Μας λένε ότι το Καστελόριζο είναι κοντά στις τουρκικές ακτές και πως βρίσκεται μακριά από τα Δωδεκάνησα, στα οποία όμως ανήκει. Μάλιστα. Αλλά αν το σύμπλεγμα της Μεγίστης βρίσκεται μακριά, τι να πει κανείς για τα βρετανικά Φόκλαντ; Ή ακόμη καλύτερα για το γαλλικό νησάκι Reunion που βρίσκεται στον Ινδικό Ωκεανό.
Του Στρατή Μαζίδη
Αν προσέξουμε τον παραπάνω χάρτη από το maritimelimits.gouv.fr παρατηρούμε ότι το συντριπτικά μεγάλο τμήμα της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης της Γαλλίας οφείλεται στα νησάκια της ανά την υφήλιο, τα οποία έχουν κανονικότατη ΑΟΖ.
Θα αντικρούσει ίσως κανείς ότι δεν υπάρχει ηπειρωτική χώρα κοντά σε αυτά για να θέσει διεκδικήσεις κ.ο.κ. Αυτό όμως δεν αλλάζει το γεγονός ότι τα νησιά έχουν ΑΟΖ. Και μάλιστα όσο μακριά κι αν βρίσκονται.
Καλό θα είναι λοιπόν οι όψιμες θεωρίες περί περιορισμένης επήρειας να σταματήσουν. Αν η Τουρκία ήθελε το Καστελόριζο, ας μην το παραχωρούσε στην Ιταλία κι ας της έδινε κάτι άλλο. Σήμερα θα είχε την επίμαχη περιοχή δική της. Το έδωσε όμως κι αυτό μετά πέρασε στην Ελλάδα. Και ως ελληνική επικράτεια πρέπει να απολαμβάνει τα ίδια κυριαρχικά δικαιώματα με κάθε εκατοστό αυτού του τόπου.