 |
| primeminister.gr |
Ελένη Παπαδοπούλου
Υπάρχει όμως σοβαρό θέμα με την πολιτική διαχείριση τόσο του κορωνοϊού, η οποία ήταν τραγική, όσο και των εμβολιασμών. Τα απαρτχάιντ δεν είναι ίδιον της δημοκρατίας. Και εγώ προσωπικά και πολλοί άλλοι όπως βλέπω είμαστε κατά της πολιτικής εκτροπής και του κοινωνικού αυτοματισμού που έχουν επιφέρει οι τραγικές πολιτικές τους. Για αυτό μιλάμε τόσο καιρό. Το θέμα είναι σοβαρό και είναι ΠΟΛΙΤΙΚΟ. Με πολύ σοβαρές επιπτώσεις στην κοινωνία.
Έχει βγει η παρέα κακομαθημένων του Μαξίμου να υποστηρίξει το απαρτχάιντ της. Μιλάνε για μη υποχρεωτικότητα των εμβολιασμών, όταν τα μέτρα τους τον καθιστούν υποχρεωτικό προκειμένου να ανακτήσεις τις στοιχειώδεις ελευθερίες σου που σου στερούν. Θα ξεχάσουμε και τα ελληνικά που ξέρουμε με τα αμερικανάκια.
Μιλάνε για ανεμβολίαστους τζαμπατζήδες, ανεύθυνους, επικίνδυνους, στιγματίζουν τον κόσμο με ανυπόστατους χρακτηρισμούς. Τι πολιτικοί είναι αυτοί; Ποιος έδωσε στον κάθε Μητσοτάκη και τον κάθε Σκέρτσο, Άδωνι, Γεραπετρίτη το δικαίωμα να μιλάνε έτσι για τους πολίτες που τους πληρώνουν; Είναι δυνατόν να εξυμνείται ο Κιάμος και τα μπουζουκομάγαζα και να λοιδωρείται ο μεροκαματιάρης, ο επιστήμονας, ο νόμιμος επιχειρηματίας, ο οικογενειάρχης, γιατί στο ζύγι φοβήθηκε το εμβόλιο περισσότερο από τον ιό; Αλλά αυτό είναι το επίπεδο τους. Επίπεδο μπουζούκι.
Και πρέπει εμείς όλοι, άνθρωποι με δύο δράμια μυαλό στο κεφάλι μας, με παιδεία, με ψυχραιμία, να αποδεικνύουμε κάθε μέρα ότι δεν είμαστε ελέφαντες.
Πρέπει να αποδεικνύουμε σε άεργους και σιτιζόμενους από τα κόμματα ότι δεν είμαστε ανεύθυνοι.
Πρέπει να αποδεικνύουμε ότι η απόφαση μας είναι προϊόν σκέψης σε ανθρώπους που εμβολιάστηκαν για να βγάζουν σέλφι στο εμβολιαστικό, γιατί ήταν trendy και γιατί τους το είπε το κόμμα. Ή μήπως νομίζουν ότι δεν ξέρουμε γιατί εμβολιάστηκε ένα μέρος του πληθυσμού;
Η πανδημία τελειώνει ως φαίνεται και εμείς έχουμε την υπομονή, την ψυχραιμία και την δύναμη να μείνουμε όρθιοι μέχρι τέλους. Και όταν τελειώσει να ρίξουμε πολιτικά κάτω αυτούς που μας κλώτσησαν.