Βρισκόμαστε ήδη σε προεκλογική περίοδο ευρωεκλογών και δεν το έχουμε καταλάβει καθόλου.
Τα μεγάλα κόμματα ήδη σκιαμαχούν μεταξύ τους και κάνουν πολιτικές μεταγραφές προσώπων, αλλά δεν παράγουν πολιτικό έργο.
Τσακώνονται μεταξύ τους για τον κύριο Κιμπουρόπουλο και τον κο Πολάκη, αλλά αγνοούν τα μεγάλα προβλήματα των πολιτών. Οι λογαριασμοί της ΔΕΗ ήρθαν φουσκωμένοι, αλλά δεν νοιάζονται καθόλου.
Επιχειρήσεις κλείνουν μαζικά και νέοι άνεργοι δημιουργούνται, αλλά αυτοί τσακώνονται για το αν είναι λάθος μία δέκατη τρίτη σύνταξη, που θα καταβάλλεται ως δώρο Χριστουγέννων κάθε Μάιο (?) στους συνταξιούχους.
Ψηφίζουν στη Βουλή μία ρύθμιση για 120 δόσεις, λες και το πρόβλημα είναι ο αριθμός των δόσεων και όχι το ύψος των συγκεντρωμένων οφειλών και η διαρκής υπερφορολόγηση.
Σε προεκλογική περίοδο αποφάσισαν να ολοκληρώσουν το εκκρεμές έργο του Κτηματολογίου στην επαρχία.
Δεν τους νοιάζει, αν οι πολίτες έχουν χρήματα για να πληρώνουν τοπογράφους, λογιστές, συμβολαιογράφους, δικηγόρους και όλο το σινάφι των επαγγελματιών, που συνεργάζονται με το Κτηματολόγιο για να τους μαδήσουν.
Μοιράζουν επιδόματα ενοικίου, αλλά κανένας δεν μας εξηγεί γιατί οι εγκρίσεις υπογράφονται μόνο για 6 μήνες.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά, αλλά νομίζω ότι καταλάβατε ήδη το νόημα.
Το υφιστάμενο πολιτικό σύστημα τρέμει τις ευρωεκλογές και ελπίζει να μην εκφραστεί η διαμαρτυρία των πολιτών.
Οι ευρωεκλογές γίνονται με ενιαίο ψηφοδέλτιο και σταυρό προτίμησης για όλη την χώρα.
Οπότε αρκεί ένα κόμμα να θέσει στους πολίτες τα κρίσιμα ερωτήματα για να καταρρεύσει το σύνολο του πολιτικού σκηνικού:
Tι θα συμβεί, αν μετά τις ευρωεκλογές προκύψει το συμπέρασμα ότι δεν θα υπάρξει αυτοδυναμία για κανένα μεγάλο κόμμα;
Πότε και από ποιούς θα αρχίσει η αφαίμαξη των πολιτών με βάση τα ψηφισμένα μέτρα, που αναβλήθηκαν, αλλά ποτέ δεν ακυρώθηκαν και αφορούν κυρίως συνταξιούχους και μισθωτούς;
Τι θα γίνει με τους ανέργους, όταν το φορολογικό σύστημα παράγει μαζικό κλείσιμο επιχειρήσεων;
Ποιοί θα πληρώσουν για τις προεκλογικές παροχές του ΣΥΡΙΖΑ, που ουδέποτε αποτυπώθηκαν ή προβλέφθηκαν στον προυπολογισμό της χώρας και κατά συνέπεια δεν θα διαρκέσουν μετά τις εκλογές;
Ποιό θα γίνει το τρίτο κόμμα, που εκ των πραγμάτων θα ρυθμίσει καταλυτικά τις πολιτικές εξελίξεις;
Ποιός θα είναι ο ρόλος των μέσων μαζικής ενημέρωσης στην εξέλιξη της πολιτικής κατάστασης;
Για πόσο χρόνο ακόμα θα είναι πιστευτά από τους πολίτες τα κατά παραγγελία ψεύδη που μας σερβίρουν;
Στα παραπάνω ερωτήματα δεν είμαι αρμόδιος για να απαντήσω.
Πρέπει να απαντηθούν από τους ψηφοφόρους, που θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα αφήσουν το παλιό πολιτικό σύστημα να τους κοροιδέψει ακόμα μία φορά και να τους καταστρέψει τη ζωή και το μέλλον τους.
Εγώ απλά έθεσα τα κρίσιμα ερωτήματα ως υποψήφιος ευρωβουλευτής ενός μικρού κόμματος, του Αγροτικού Κτηνοτροφικού Κόμματος της Ελλάδας (ΑΚΚΕΛ).
Σας καλώ να τα σκεφθείτε σοβαρά και να αποφασίσετε εσείς , αν αξίζει να διαμαρτυρηθείτε μαζικά, κάνοντας ένα μικρό κόμμα μεγάλο μετά τις Ευρωεκλογές.
Θα προτιμούσα να είναι το ΑΚΚΕΛ, αλλά εσείς ξέρετε καλύτερα.
Δικό σας το μολύβι, δικός σας και ο ΣΤΑΥΡΟΣ!
Με τιμή
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΔΡΑΓΩΝΑΣ
Υποψήφιος ευρωβουλευτής με το Αγροτικό Κτηνοτροφικό Κόμμα Ελλάδας (ΑΚΚΕΛ)