στα σύνορα της Ρωσίας και η επαναφορά της περιφερειακής υποδομής του ΝΑΤΟ στο status quo πριν από το 1997 πριν από την ένταξη των χωρών του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας στο μπλοκ.
Εάν οι ΗΠΑ καταφέρουν να αποκλιμακώσουν με επιτυχία τις εντάσεις με τη Ρωσία στην Ευρώπη, τότε η αντικινεζική φατρία πιστεύει ότι αυτό μπορεί στη συνέχεια να επιτρέψει στο Πεντάγωνο και τους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ να αναδιατάξουν τελικά περισσότερες από τις δυνάμεις τους από εκεί στον Ινδο-Ειρηνικό για να «συγκρατήσουν» επιθετικά την Κίνα. Ήταν αυτός ο μεγάλος στρατηγικός υπολογισμός για τον οποίο μίλησε δημόσια ο Schoenbach, αν και αυτά τα σχέδια είναι «πολιτικά εσφαλμένα» για να συζητηθούν στο τρέχον πλαίσιο.
Αυτό συμβαίνει επειδή η ανατρεπτική αντιρωσική φατρία του «βαθέος κράτους» προσπαθεί ενεργά να τους σαμποτάρει για ιδεολογικούς λόγους που σχετίζονται με την πεποίθησή τους ότι η Μόσχα αποτελεί μεγαλύτερη μακροπρόθεσμη στρατηγική απειλή για τη Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ από την Κίνα. Μοχλεύουν τα εκτεταμένα δίκτυα επιρροής τους στις χώρες της Βαλτικής, την Πολωνία, την Ουκρανία, το Ηνωμένο Βασίλειο, ακόμη και πάνω από τον ακαδημαϊκό χώρο, τα μέσα ενημέρωσης και τους πολιτικούς αξιωματούχους των ΗΠΑ για να κάνουν ό,τι μπορούν για να εκτροχιάσουν τις τρέχουσες συνομιλίες για την εγγύηση της ασφάλειας.
Προς τιμήν της κυβέρνησης Μπάιντεν, το ίδιο το γεγονός πως οι διπλωμάτες των ΗΠΑ συνεχίζουν να συναντώνται με τους Ρώσους ομολόγους τους παρά την οποιαδήποτε ορατή πρόοδο, επιβεβαιώνει την ειλικρίνειά τους στο να εξετάζουν τουλάχιστον κάποιο είδος συμφωνίας. Εάν συμβεί, μπορεί να μην είναι ακριβώς αυτό στο οποίο ελπίζει η Μόσχα με την έννοια της παροχής νομικών εγγυήσεων σε αυτήν την ευρασιατική Μεγάλη Δύναμη, αλλά θα μπορούσε ενδεχομένως να περιλαμβάνει μια σειρά από λεγόμενες «συμφωνίες κυρίων» για την άτυπη συμμόρφωση με τα αιτήματά της.
Παρόλο που η Ρωσία θα πιέσει να τις έχει γραπτώς, αυτό θα μπορούσε να είναι αρκετό για την προσωρινή αποκλιμάκωση των εντάσεων, για να δείξει κάποια καλή θέληση από την πλευρά των ΗΠΑ και να επιτρέψει στην Αμερική να «σώσει τα προσχήματα» της σημαντικής πίεσης που της έχει ασκηθεί σε όλα τα μέτωπα από την ανατρεπτική αντιρωσική παράταξη «deep state» να μην «συμβιβαστεί» με τις λεγόμενες «αρχές» της χώρας. Εξάλλου, η Κρίση των Πυραύλων της Κούβας του 1962 περιλάμβανε μια τέτοια συμφωνία με βάση την οποία οι ΗΠΑ απέσυραν αθόρυβα τον πυρηνικό τους πύραυλο από την Τουρκία και την Ιταλία.
Τότε, ο κόσμος θεώρησε ότι η αποκλιμάκωση αυτής της κρίσης οφειλόταν στη μονομερή απόσυρση των πυραύλων της πρώην ΕΣΣΔ από την Κούβα, παρόλο που είναι πλέον γνωστό ότι αυτό ήταν στην πραγματικότητα ένα quid pro quo με το οποίο η Μόσχα άφησε την Ουάσιγκτον να «σώσει τα προσχήματα». προς το συμφέρον του «μεγάλου καλού». Κάτι παρόμοιο μπορεί να είναι στα σκαριά, τουλάχιστον αν κρίνουμε από τους λογικούς μεγάλους στρατηγικούς υπολογισμούς που αποκάλυψε ο Schoenbach, παρά το ότι ήταν «πολιτικά εσφαλμένοι» για να συζητηθούν δημόσια.
