Επί 13 μήνες, Ιανουάριος του 2018 μέχρι Ιανουάριο 2019 μας έπρηζαν τα συκώτια ότι «όλος ο κόσμος τους έχει αναγνωρίσει ως Μακεδονία, ας το δεχτούμε κι εμείς». Ασφαλώς επρόκειτο για ψευδές επιχείρημα. Διότι όλες οι αναγνωρίσεις ήταν μονομερείς. Ουδεμία διεθνής. Και ασφαλώς όλες οι μονομερείς αναγνωρίσεις προέβλεπαν ρητά και κατηγορηματικά ότι όταν με το καλό υπογράψει η Ελλάδα, τότε θα τροποποιήσουν τις μονομερείς αναγνωρίσεις τους στο νέο όνομα.
Έχουν μαλλιάσει τα δάχτυλά μου να το πληκτρολογώ αυτούς τους 13 μήνες. Το ότι συρθήκαμε στο δήθεν «τετελεσμένο», ενώ στην πραγματικότητα η υπογραφή μας αυτή ανέτρεψε αυτό ακριβώς το «τετελεσμένο» και δημιούργησε ένα επόμενο «τετελεσμένο», είναι ένα παράδοξο που μόνο η παντελής έλλειψη στοιχειώδους απλής λογικής μπορεί να εξηγήσει. Γίναμε το 2018 επισήμως η χώρα που ελάχιστοι άνθρωποι είναι ικανοί να κάνουν μία απλή πρόσθεση: δύο και δύο κάνουν τέσσερα.
Από τον Ιανουάριο και μετά, μας πρήζουν τα συκώτια για το νέο δήθεν «τετελεσμένο». Η «Συμφωνία των Πρεσπών», όπως την ονομάζουν, είναι κάτι σαν Ιερό Ευαγγέλιο. Έτσι το παρουσιάζουν. Βίβλος απαράβατη, που ούτε ένα νι ή ένα σίγμα δεν μπορείς να αλλάξεις. Τα παράδοξα συνεχίζονται. Μας έπρηζαν τα συκώτια ότι η Συνθήκη Βουκουρεστίου το 1913 τους δίνει «δικαίωμα χρήσης» στον όρο Μακεδονία. Ερώτηση. Αν πάμε στο 1913, η Συνθήκη εκείνη δεν ήταν Διεθνής Συνθήκη; Δεν ήταν τετελεσμένο γεγονός; Και μάλιστα όχι διμερής όπως στις Πρέσπες, αλλά κανονική διεθνής, με πολλές δυνάμεις να τη υπογράφουν, να την αποδέχονται και να την σέβονται. Η Συνθήκη Βουκουρεστίου, όπως επίσης έχουν μαλλιάσει τα δάχτυλά μου να πληκτρολογούν, δεν άφησε τίποτα άλυτο, τίποτα αναπάντητο. Βρήκε ένα έθνος Ελλήνων, ένα έθνος Βουλγάρων, ένα έθνος Σέρβων (και άλλους). Βρήκε μία χώρα Ελλάδα, μία χώρα Βουλγαρία, μία χώρα «Βασίλειο Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων», μία χώρα Ρουμανία. Βρήκε Οθωμανική Αυτοκρατορία. Τα βρήκε όλα αυτά και ουσιαστικά οριοθέτησε τα σύνορα μεταξύ τους. Κατά βάση, τα σύνορα της Βουλγαρίας δηλαδή με τους άλλους. «Μακεδονία» δεν βρήκε. «Μακεδόνες» δεν βρήκε. Αν υπήρχαν «Μακεδόνες» το 1913, τότε το Βασίλειο θα λεγόταν «Βασίλειο Σέρβων, Κροατών, Σλοβένων και Μακεδόνων». Αλλά για κακή τους τύχη, δεν υπήρξε ποτέ κάτι τέτοιο.
Θα το επαναλάβω λοιπόν. Η Συμφωνία των Πρεσπών παραβιάζει και ανατρέπει εξ ολοκλήρου τη Συνθήκη Βουκουρεστίου του 1913. Εφευρίσκει εθνικά «Μακεδόνες» (βρε άει στο διάολο), εφευρίσκει «Μακεδονικό κράτος» (ναι, έτσι απλά το γράφει ΜΕΤΑ τις τροποποιήσεις το Σύνταγμα της ψευδο-«Βόρειας Μακεδονίας» στο άρθρο 36, νέτο σκέτο «Μακεδονικό κράτος»), εφευρίσκει «μακεδονική γλώσσα». Ακυρώνει και ανατρέπει μία κανονική διεθνή Συνθήκη που τη σεβάστηκαν όλοι για πάνω από έναν αιώνα.
Όσο κάποιοι θα βλέπουν παραισθήσεις από το ναρκωτικό που λέγεται «δεν ανατρέπεται, δεν ακυρώνεται», εμείς θα εργαστούμε να την ανατρέψουμε και να την ακυρώσουμε.
Ανδρέας Σταλίδης.
Υποψήφιος Ευρωβουλευτής με την Ελεύθερη Πατρίδα
Στη φωτογραφία η λίμνη των Πρεσπών, στον βυθό της οποίας θα ρίξουμε τις υπογραφές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ / ΑΝΕΛ / Ποταμιού / λοιπών προθύμων..