Η ιστορία με τις αναρτήσεις του Παύλου Πολάκη για τον Στέλιο Κυμπουρόπουλο ήταν πολύ χρήσιμη διότι ξεσκέπασε την αναπηρία των δήθεν ευαίσθητων. Ζούμε σε μια εποχή όπου ακόμη και το αστείο ή η οποιαδήποτε αναφορά-άποψη ορισμένων στοχοποιούνται, ποινικοποιούνται κι ενοχοποιούνται τόσο από συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα του ΣΥΡΙΖΑ όσο και από κάποια ΜΜΕ.
Του Στρατή Μαζίδη
Ο πρωθυπουργός που σε κάθε του ομιλία κοτσάρει κι ένα "φασισμό, ρατσισμό, διχασμό", δε βρήκε κουβέντα να πει για ένα παιδί, του οποίου την ιστορία γνωρίζει όλη η Ελλάδα και ξεφεύγει από τα κομματικά πλαίσια.
ΜΜΕ που κολλάνε ταμπέλα "ρατσιστή", "ακραίου" και μιλούν για "ρητορική μίσους" με το παραμικρό, έκαναν γαργάρα την απαράδεκτη τοποθέτηση Πολάκη, που ως γιατρός, περιμέναμε περισσότερα από αυτόν.
Όταν κατακρίνεις και στοχοποιείς τον κάθε έναν είτε για την άποψή του είτε για το όποιο αστείο τους και δε μιλάς για την επίθεση σε έναν άνθρωπο που κάθε πρωί έχει να ανέβει το δικό του Γολγοθά, τότε δεν είσαι ούτε ευαίσθητος, ούτε αντιρατσιστής, μάλλον υποκριτής είσαι που εργαλειοποιείς μια επιβεβλημένη μόδα της εποχής για να γίνεις αρεστός εκεί που στοχεύεις και να διχάσεις τον κόσμο.