Πιέστηκε να παραιτηθεί επειδή είπε αυτό για το οποίο φαινομενικά δεν έπρεπε να μιλήσει κανένας δυτικός αξιωματούχος αυτή την εξαιρετικά ευαίσθητη χρονική στιγμή. Οι ΗΠΑ δεν έχουν την πολυτέλεια να ζητήσουν από κανέναν να «χύσει την καρδάρα με το γάλα» σε αυτό το κομβικό σημείο, ανεξάρτητα από το πόσο καλοπροαίρετος είναι. Δεν μπορεί να γίνει γνωστό με βεβαιότητα, αλλά ο λόγος για τον οποίο ο Schoenbach μπορεί να μίλησε για αυτούς τους υπολογισμούς ήταν το πόσο άνετα ένιωθε ενώ μιλούσε με Ινδούς ειδικούς.
Οι παρατηρητές θα πρέπει να θυμούνται ότι η επίσκεψη του Προέδρου Πούτιν σε αυτό το κράτος της Νότιας Ασίας στις αρχές του περασμένου μήνα ήταν μια παγκόσμια γεωστρατηγική αλλαγή του παιχνιδιού, καθώς η τεράστια επιβεβαίωση 99 παραγράφων της ειδικής και προνομιακής στρατηγικής τους εταιρικής σχέσης ισοδυναμούσε με την αδήλωτη πρόθεση αυτών των δύο Μεγάλων Δυνάμεων να διερευνήσουν την πιθανότητα της από κοινού συγκέντρωσης ενός νέου Κινήματος των Αδεσμεύτων («Neo-NAM») σε μια προσπάθεια να δημιουργηθεί ένας τρίτος πόλος επιρροής στην ολοένα και πιο διπολική παγκόσμια τάξη πραγμάτων.
Το πνεύμα αυτού του μεγάλου στρατηγικού game-changer ευθυγραμμίζεται με τους υπολογισμούς που διατύπωσε ο Schoenbach απαντώντας σε ερωτήσεις ορισμένων από τους κορυφαίους ειδικούς της Ινδίας. Η Γερμανία και η υπόλοιπη Δύση υπό την ηγεσία των ΗΠΑ πρέπει να έδωσαν μεγάλη προσοχή στο αποτέλεσμα της επίσκεψης του Προέδρου Πούτιν τον περασμένο μήνα, κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει γιατί ο πρώην αρχηγός του γερμανικού ναυτικού θεώρησε πως αυτό ήταν το σωστό μέρος για να μιλήσει για τις συζητήσεις που προφανώς γίνονται θέση στα υψηλότερα επίπεδα όσον αφορά την αποκλιμάκωση των εντάσεων με τη Ρωσία.
Δεν έκανε «λάθος» από μόνος του, καθώς αυτό που αποκάλυψε ήταν αναμφισβήτητα ακριβές, αλλά το «πρόβλημα» ήταν ότι το έκανε δημόσια και ως εκ τούτου έκανε ορισμένους από τους υποτελείς των ΗΠΑ να νιώθουν άβολα, ειδικά εκείνους που βρίσκονται υπό την επιρροή της ανατρεπτικής αντιρωσικής παράταξης του «deep state». Προκειμένου να «σώσει τα προσχήματα», αναγκάστηκε να παραιτηθεί, αν και αυτά που είπε δε θα ξεχαστούν λόγω του πόσο στρατηγικά είναι λογικό από την οπτική της κυρίαρχης αντικινεζικής παράταξης του «deep state» των ΗΠΑ.
Είναι πολύ νωρίς για να πούμε εάν αυτό το όραμα τελικά θα ξεδιπλωθεί ή εάν θα αντισταθμιστεί από τις ανατρεπτικές προσπάθειες της αντιρωσικής φατρίας του «deep state», ωστόσο αξίζει τον κόπο να εξετάσουμε σοβαρά αυτό το σενάριο. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ένας αξιωματούχος τόσο εξέχων όσο ο Schoenbach, ο οποίος εκπροσωπεί τον de facto ηγέτη της ΕΕ, θα ήταν καλά ενημερωμένος για τους στρατηγικούς υπολογισμούς της Δύσης υπό την ηγεσία των ΗΠΑ έναντι της Ρωσίας. Γι' αυτό τα λόγια του θα πρέπει να ερμηνευθούν ως η αλήθεια αυτού που πραγματικά συζητείται κεκλεισμένων των θυρών αυτήν την στιγμή.